Auteur: avandermaarel

Geplaatst op

samengesteld gezin – grenzen stellen, hoe doe je dat?

stiefmama grenzen stellen

stiefmama grenzen stellen´Hoe kom ik beter voor mezelf op in mijn samengestelde gezin, Annette? Ik wil dolgraag mijn grenzen beter aangeven, maar hoe doe je dat? Het ligt bij ons allemaal zo gevoelig namelijk!! Zal ik eerlijk zijn? Ik ben er zo’n beetje mee opgehouden en trek me steeds meer terug. Ook al weet ik dat het niet goed is. Ik houd het niet veel langer vol zo in mijn samengestelde gezin. Help! Groetjes van Anoniempje

Beste anoniempje,
Wat goed dat je deze vraag stelt. Er zijn duizenden, misschien wel tienduizenden stiefmoeders die zich dagelijks ook deze vraag stellen. Dit onderwerp is voor alle vrouwen en moeders lastig. Maar voor stiefmoeders ligt de lat nog hoger. Zoals je als schrijft, grenzen stellen in een samengesteld gezin ligt nog gevoeliger. Ik zal je uitleggen hoe het komt en je leren om er in vier stappen beter mee om te gaan.

Samengesteld gezin – grenzen stellen

Weet je waar ik achter ben gekomen tijdens het coachen van stiefmama´s en het bestuderen van mijn eigen behoeften?
Als je alle lagen afpelt komen stiefmama’s heel vaak uit op de behoefte ‘VERBINDING’. We hebben zo’n behoefte aan echt contact met ons samengestelde gezin. En vooral een diepe verbinding met onze partners – want voor hen zijn we nu eenmaal in dit samengestelde gezin gestapt. Maar in dat streven vergeten we vaak om eerst verbinding met onszelf te maken. Met wie we ook al weer zijn. Met onze diepste wensen, behoeften en verlangens.

Die behoeften komen dan in de knel. Mijn eerste vraag  is dan ook: Waar heb jij behoefte aan? Wat wil jij nu precies afbakenen? Soms is dat niet eens zo makkelijk om zomaar te verzinnen.

Vriendelijk assertief zijn</>

Ook al weet je wél wat je behoeften zijn, dan nog is de kans groot dat je je grenzen niet aangeeft. Er is iets in jou dat je belemmert om kalm en duidelijk op te treden.  Zonder de ander te beschuldigen of op de tenen te trappen. Zonder die innerlijke drempels zou je prima vriendelijk assertief kunnen zijn. Dit zou je dan bijvoorbeeld zeggen:

  • Tegen je partner: ´Ik wil graag dat je minder appt met je ex. Ik voel me daar niet prettig bij. Wil je eens nadenken wat jouw reden hiervoor is, en wil je er afspraken over maken met haar?´
  • Tegen je stiefkind: ´Ik vind het niet goed dat je mijn make-up gebruikt. We kunnen wel samen wat spulletjes voor jou gaan kopen´.
  • Tegen jouw ex: ´Ik wil graag dat je de kinderen op tijd terug brengt, wil je daar nu alsjeblieft voor zorgen?´Samengesteld gezin – waarom geven we geen grenzen aan?

Waarom geven we geen grenzen aan in het samengestelde gezin?

Het voelt ongemakkelijk om je grenzen af te bakenen. Weet je waarom? We vrezen dat we dan de verbinding verbreken. Maar dit is nou precies wat je wél doet als je je grenzen niet aangeeft. Je bouwt een muur van weerstand om je heen. Die muur bestaat meestal uit onverwerkte emoties uit het verleden.
Ergens voel je waarschijnlijk angst:

  • om je afgewezen te voelen
  • om er niet bij te horen
  • voor kritiek
  • om de eeuwige outsider te blijven
  • om het niet goed te doen
  • voor conflicten of ruzie
  • om niet te deugen
  • om niet aardig gevonden te worden
  • om verlaten te worden

Grenzen stellen in je samengestelde gezin in vijf stappen

Het is makkelijker dan je denkt. Probeer deze vijf stappen maar eens uit en ervaar wat het met je eigenwaarde, je zelfvertrouwen en geluk doet!

