artikelen

Geplaatst op

Je stiefgezin is net yoga

‘Je stiefgezin is net yoga’. Wat bedoel ik hier nu weer mee? Leer te ontspannen en jezelf te zijn midden in de stress en chaos van het stiefgezin. Dat is het in een notendop. Deze tips helpen om je weer kalm te voelen!

Je stiefgezin is net yoga

Laatst zei een cliënt; ‘Het voelt zo ongemakkelijk tussen mijn stiefkind en mij’. En ze is niet die enige die zich zich voelt. Er zijn heel veel ongemakkelijke situaties in het stiefgebeuren. Wat dacht je van:

  • Tafelen met stiefkinderen die verveeld of vervelend zijn of je kookkunsten niet waarderen…
  • Samen verjaardagen vieren met je ex en ex-schoonfamilie. Iedereen speelt mooi weer. Maar ondertussen…
  • Je partner die maar storend streng blijft tegen je eigen vlees en bloed terwijl jij niks durft/wilt zeggen…
  • Je kinderen die maar stronteigenwijs blijven doen tegen je nieuwe vrouw ondanks dat je ze daar op aanspreekt enz. enz.

Leren zijn in wat in wat is

Die woorden over ongemak, deden me opeens aan yoga denken. Wist je dat ik ooit een opleiding tot yoga-docent volgde? Ik heb hem vanwege een verhuizing nooit afgemaakt en helaas doe ik er weinig meer mee.

Toch heb ik er veel aan gehad. Bijvoorbeeld dat je leert ZIJN in dat wat is. Dat het hier en nu is wat het is. Wat het ook kan zijn.

Beginners ervaren ongemak

Als je begint met yoga doe je docent zo goed mogelijk na. Je vouwt je lijf in vreemde bochten. Je houdt die rare houding aan tot je niet meer kan. En ondertussen zegt de docent: ‘Ontspan in deze asana'(oftewel houding). Hoe dan, denk je ondertussen. Terwijl je je alles behalve zen voelt.

‘Adem naar de plek waar je ongemak en spanning voelt’ is dan de opdracht. ‘Maar houd je grenzen in de gaten. Het moet geen pijn doen’.

Je daagt jezelf dus aan de ene kant uit. Nog wat strekken en nog een beetje. Maar moet ook uit die ongemakkelijke houding stappen als je grenzen zijn bereikt.

Het stiefgezin is net yoga

Je voelt hem al aankomen, toch.

Inderdaad. Het stiefgezin is net yoga. Het voelt vreemd, ongemakkelijk en gespannen als je beginner bent (en niet alleen als beginner trouwens!).

De kunst is om te ademen en ontspannen te midden chaos en stress. Maar ook zal je je grenzen moeten leren bewaken. Pijn voelen is een no-no!

Ontspannen in het ongemak

Ik herinner me een yogales buiten op een matje onder een boom. Ineens voelde ik dat het me lukte. Midden in die moeilijke houding kon ik de controle los laten en ontspannen.

Het kwartje viel. Ik gaf mijn aandacht nu alleen maar aan mijn buik. Die ging op en neer ging. Adem in. Adem uit. Met een diepe zucht voelde ik ontspanning, midden in de spanning. Merkwaardig maar super fijn.

Als je in die staat van ZIJN belandt, kun je geduldig omgaan met het fysieke ongemak, de negatieve maalstroom van gedachten, of je pijnlijke emoties, alles lost op en zo voel je je weer kalm, bewust en vrij.

Je stiefgezin is net yoga

‘Wat er mag zijn, gaat stromen’ schrijft rebalancer en auteur Lisette Thooft. Stap één is om bewust te worden van je eigen ongemak.

Zoals het gevoel wanneer de moeders op het schoolplein jou als stiefmoeder links laten liggen. Of als je ex weigert de vergeten broodtrommel langs te brengen ook al komt ze dagelijks door je straat fietsen. Of als je eigen kroos jouw nieuwe partner blijven negeren.

Of als je gewoon maar op een doordeweekse dag aan tafel zit met stiefkinderen die als vreemden voor je zijn, ook al ken je ze al jaren.

Wat kun je doen? Om je stiefgezin net als yoga te ervaren? Hier een aantal praktische stappen waar je hopelijk wat aan hebt (laat het me graag weten!).

Stap 1 Gewoon maar voelen

Gewoon maar voelen. Ervaren. Je lichaam scannen op het ongemak. Waar schuurt het? Waar voel je het in je lijf? Vaak voel ik de spanning in mijn schouders, maar vooral in mijn buik. Het is trouwens niet eens zo makkelijk om te voelen. Tenminste voor de meeste van ons die erg in ons hoofd zitten.

Maar. Dat kun je oefenen. Ga het maar doen. Een paar keer per dag. Wat voel je in je lijf? Waar zit er spanning?

Benoem het voor jezelf.

  • ‘Ok, ja, ik voel dat mijn adem knijpt’
  • ‘ Mijn schouders gaan omhoog’
  • ‘Ik voel een spierspanning in mijn kaken’
  • ‘Ik voel me niet helemaal lekker in mijn buik’.

Stap 2 Emoties herkennen

Gevoelens ervaar je in je lijf. Emoties zijn het vervolg daarvan, een soort analyse die je brein maakt van de fysieke gevoelens. Die pijn in je buik is misschien wel een teken van angst. De druk op je borst is misschien wel de boosheid die je van binnen voelt. Kun jij het verband leggen?

De meest bekende emoties zijn de 4 B’s.

  • Boos
  • Blij
  • Bedroefd
  • Bang

Een heel scala aan emoties zijn hier weer van afgeleid. Zoals teleurstelling, verdriet, woede, waardeloosheid, hulpeloosheid, enthousiasme, wrok, kalmte, jaloezie, geluk, minderwaardigheid.

Ga het maar eens na. Nu, op dit moment.

Wat voel jij? Niet alleen in je lijf, maar ook in je hart en je emoties?

Op een gegeven ogenblik ga je het herkennen. ‘Aha, daar komt het weer. Ik voel spanning in mijn buik. Wat voel ik dan nog meer? Soort van onrust en misschien zelf beetje angst? ‘.

Stap 3 Omgaan met het ongemak

Als je vanuit die yoga-wijsheid met wat afstand naar je emoties kijkt en ze simpelweg laat zijn. Als je ze durft te voelen en herkennen – Dan erken je daarmee je emoties! Dat is de sleutel. Dan geef je het ongemak een plek. Dat is al een hele grote stap voorwaarts inplaats van ze te negeren of weg te drukken.


Emoties lijken wel in je ziel verankerd te zijn, maar ze zijn eigenlijk vluchtig. Ze komen en gaan. Ze lossen vanzelf op.

Simpel toch. Het is heel simpel als je het weet. En vooral als je die wijsheid tevoorschijn kunt toveren, wanneer je hem nodig hebt. Voelen en dan lost het vanzelf weer op. Hoe dan? Vraag je je af. Dan leer je in stap 4.

Stap 4 Ademen net zoals de yoga-juf zegt dat je moet doen

Probeer nu ter plekke eens te ontspannen door een paar keer diep adem te halen. Focus op je uitadem. Adem diep uit. En weer in. Nog een paar keer. Voel je wat het met je lijf doet? En daarmee je emoties?

Ga eens letten op je ademhaling wanneer je aan het eten bent en je partner jouw kids negeert. Of wanneer je partner weer eens (in jouw optiek) veel te lang aan het appen is met zijn ex.

Het klinkt misschien raar, maar probeer naar dat gevoel toe te ademen. In je buik, of je hoofd. Dwars door de spanning die je tegelijkertijd ook nog voelt. Voel het. Het mag er allemaal zijn.

Stap 5 Bewuste keuzes maken

Om nog maar weer terug te keren naar het yogamatje: Waar gaan je grenzen? Is het de bedoeling dat je nog wat verder strekt. Je spieren nog even op de proef stelt. Of is je grens bereikt en stap je nu simpelweg uit de lastige houding.

Die keuze is iedere keer weer aan jou. Deze vragen kun je jezelf stellen:

  • Wat wil je?
  • Wat kan je?

Het is ok om ‘nee’ te zeggen. Het is ok om letterlijk uit een moeilijke situatie te stappen. Het is ok om je behoeften aan te geven. Het gaat om de keuzes die je maakt. Vanuit je volwassen deel. Niet vanuit die ontspoorde emoties en de pijn die je kan voelen in het stiefgezin.

Je stiefgezin is net als yoga – en dan?

De ervaren yoga beoefenaar weet het: Om keer op keer te leren ontspannen in een principe oncomfortabele houding levert van alles op.

  • Je spierkracht neemt toe
  • Je maakt je je lijf soepel en sterk
  • Je leert jezelf te observeren
  • Te kalmeren
  • Te ZIJN in het moment
  • En te stoppen als je grens bereikt is.

Dat kan niemand anders voor je doen. Dat zul je zelf moeten ervaren en doen.

En dan is er nog een stap. Je zult die grenzen ook moeten communiceren. Naar je huisgenoten toe. Dat is uiteraard ook weer een hele kunst. Maar daar meer over in een andere blog.

Deze wijze yoga lessen gelden niet alleen voor je lijf, maar natuurlijk ook voor ons brein, emoties, gedachten en hart.

We kunnen ons blijven verzetten . En in de pijn blijven hangen. Of met souplesse en innerlijke moed leren ZIJN in wat we niet kunnen veranderen. En veranderen waar we niet mee kunnen leven.

Zen worden

Wat levert dit nu uiteindelijk op als je je stiefgezin net als yoga leert zien? Je voelt contact met je kalme ik, met wie jij eigenlijk bent, met je kern. Dat geeft afstand naar de typische stiefdilemma’s en heelheid en rust in emoties en lijf. Heerlijk zen dus.

Dat hebben we wel nodig nu het schoolseizoen net weer is opgestart, toch!

…………………………………

Meer lezen?

Probeer dit blog bijvoorbeeld:

Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!

Annette van der Maarel (1965) is opgeleid tot register stress-counsellor maar is al meer dan 15 jaar coach voor stiefgezinnen. Ze begeleidt zowel stiefvaders, bio-moeders, bonusmamma’s, vaders, stellen, exen en soms ook hun kinderen met veel plezier, compassie en kunde.

Wil jij een gratis kennismaking boeken van een half uur? Dat kan! Geef je op via: coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij uitgekozen.

Geplaatst op

Vijf tips voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Vijf tips voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag. Het is normaal als je Moederdag maar een moeilijke dag vindt, stiefmama. Het kan simpelweg erg pijnlijk zijn. Hier een aantal tips die je kunnen helpen.

Vijf tips voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Ja, het is weer zover. Zondag is het weer de dag dat alle moeders in het zonnetje gezet worden. Sinds het begin van de vorige eeuw wordt deze dag in Nederland gevierd naar Amerikaans model.

Maar de Moeder wordt al sinds de oertijd gevierd en geëerd. Denk aan Griekse en Romeinse godinnen als Rea, Gaia, de Egyptische Hathor en Isis of de Noorse Freja.

Toen ging het vooral om de symbolische en spirituele waarden van de Moedergodin. Daar kunnen stiefmoeders vandaag misschien wel wat mee. Lees maar snel verder. Maar eerst een ander aspect:

De pijn van een stiefmoeder op Moederdag

Ik hoef het eigenlijk niet te beschrijven, toch. Die pijn die je voelt als je verhalen hoort van kinderen die ontbijtjes op bed organiseren, cadeautjes inpakken, tekeningen maken en koffie zetten voor hun moeder.

Voor hun moeder. En dus niet voor jou.

Dat maakt dat je:

  • Je niet gewaardeerd voelt
  • Als een buitenstaander ergens bijbungelt
  • Als de laagste kaste wordt beschouwd
  • Of als een sloof, als Hotel Stiefmama- alleen goed genoeg om te dienen
  • Het maakt je verdrietig, boos of helemaal koud van binnen.

Misschien helpt het je om te weten dat deze pijn normaal is. Je kunt deze pijn vergelijken met de pijn uit een rouwproces.

Stiefmoeder in rouw op Moederdag

Rouw staat voor verlies. Het verlies van dierbaren en geliefden nadat ze zijn overleden. Of het gemis en de eenzaamheid als je bent gescheiden.

Maar rouw treedt ook op als verwachtingen, verlangens en hoop niet waar gemaakt kunnen worden. Zoals de hoop die je misschien (onbewust ) hebt gekoesterd om die moederlijke rol in het stiefgezin te kunnen of mogen pakken.

Sommige stiefmoeders raken teleurgesteld als hun dromen niet uitkomen. Bij anderen wordt een diepere laag aangeboord. De pijn die je dan voelt, kun je vergelijken met rouw.

Rouwen is een uitnodiging om te leren aanvaarden

Het rouwproces nodigt uit om ten diepste te accepteren van datgene dat nooit zal zijn. Dat nooit zal worden. Het is een vorm van acceptatie gecombineerd met respect naar dat verlangen en dat dan gewikkeld in een warme deken van compassie en liefde naar jezelf toe.

Rouwen is leren aanvaarden. Dat is nogal wat.

Komt het binnen?

Het verlangen toelaten – maar weten en accepteren dat het NOOIT vervuld zal worden. Een dag als Moederdag kan dit verdriet triggeren.

Het is een feit. Je bent niet de moeder. Ook al vervul je wel heel veel taken. Sloof je je uit. Doe je je best. Pas je je aan. Geef je alles. De biologische band tussen moeder en kind is sterker dan een ijzeren kabel. Ook al is die relatie misschien niet eens zo goed. Die band blijft krachtiger. Hoe je ouders ook zijn. Stiefmoeders staan buiten in de regen.

Tip 1 voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Tip 1. Omgaan met het verdriet en verlies

De pijn leren aanvaarden, kun je op verschillende manieren doen. Hier een aantal stappen, heel kort samengevat, die kunnen helpen:

  1. Druk deze emoties niet langer weg. Ze komen toch naar boven. Neem op moederdag even tijd om te VOELEN. Zonder je af, ga lekker zitten en voel wat je voelt in je lijf. Spanning in je schouders? Pijn in je buik?

