De verhalen over ongelukkige, gestreste, verveelde, vervelende, chagrijnige, ontevreden stief/kinderen met kerst. Die hoor ik genoeg.
Dat is helaas vaak een feit.
Maar wat kun je nu doen om WEL een gelukkige kerst te vieren?
In dit blog gaat het over VERBINDEN maar ook over GRENZEN stellen met de kerst. Alles voor een gelukkig kerstfeest met je stiefgezin. En als je mijn blog vaker leest, weet je het al: Je krijgt uiteraard ook praktische tips aangereikt. Veel leesplezier en alvast een fijne kerst!
Gelukkig kerstfeest met je stiefgezin
Ken je het: de verwachtingen die hoger zijn dan de hoogste kerstboom. De hoop op kerstgeluk die lichter is dan de lichtjes in de boom. En toch ben je bang dat alles, als een mislukte Christmas pudding, in elkaar zakt, als het dit jaar wéér niet lukt om er een fijn feest van te maken.
Inplaats daarvan allemaal ontevreden, ongelukkige, gestreste, chagrijnige kinderen rond de kerstdis aan de mooi versierde tafel ziet zitten. Die net als de volwassenen wel hun best doen, maar waar het maar niet wil lukken om tenminste gewoon maar gezellige, ontspannen dagen samen door te brengen.
Het is geen eerste gezin
De groep waarmee je rond de kerstboom zit is GEEN eerste gezin. Het is een bij elkaar geraapte groep. Het is geen gezin. Het zijn kleine eilandjes met in het beste geval een uitgebreid systeem van bruggen en veerboten tussen jullie in. Soms lukt het dan ook niet om de verbinding te leggen. In het normale leven al niet. En dan gaat het echt niet lukken met de feestdagen.
Moet je even slikken als je dit leest? Terwijl je je stiekem toch iets anders had voorgesteld?
Ik begrijp het. Ik hoor je. Toch heb ik geen ander nieuws dan dit. Het kan heel mooi en goed worden. Maar anders. Een kerngezin zul je niet worden. En vooral niet met kerst of oud en nieuw.
Betrekken
In dit blog wil ik vooral inzoomen op twee belangrijke aspecten. Betrekken versus grenzen stellen.
Betrekken staat voor verbinden, samen stellen, samen brengen.
Het is kerst. Dus de eerste grote tip voor een gelukkig kerstfeest: Zet je zowel als stief- en als bio-ouder heel even over je eigen sores heen en geef gul. Aan die groep die onder jouw dak woont. Hoe dan?
Hier een aantal praktische tools en tips. Ik wéét dat ze werken. Maar je moet het wel doen:
- Toon je liefde en aandacht. Zorg ervoor dat iedereen een (klein) cadeautje of attentie krijgt. Schrijf iedereen een kaart of mooie kerstbrief met je waardering en wensen voor het nieuwe jaar. Of: Geef ieder een kerstknuffel. Of maak/doe/regel iets voor ieder lid van dit samengestelde geheel deze kerst zoals iemands band plakken, een kamer opruimen of helpen met reclamefolders rond brengen.
- Het kan zo simpel zijn dat je de kinderen aanmoedigt om even naar de andere bio-ouder te bellen. ‘Willen jullie even met je moeder (vader) bellen? Volgens mij zou ze dit fijn vinden. Doe maar even’.
- Zorg ervoor dat iedereen zo gelijk mogelijk behandeld wordt. Koop wat extra attenties, zodat niemand vergeten wordt.
- Het is kerst. De boodschap is vrede, rust en geluk. Zorg dat niemand buitengesloten wordt dit jaar. Ja, ik weet het, je krijgt er misschien weinig voor terug. Maar doe het omdat jij een groot en warm hart hebt. Doe het omdat dit je trots gaat maken!
- Zet jezelf dus even over je eigen weerstand heen. En reik je hand uit naar de stiefjes waar je zo’n moeite mee hebt. En zeg bv: ‘Ik wil graag iets met je doen deze kerst. Wat zou je leuk vinden; naar de film? Of weet je zelf iets?’ . Is het antwoord ‘nee’, dan heb jij je best gedaan! Dat is genoeg beloning. Zo kun je een negatief patroon doorbreken. Doe dit, ook al heb je al maanden weinig contact gehad.
Begrenzen
Begrenzen. Ook dit is mijn kerstwens voor jou dit jaar. Het klinkt tegenstrijdig. Eerst vraag ik je om te geven en anderen te betrekken. En dan juist weer te begrenzen. Ja! Het is net zo belangrijk dat je piketpaaltjes timmert, afbakent, reduceert en inperkt.
