Stiefouders hébben het echt moeilijker dan bio-ouders. Hier lees je zes redenen waarom dit zo is. Wil je dit lijstje ook voor me aanvullen, stiefmoeder? Dank je!
Toch is het mogelijk om die zware last op je schouders van je af te gooien, stiefmoeder, en jouw droomleven op te gaan bouwen. Vandaag nog.
De verwachtingen van je partner
Stel je ontmoet de man van je dromen. Stel hij heeft al één of meerdere kids uit zijn eerste gezin.
Stel jullie gaan samenwonen – en je partner verwacht dat jij in zijn gezin duikt, als in een heerlijk zwembad, en dat jij je meteen onderdompelt in hun rituelen, opvoedmethodes en ga zo maar door.
Je partner denkt misschien: Ja! Fijn! We zijn weer een gezin. Er is weer een ´moeder´ in huis die mee kan opvoeden. Dat doen vrouwen namelijk heel goed!
Voor jou is dit misschien wel helemaal niet zo. Jij bent het allereerst al niet eens met zijn visie op kinderen, bedtijd, etensgewoonten en algemene beleefdheidsnormen. Jij wílt misschien dat zwembad helemaal niet induiken. Misschien wilde je nooit kinderen hebben. Voor jou is het misschien wel het aller moeilijkste wat je ooit overkomen is. Een stiefgezin is nu eenmaal géén eerste gezin.
En je partner neemt het misschien wel heel persoonlijk op als jij tijd alleen nodig hebt. Of als je kritiek hebt op zijn manier van opvoeden.
Kortom: ook al heb je het in goede banen weten te leiden, het stiefgezin blijft complex.
Zes redenen waarom stiefouders het moeilijker hebben dan bio-ouders
Wil je wat voor me doen? Wil je dit rijtje aanvullen met redenen? Lees eerst dus de acht redenen waarom stiefouders het moeilijker hebben dan bio-ouders.
1. Een bio-ouder houdt onvoorwaardelijk van zijn kind
Een stiefouder doet dit niet van nature! De band tussen stiefouder en kind moet groeien. Er zijn mensen genoeg die klaar staan met een oordelend vingertje als de stiefmama het niet kan opbrengen om voor het stiefkind te zorgen als het ziek, vervelend of in een moeilijke fase zit. Feit is dat de bloedband sterker is dan wat dan ook – en als je die NIET hebt, wekt het nu eenmaal minder emoties bij jou als er iets is met je stiefkind. Dit verschil is voor de bio-ouder vaak onvatbaar. Maar het is een feit! Dit was de eerste van zes redenen waarom stiefouders het moeilijker hebben dan bio-ouders
2.Een bio-ouder brengt graag offers voor zijn eigen vlees en bloed
Bio-ouders zijn bereid om nachten lang te waken bij hun zieke kind. Ze zijn bereid om hun kind in bed te nemen, als ze niet kan slapen, ook al passen ze dan zelf nauwelijks meer in hun eigen bed. Ze zijn bereid om naar Disneyland Parijs op vakantie te gaan, ook al houden ze zelf meer van wandelen in de bergen. Ze zijn bereid om hun eetgewoonten en tijden aan te passen, voor dag en dauw op te staan om te gaan voetballen op zaterdagochtend. En ga zo maar door… Een stiefmama heeft dit van nature niet – en het is heel moeilijk om offers op te brengen als de kids jou niet mogen…
3. Een stiefouder heeft plichten – maar weinig rechten
Stiefouders zijn wettelijk verplicht om te voorzien in het levensonderhoud van het stiefkind. Het kan voorkomen dat het via de rechter bepaalt wordt wat de stiefouder moet voldoen.
Een stiefouder kan tegenwoordig, als het gaat om erfrecht, wél via een testament het stiefkind hetzelfde behandelen als haar of zijn biologische kinderen. Je kunt ook via de rechter een omgangsregeling stellen met je stiefkind in geval van scheiding.
