Ik adem, dus ik besta

Van Hebben naar Helen. Van Doen naar Dromen. Van Denken naar Zijn. Ik adem dus ik besta. Ik ben een groot fan van de 82-jarige Amerikaanse boeddhistische non Pema Chodron. Ze is zo wijs, zachtaardig, vrolijk en eerlijk. Als je je eenzaam, down of verdrietig voelt? Pema´s zachte woorden zijn als balsem voor je ziel.

Als je voelt dat je jezelf tegenhoudt. Dat je blijft hangen in dat spinnenweb van plakkerige negatieve gedachten – ga naar Pema. Lees haar teksten. Bekijk haar video´s.

Ze tillen je op.

Ze maken je lichter.

Ze zaaien compassie. Kweken vriendelijkheid.

Ik adem, dus ik besta

Het is een juli-dag. En het regent vrijwel aan een stuk door. Een mooie dag om te lezen, mijmeren, niksen. Dat is ook wat ik doe deze week als Me-Date.

Sterke Doe-Drive
Ik ben een bezig bijtje. Ik zit niet veel. De Doe-Drive zit diep verankerd in mij.

Soms wordt het streven zo sterk dat ik mezelf voorbij loop en vergeet te leven.

Ik weet best wat ik dan kan doen. Stil staan. Onthaasten. En misschien vooral een open, vriendelijke nieuwsgierigheid aanboren, naar dat wat er in mij gebeurt.

Wat voel ik. Wat ervaar ik met m´n zintuigen. Wat voel ik in m´n lijf.  Wat denk ik. Als ik me daar op focus, vanaf een afstandje, dan krijg ik weer een bredere blik en kan ik ontspannen.

Allemaal geleerd van Pema Chodron.
Maar ja. Toch vergeet ik het. Aldoor weer.

Voor ik weet, verzand ik in gepieker. Of ga ik mezelf vergelijken. Met hoe anderen zijn. En ook met wat anderen Hebben. En wat ik dan niet Heb.

En dat is heel veel :- ).

Ik ben er achter gekomen dat ik die kwetsbaarheid ver-DOE-zel. Ik doe- en denk dat ik daarmee bestaanswaardig ben. Ik werk, ik doe, ik streef – en daarom ben ik. Dat is wat ik onbewust mezelf meegeef.

En op zo´n dag raak ik dan helemaal verstrikt in de Negatieve Als-Spiraal waarmee ik mezelf dan zogenaamd help om weer boven water te komen.

Als ik er nou harder zou werken, dan… Als ik nou creatiever zou zijn, dan… Als ik meer geld zou hebben, dan… Als ik mooier, jonger, stralender zou zijn, dan…

Als…als…als… dan kan ik volledig gelukkig zijn. Dan pas. Niet zoals het nu is.

Ik moet mezelf dus aldoor weer terug fluiten. Aldoor weer met nieuwe focus concentreren op die lagen onder dat doen en hebben.

Mijn Me-date

Als ik mezelf kwijt raak in die hardnekkige innerlijke overtuigingen, is het hoogste tijd om even niet te streven, maar te leven. En dan in de simpelste zin van het woord. Ademen. Voelen. Zijn.

Ik kruip onder een dekentje. Ik adem.

Ik adem, dus ik besta.

Meer hoef ik niet te doen voor het stempel ´goedgekeurd´ te krijgen.

Keur jij jezelf goed?

Keur jij jezelf goed – zonder dat je iets hoeft te presteren. Zonder carrière, status of spullen – als bewijs?

Ben jij ok – gewoon maar zoals hebt – zonder dat jij je af hoeft zetten of anderen naar beneden te duwen in de hoop dat je je dan beter zult voelen?

Ben jij genoeg. Vol-doende? Rond en heel en perfect als de volle maan?

En vanmiddag, tijdens dit uurtje dat ik helemaal alleen voor mezelf heb ingeruimd, kom ik weer bij die helende, stille ruimte in m´n hart. In m´n ziel en lichaam.

Door op m´n bed te luieren, reflecteren, niksen, mijmeren en schrijven.

Door te vertragen. Verstillen. Door zomaar te zijn.

En het is een illusie om te denken dat we geen hebberige gedachten meer zullen hebben. Dat we nooit meer jaloers zullen zijn. Of dat we geen hatelijke, agressieve woorden meer zullen uitspreken. Of andere fouten zullen maken.

Ook dit deelt Pema in haar boeken. En als een boeddhistische non na 30 jaar in een afgelegen klooster in Novo Scotia ook nog steeds moet dealen met dit soort monkeymind gedachten  – is dat een verademing.

Ik wéét immers dat er meer is. In mij. Er zijn diepere lagen van vertrouwen, leven, heelheid, overgave en puur geluk over de kleinste dingen.

Net als bij jou. En dat verbindt ons. Jij en ik.

 

Wil je dit delen? Dank!
Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *