Categorie: stiefkind

Geplaatst op

manipulerend stiefkind

Ik had vorige week een cliënt met een prangend probleem.  Het is ook niet niks. Een manipulerend stiefkind. Hier de DO’s en DONT’S om er mee om te gaan.

Gebundeld in zeven praktische tips. Dus heb jij ook last van een manipulerend stiefkind?

Lees dan snel verder!

Wat is manipulerend gedrag?

Allereerst. Wat bedoel ik hier nu mee? Nou, een manipulerend stiefkind gedraagt zich op een negatieve manier met als doel om zijn zin door te drijven.  Het oefent druk op je uit om iets voor elkaar te krijgen wat jij niet wilt. Dit is al verdraaid lastig als je het je eigen bio-kind is. Maar als het je stiefzoon of -dochter is… dan is het extra lastig om er mee om te gaan.  Hoe uit zit manipulerend gedrag?

  • door te huilen, zeuren en jammeren om zijn zin te krijgen
  • door bio-vader en bio-moeder tegen elkaar op te zetten
  • door bio-vader tegen stiefmoeder op te zetten
  • door te stampen, schreeuwen, eisen en dreigen
  • door juist poeslief te doen terwijl je donders goed aanvoelt dat het niet écht is
  • door te liegen, bedriegen en achter je rug om te gaan
  • charmeoffensief in te zetten tegenover oma, maar jou laten zitten
  • door je te gebruiken
  • door je te negeren, schelden, zielig te doen, je af te wijzen of zich zonder respect op te stellen, door je bazig of brutaal te doen en ga zo maar door…

Wanneer is er géén sprake van manipulatie?

Niet al dit negatieve gedrag is een uiting van een manipulatief stiefkind, hoor. Als je stiefkind opeens erg zijn best doet, meehelpt of een klusje doet in de hoop er iets voor terug te krijgen, is er niks aan de hand.  Dan heeft hij z’n charme ontdekt als onderhandelingsmiddel. Dat is volledig onschuldig.

Manipulerend stiefkind

Waarom zou een kind nu zo in het leven staan? Je gaat als stiefmoeder twijfelen. Is hij wel normaal, heeft hij geen stoornis?

Meestal is dat niet het geval.

Dit is de kern van dit gedrag:

‘Deze kids ervaren dat ze weinig controle hebben over hun situatie. Door te manipuleren, ervaren ze juist wel  een soort van controle. Of zelfs een gevoel van macht’.

Het gedrag gebeurt komt bovendien helemaal onbewust bovendrijven. Dus niet met opzet. Niet perse tegen jou als persoon gericht…

Feit blijft dat het heel naar is. Voor een kersverse stiefmoeder is het zo heftig dat je je afvraagt of je wel wilt blijven in zo’n gezin. Herkenbaar, stiefmama?

Er is gelukkig wat aan te doen

Ja. Het is mogelijk om het tij te keren. Lees dus snel verder en ga de tips uitproberen!

STAP 1 Als een detective aan de slag

Het is jouw taak als stiefmoeder, om samen met je partner, uit te vinden wat er achter dit negatieve gedrag schuilt. Want:

Manipuleren moet je zien als een symptoom.  Voor een onvervulde behoefte. Of lastige emotie die het kind zelf niet begrijpt. Er zit áltijd iets anders onder dit gedrag.

‘Manipulerend gedrag betekent dat de behoeften van je stiefkind niet gehoord, gezien en vervuld worden’.

Daar zullen jij en je partner iets aan moeten doen. En daar kún je ook iets aan doen.  Het resultaat is verbinding en contact. En dat wil je toch?

Stap 2: Straffen of meegaan helpt niet!

Er is altijd, altijd een oorzaak waarom je stiefkind probeert zijn zin door drijft.

Het helpt NIET om zelf te dreigen, straffen of boos te worden. Je zou dit gedrag van jou zelfs kunnen vergelijken met… manipulerend gedrag….

Dat wil je niet, toch?

Maar het gebeurt wel, en dat snap ik ook, maar zo kom je in een negatieve cirkel terecht. En dat is niet de bedoeling.

Maar het is ook echt niet de bedoeling om je te laten sturen door je stiefkind als hij je manipuleert!

Stap 3:  Tolken en duiden

Wat kan het nu zijn? Dit helpt je op weg naar een duiding:

  • Kinderen die niet luisteren, hebben vaak het gevoel dat er niet naar hen geluisterd wordt
  • Kinderen die hun ouders tegen elkaar opzetten door bv te liegen, hebben grote behoefte om gezien en gehoord te worden.
  • Kinderen die huilen en jammeren, hebben meestal verdriet en pijn in hun ‘rugzakje’ en hebben de behoefte dat verdriet te helen
  • Kinderen die huilen en jammeren, kunnen ook simpelweg moe zijn, iets moeten eten of drinken of krijgen teveel prikkels
  • Kinderen die tegendraads doen, hebben meestal het gevoel dat ze niet gewaardeerd worden
  • Kinderen die negeren, hebben behoefte om er te mogen zijn zoals ze zijn, of aan verbinding, of simpelweg om even alleen te zijn
  • Kinderen die brutaal doen, ervaren altijd dat er geen verbinding tussen jullie is terwijl ze dat eigenlijk graag willen
  • Kinderen met negatief gedrag, zoeken eigenlijk positieve reacties van jou en je partner…

Stiefkinderen die manipuleren, hebben ook last van:  Gemis van de andere ouder. Verdriet over de scheiding. Wennen aan de nieuwe situatie. Aan jou. Aan de verliefdheid tussen jou en hun vader. Overdracht. Andere huisregels. Geen vriendjes in de buurt. En alles waar ze géén controle over hebben…

Stap 4: Erken de onderliggende behoeften

Breng al je compassie en geduld op en ga actief aan de slag met de onderliggende behoeften.  Het helpt echt om te benoemen wat je ervaart. Hierdoor voel je je gezien als kind.