Waarom? Omdat je als ouder en stiefouder, maar ook net zo goed als kind en stiefkind juist nu, tijdens drukke feestdagen, je eigen space nodig hebt, eigen lucht om te ademen, ruimte, tijd en plek om op te laden. Bij te komen. Te ontspannen. Je veilig en vrolijk te voelen. De geur van dennennaalden in je neus. Een beker warme chocolademelk in je hand. Staren in dat houtvuurtje, diep ademen en gewoon maar ZIJN en genieten. Dat gun ik je!
Hoe doe je dit het beste, als je het mij vraagt? Hier een aantal voorstellen. Hopelijk geven ze je wat inspiratie om je eigen plan te trekken en je eigen manier te vinden om te begrenzen.
- ‘Ja’ zeggen tegen alle familiefeestjes hoeft niet. Kies de bijeenkomsten die een glimlach op je gezicht toveren. De rest zeg je ‘nee’ tegen. Toe maar. Het kan.
- Bedenk van te voren al wat je nodig hebt deze kerst. En spreek je behoeften uit naar je partner en kids. ‘Ik wil graag elke dag een uurtje in de vrieskou wandelen, dat is super belangrijk. Dan kan ik bijkomen en word ik ook niet zo chagrijnig ;-)’
- De grenzen van een ander respecteren. Is ook van belang uiteraard. De anderen vragen naar hun wensen en behoeften dus, en niet wachten totdat de rest in jouw huis te moe en geërgerd is.
- Elke middag een half uurtje op je bed liggen lezen onder een warme fleecedeken.
- Of voor de extraverte onder ons: Elke dag een uurtje met een vriendin of vriend wat buitenshuis doen. Doe die warme jas aan en ga er op uit. Om op te laden, te lachen en genieten. Belangrijke basis voor een gelukkig kerstfeest met je stiefgezin.
- Kortom; zelfzorg, eigenliefde, met-time is dus ook een vorm van begrenzen. Namelijk van de tijd en aandacht die je normaliter makkelijker aan iemand anders geeft.
- Niet meteen ‘ja’ zeggen als iemand wat voorstelt. ‘Tof idee’, kun je ook zeggen, ‘ik denk er even over na en kom er op terug’.
- Bespreken met je partner wie welke dag uitslaapt en wie voor de cappuccino, kerststol en de kids zorgt. Om de beurt, zou ik zeggen. Of: als het zijn kleine kinderen zijn, laat het hem doen deze kerst! Dat is goed voor de veilige hechting.
- Als je niet wilt, omdat het je teveel energie kost, zeg je; ‘Ik heb er over nagedacht en het komt mij niet uit, sorry maar ik doe het niet’.
- Vind je het lastig om assertief te zijn en grenzen te stellen? Je kunt altijd zeggen ‘Ik heb al een afspraak’ (met mezelf!, maar dat hoef je er niet bij te zeggen ;-) dat is het begin van een gelukkig kerstfeest met je stiefgezin.
Gelukkig kersfeest met je stiefgezin
Balanceren. Het evenwicht vinden tussen vrijheid en verbondenheid. Tussen samen zijn en tijd alleen. Dat is een beetje een basis.
Wat geeft het je? Je gaat rustiger ademhalen. Je schouders zakken. Je mondhoeken gaan spontaan omhoog. Je krijgt weer wat lucht en ruimte.
Zodat je eindelijk kunt genieten van wat er wel allemaal de moeite waard is in je stiefgezin. Om vanuit je hart, vanuit je tenen te kunnen voelen waar je dankbaar voor bent. Kijk met de blik van een buizerd naar wat goed gaat. Voel met je warme hart de liefde die je hebt voor deze mensen en mensjes bij jou op de bank.
Ook al is het nog zo ingewikkeld. Jullie doen allemaal, op je eigen manier, je best.
Gelukkig kerstfeest met je stiefgezin!
Trouwens wil je meer lezen? Probeer dan dit blog:
Lukt het nu allemaal even niet? Heb je wél last van stress in je stiefgezin ondanks je goede bedoelingen? Mail me dan. Wie weet maak je kans op een gratis sessie van 30 minuten. Ik heb niet veel plek meer over in mijn agenda. Dus schrijf even waarom juist jij het nu nodig hebt om je hart te luchten en praktische tips te krijgen in deze sessie. Ik help je graag. en ik wens je : Een gelukkig kerstfeest met je stiefgezin.
coaching@annettevandermaarel.com