4. De ex staat er tussen
Het komt heel vaak voor dat je stiefkind jou als stiefmama best graag mag – maar dat de ex jou nog niet geaccepteerd heeft. Het kan zijn dat de wonden van de scheiding nog niet geheeld zijn en dat de ex jou als zondebok heeft benoemd. Dan krijgt het kind geen ‘toestemming’ om een band met jou op te bouwen en blijft het uit loyaliteit onder moeders vleugels. Hoe erger de vechtscheiding, hoe moeilijker is het ook voor jou, stiefmama.
5. Je stiefkind heeft geen behoefte aan nog een ouder
Misschien hoopt je stiefkind nog wel heimelijk dat haar ouders weer bij elkaar komen – dit doen ze namelijk allemaal in bepaalde stadia- en misschien probeert ze je wel weg te pesten. Het komt vaker voor dan je denkt… Maar ook als je stiefkind begrijpt dat jij een blijvertje bent, hééft ze al twee ouders die opvoeden, regels stellen, interfereren in haar leven. Dat is best begrijpelijk toch? En al helemaal als jij de strengste bent van allemaal. Maar ja, wat is jouw rol dan wel? Dat kan een stiefouder knap onzeker maken.
6. Een stiefouder moet altijd op eieren lopen
Aangezien je die bloedband niet hebt, en niet automatisch van elkaar houdt, komen ruzies, irritaties en conflicten veel harder aan. Het kwetst je duizend maal dieper als je stiefkind nare dingen tegen je roept, niet naar je luistert, je dood wenst of je negeert. Een bio-ouder relativeert, haalt zijn schouders op. ‘Ach, hij is in de puberteit’, ‘Ze zit gewoon niet lekker in haar vel’, ‘Ik weet dat hij dit niet zo bedoelt’ ‘Het gaat weer over’.
Het geldt ook omgekeerd – je stiefkind en partner zijn echt gevoeliger voor jouw commentaren, feedback en kritiek en zullen vanuit de gekwetstheid die dit bij hen oproept ook weer negatief reageren. Daarom hebben stiefouders continue het gevoel om op eieren te moeten lopen.
Het is normaal, kost tijd en je hebt steun nodig!
Het heeft dus niets te maken met jou. Het heeft ook niets te maken met het feit dat jij je stiefkids niet aardig zou vinden, of dat zij een hekel aan jou hebben. Het is ook niet de schuld van de ex of partner. Het maakt simpelweg deel uit van die ingewikkelde stiefdynamiek…
Weet je wat je kunt doen? Deze blog aan je partner laten lezen! Zodat hij meer begrip voor jouw situatie krijgt. En dat hij zich goed gaat realiseren dat jij ontzettend je best doet, dat het jaren kan duren voordat iedereen gewend is, en dat jij wél van je partner houdt en dat je voor hem zo je best doet om ook een band op te gaan bouwen met de stiefjes.
Herken jij je in deze punten, stiefmama? Er zijn er meer – dus wil je deze lijst aanvullen als een comment op de website? Dank je!
Heb jij concrete handvatten nodig? Geef je nu op voor de online training.
Ik raad je aan om mee te doen, want hier geef ik in zes concrete stappen hoe je stapje voor stapje vanaf nu een gelukkig samengesteld gezin kunt gaan bouwen. Lees er hier meer over.
Voor mij, als stiefmoeder die geen eigen kinderen heeft, vind ik het soms echt moeilijk dat ik de bloedband niet heb, die het kerngezin wel heeft. De onvoorwaardelijke en krachtige liefde die de ouders wel hebben met de kinderen, kunnen me soms pijn in mijn buik geven, omdat ik die band ook wil. Omdat ik ook snak naar de vanzelfsprekende genegenheid en liefde die er is tussen ouders en hun (nog kleine) kinderen. Ik prijs me gelukkig met de twee hele lieve dochtertjes van mijn vriend, die ook voor mij heel lief zijn. Maar ik kan soms jaloers zijn op het feit dat ik niet met zijn dochters heb wat hij heeft en wat zij met hun eigen moeder hebben. En wat hij dus wel deelt met zijn ex en niet met mij.
Dank je wel voor het delen lieve stiefmama! Ik begrijp je pijn die je zo intens mooi verwoordt hier en die je voelt ondanks het feit dat er duidelijk veel goeds gaande is tussen jou en je stiefdochtertjes. Hartelijke groet, Annette