‘Ik zie dat je boos bent’. ‘Ik hoor dat je super gefrustreerd bent’. ‘ Ik merk dat je verdrietig bent’ .’Ik merk dat je niet tegen me praat’ . ‘Ik begrijp dat je het lastig hebt’.

En ga vooral aan de slag met het vervullen van de onderliggende behoeften. Luister beter! Geef meer positieve aandacht!  Maak contact, ook al gedragen ze zich vervelend! Stel grenzen! Wees redelijk! Zie in dat jij de volwassene bent. Jij kan helpen.

Stap 5: Grenzen stellen

Je zult, samen met je partner grenzen moeten bepalen.  Spreek samen af wat wel en niet kan. Want je hoeft dit gedrag heus niet te accepteren.

Dit doe je ook weer door te benoemen wat je niet goedkeurt. En daarna je verwachtingen over ander gedrag uit te spreken. Kort. Neutraal. Niet preken. Niet in de slachtofferrol vallen. En al helemaal niet boos worden.

‘Dreigen doen we hier niet’, ‘Nee is nee’, ‘De regels zijn immers anders bij papa en mama’ ‘Zo gaan we niet met elkaar om’.

Als je alleen bent en je stiefkind niet luistert, zeg je dat je aan het zijn vader overlaat als hij thuis komt. Want dan werkt het alleen maar averechts als je toch door gaat! Wat voor gedrag willen jullie wél in huis zien? Benoem het!

‘ik verwacht dat je me gedag zegt als je binnenkomt’. ‘We ruimen eerst de tafel op en daarna mag je op je mobiel, dat heb je immers samen met papa afgesproken’.

STAP 6: Stoeien, lachen, dollen

Voor kinderen is stoeien, giechelen, lekker wild dollen dé beste manier om van negatieve emoties af te komen. Vraag je partner of hij iedere dag even tien minuten wild speelt. Of grappen maakt. Of samen voetbalt en stoeit. Jij kunt ook met ze dansen, springen en lachen. Zo raken kids spanning en frustratie kwijt. En hebben daarom minder behoefte aan manipuleren.

Jij kunt ook investeren in de relatie door ze positieve aandacht te geven! Lees meer voor.  Doe samen spelletjes. Praat met je puberstief over wat hem interesseert.

Stap 7: Je eigen emoties in goede banen leiden

Zorg ervoor dat jij niet getriggerd wordt door hun gezeur of gejammer. Of beter gezegd, zorg ervoor dat je niets doet met je eventuele gevoelens van irritatie, boosheid of je buitengesloten voelen. Ga aan de slag hiermee, en als het niet lukt, zoek hulp!

Meer weten over die emoties en hoe je er mee omgaat? Lees dan:

Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin

Waarom stiefmoeders top zijn

stiefmoeder coachAnnette van der Maarel is al jarenlang coach en counsellor. Zij kan je helpen als je er niet meer uitkomt. Je kunt met haar wandelen en gecoacht worden in de natuur. Over stiefkinderen die manipuleren of waar je ook tegenaan loopt! Maar het mag ook gewoon binnen aan de keukentafel. Of online natuurlijk!

Mail naar a.vandermaarel@hotmail voor een gratis en vrijblijvende afspraak om kennis te maken.

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

Houd jij van je stiefkind? Nee?

Houd je van je stiefkind? Nee?Houd jij van je stiefkind? Nee?

Dat zou zomaar kunnen.  En dat is helemaal normaal. Lees hier alles over de liefde in je gezin. En hoe je er mee om kunt gaan als je die roze bril niet op hebt. Of juist wel!, want er zijn ook stiefmoeders die wél van hun bonuskids houden. Houd jij van je stiefkind? Ja? Of nee?

Houd je van je stiefkind? Nee?

Naar mijn mening is het geen taboe meer om te zeggen dat je niet van je stiefkind houdt.

Als je je verdiept in praatgroepen op facebook is het eerder comme if faut om te roepen dat je een hekel hebt aan je stiefkind.

Dat er totaal geen klik is. Dat het hopeloos is tussen jullie.

En dat kan.

En dat komt vaak voor.

En dat is voor alle partijen vreselijk moeilijk. Dat doet pijn.  Meer dan dat. Het breekt mijn hart als ik deze verhalen hoor. Het verwoest een heel gezin als er stiefmoeders zo negatief blijven praten over hun gezin.