Observeer het met een milde blik. Alsof je naast jezelf staat. ‘Ok, ik voel de druk in mijn spieren en een soort zenuwachtig gevoel in mijn lijf’. Laat toe wat komt. Voel het maar. Huil even. Voel je verdriet. Het is ok. Je hart lijkt te breken, maar eigenlijk breekt het open zodat compassie en liefde kunnen gaan stromen. Van jou. Naar jou.

2. Adem een paar keer diep – naar dat gevoel toe. Adem daarna in een rustig tempo. Voel hoe de spanning oplost en wegebt, alleen maar door simpelweg te ademen en te ontspannen. Door het gevoel er laten zijn, geef je het toestemming om weer te laten verdwijnen. Emoties zijn immers maar tijdelijk.

3. Dan nog een flinke portie positieve gedachten denken. Zoals: ‘Ik voel eigenwaarde, ook al krijg ik geen aandacht op Moederdag’. ‘Ik ben goed genoeg zoals ik ben’. ‘Ik begrijp dat de kinderen al een moeder hebben’. ‘Het is ok, ik vergeef het hun’.

Tip 2 voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Tip 2. Communiceren kun je leren!

Praat met je partner, het liefst al in de aanloop naar Moederdag. Vertel hem/haar dat je graag een paar minuten wilt vertellen hoe jij je voelt. Zonder dat hij inbreekt. Dat je graag wilt dat hij naar je luistert, zonder dat hij met oplossingen komt.

Lucht dan je hart. En vertel, niet vanuit de kritiek die je misschien voelt naar de stiefkinderen, maar uit jezelf, vanuit je zachtheid en kwetsbaarheid wat het met je doet;

‘Ik voel me verdrietig omdat Moederdag eraan komt, en ik waarschijnlijk geen aandacht krijg. Ik begrijp dat mijn gevoel niet rationeel is. Ik begrijp dat ik niet de Moeder ben. Toch doet het pijn.’

Dan voeg je toe: ‘Kun je begrijpen dat het zo voor mij voelt?’

Ik ben benieuwd hoe je partner hierop reageert. Laat het weten in een comment onder dit artikel (comments zijn altijd anoniem). Misschien komt er meer begrip dan je nu denkt!

Tip 3 voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Tip 3. Formuleer je behoefte

Wat wil je eigenlijk? Is het een behoefte aan waardering van de kids of de ex? Meestal gaat het daarover. Waardering. Bevestiging. Dankbaarheid.

De vraag is of dat haalbaar is. Waarschijnlijk niet, toch. Je kunt dit niet verwachten of ‘eisen’ van kinderen of een ex-partner. Aan wie kun je dit wél vragen? Aan je partner:

‘Ik zou zo graag een blijk van waardering krijgen van jou op Moederdag. De kinderen hoeven dat niet eens te zien, maar dat zou me heel blij maken’.

Maar het kan zijn dat je partner Moederdag sowieso een commerciele valkuil vindt en er niets mee kan. Dat is dan even slikken misschien. Ga dan terug naar tip 1.

Of heb je behoefte aan wat anders? Liggen er diepere behoeften te roepen om aandacht? Zoals meer grenzen stellen, meer overleg over huishoudtaakjes, meer tijd samen met je partner? Denk eens goed na wat het bij jou kan zijn. En ga dat anders/beter communiceren. Want communiceren kan je leren ;-).

Tip 4 voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Tip 4. Vier je eigen moeder of stiefmoeder op deze dag

App je moeder of stiefmoeder en zeg dat je graag deze dag samen wil vieren. Dat je haar als moeder/stiefmoeder in het zonnetje wil zetten. En dat je dan ook meteen jouw rol als (stief)moeder wilt vieren. Spreek je behoefte uit:

‘Ik wil je graag vieren en ook zelf gevierd worden, want voor mij is dit een moeilijke dag, zullen we samen afspreken?’

Je kunt afspreken dat je een kleine attentie voor elkaar koopt of dat je taartjes meeneemt, samen gaat lunchen of wandelen. Het is een mooi moment om terug te kijken op jouw jeugd en jouw moeder en ook te bespreken wat jij goed doet als stiefmoeder, wat je allemaal gedaan hebt en hoe jij deze rol ziet.

Tip 5 voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag

Tip 5. Terug naar de Oermoeder

Moederdag is ook een mooie dag om te reflecteren over de symboliek van de Moedergodinnen die ooit een belangrijke rol in het leven van de mens speelden.

Waar staat die Grote Moeder, de Oermoeder, De godin van de Aarde voor?

Ze staat voor scheppingskracht, creativiteit, het geven van alles wat vol leven is. Voor de cycli in het leven. Van geboorte naar kind, adolescent, volwassenen, het wijze en oude en de dood. En dan weer opnieuw. En dat dit in alles terugkomt, in de seizoenen, het scheppingsproces, en het leven zelf dus.

Wat kun jij hier dan nu mee?

Voel die kracht van de Oermoeder in je! Jij bent de schepper van je eigen bestaan. Jij blaast jezelf aldoor nieuw leven in. Na de winter komt altijd weer een lente – en daar zijn we nu. De tijd van ontluikende natuur, bloesem die bloeit en nieuwe hoop. Nieuwe kansen. Schep je eigen leven en bouw aan je eigenwaarde en je eigen leven.

Wees de goede moeder die je nodig hebt – en dan voor jezelf. Je kunt vanaf nu jezelf gaan waarderen, verzorgen, troosten, omarmen en aanmoedigen. Dat geeft kracht, eigenwaarde en plezier, let maar op!

…………………………

Meer lezen?

Probeer deze bijvoorbeeld:

Mindful stiefmama in vijf stappen
Cadeau voor stiefmoeder op Moederdag

Annette van der Maarel is opgeleid tot register stresscounsellor en heeft zelf ervaring in de rol van zowel stiefmoeder als bio-ouder. Ze heeft sinds 2010 een eigen praktijk voor stiefgezinnen.

P.S. Van mij krijg je ook nog een groot boeket digitale rozen behalve deze vijf tips voor stiefmoeders – als je moeite hebt met Moederdag. Omdat ik je heel erg waardeer in alles wat je doet. Petje af!

Geplaatst op

Hoe overleef je de meivakantie met je stiefgezin? Vijf tips!

Dit is wat we willen, toch. Ontspannen samen lachen en plezier maken, net zoals op deze foto. Met je eigen kids. En die van je partner. De hele vakantie lang.

En toch lukt het de meeste stiefouders/ouders niet. In dit blog ‘Hoe overleef je de meivakantie met je stiefgezin?’ gaat het over jouw gemoedstoestand en innerlijke rust. Pak de controle. Eerst jij weer kalm en ontspannen. Daarna de rest.

Hoe overleef je de meivakantie met je stiefgezin? Vijf tips!

Wat een heerlijke tijd van het jaar. Ontluikend groen, bloesem, bloeiende bollen, de merel die zingt, de voorzichtige zon op je huid. En dan ook nog meivakantie met Pasendagen, eieren schilderen, vrijmarkt op koningsdag en gezellige dagen met je stiefgezin. Wat wil je nog meer?

Ja. Dat. Vooral dat laatste willen we. Die gezellige dagen met je stiefgezin. En juist in de vakanties, wanneer we denken even rust te krijgen, uit te blazen en te kunnen genieten, juist dan is het extra moeilijk.