  1. Maak eens een lijst van waar jij je het meest aan ergert thuis. Is het zoals: natte handdoeken op de badkamervloer? Speelgoed overal? Het gebrek aan tafelmanieren?
  2. Onderzoek dan eens wat je behoeften zijn. Dat is vaak niet eens zo makkelijk. Wat zou je wensen?
  3. Wat zit daar achter op een dieper niveau? Misschien meer rust en ruimte voor jou? Is het plek voor jezelf, zowel fysiek als emotioneel? Heb je eigenlijk behoefte aan meer controle? Heb je het idee dat je te weinig invloed hebt op je gezin?
  4. Leer om je grenzen te communiceren op een heldere vriendelijk assertieve manier. Zoals ´Ik voel me niet goed bij hoe jouw kinderen mij geen gedag zeggen. Wil je in gesprek gaan met je kinderen hierover?´
  5. Consequent zijn met grenzen? Niet nodig. Jouw behoeften schelen per dag. De ene dag ben je fris en vrolijk en kun je meer hebben van je huisgenootjes, de andere dag niet. Dan bewaak je je grenzen strakker!

Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe jij omgaat met grenzen stellen in je samengestelde gezin. Zin om dat hier te delen? Graag. Ook word ik heel blij als je dit artikel wilt delen via sociale media. Dank daarvoor en succes met grenzen stellen, stiefmama!

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

routekaart voor een gelukkig nieuw jaar

Ben je druk bezig met een jaarplanning op je werk? Nieuwe doelstellingen, strategieën, agenda’s? Ik vind het leuk om plannen te smeden, het zo goed mogelijk voor ogen te krijgen, te visualiseren. Maar ik doe dat ook thuis. Ik maak ook een routekaart voor mij en mijn gezin voor een gelukkig nieuwjaar met mijn samengestelde gezin!

Een gelukkig nieuwjaar met mijn samengestelde gezin.

Wat ik ook al  jaren doe deze tijd van het jaar, zo gezellig bij de kerstboom, is reflecteren over m’n eigen leven én m’n stiefgezin. Ik kijk terug op hoe het jaar was. En formuleer m’n hartenwensen, m’n verlangens en dromen voor het volgend jaar. Voor m’n eigen ontwikkeling, welke cursussen ik graag wil volgen. En ook voor wat ik wens voor m’n gezin. Dit jaar wil ik heel graag een lange reis maken bijvoorbeeld. De kinderen worden groot, ik zou ze zo graag meer van de wereld willen zien. Andere culturen, smaken, geuren, mensen. Een gelukkig nieuwjaar met mijn samengestelde gezin!

M’n jongste dochter heeft nog steeds moeite met fietsen, en dat is ook zo’n doel: dit jaar ga ik met haar oefenen zodat ze sneller en zelfstandiger door het leven kan.

En tegelijkertijd wens ik ook dit vooral:

Een gelukkig nieuwjaar met mijn samengestelde gezin.

In het hier en nu leven. Tevreden zijn met wat ik heb. Licht en luchtig door te leven gaan.

Ik schrijf alles op in een speciaal boekje. M’n kleine en grote wensen, kleine en grote doelen om naar toe te werken. Vind jij het ook leuk en inspirerend om wilde plannen te bedenken, om met inspiratie het nieuwe jaar te beginnen? Dan heb ik speciaal voor jou dit kerstcadeautje gemaakt. Ik deel m’n eigen:

‘Routekaart voor een gelukkig nieuwjaar’ Voor een gelukkig nieuwjaar met mijn samengestelde gezin.
dit is de titel van m’n nieuwe e-boekje dat je gratis kunt downloaden via de startpagine. Je kunt het uitprinten om al je diepste verlangens en concrete doelen in op te schrijven.  Veel plezier ermee.