Houd jij van je stiefkind? Nee? Dat hoeft ook niet! Lees maar snel verder. Eerst over hoe moeilijk het is  voor alle leden van het samengestelde gezin:

Moeilijk voor het stiefkind

Het is afschuwelijk voor een kind om op te groeien in een gezin waar hij zich niet gehecht voelt. Waar er geen liefde of tenminste vriendschap en zorg en aandacht voelbaar is, vanuit de stiefmama naar het stiefkind toe. Dit levert – volgens Amerikaans onderzoek – serieuze hechtings- en relatieproblemen op als het kind volwassen wordt. Het kind voelt zich zijn hele leven lang afgewezen.

Moeilijk voor bio-vader

Het is afschuwelijk voor een bio-vader om te moeten aanschouwen dat stiefmoeder zijn kind feitelijk niet verdragen kan. Dat het jouw zoon of dochter afwijst. Aldoor maar weer. Het is- wat mij betreft – een goede reden voor vader om een einde te maken aan deze relatie als hij, noch stiefmoeder bereid is om het tij te keren.

Moeilijk voor de bio-kids

Het is heel verwarrend als je merkt dat je half-broer of zus achtergesteld wordt. Dat jij meer mag dan je stiefzus. Dat er andere regels zijn in huis, dat je moeder wél jouw was opvouwt maar niet die van je stiefbroertje. Dat jouw moeder wél van jou houdt, maar niet van je halfzus.

Dat is intens verwarrend – en vaak volgen kinderen de emoties en gedrag van hun moeder. En gaan zich dus ook moeilijk opstellen tegenover de stiefzusjes en broertjes. Maar vooral tegenover de stiefouder.

Moeilijk voor de ex

Het is afschuwelijk voor bio-moeder, de ex dus, om verhalen te moeten horen hoe het is daar bij papa. Kun je je voorstellen dat je je kind naar een vrouw wil sturen die geen aandacht, tijd of vriendelijkheid kan opbrengen voor jouw eigen vlees en bloed?

Naar iemand die onterecht streng en afwijzend is?

Moeilijk voor stiefmama

Het is net zo afschuwelijk voor stiefmama. Je voelt de druk. Je wéét dat iedereen van je verwacht dat je wel liefde gaat voelen. Maar je kunt het niet opbrengen.

Houd je van je stiefind? Nee?

Ik kan het me levendig voorstellen hoe moeilijk het moet zijn. Alleen de geur van de zweetkleren uit de voetbaltas van je stiefzoon maakt je al misselijk.  Die hemelende ogen als je vraagt hoe het met hem is. Zijn praatjes. Zijn schoenen in de gang. Zijn stiltes. Of alles waar jij je aan ergert.

Houd je van je stiefkind? Nee?

Wat doe je dan in hemelsnaam als het zo is? Hier een aantal korte tips en reflecties.

Wat is dan die liefde?

Jij en je partner vielen voor elkaar vanwege chemie, geur, lichamelijke aantrekkingskracht, herkenning van humor, interesses, opleiding, achtergrond, opvoeding, brein, manier van doen, voelen, in het leven staan.

Dat is waar je op viel. Dat was de vlam, de bliksem, de vlinders in de buik.

Liefde – is echter veel meer dan dit. Zoals alle clichés  iets van waarheid met zich meedragen:

Liefde is een werkwoord. Je moet je interesse blijven tonen in de ander. Elkaar aldoor opnieuw leren kennen. Geven. Nemen. Samen zijn. Tradities, rituelen en herinneringen opbouwen. Het goede voorbeeld geven. Moeilijkheden overkomen. Compassie tonen. Plek innemen. Sorry zeggen.  Aldoor opnieuw beginnen. Liefde moet zich in jullie nestelen.

Deze laatste alinea geldt niet alleen voor geliefden.

Dit geldt voor alle diepere relaties in je leven.

Ook die met je stiefkinderen.

Waarom is liefde nu zo moeilijk in stiefgezin?

Stiefmoeders voelen zich afgewezen. 
Het gaat over diepe gevoelens. Dat je je gekwetst of  jaloers voelt. Dat je buiten spel gezet wordt. Het vijfde wiel aan de wagen bent.

Daar komt dan nog bij dat stiefmoeders ook vaak echt afgewezen worden.

  • Door hun partners omdat die geen begrip tonen
  • Door de ex die zich zelf afgewezen en buitengesloten voelt
  • Maar vooral door hun stiefkinderen

Stiefkinderen wijzen hun stiefmoeders ook echt af.  En waarom?

  • Omdat stiefmoeder te hard van stapel loopt en te graag wil
  • Omdat ze hopen dat papa en mama weer bij elkaar komen
  • Omdat ze nog moeten wennen
  • Omdat zij zich zelf afgewezen voelen (en worden!) door hun stiefmoeder
  • Omdat ze in de (peuter-) puberteit zitten en zich los aan het maken zijn
  • Omdat ze geen ´toestemming ´ krijgen van bio-moeder om hun stiefmama aardig te vinden
  • Omdat ze geen hulp krijgen hoe om te gaan met al deze moeilijke emoties- ook niet van bio-vader.

Je snapt het al. Als je je allebei afgewezen voelt – dan gaat het niet lukken.

De pijn van je afgewezen voelen – gaat niet samen met  vriendelijkheid, compassie en zeker niet met liefde.

Wat kun je doen als je niet van je stiefkind houdt?

Het is jouw verantwoordelijkheid als volwassen mens om hier daadkrachtig aan te gaan werken. Houden van – nee, dat hoeft niet.

Maar ik verwacht dat je in je gezin een vriendelijk klimaat schept. Met warmte. Geduld. Humor. Ruimte. Grenzen. Met liefde en leiding.

Zet je over je eigen schaduw heen.   Aldoor weer opnieuw.  Tel tot tot tien. Maak een grapje. Zeg tegen jezelf dat je stiefkind moeilijk gedrag vertoont omdat het niet lekker in zijn vel zit.

Wentel niet in de ellende. Als je aldoor blijft roepen dat het niks wordt – hoe groot is de kans dat het beter wordt? Ventileren helpt even. Maar je zult aan de slag moeten.

Ga je pijn helen. Die afwijzing heb je al eerder in je leven ervaren. Ga hem NU helen.

Accepteer dat het tijd kost. Accepteer dat je verwachtingen en ideaalplaatjes uit je jeugd niet kloppen. Geniet van het goede. Laat de controle los.

Zeg tegen jezelf dat het niet aan jou ligt. Maar aan het hele systeem.

Schep ruimte voor toenadering. Zie je stiefkind als een zwerfkat die je net in huis hebt gehaald en die je naar je toe lokt met lekkere hapjes. En genoeg tijd om in haar eigen tempo naar jou toe te komen!

Blijf beleefd, vriendelijk en benaderbaar. Zeg altijd, altijd gedag en dank je wel.

Neem het initiatief. ´Ga je mee wandelen? Een spelletje spelen, naar de bios, een hut bouwen?´

Je partner heeft de taak om zijn kinderen terecht te wijzen. Als ze jou blijven negeren. Ook zij zullen zich moeten houden aan de beleefdsheidsnormen die je samen beslist. Ook jij mag uiteraard je grenzen stellen. Ook jij mag uiteraard een slechte dag hebben en chagrijnig of boos zijn.

Lukt dat niet alleen? Ga dan in coaching. Ik help je graag, ook via whatsapp live bellen of de mail. Het eerste half uur is gratis en vrijblijvend.  DE PROBLEMEN GAAN NIET VANZELF OVER.

Je houdt wél van je stiefkind!

Dat is fantastisch! Wat bof jij. En je stiefkind, bio-kind, bio-vader en ex….

Maar helaas is dit vaak ook niet makkelijk. Ik krijg noodkreten van stiefmama´s die me schrijven dat niemand begrijpt dat ze van hun stiefkind houden. Dat niemand hun emoties serieus neemt. Dat is schrijnend.

  • ´Jij hebt zelf geen kinderen, dus je wéét niet wat moeder-liefde is´
  • ´Je vindt ze wel leuk – maar liefde tussen biologische ouders en kinderen gaat dieper. Dat is anders. Jij hebt die bloed-band niet!`
  • ´Wacht maar totdat het pubers worden!´

En ook deze houding van de omgeving kan je als een afwijzing ervaren. En ook dit doet pijn….

Want ja! Je kunt natuurlijk van je stiefkind houden. Ja! Het kan liefde op het eerste gezicht zijn. Ja! Je kunt bouwen aan een mooie, liefdevolle relatie. Ja! Ja! Ja!

Meer lezen?

Deze blogs kunnen je misschien verder helpen:

‘Manipulerend stiefkind’

Samengesteld gezin – grenzen stellen, hoe doe je dat?

samengesteld gezin – grenzen stellen, hoe doe je dat?

 

stiefmoeder coachAnnette van der Maarel is coach en counsellor. Haar passie is om jouw gezin weer op de rit te krijgen. Ze coacht graag buiten in de natuur. En anders gewoon aan tafel!

Je kunt haar altijd mailen met kleine en grote vragen. coaching@annettevandermaarel.com.

P.S. Behoefte aan hulp om een band op te bouwen? Dat kan!  Klik hier voor meer info.

 

 

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

Ik kan niet accepteren dat ik een stiefkind heb

 

Afgelopen week kreeg ik een mail van een stiefmoeder Dit schreef ze: ‘Ik kan niet accepteren dat ik een stiefkind heb. En dat vind ik vreselijk van mezelf. Maar dat is gewoon de waarheid. Wat kan ik doen, Annette?? ´

Ik kan niet accepteren dat ik een stiefkind heb

Deze stiefmoeder leeft al meer dan zeven jaar in een relatie met een man met kind. Ze schrijft dat ze, ondanks de tijd, het kind diep in haar hart nog steeds niet echt kan accepteren.

Ze blijft maar piekeren over het feit dat haar man en zijn ex samen een kind hebben. En zij niet. Dat ze getrouwd waren. En zij niet. En ga zo maar door.

De pijn is wel iets gezakt gedurende de jaren. Maar het gaat niet weg.

Wegstoppen helpt niet

Allereerst: Het is een feit dat je dit voelt. En dat gevoel zal niet zomaar in lucht opgaan.

Dus? Laat het maar toe. Nog langer wegstoppen helpt niet. Misschien is het wel zo dat je dit altijd blijft voelen.

Het niet accepteren van het gevoel en de emotie is als olie op het vuur. Het geeft je een diep gevoel van schuld. Bovenop die moeilijke emoties en gedachten waar je mee rond loopt, moet je je dan ook nog eens schamen. En jezelf en dit deel in jou aldoor wegduwen. Dat vreet energie en levensvreugde.