Dit is wat het is voor de meeste stiefgezinnen: Stress, teveel tijd samen, om elkaar en elkaars gevoelens heen dansen, op je tenen lopen, je als een sloof voelen, er tussen in staan, glimlachen tot je kaken er strak van staan en je van binnen leeg, verdrietig of steeds bozer voelen.

Je gaat het deze vakantie niet allemaal kunnen oplossen. Dus maak het kleiner.

Begin bij jezelf en pak de leiding over je geest, je lijf en je hart met de volgende tips:

Hoe overleef je de meivakantie in je stiefgezin? Vijf tips!

Tip 1: GELOOF NIET ALLES WAT JE DENKT

Wist je dat we rond de 80.000 gedachten hebben op een dag en de meeste negatief zijn? Een aantal veel voorkomende nare gedachten over het stiefgezin zijn:

  • Wat zeurt dat kind van hem/haar de hele dag om meer snoep en chips
  • Wat verwent mijn partner haar/zijn kinderen toch als het vakantie is
  • Waarom negeert mijn kind mijn partner nou de hele tijd
  • Waarom negeert mijn partner mijn kind…
  • Wat is die ex toch een vervelend rotmens dat ze ons stoort tijdens onze vakantie
  • Wat is het leven moeilijk en zwaar
  • Hoe komt dat het mij maar niet lukt om de boel bij elkaar te houden
  • Waarom ben ik nog in dit stiefgezin?

Let maar eens op wat je denkt vandaag en merk je inderdaad hoeveel zwarte, giftige dingen je denkt over je stiefgezin en jezelf?

En je weet vast wel dat je gedachten grote invloed hebben op je gevoelens en emoties. De negativiteit trekt jezelf steeds dieper het moeras in.

Dus daar gaan we wat aan doen! Hoe?

Omdenken. Want veel van de dingen die je denkt zijn niet eens waar…

  • Het gezeur van een kind wijst misschien op iets anders dan gezeur. Zoals moeheid, behoefte aan positieve aandacht, het gemis van de andere ouder, of begrip
  • Je partner heeft de kinderen gemist en ja, je hebt misschien gelijk, maar gun hem/haar die tijd en aandacht voor de kinderen
  • Je kind heeft moeite met het stiefgezin en moeite om te gaan met alle emoties en gedachten hierover
  • Je partner heeft goede bedoelingen maar heeft nu even geen controle over zijn/haar emoties en gedrag
  • De ex vindt het lastig om haar kinderen los te laten, het is ook niet niks, om ze aan de stiefouder over te laten en ze een week te moeten missen
  • Het leven is uitdagend voor me nu, maar ik ben ook dankbaar voor al het goede
  • Ik ben ook maar een mens en ik doe mijn best en dat is goed genoeg
  • Ik kies er voor om hier te zijn en vanaf nu me daar voor in te zetten.

Conclusie: Hoe overleef je de meivakantie in je stiefgezin? Je kunt je gevoelens veranderen door je gedachten een kwart slag om te draaien en je emoties hierdoor omhoog te krikken. Positieve gedachten en gevoelens helpen om ook positief gedrag weer op gang. Bij jezelf. En als jij positiever in de wedstrijd staat, zul je merken dat de rest ook weer positiever reageert.

Hoe overleef je de meivakantie in je stiefgezin? Vijf tips!

Tip 2: JE ADEM IS JE ANKER

De stress in huis/camper/hotel tijdens de meivakantie kan je zenuwachtig en gespannen maken. Behalve lichamelijke klachten zoals verhoogde hartslag, hoofdpijn, constipatie of nekpijn, zorgt de stress ervoor dat je je:

  • leeggezogen voelt
  • uitgeput
  • je alleen maar zin hebt om te huilen
  • teveel gaat eten en drinken
  • dat je uitvalt tegen je partner
  • of dat je juist opgejaagd voelt
  • en geïrriteerd over de kleinste dingen.

Wat gebeurt er feitelijk? Door de stressprikkels slaat je innerlijke alarmsysteem op tilt. Dit is het amygdala, een gebied in je hersenen zo groot als een amandel, dat waarschuwt voor gevaar. Belangrijke functie dus. Alleen is er eigenlijk wel een levensbedreigend gevaar? Niet dus.

Er is één heel eenvoudige oplossing om het amygdala en alle stresshormonen die hierdoor op gang komen.

Hoe dan? Door te ademen. Het is wetenschappelijk bewezen. Je zenuwstelsel komt tot rust door bewust ademhalingsoefeningen te doen.

  1. Adem diep in en vooral diep uit. In…. en uit. Voel de adem door je neus, je mond, keel, longen naar je buik gaan. Adem uit met een zucht. In en uit. Kalm. Rymtisch. In en uit…
  2. Als je ontspant, ontspant je brein ook automatisch. Als je lijf namelijk het signaal afgeeft dat er geen gevaar dreigt, gaat het amygdala hier in mee akkoord en ebt de stress weg. Zo kun je binnen een paar minuten tot rust komen. Ja, je leest het goed. Dat is alles wat je feitelijk nodig hebt.
  3. Preventief ontspannen ademen helpt. Dus iedere keer als je je tandenpoetst, de schommel van de kids duwt, hun schoenen strikt of de vaatwasser uitruimt: Adem een paar keer diep en rustig. En zeg tegen jezelf; ‘Ontspan!”.

Conclusie: Door je ademhaling weer rustig te krijgen, kalmeer je niet alleen je lijf, maar ook je gedachten en emoties. Zoek meer info of kijk filmpjes over ademhalingsoefeningen en hoe je adem je anker kan worden in woelige tijden.

Hoe overleef je de meivakantie in je stiefgezin – vijf tips!

TIP 3: YOU GOT TO MOVE IT

Bewegen helpt! Het maakt endorfines oftewel het gelukshormoon aan en is dus een mooie antiedosis tegen de stresshormonen zoals cortisol en adrenaline. Bovendien helpt het je om jezelf letterlijk uit de stiefstresss te halen.

  • Spreek met je partner af dat jullie om de beurt een half uurtje gaat wandelen, fietsen, of hardlopen. Elke dag deze vakantie. Beweeg je bewust en meditatief door je te focussen op je lijf, je houding, spieren, het ritme van bewegen, ademen, de wind en zon om je heen.
  • Muziek opzetten en lekker wild en gek dansen met de hele bups. Je kunt je de positieve vibe al bijna voelen, toch, alleen maar door dit te lezen. Zo beweeg je je samen uit de stress.
  • Yoga oefeningen halen stress uit je stiefsysteem. Dit kun je prima alleen doen met een gratis youtube of instagram filmpje. Of waarom niet met een aantal van de stief/kids.
  • Boompje verwisselen, verstoppertje spelen, tikkertje of samen voetballen. Laat even alles los. Lachen helpt ook. DOEN!

Samenvatting: Bewegen kan alleen, maar ook prima samen met je hele stiefgezin. Het zet alles in beweging. Op een positieve manier. Ook je fijne en kalme emoties en gedachten komen weer op gang.

Hoe overleef je de meivakantie met je stiefgezin. Vijf tips!

TIP 4: STOP EN STAP ERUIT

Wordt je overspoeld door negatieve emoties, boosheid, irritatie en verdriet? Kun je het niet laten om deze emoties te uiten aan je partner, ex of kids? Ga het deze meivakantie met je stiefgezin vanaf nu anders aanpakken.

  1. Word je getriggerd door het gedrag van iemand in je stiefgezin? Stap 1 is om het te herkennen en erkennen. ‘Ok, ik word nu geraakt door deze opmerking en voel de stress stijgen’.
  2. Hier gaat het om: Stop met wat je doet. Stop midden in die lelijke zin die je wilt zeggen. Het stoplicht staat op rood. Stop!
  3. En stap eruit. Ga weg. Het liefst uit huis. Doe de deur achter je dicht en vertrek.
  4. App je partner dat je weg bent omdat je geen escalaties meer wilt. Of dat je je niet meer als een slachtoffer wilt opstellen. En dat je een half uurtje nodig hebt om tot rust te komen.
  5. Adem. Adem nog een keer diep. Rustig. Kalmeer jezelf. ‘Het is ok’. ‘Alles is ok’.
  6. Ga dan wandelen, je zus bellen, een podcast luisteren of lekker potje huilen.
  7. Dan keer je met goede moed weer terug en maak je een nieuwe start.

Hoe overleef je de meivakantie met je stiefgezin? Vijf tips!

TIP 5: LEEF VANUIT JE HART

Het hart wordt al eeuwenlang gezien als een symbool voor liefde, wijsheid en moed. Soms heb je stilte en ruimte nodig om je hart te horen fluisteren in de herrie van het stiefgezin.

Als je goed luistert, wat zegt je hart dan over hoe je de meivakantie overleeft met je stiefgezin dit jaar?

Waarschijnlijk heb je behoefte aan compassie voor jezelf en je moeilijke situatie. Of snak je naar positieve energie, afleiding, eigen tijd en wat ademruimte. Of:

  • Heb je behoefte aan meer tijd samen met je partner
  • En een knuffel af en toe zou helpen
  • Je hebt behoefte om op een vriendelijke manier voor jezelf op te komen
  • Misschien wil je meer tijd doorbrengen met je eigen kind
  • Of weet je van binnen dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor jouw aandeel inplaats van een ander de schuld te geven
  • En weet je ook wel dat je de ander niet meer wilt pleasen
  • Misschien weet je best dat je stiefkind een vriendelijke opmerking nodig heeft
  • Of voel je in je hart dat de ex eigenlijk bang en eenzaam is.

De meivakantie kan het begin zijn om na te denken over jouw behoeften en die van je huisgenoten. En hoe je die kunt gaan communiceren.

Ergens, diep in ons hart, willen we niets liever dan leven vanuit compassie en liefde inplaats vanuit angst en boosheid en de kritische stemmetjes in ons hoofd.

Daar is moed voor nodig. Moed vanuit het hart.

Conclusie: Laat je ego even voor wat het is, en kom terug bij de waarden waar jij voor leeft, bij je goede bedoelingen. Bij je hart. En ga vandaag doen wat nodig is.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Meer lezen? Deze blog sluiten aan bij dit thema:

Tips voor een heerlijke vakantie met je samengestelde gezin
Stiefmoeder op vakantie

Ook deze blogs zijn misschien interessant voor jou:

waarom wandelen helpt tegen stress

Onrustig gevoel – de natuur helpt

Shinrin yoku betekent bosbaden

Dank voor het lezen van dit blog. Ik wens je een fijne meivakantie. Waar je kunt genieten en leven vanuit je hart inplaats vanuit de overlevingsstand. Dat gun ik je van harte.

Fijne paasdagen!

Annette

P.S. Laat graag een comment achter op deze site. Ze zijn altijd anoniem.

Geplaatst op

Veilige hechting in het samengestelde gezin

Als je denkt aan ‘veilige hechting’ denk je waarschijnlijk aan de liefdevolle band tussen bio-ouders en bio-kinderen.

Maar het begrip is breder dan dat. In dit artikel wordt ook uitgelegd wat veilige hechting in je samengestelde gezin betekent en hoe je meer veiligheid kunt creëren.

Lees snel verder voor inzichten en praktische tips!

Wat is veilige hechting nu precies?

De psychiater Edward Bowlby, zelf opgevoed door een kinderjuf en daarna naar kostschool gestuurd, heeft zijn leven lang de hechting tussen ouders en kind bestudeerd.

Een veilige hechting ontstaat wanneer kinderen warmte, troost, hulp en liefde zoeken én krijgen wanneer ze het nodig hebben. Van hun ouders of verzorgers. Deze band is essentieel om met zelfvertrouwen en autonomie de wereld om je heen te durven ontdekken.

Bovendien creëer je hiermee het vertrouwen om hechte relaties aan te gaan. Het eerste levensjaar van het kind is cruciaal. Hier ontstaat het primaire hechtingssysteem.

Als je ouders op een of andere manier het niet in zich hebben om je een veilige hechting te geven, zijn er nog drie andere hechtingsvormen.

Vier soorten hechting

Volgens de Amerikaanse psycholoog Mary Ainsworth zijn er vier soorten hechtingsstijlen.

  1. Vermijdende hechting. Je vermijdt de hechting. Je moet maar op jezelf vertrouwen, want de ander is er niet voor je. Dat is het in een notendop. Toenadering, intimiteit is lastig. Je wil eigenlijk geen andere mensen nodig hebben. Je kunt het ook zo beschrijven: Je vindt jezelf ok, maar vertrouwt de ander niet. Als volwassene kun je hierdoor last van bindingsangst krijgen.
  2. Angstige hechting. Als je je niet geliefd voelt, kun je als kind angstig en afhankelijk worden. Zelfstandigheid ontwikkelen is moeilijk, je vindt jezelf minderwaardig en je bent gevoelig voor afwijzing. Kort samengevat: De ander is ok, maar jij zelf niet. Het risico op verlatingsangst is aanwezig.
  3. Gedesorganiseerde hechting. Dit is wanneer alle stijlen door elkaar lopen. Je ouders zijn er soms voor je, maar soms ook helemaal niet. In feite ervaar je dan dat niemand ok is zoals die is. Jij zelf niet. En de ander ook niet. Je kunt last krijgen van zowel verlatings- als bindingsangst.
  4. Veilige hechting. Als je het nodig hebt, ga je naar je ouders voor zowel troost als aanmoediging. Die zijn daar responsief op. Vandaaruit voel je je vrij om op onderzoek te gaan in de wereld en het leven. De ander is ok, net als jij!

Herken je jezelf in een van deze stijlen? Ik denk dat 100% veilige hechting zelden het geval is. Helemaal met gevoelige kinderen. Je ouders kunnen er namelijk niet 24/7 voor je zijn. Ik ben benieuwd wat jij hiervan denkt. Laat het graag weten in een comment.

Maar eerst verder in dit verhaal.

Veilige hechting tussen partners

Als je als volwassene in een relatie stapt, hecht je je uiteraard aan je partner. Die wordt, als het goed is, na een poosje zo veilig dat je helemaal jezelf durft te zijn. Je hebt vertrouwen in de ander en je kunt je kwetsbaar opstellen en durft jezelf te geven aan de ander. Het maakt dat je een goed seksleven op kunt bouwen en je emoties kunt delen. Maar je voelt je ook vrij om je eigen dingen te doen.