Lieve stiefmoeder: ik wens je een fantastisch nieuw jaar voor jou en je gezin. En nu eerst wens ik je heerlijke, relaxte kerstdagen. Oh ja, ik heb nog een tip: Go with the flow deze kerst. Worden de plannen op het laatste moment verandert? Laat het over je heenkomen.  Jij doet je best, en dat is meer dan genoeg… Accepteer de tegenslagen. Hou je vast aan de mooie momenten!

Samen gaan we er een mooi jaar van maken en een gelukkig nieuwjaar met je samengestelde gezin!

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

stiefmoeder, outsider

outsider insider stiefgezin´Als jouw kinderen er zijn, lijkt het wel of ik onzichtbaar ben´ zegt de stiefmama. ´Ja, maar je kunt me toch niet dwingen om tussen jullie te kiezen´, zegt haar partner. Stiefmoeder, ben jij een outsider? Of een insider?

Stiefmoeder, outsider

Het is een gewone vrijdagavond, de stieftieners stormen binnen, zeggen stiefmama nauwelijks gedag, rennen door naar papa en gaan lachend en kletsend samen friet halen. Stiefmama maakt ondertussen een salade klaar, om de maaltijd tenminste iets gezonder te maken…  Tijdens het eten ketst het vrolijke gesprek als een pingpongbal tussen vader en kids. Stiefmama lepelt zwijgend de slablaadjes naar binnen.

Als de pubers in bed leggen, zegt bio-papa ´Is er iets, je was zo stil?´. ´Ik hoor er niet bij´, zegt stiefmama. Ik lijk wel een outsider.  Haar partner voelt zich ongemakkelijk. Hij weet niet wat hij moet zeggen en pakt de krant. Stiefmama gaat vroeg naar bed.

Outsider – insider

Stiefmoeder staat er buiten en weet zich geen raad. Dit is een probleem waar veel stiefmama´s mee moeten dealen. Het levert stress op. Dit uit zich in een vecht- of vluchtreactie. Je wordt boos en chagrijnig – met een onderstroom van andere emoties zoals jaloezie en je genegeerd voelen. Dat eindigt vaak in een conflict. Met het stiefkind. Of met de partner. Het kan ook zijn dat de stiefmoeder ´vlucht´ zoals in het voorbeeld, ze valt stil en zondert zich af.

In beide gevallen hakt dit erin. Bij de stiefmama zelf, en ook in de relatie tot haar stiefkids en tussen haar en haar partner.

Insider

Bio-papa is de insider. Ook dit is een zeer stressvolle positie. Hij staat in het midden. Hij heeft een lijntje naar iedereen. Hij begrijpt vaak niet eens wat stiefmama bedoelt. Want hij was zo bezig en zo blij dat zijn kinderen er weer zijn. Of hij merkt het wel en voelt zich vreselijk opgejaagd, want iedereen moet wat van hem. Bovendien heeft zijn kinderen gemist en is blij om ze weer te zien en wil niets anders dan met ze praten, lachen en stoeien.

Hij ziet misschien wel dat zijn vrouw erbij hangt, maar hij weet niet wat hij moet doen. Hij denkt misschien dat hij haar dingen uit handen moet nemen, zodat ze het minder zwaar krijgt, waardoor ze alleen maar nog meer aan de zijlijn komt te staan.

Stiefgezin is anders

Het begrip ´insider en outsider´ is geïntroduceerd door Patricia Papernow, wetenschapper en expert op het gebied van samengestelde gezinnen uit de VS. Zij zegt dat ook in kerngezinnen er soms sprake is van dit begrip: ´Mama moet me naar bed brengen´. Maar daar wisselt de intensiteit van de relatie per uur of dag en wil het kind misschien alleen maar voetballen met papa. Daar is er bovendien een andere basis, een andere geschiedenis.