Daarbij komt ook nog kijken dat we helemaal geen pijn en lastige emoties willen hebben, dus het is menselijk dat je ze daarom weg wilt hebben.

En het advies dat veel stiefmama´s goedbedoeld krijgen van vriendinnen, hun man of familie om dit maar los te laten , werkt natuurlijk niet. Dat gaat niet vanzelf.

Toelaten

Om te kunnen LOSLATEN moet je eerst kunnen TOELATEN.

In plaats van jezelf nog langer op je kop te geven, kun je jezelf met liefde en compassie toespreken. Zoiets als: ´Het is moeilijk voor me. Ik heb het er moeilijk mee. En dat is ok. Het is helemaal normaal en ok om me zo te voelen. Dit is wat ik denk: Ik kan m´n stiefkind niet accepteren´.

Je kunt er aan toevoegen: ´Het is ok – alles mag er zijn. Ik laat het toe. Maar ik bén mijn gedachten en emoties niet. Ik héb gedachten en emoties. Ik ben veel meer dan dat!´.

Het is normaal

Behalve menselijk is het ook nog eens normaal dat je dit ervaart.

  • Er is namelijk geen enkele vrouw die droomt van een man met kind
  • Er is geen enkele vrouw die er van droomt om stiefmoeder te worden
  • Er zijn geen vrouwen die dromen van negatieve gedachten, schuldgevoelens en gepieker.

Verwachtingen

Het is een feit dat  je moeilijke gedachten hebt, zoals ´ik kan niet accepteren dat ik een stiefkind heb´. Als je mij vraagt, waar dit vandaan komt, denk ik dat het te maken heeft met verwachtingen. Deze verwachtingen heb je misschien als kind al hebt opgebouwd.

Het zijn dromen, wensen en beelden die geëtst zijn in je bewustzijn. Die gaan bijvoorbeeld over die belangrijke unieke mijlpalen die je zo graag had willen delen met je partner. Zoals voor eerst samenwonen. Of trouwen. Of samen een gezin starten. Samen een kind krijgen.

Je partner heeft dit allemaal al een keer gedaan. Voor hem is dit niet meer uniek. Bovendien deelt hij deze gebeurtenissen met een vrouw die jou misschien het licht in de ogen niet eens gunt. Bovendien is er een kind dat je hier iedere dag aan herinnert.

Dan kan hij nog zo hard roepen dat jij de liefde van zijn leven is – dit weegt niet op tegen dat rauwe gevoel dat je nooit op datzelfde level komt dat hij had met z´n eerste vrouw. Dat je nooit deze dromen met hem kunt delen.

Brein-paden

Er wordt steeds meer onderzoek gedaan naar de neurologische  verbindingen in onze hersenen.  Dit zijn patronen. Je kunt het zien als een soort paden waarop je gedachten wandelen. Keer op keer. Aldoor hetzelfde pad. Het is heel lastig om van dit pad af te komen. Het gaat helemaal vanzelf. Die gedachten die je keer op keer dan denkt, leiden weer tot precies dezelfde emoties.

Een bepaalde trigger, zoals het zien van je stiefkind, zet de automatische piloot aan en voor je weet het weet, zit je weer vast. Bewandel je weer hetzelfde spoor naar die bekende negatieve gedachten en emoties en denk je aldoor maar opnieuw: ´Ik kan mijn stiefkind niet accepteren´.

Deze patronen worden gevormd door ervaringen en herinneringen die samen komen in diepe, vaak onbewuste, overtuigingen. Over hoe het moet zijn. Over hoe het hoort. Over wat de juiste manier is. Hoe jouw leven er uit zou moeten zien. Wat jij verdient!

Maar jouw leven is dus zoals je gewenst had. Het is anders geworden…

Jij leeft namelijk met een man met een geschiedenis. Met een ex-vrouw. En met een of meerdere kinderen.

In feite is dit een vorm van rouwproces.
Ook jij doorgaat hier verschillende fases, van ontkenning tot boosheid tot verdriet en uiteindelijk tot… acceptatie.

Focus op een nieuwe stip aan de horizon

Als je gaat oefenen met het toelaten en het accepteren van je eigen emoties, kun je jezelf ook gaan trainen om nieuwe gedachten te gaan denken. Daarmee leg je nieuwe verbindingen aan. Nieuwe goede fijne brein-paden of gewoonten.

Hoe dan? Je kunt gaan focussen op wat wel goed is in je leven. Je kunt jezelf moed inspreken en ook in actie komen. En je focussen op je eigen ontwikkeling. Op een nieuwe opleiding. Een nieuwe sport. Of het uitbouwen van je sociale netwerk.

Maar vooral kun jij je gaan focussen op waar je het allemaal voor doet:

Een fijne relatie met je partner.

Denk daaraan. Iedere keer weer. En kom in actie! Haal je agenda tevoorschijn en boek een leuke date met hem (en spreek af dat je niet gaat praten over de kinderen, opvoedingen of exen) en geniet weer van elkaar. Hoe bewuster je al die mooie dingen ervaart, hoe sterker worden deze positieve neurologische paden.

Verantwoordelijkheid

Ondertussen draag je wel verantwoordelijkheid voor de kinderen die onder jouw dak wonen. Jij bent immers de volwassene. Als stiefmoeder ben je niet verantwoordelijk voor de opvoeding, zoals de juiste tafelmanieren enz. Maar wel dien jij voor een veilig en stabiel thuismilieu te zorgen.

Dus reageer al jouw negatieve gedachten en emoties niet op je stiefkind af . Het is enorm schadelijk, zoals je je kunt voorstellen, als jij je stiefkind consequent afwijst. Want dat doe je in feite als je zijn existentie ontkent.

Je stiefkind heeft  jouw steun nodig!

Gratis strategie sessie

Dit is echt ingewikkelde materie. Maar is er meer aan te doen dan je misschien nu denkt!. Heb jij moeite om je stiefkind of de ex te accepteren?

Meld je dan aan voor een gratis strategiesessie via skype van 30 minuten twv 147 euro waarvan ik er nu twee per week van weggeef.  Ze gaan snel! Maar wie weet kom jij in aanmerking, ik laat je dan weten of jij hiervoor bent uitgekozen! Mail me even als je interesse hebt!  coaching@annettevandermaarel.com

P.S. Laat je weten wat je van dit artikel vindt en of jij nog tips hebt? Dank!


Annette van der Maarel werkt als coach en counsellor voor stiefmoeders. Ze helpt je oplossingen en antwoorden vinden op een praktische, concrete manier. En je krijgt ook meer inzicht in waarom iedereen doet wat die doet in het stiefgezin. Dit begrip helpt je ook vooruit.

Daarnaast is ze natuurcoach. Je kunt als stiefmoeder ook prima buiten gecoacht worden. Het is heerlijk om te wandelen en coachen.

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

Stiefmoeder Survival Tips voor Pakjesavond

sinterklaas stress stiefHet is zover. Bijna 5 december. Heb je er zin in? Mijn beste Stief-moeder Survival Tip voor Pakjesavond is om voor jezelf, voor jouw ontspanning en je eigen welzijn te zorgen. Tussen de bedrijven door vandaag. Maar ik heb meer tips voor je in petto.

Ga genieten van wat goed gaat – en laat de rest los!

Opgebouwde stress

Onthoud maar dat deze dag de climax is van dagen, wekenlange opgebouwde spanning. Niet alleen stressvol voor jou – maar ook voor je stiefkinderen en kinderen. Vandaag razen die stresshormonen door je lijf, door je huis en het hele land.

Al die opgebouwde verwachtingen, de beelden van reclame, de spanning – het moet er ergens uit komen. Te weinig slaap, andere ritmes, vieringen op school, misschien hebben jullie dit weekend ook al sinterklaas gevierd met jouw kant, jouw kids of juist die van je man?

Stiefstress maakt het nog ingewikkelder

Ouders en stiefouders staan dus ook stijf van de stress. Ze schieten sneller uit hun slof, zijn eerder geïrriteerd. Oude irritaties tussen jou en je ex komen opeens weer naar boven. Of je krijgt ruzie met je man omdat hij is vergeten om voor jouw kind een gedicht te schrijven.

Kinderen zijn jaloers op dat grote pak van hun halfbroer dat van hun bio-oma komt bij die prachtige surprise die ze voor hem gemaakt heeft. Ze missen mama en willen eigenlijk liever bij haar zijn.

De ex nodigt zichzelf uit op het laatste moment. Een stiefkind wordt toch op een ander tijdstip gebracht. Of is zijn surprise vergeten.

Het is een hele klus

Het is een hele klus. Maar jij en je partner hebben voortrekkersrollen.Je stiefkind en kind zijn uitermate afhankelijk van jou en jouw humeur vandaag. Als jij loopt te stressen, jagen, vloeken en tieren. Als jij alles perfect wil hebben, als jij je verwachtingen niet weet bij te stellen – dan is de kans nóg groter dat je kindjes en stiefjes woede-aanvallen, huilbuien of ontevreden mondhoeken tonen. Geef het goede voorbeeld vandaag. Relax! Let go! Dan krijg jij het meer naar je zin. En je gezin ook. Daarom mijn beste Stiefmoeder Survival Tips voor pakjesavond.