Meer kenmerken:

  • Je bent een stabiele partner
  • Je kunt je liefde kunt uiten
  • Je kunt liefde geven en ontvangen
  • Er zijn geen torenhoge emotionele pieken of dalen tussen jullie
  • Je zorgt voor elkaar
  • Je voelt je ondanks de relatie als een zelfstandig mens
  • Je vertrouwt elkaar
  • Je geeft elkaar zowel vrijheid als aandacht.

Een mini-groep

Behalve de veilige hechting bouw je ook samen een identiteit op als verliefd stelletje. Je ontwikkelt samen nieuwe rituelen. Dat kan zo simpel zijn als sinaasappels persen bij het ontbijt tot het ontwikkelen van normen en waarden die je deelt.

En als je dan samen kinderen krijgt, word je een groep, een gezin, een clan – en geef je jullie kroost een veilige hechting. Plus jullie gemeenschappelijke rituelen, gewoontes en levensvisie.

Hebben jullie beide geen veilige hechting ervaren? Of niet 100 %? Dat kan een lastig thema zijn in een eerste gezin. Maar in een samengesteld gezin komt dit dilemma extra rauw op je dak.

Veilige hechting in het samengestelde gezin

Je hebt dus niet die basis samen met je partner als je in een stiefgezin stapt. Want er zijn al hechtingen tussen bio-ouder en bio-kind. Net als de gezamenlijke waarden en normen.

Ook als je als kind wél veilig gehecht was, kunnen hechtingsproblemen zich nu opeens toch voordoen. Dat is minder goed nieuws… Het is helaas zo. Hoe komt dat nu?

  • Je hebt niet genoeg tijd en plek gehad om de hechting te ontwikkelen met je partner
  • De kinderen voelen de hechting niet met de nieuwe partner
  • Dat weefsel bouwen kost tijd, meestal een aantal jaren
  • Er is continu de tussenkomst van de kinderen en de ex die zorgen voor scheuren in de hechting tussen jullie als partners
  • De hechting tussen bio-ouder en kind staat ook nog eens voorop. Dat is een biologisch gegeven. Daar komt geen stiefouder tussen.

Insiders en outsiders

De bio-ouder heeft een instinctieve drang (als je psychisch gezond bent) om die veilige hechting met zijn of haar kind te waarborgen.

En dit wordt versterkt omdat je als bio-ouder nogal wat te compenseren hebt. Want vaak voelen kinderen zich verscheurd. Tussen twee huizen. Twee ouders. Vooral als die ouders ook nog eens ruzie maken…

Waar staat de stiefouder dan in dit verhaal? Die voelt zich buitengesloten waardoor negatieve hechtingspatronen de kop opsteken en hij/zij zich terugtrekt of juist gaat duwen en trekken in de hoop op aandacht, liefde en verbinding en veilige hechting in het samengestelde gezin.

Wat kun je dan wél doen om genoeg veilige hechting in het samengestelde gezin op te bouwen?

Zo’n 30 procent van alle volwassenen hebben helaas te weinig veilige hechting mee gekregen. Maar het is geen ramp. Je kunt dit wél opbouwen als volwassen mens. Dit noem je ook wel ‘earned security’. Hier in een notendop een aantal stappen die je kunt zetten.

STAP 1. Op onderzoek gaan naar je eigen verleden

Jij bent verantwoordelijk voor je eigen emoties en gedrag. Dus – en zie dit als een spannende zoektocht- ga op onderzoek in je eigen verleden. Dit is de eerste stap.

Stel jezelf deze vragen:

  • Was er plek voor afhankelijkheid in je gezin van herkomst?
  • Of ging je het allemaal zelf maar oplossen?
  • Waren je ouders er genoeg voor je, emotioneel gezien?
  • Of waren jouw ouders te dicht bij en benauwend voor je? Waren ze wellicht zelf angstig?
  • Durfden ze je niet los te laten? Kreeg je geen eigen ruimte?
  • Zocht je – en zoek je naar veel bevestiging? Ben je angstig om zelfstandige beslissingen te nemen?

STAP 2. Hoe vergroot je je eigen veilige hechting

Als je eerst betere hechting creëert met jezelf, met je innerlijk kind, je emoties, je geschiedenis, je kwetsbaarheid én je kracht, dan voel jij je veiliger als mens.

Het gaat om doorvoelde inzichten. Als je begrijpt wat er is gebeurd qua hechting in je jeugd kun je beter van een afstandje kijken naar jezelf. En dingen net wat anders gaan doen.

Hoe doe je dit nu precies?

Eerst kun je leren om je emoties toe te laten, ook die negatieve, nare, angstige, eenzame gevoelens. Vanuit je innerlijk kind-deel of je kwetsbare deel. Het kan helpen om deze emoties hardop voor jezelf te benoemen. Graag met compassie voor jezelf:

‘Ik voel me vaak afgewezen, ik voel me vaak eenzaam omdat ik alles zelf moet oplossen. Dit komt ergens vandaan. Dat weet ik nu. En het is ok. Het is ok om te voelen. Het is een deel van me. Ik kan het aan’.

Stap 3. Andere stappen uitproberen

Als je je net een klein stukje sterker voelt, kun je eens – gewoon maar voor de lol – uit je gewone pad stappen en iets nieuws proberen. Bijvoorbeeld als je erg hangt aan bevestiging en dat teveel zoekt bij je partner, stiefkind of ex (en jij dus met andere woorden iets herkent van de angstige hechting of verlatingsangst) kun je nu die bevestiging aan jezelf geven.

  • Ik ben ok zoals ik ben
  • Ik doe mijn best en dat is goed genoeg
  • Ik ben goed genoeg
  • Ik houd van mezelf, precies zoals ik ben.

Als jij juist afstand houdt als de ander verbinding zoekt en jij je dus herkent in de vermijdende hechting of iets hebt van bindingsangst, kun je het ook net even anders gaan doen. Je kunt bijvoorbeeld ook ‘helpende gedachten’ denken:

  • De ander is ok
  • Ik voel me veilig
  • Ik laat me elke keer weer een stukje meer zien
  • Ik weet dat ik mijn partner kan vertrouwen, ook al voelt dat soms niet zo.

Stap 4. Anders verbinden met je partner

Als je beseft dat hechten tijd kost, kun je vanaf nu bewust tijd inplannen alleen met je partner. Dit is makkelijker als er co-ouderschap is. Maar ook als de kinderen fulltime bij jullie zijn, zul je voor two-time moeten zorgen. Leuke dingen doen. Diepere gesprekken voeren. Je dilemma’s en zorgen delen. Samen in stilte op de bank zitten. Zoek vormen die bij je passen.

En vooral dit: Bespreek wat er in je omgaat. Vanuit de ‘ik-vorm’. ‘Ik voel me… zus of zo… en ik denk dat het misschien wel komt door het hechtingssysteem uit mijn jeugd…’

Vergeet niet om vanuit een zachte nieuwsgierigheid ook je partner te vragen naar wat er in hem/haar omgaat. ‘Hoe is het voor jou?’