De partners kennen elkaar al zonder kinderen. Ze kunnen terugvallen op een gemeenschappelijke geschiedenis als stel, maar ook als gezin.

Irritaties en ruzie

In stiefgezinnen, blijft dit na jaren samenzijn nog steeds. Wij zijn nu meer dan tien jaar een samengesteld gezin, en ook ik vind het nog wel eens moeilijk dat ik niet tussen vader en dochter kom. Het heeft echt tijd gekost om me bewust te worden van die sluimerende irritaties waar ik vooral last van had. Die irritaties werden dan weer opgemerkt door mijn man. Onuitgesproken en niet begrepen emoties leiden tot conflicten. Dan krijg je ruzie over de meest onnozele dingen – terwijl de kern van het verhaal dus heel ergens anders over gaat.

Pijn en oud zeer

Het is pijnlijk om niet in verbinding te zijn met je partner, om buiten het schip te vallen. Het is extreem pijnlijk voor stiefmoeders die moeilijke ervaringen uit hun jeugd met zich mee dragen. Dat ze er niet bij horen, dat ze anders zijn, dat ze niet het lievelingetje op school of thuis waren. Die oude pijn komt in het stiefgezin heel hard weer naar boven.

Dit dilemma is een typisch gegeven voor stiefgezinnen. Het kan een troost zijn om te weten dat het erbij hoort – en dat het dus niet ligt aan jullie liefde of genegenheid. Dat het niet ligt aan jou, of die gevoelens van schaamte en schuld die ook nog eens om de hoek komen kijken. Toch drijft dit vaak een wig tussen partners. En de stevige relatie tussen hen brokkelt af.

Stiefmoeder outsider

Ik wil je graag meenemen in de rest van dit verhaal – en vooral ook wat je er allemaal aan kunt doen. Dat doe ik in mijn nieuwe online training. Lijkt het je wel wat om mee te doen? Ik zou het geweldig vinden om je te mogen begeleiden. We gaan ook uitgebreid in op opvoeding, de ex en hoe om te gaan met die lastige emoties en gedachten en nog veel meer.

Hier vind je meer informatie over dit vier maanden programma.  Wil je meer lezen? bestel dan het geweldige boek ´Surviving and Thriving in Stepfamily Relationships´ van Patricia L. Papernow.

Vond je dit een interessant artikel? Wil je het dan met me delen? Alvast dank! Ook hoor ik graag je reactie.

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

drie fouten die stiefmoeders maken

stiefmama zelfcompassieStiefmama’s zoals jij en ik maken nog al eens dezelfde fouten. Hier zijn drie fouten die veel voorkomen en waar je wel wat aan kunt doen!

Drie fouten die stiefmoeders maken

1. Stiefmoeder, dit is de eerste fout

is dat we denken dat we geen fouten mogen maken…. (vandaar ook de zelfcompassietraining die in volle gang is!!).

De druk en verwachtingen zijn vaak zo extreem hoog dat je in een spagaat komt te zitten over wie jij bent als stiefmoeder.

Je partner, ex, je eigen kinderen, je stiefkinderen, je ouders, zijn ouders, de familie van de ex, de maatschappij, je vriendinnen….

Iedereen heeft een mening over jouw rol. Over wat jij moet doen of laten. Dit schept een fundamentele onzekerheid.

Je gaat aan alles twijfelen. Dat is niet nodig! Het is noodzakelijk om te weten wanneer je naar voren treedt, en wanneer je juist een stap terug moet nemen. Maar fouten maken mág. Van fouten kun je leren.

2. Stiefmoeder, dit is de tweede fout

is dat we zoveel verantwoordelijkheid op ons nemen.

De meeste vrouwen die bij mij in coaching komen, worstelen met de opvoeding. Ze hebben er vaak duidelijke én goede ideeën over.

Alleen hun partner zegt wel dat hij die deelt, maar in de praktijk houdt hij zich op de vlakte (ik zeg hier ‘hij’ maar dit geldt ook als je partner een vrouw is).