  1. Wat is – dat is. Je leeft niet in een eerste gezin. Accepteer dat het anders is, ook anders dan bij jou vroeger thuis. Accepteer dat je niet in een reclame film leeft. Dat je keuken een puinhoop wordt, dat kinderen zeuren dat ze ook zo´n Harry Potter T-shirt wilden hebben. Dat ze hyper, wild of boos worden. Accepteer de bergen en bergen cadeaus die de ex, jouw partner of  zijn ouders voor de kids hebben gekocht. Dat niemand meer trek heeft in het avondeten. Dat er chocoladevlekken op je nieuwe jurk zitten.
  2. Relax! Vries dat vlees in voor het gourmetten en houd het bij een broodje knakworst. In pyjama pakjesavond vieren kan ook prima. Of  in een legging, rok en truitje in drie verschillende drukke printjes zoals onze jongste dochter dit vroeger deed (we zijn inmiddels al jaren uit deze fase, maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren ;-).
  3. Zorg voor ME-Momentjes vandaag. Ga even een half uurtje naar buiten, doe een mini-dutje of neem een ontspannend bad. En laat de boel de boel. Het gaat weer voorbij.
  4. Op facebook en insta is iedereen altijd zooo gelukkig! Mensen laten nooit boze kids, huilende stiefmama’s en de rommel die overblijft zien op instagram of facebook – en dat vergeten we nog al eens. Ook ik heb me jarenlang vergeleken met anderen: Hoe krijgen al die andere ouders en stiefouders dat nou in vredesnaam zo goed voor elkaar? Maar ieder huisje heeft zijn kruisje. Echt ga je niet vergelijken met anderen!!
  5. Vergeten om iets voor je stiefjes te kopen? Of vind je dat ze al zo veel krijgen? Ga toch nog even iets leuks halen. Het liefst iets om samen met jou te doen. Kaartjes voor dat speelparadijs, de bios, dierentuin of Efteling geeft jullie de kans om beter te bonden.
  6. Voel je de stress stijgen? Laat je humeur niet tot een kookpunt komen. Stap er even uit, al is het maar drie minuten. Heel even in je eentje tot rust komen. Heel diep ademhalen. Ontspan. Om je eigen vertrokken gezicht in de spiegel lachen. Dat helpt mij. Dus jou vast ook :- )
  7. Geniet van wat goed gaat. Wees dankbaar voor het goede en het mooie. Herhaal dat hardop in je hoofd: ´Wat fijn dat stiefdochter zo blij is met haar cadeau´, ´Wat heerlijk dat we met z´n allen even hebben kunnen lachen´, ´Dit is een geluksmomentje´.
  8. Focus op féést. Deze dag gaat over verbinding, over het opbouwen van mooie nieuwe tradities in je samengestelde gezin. Over elkaar leren kennen. Het gaat over gezelligheid. Over liefde. Over geven. Open je hart hiervoor vandaag. Houd dit voor ogen.
  9. Cadeau voor jou. Beloon jezelf voor al je goede intenties en je harde werk, stiefmama. Door jezelf iets te gunnen, door iets naar uit te kijken ná deze dag. En anders doe ik het wel voor je: Je bent geweldig!! Je bent al het goede waard!
  10. Als extra tip: Gratis sessie. Ik geef weer gratis strategiesessies weg van 30 minuten online. Zo kun je evalueren en zorgen voor een meer relaxte kerst en oud en nieuw,  en twee weken vakantie, want december is nog maar net begonnen… Of: kom in aanmerking nu nog vóór Sinterklaas! Dat kan. Geef je nu op via: coaching@annettevandermaarel.com en vertel waarom jij nu behoefte hebt aan op maat gemaakte survival-tips voor pakjesavond. Je hoort zo snel mogelijk of je bent uitgekozen voor zo’n sessie.

Annette geeft coaching aan ouders en stiefouders in het samengestelde gezin die worstelen met stress onder hun eigen dak. Ze doet dit met veel plezier. Wil je vrijblijvend sparren over je situatie? Geef je op voor een gratis sessie via Teams. Je krijgt gegarandeerd weer hoop en een aantal praktische tips waar je mee verder kunt!

Wil je dit delen? Dank!
Share
Geplaatst op

Sinterklaas, stress en stief

sinterklaas stress stiefSinterklaas is in het land. Wat een heerlijke tijd. Banketletters, schoenzetten, samen heel hard zingen, surprises maken. Of beleef jij het heel anders, stiefmama?

Te veel prikkels. Huilbuien. Woede-aanvallen. Kinderen die je op kunt dweilen. Die in bed plassen. Niet kunnen slapen.

In dit blog gaat het over de kids, de spanning en wat je kunt doen!

Wie zoet is, krijgt lekkers

Grote ogen, rode wangen, vol verwachting kloppen die hartjes. Sommige kinderen worden al om zes uur wakker om maar zo snel mogelijk in hun schoen te kijken.

Andere kindjes kunnen er niet van slapen of eten of plassen in hun bed vanwege de spanning. Sinterklaas wordt overal gevierd. Op tv. Op school, sportclub, bij mama thuis en papa thuis.

Het is eigenlijk niet raar dat het gevoelens van onrust, stress en angst oplevert.

Misschien reflecteert je kind wel of hij lief is geweest dit jaar. Maakt hij zich ernstige zorgen of hij nu de roe krijgt. Of misschien hangt er zelfs een dreiging in de lucht dat hij in de zak gestopt kan worden? Sinterklaas weet immers alles, alles van je.

Daar zou ik ook knap onrustig van worden :- )

Sinterklaas, stress en stief

In een samengesteld gezin wordt alles uitvergroot. Ook de spanning en stress rond Sinterklaas. Misschien speelt er wel meer bij jullie. Ben jij net als kersverse nieuwe stiefmoeder in hun leven. Of maken de kinderen zich druk over verhuizen, de scheiding van hun ouders, of dat mama nu alleen zit met Sinterklaas.

Voor hen is het risico groot dat sinterklaas geen leuk kinderfeest wordt, maar een blijvende herinnering van teleurstelling, stress en angst.

Dat pakjesavond zelf een groot drama wordt. Met kinderen die niet tevreden zijn over de inhoud van hun pakjes. Kinderen die ruzie maken, huilen, niet willen eten, of die je sowieso achter het behang wil plakken.

Aanloop en schoenzetten: stress en stief

Hoe vaak zet een stiefkind zijn schoen eigenlijk? Meer dan een gemiddeld kind in een eerste gezin, denk ik zo. Daar is niets mis mee, tenzij je kind het dus eigenlijk niet aan kan. Over die kinderen gaat dit artikel! Hoe merk je dit dan?