Hoe mooi is het als je als partners in de liefde elkaar kunt helpen helen. Want dat helpt echt. Als je minder afhankelijk van de ander wordt, kun je op een authentieke manier verbinding maken met je partner.

Stap 5. Veilige hechting in het samengestelde gezin

Als je voldoende werkt aan de band met jezelf en die met je partner, is het tijd voor meer veilige hechting in het samengestelde gezin.

Dit gaat niet vanzelf. Het kost tijd. En er zijn helaas nog andere dilemma’s die ook een rol spelen zoals loyaliteit bijvoorbeeld…

Maar voor nu. Hoe krijg je het voor elkaar om meer veilige hechting in je samengestelde gezin te scheppen?

Een aantal korte tips waar je mee kunt beginnen zijn:

Tips voor veilige hechting in het samengestelde gezin

  • Met meer mildheid naar het gedrag van de ander kijken
  • Het gedrag te koppelen aan de hechtingsstijlen waar je nu meer van weet
  • Als bio-ouder 1-op-1 tijd met je kind door te brengen. Op vakantie gaan zonder stiefouder
  • Als stiefouder toch de volwassene en sterkste zijn en contact maken met het stiefkind
  • Als stiefouder ook dingen alleen doen met je stiefkind
  • Als het beter gaat, ook weer dingen met z’n allen ondernemen.

Samenvatting

De manier waarop we gehecht zijn met onze ouders is van groot belang voor hoe je later in het leven verbinding maakt met je partner en stiefgezin. Je kunt last hebben van ‘vermijdende hechting’. Dat wil zeggen dat je afstand neemt en minder vertrouwen hebt in de ander. Of je hebt last van ‘angstige hechting’. Dat betekent dat je emotioneel te afhankelijk bent en bang bent voor afwijzing en bevestiging zoekt.

Je kun leren meer vertrouwen te krijgen in jezelf en de ander. Je kunt bouwen aan de veilige hechting met je partner en eigen bio-kinderen en daarna ook met de stiefkinderen in het gezin.

Hulp nodig?

Best een ingewikkeld verhaal toch? Het is daarom ook verstandig om hulp te zoeken als je er niet alleen uitkomt. Een aantal sessies kan echt al helpen.

Je bent bij mij welkom voor hechtingsproblemen in het stiefgezin. Ik bied je graag een gratis kennismaking aan van 30 minuten. Maar ik ben geen psycholoog of therapeut. Dus als je ernstigere problemen hebt, zoek dan bijvoorbeeld een andere schematherapeut of EFT-psycholoog.

Meer lezen? Blader eens door de blogs van https://www.psyned.nl/. Daar heb ik ook inspiratie opgedaan. Het is een mooie site!

MEER BLOGS LEZEN?

Zes fases voor stellen in het stiefgezin
Sinds ik een baby heb, kan ik mijn stiefkind niet meer verdragen

…………………………………………………….

Annette van der Maarel (geboren in 1965) heeft sinds 2010 een eigen praktijk. De laatste jaren, sinds Covid eigenlijk, coacht ze vooral online. De ervaring wijst dat dit voor de meeste mensen uitstekend werkt.

Ze is opgeleid tot stress-counsellor (geen therapeut of psycholoog dus). De grenzen tussen het een en ander zijn best vaag. Door alle ervaring kan ze ook ‘moeilijke’ dilemma’s in het stiefgezin goed behandelen. Soms verwijst ze echter door. Wil je een gratis sessie uitproberen? Dan kan! Stuur een mail naar coaching@annettevandermaarel.com.

Geplaatst op

Bio-ouder in spagaat over het stiefgezin

Zo kwetsbaar als de bloem van deze Agapanthus, zo kan een bio-ouder zich voelen in het samengestelde gezin. In dit blog lees je over de pijn van de bio-ouder en hoe je om kunt gaan met de moeilijke emoties die hierbij horen (ook voor stiefouders interessant om te lezen trouwens!).

Bio-ouder in spagaat over het stiefgezin

Stiefouders krijgen in het algemeen veel aandacht van coaches en therapeuten. Hun pijn is dan ook vaak heftig en merkbaar. Maar ook voor de meeste bio-ouders is het geen rozengeur en maneschijn in het stiefgezin.

Een aantal kenmerken van de bio-ouder in spagaat over het stiefgezin:

  • Je zit tussen de belangen van je kind en je partner. En die ruimte wordt vaak steeds kleiner
  • Bio-ouders voelen kritiek van hun partners als die met goede adviezen komen
  • Je hebt te maken met de emoties en verwachtingen van een ex
  • Plus de familie van je ex, jouw familie en die van je nieuwe partner
  • Bio-ouders hebben vaak een andere opvoedvisie (anders dan je nieuwe partner of je ex)
  • De spagaat zit hem in het verdelen van tijd, aandacht, liefde, begrip
  • Je doet zo je best en het lijkt nooit goed genoeg te zijn
  • Bio-ouders willen zo graag het leed van hun kids compenseren
  • Bio-ouders gaan dan vaak nog harder werken
  • De valkuil van pleasen en je aanpassen wordt steeds dieper
  • De spanning wordt steeds meer merkbaar
  • Bio-ouders zijn vaak te toegefelijk naar kind of ex in de ogen van de nieuwe partners
  • Je wilt er zo graag voor iedereen zijn
  • Bio-ouders voelen zich vaak als alleenstaande ouders
  • Bio-ouders vallen stil, of gaan vechten als leeuwen
  • Alle ballen in de lucht houden wordt erg zwaar
  • Je voelt dat je faalt en altijd iemand in de steek laat
  • Bio-ouders voelen zich schuldig
  • Het risico op een bio-ouder-burnout ligt op de loer.

Eerst wat basis-principes

Je hebt het al vaker van me gehoord. In de kern draait de dynamiek in het stiefgezin rond een aantal thema’s. Het dilemma van de insiders en outsiders is het belangrijkste hiervan. Stiefouders hebben feitelijk weinig controle. Ze maken geen deel uit van de gesloten gelederen. Ze staan er buiten. Het zijn outsiders.

Bio-ouders zijn de spin in het web. Ze nemen vaak de verantwoordelijkheid op zich om het iedereen naar de zin te maken. Aan de ene kant je kinderen. Aan de andere kant je partner (met haar of zijn kids). Het is ingewikkeld minst gezegd, om er tussen in te staan en met iedereen lijntjes, banden en relaties te hebben en onderhouden. Bio-ouders zijn insiders.

Verwachtingen en onvervulde behoeften

‘ We have neuro -expectations that people close to us will not turn away’

-Stephen Porges

Volgens de bioloog Stephen Porges hebben we op neurologisch niveau niet alleen de behoefte, maar zelfs de (onbewuste) verwachting dat de mensen om ons heen zich niet van ons afkeren. Dat ze niet wegkijken. Dat ze ons niet in de steek laten. Dat ze ons niet afwijzen.

En dat is nu precies het grote dilemma dat iedere bio-ouder intuïtief aanvoelt. Je kunt immers deze ingebouwde biologische neuro-verwachtingen van je kind of partner niet waar maken. En dus. Laat altijd iemand in de steek. Tenminste dat voelt zo.

Het gevoel je bio-kind in de steek te laten

Wanneer voel je dat je je kind in de steek laat?