In de praktijk kiest hij ervoor om geen conflicten aan te gaan.

Dus neem jij die rol op je – en voor je het weet word jij de boze stiefmoeder. Of je trekt je steeds meer terug en bemoeit je nergens meer mee.

En dat wil je natuurlijk geen van beide.

Uiteindelijk zal je partner altijd partij kiezen voor zijn kind. Dit zit in de genen van een vader.

Je beseft wel dat deze fout desastreuze gevolgen kan hebben.

 

3. Stiefmoeder, dit is de derde fout

is dat we alles alleen op willen lossen.

We zijn toch immers zelfstandig, bekwaam en ook niet de domsten?

We zijn niet gewend om te investeren in hulp van buitenaf. Toch kan ook dit het begin van het einde betekenen. Je weet dat 60% van de stiefgezinnen uit elkaar gaat.

Dit heeft niets te maken met de liefde die jij en je partner voor elkaar voelen.

Dit heeft alles te maken met die zeer complexe gezinsvorm waar je in terecht bent gekomen.

Je hebt kennis nodig, en vaardigheden. Maar ook inzichten in hoe jij reageert op je stiefgezin en wat je belemmeringen zijn om er anders mee om te gaan.

Ik help je graag

Graag wil ik je ondersteunen om wél te slagen als stiefgezin, met al mijn kennis en ervaring. Tot eind januari kun je nog tegen de huidige investering het coachingpakket via de mail kiezen. Daarna gaat de prijs omhoog.

Is die stap toch groot voor jou? Dat begrijp ik best.

Tijdelijke gratis sessie

Daarom bied ik je, tijdelijk, een gratis één op één ‘red-je-stiefgezin-sessie’  via de mail aan. Ook een mooi begin :-)
Lees er hier meer over

Let op: dit aanbod geldt t/m januari 2016.Bovendien is er slechts plaats over voor vijf stiefmama’s. Als je tijdig reageert, plan ik graag een sessie met je in! Je krijgt vanzelf bericht of je geselecteerd bent.

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

Voornemens van stiefmoeders

Een nieuw jaar, nieuwe voornemens! Maak jij elk jaar een lijst? Het stellen van concrete doelen zoals afvallen of meer sporten zijn natuurlijk mooi. Maar het lukt meestal niet.

Tenminste bij mij niet… Hoe zit het dan met stiefmoeders en hun voornemens?

Lees snel verder over hun voornemens en wat je kunt doen om die te bereiken!

Voornemens van stiefmoeders

Bovenop al die goede voornemens zoals stoppen met roken, afvallen, meer gaan sporten en gezond eten, leggen de meeste stiefmoeders er nog een schepje bovenop.

‘Dit jaar’, zo schreef Inge mij in een mail ‘wil ik niet meer zo snel uit mijn slof schieten. Het stiefgezin geeft zo’n spanning en op een gegeven moment barst de bom. Dan word ik zo vreselijk boos. Ik kan wel ontploffen.  En dit jaar ga ik daar mee ophouden. Alleen hoe doe ik dan??….’

Goede vraag! Lees snel verder voor praktische tips en vooral inzichten die je hopelijk verder helpen.

Nog meer voornemens van stiefmoeders

Inge is niet de enige. Zo hoor ik ook voornemens van stiefmoeders dat ze niet meer boos willen worden over dingen als:

  • Die bergen vuile was die ze elke week in hun eentje doen
  • Het gesmak aan tafel
  • Stiefkinderen die altijd alles vergeten en te laat komen
  • Die eindeloos uitslapen of juist té vroeg wakker worden
  • Of die maar niet in slaap kunnen komen.

Ik hoor ook over voornemens over het overboord gooien van ergernissen over hun partners en…

  • Het grenzeloos verwennen van de kids
  • Het meteen opspringen als de stiefpuber iets wil hebben
  • Het altijd verdedigen van hun kroos
  • Het draaien en niet willen praten
  • Het weglopen of boos worden… en ga zo maar door.