Je stief- of biokind gaat hier op twee manieren mee om. Het ene kind internaliseert de stress die ontstaat door teveel prikkels.

Deze kleintjes gaan piekeren, zonderen zich af, of hebben  geen zin om buiten te spelen. Ze kunnen niet slapen, willen niet eten of plassen in hun bed.  Het andere type externaliseert de stress en angst.

Kenmerken zijn hypergedrag, woede-aanvallen, ruziemaken, de kont in de krib zetten of een grote mond opzetten. Sinterklaas in combinatie met stief lijkt dit helaas te versterken…

Pakjesavond in het kwadraat

Hoeveel keer viert je stiefkind eigenlijk pakjesavond? Ik ken gevallen waar kinderen het eerst bij mama en haar nieuwe gezin vieren met de ouders van stiefpapa erbij.

Dan vieren ze het nog een keer samen met opa en oma van mama’s kant. Daarnaast nog een keer bij papa. En vergeet niet al het snoepgoed, de stapels cadeaus en late avonden.

Voor gevoelige kinderen worden dit te veel prikkels.

Tip 1

Ga in gesprek over de goed heilig man. Overtuig je stiefkind dat Sinterklaas van alle kinderen houdt – hoe ze ook zijn. En dat alle kinderen zowel stout als lief zijn. Net als grote mensen :- )

Vraag over de zorgen van je stiefkind met gerichte vragen zoals ‘Maak je je zorgen over mama?’ of ‘Denk je dat Sinterklaas boos op je is?’

Wat misschien nog belangrijker is: Overleg met je partner (en of exen) hoe vaak de kids hun schoen mogen zetten. Communiceer dit aan de kinderen. Maak bijvoorbeeld een kalender waarop elke dag te zien is of ze hun schoen mogen zetten of dat het wachten is tot morgen (of het weekend). Dat helpt!

Tip 2

Is het tijd om samen met de ex(en) te overleggen en een betere verdeling te maken? Zoals één keer per jaar pakjesavond vieren? Het ene jaar bij mama en het andere bij papa?

Tip 3

Je hoeft niet ’s avonds je schoen te zetten. Je kunt het ook anders doen! Zo kun je voor het in bad gaan de schoen zetten, en na het bad iets leuks in je schoen vinden.

Je kunt het aantal keren schoen zetten beperken. Je kunt een briefje van sinterklaas in de schoen stoppen waarin sinterklaas uitlegt wanneer je stiefkind zijn schoen mag zetten en misschien ook waarom niet elke avond.

Tip 4

Je kunt het aantal vieringen met een kans op ontmoeting met Sinterklaas beperken.

Ga erover in gesprek met de exen! Voor gevoelige kinderen is twee keer sinterklaas ontmoeten echt genoeg.

Tip 5

Bouw rustmomenten in. Op tijd naar bed, en nog even voorlezen. Of ’s middags samen op de bank lezen of een filmpje kijken. Houd vast aan je gewone structuur.

Trouwens het is voor de gevoelige typjes ook goed om hardop te melden de dagen bij te houden. Dus tel samen af tot pakjes avond. En benoem dat hij daarna weer op de boot stapt. Dat laatste is ook heel belangrijk, want anders wéten kinderen niet dat het weer is afgelopen en blijft de stress aanhouden tot kerstmis en dan heb je al weer genoeg stress over kerst, of anders wel oud en nieuw…

Dus: Wees vooral geduldig en lief met oog op het ongewenste gedrag, dat je voor een deel dient te negeren en op te vangen met een glimlach en een knuffel en een deel door vriendelijk en assertief grenzen te stellen.  Maar blijf een stabiele volwassene die de regie houdt.

Tip 6

Zorg ervoor dat biopapa stoeit en lacht en rent met zijn kinderen. Wilde spelletjes zorgen voor ontlading van stress. Doe dit dan niet vlak voor het slapengaan als je kinderen al gevoelig zijn voor drukte en stress.

Laat kinderen ook lekker buiten spelen, rennen en klimmen. Frisse lucht en beweging zorgen ook voor een betere nachtrust.

Dit helpt VEEL meer dan ‘goede gesprekken’ houden en je regels uitleggen. Dit verzandt namelijk vaak in preken en dreigen. En helpt dat?

Tip 7

Wees lief voor jezelf. Neem het dus vooral niet persoonlijk als je stiefkinderen je niet bedanken, je sneers geven, hun bord niet leeg willen eten. Hoe lastig ook.

De kans is groot dat het door de sinterklaasstress komt.  En dus niet door jou, ook al ben je soms wel eens een boze stiefmoeder ; – )  (Grapje!)

Tip 8

Houd van jezelf. Zorg voor jezelf. Je hebt het deze hele maand extra, extra hard nodig om aan je eigen vitaliteit, gezondheid en welvaren te denken. Hoe? Beloof me dat je elke dag iets leuks kleins voor jezelf gaat doen deze maand!

P.S. Sinterklaas vertrekt vanzelf weer op zes december! Dan kun je sowieso weer uitblazen. Meer lezen over december en de feestdagen doe je hier.

Wil je dit delen? Dank!
Share