Hoe kom je hier nu van af?

Allereerst dit: Het is geweldig dat Inge de motivatie kan opbrengen om het anders te doen dit jaar!

Hoop en motivatie zijn goede motors om op gang te komen. Verandering is echter lastig. Ondanks goede voornemens…

Er zijn namelijk veel factoren in het stiefgezin waar je geen enkele controle over hebt. Die je niet kúnt veranderen. Dat kan boosheid opwekken. Begrijpelijk.

Maar je kunt wel zelf iets doen. Je kunt wel zelf net wat anders gaan denken. Andere gedachten brengen andere emoties met zich mee.  Als je net wat anders denkt en voelt – dan kun je, met dat als basis, ook net wat anders DOEN.

Je mindset is met andere woorden een eerste stap tot verandering. Daar kun je nu zelf mee aan de slag dit nieuwe jaar!

Het is oké om te voelen wat je voelt

Je kunt jezelf nieuwe gedachten aanmeten. Gedachten die compassie spiegelen. En vriendelijkheid. Begrip voor jezelf.

Zoals: Ik ben oké zoals ik ben.
Met alle emoties die ik voel.  Alle gevoelens. Ik mag voelen wat ik voel.

Emoties wegduwen? Helpt namelijk niet. Ze komen nog veel harder naar boven, net als een strandbal die je onder water duwt.

Je eigen emoties accepteren – dat is de eerste stap.

Verschil tussen voelen en doen

Dan kun je je afvragen wat het precies betekent.

Boos worden gaat vooral over grenzen stellen: Nu ga je te ver. Of het gaat over je niet gezien voelen. Niet gewaardeerd. Niet gehoord. Niet geliefd.

Dat is zo pijnlijk en daarom stoppen we die emoties weg en ze komen boven als kritiek, verwijten en oordelen naar een ander. Naar degene waar we ons aan ergeren. Degenen die onder ons dak wonen.

Onze stiefkinderen. Onze partners.

Het is nog steeds ok om te voelen wat je voelt.

Maar je kunt een grens trekken tussen voelen en doen. Je hoeft niet perse te handelen als je je boos wordt! Sterker nog, neem een stapje terug. Kijk naar jezelf met wat afstand. Herken en erken je eigen emoties.

Helicopterview

Daarvandaan kun je, vanuit een helicopterview, beslissen wat goed is.

  • Zoals er over praten en je behoeften aangeven.
  • Zeggen wat je wilt en verwacht. Op een vriendelijke manier, maar wel assertief.
  • Jouw grenzen en behoeften mogen er zijn!
  • Soms kun je je beter over sommige dingen heenzetten. Omdat die eigenlijk niet belangrijk zijn.
  • Soms kun je beter je hart luchten bij iemand buiten je gezin.
  • Vaak gaat het over verbinding die er niet is. Tussen jou en je partner. Máák die verbinding weer. Aldoor opnieuw!
  • Vaak gaat het over onbegrip. Probeer de ander te begrijpen in plaats van te oordelen.

Samengevat

Voornemens? Goed idee! Maar ik raad je aan om vooral het goede voornemen te hebben om je eigen emoties te herkennen en erkennen! Dat helpt. Om eerste jezelf te accepteren zoals je bent… Daarvandaan kun je met best simpele stapjes net wat anders denken. En anders in je gezin staan.

Heb je hier hulp bij nodig? Ik bied je graag een gratis en vrijblijvende strategiesessie aan. Dat is een goed begin van het nieuwe jaar!

Annette van der Maarel is coach en counsellor en vindt haar vak geweldig. Ze houdt daarnaast ook van lange tochten maken in de natuur. Het liefst met haar hond Cooper. Je kunt haar nu mailen als je zo’n sessie wilt!

coaching@annettevandermaarel.com

Wil je dit delen? Dank!
Share