  • Iedere keer als je schatert van het lachen om een grapje van je partner en je kind zwijgend er naast zit
  • Als je je kind een extra nacht bij je ex stalt, omdat je graag een weekendje weg wil met je nieuwe liefde
  • Als je, naar je eigen maatstaven, te streng optreedt, alleen omdat je nieuwe partner dat zo graag wil
  • Of nog veel erger. Wat als jouw kind je nieuwe vrouw/man niet kan luchten of zien? Dat is de ultieme afwijzing van de behoefte van je kind.

Het gevoel dat je je partner in de steekt laat

  • Als je ingaat op het ‘ papa, papa, papa’ van je zoon, terwijl je vrouw net een mooi verhaal aan het vertellen was en ze teleurgesteld wegkijkt
  • Als je dochter met een kapotte knie binnenkomt en je meteen op haar afsnelt, terwijl je partner juist aan het vertellen was over een moeilijke dag op zijn werk…
  • Als je je instemt met de kritiek/feedback van je partner over jouw opvoedstijl, maar er niks mee doet omdat je het simpelweg niet kan opbrengen om het anders te doen
  • Als je bewust kiest om een dagje met je zoon weg te gaan en je partner verveeld thuis zit. Enz. enz.

Of dat je de ex in de steek laat

  • Als je ‘nee’ zegt op een verzoek van je ex, omdat je partner niet wil. Terwijl je er zelf eigenlijk totaal geen moeite mee hebt
  • Als je vrouw maar blijft klagen over je ex. Jij zegt dan niks. Maar je voelt wel dat het onrechtvaardig is
  • Als je aan je ex vraagt of het schema weer omgegooid kan worden, of je hem/haar niet uitnodigt of andere plannen maakt enz.

Stress, stress, stress

Wat doet het met de bio-ouder als je onder voortdurende spanning leeft?

De stress wordt zachtjesaan steeds meer merkbaar. Je krijgt negatieve gedachten. Het wordt steeds lastiger om het piekeren stop zetten, vooral ‘s nachts als je er wakker van wordt.

Negatieve emoties en gevoelens overspoelen je . Hoe langer de stress-periode, hoe vaker en heftiger de emoties. Het leidt van irritaties tot huilbuien, woede uitbarstingen en ruzies.

Het gaat zo ver dat je er fysieke klachten van kunt krijgen. Zo kun je van te veel stress darmklachten krijgen, net als hoofdpijn, spierpijn, ontstekingen, slaapproblemen en op den duur ook ernstigere klachten zoals zelfs hart- en vaatziekten.

Ben je schuldig, bio-ouder?

De bio-ouder voelt zich als de schuldige. Degene die faalt. Het niet goed doet. Die ontoereikend is. Maar klopt dat ook wel?

Nee. Het antwoord is nee!

Het komt niet door jou als er spanning is bij je thuis. Maar het is natuurlijk niemands schuld. Het zit hem in de sociale structuur van het samengestelde gezin. Het zit hem in de onevenredige balans van insiders en outsiders en wat dit met ons doet.

Diep gewortelde behoeften

Als we ons niet gezien, niet gehoord, niet gewenst en afgewezen voelen, heeft dit grote invloed op ons welzijn. Als we voelen dat we als bio-ouders hoe dan ook altijd iemand moeten afwijzen – en daarmee riskeren dat we de verbinding verliezen, is dit een bron van onveiligheid en angst.

De dilemma’s in het stiefgezin gaan, als je diep graaft, over onze diepste behoeften aan veiligheid en verbinding. We hebben deze hechting met de mensen het dichtst bij ons nodig.

Het blijkt nu dus dat deze verlangens en behoeften zelfs in onze zenuwstelsel verankerd zijn. Volgens onderzoek over de zogenoemde ‘nervus vagus’.

Als er teveel stressprikkels zijn, en die zijn er 24-7 in een stiefgezin, dan kun je steeds moeilijker ontspannen. Dat klinkt logisch, toch.

Oplossing in een notendop

Je raadt het al. Bij heel veel spanning en stress heb je minstens net zoveel ontspanning en relaxing nodig.

Toch vinden veel mensen het lastig om juist dáár de oplossing te zoeken. Ze blijven hangen in de confrontaties en het gevoel van afwijzing. Willen graag praten met hun partner.

Uiteraard, ook daar moet aan gewerkt worden. Er moet absoluut meer begrip komen over het insider-outsider syndroom. Communicatie skills zijn uitermate belangrijk. Net als praktische afspraken over hoe je tijd en aandacht verdeelt. En gesprekken over opvoeding, en huishouden. Hoe je grenzen leert stellen. En toch de goede feedback van je partner ter harte te nemen, zonder te verdwijnen in het gevoel dat je alleen maar een bak kritiek over je heen krijgt.

Praktische tips

De belangrijkste tip van vandaag: Ga nu actief op zoek naar ontspanning. Dit is een van de wegen die zorgen voor meer rust. In je lijf, je emoties en je relaties.

Breng je zenuwstelsel tot rust. Dat is stap 1. Als je dagelijks bewust ontspant, verbreed je je draagvlak in het algemeen. En in nood-stief-stress-situaties weet je dan ook wat je kunt doen om tot rust te komen.

Het gaat om ontspanning op verschillende vlakken. Fysiek. Mentaal. En emotioneel.

  • Op tijd naar bed gaan is een van de sleutels. Genoeg water drinken. Beetje gezond eten. Niet te veel alcohol. Ik hoef het niet te vertellen, dit weet je al. Alleen is het lastig om echt in je systeem te krijgen, toch, als je veel stress hebt.
  • Mediteren helpt. Download een gratis app. Ademhalingsoefeningen werken zeer kalmerend. Net als yoga, mindfulness, affirmaties en manifestaties.
  • Ga rennen, wandelen, naar de sportschool, fietsen. Inplaats van op je telefoon zitten.
  • Zorg voor afleiding die ontspant en geniet daar bewust van. Dit is dus geen vlucht. Zoals een boek lezen, tekenen, breien, timmeren, in de tuin werken. Een film op netflix kijken mag zeker ook!
  • Ga klusjes doen om je negatieve gedachten stroom stop te zetten, zoals rekeningen betalen, je kledingkast uitmesten of de garage opruimen.
  • Zoek beelden die rust geven door plaatjes te kijken, naar een museum of park te gaan.
  • Andere zintuigen activeren, kalmeert ook. Zoals de warmte voelen van de houtkachel, muziek luisteren, de zon op je wang voelen, warme chocomelk drinken, je huisdier aaien of een douche nemen. Ook dat kan de bio-ouder in spagaat over het stiefgezin goed helpen.

Van ontspanning naar bewuste keuzes

Als je dan je ademhaling voelt zakken. Als je lijf weer ontspant en je gezicht weer zacht wordt. Als je weer wat ruimte in je hoofd en emoties krijgt, en je weer wat kalmer bent.

Dan kun je weer in gesprek met je partner. Kun je weer een grapje maken in plaats van een snauw. Kun je weer werken aan verbinding, en ook tijd en aandacht indelen voor iedereen. Dan voelt die spagaat wat minder. Dan kun je je stiefgezin weer aan!

Toch is het voor veel bio-ouders is het moeilijk om die plek in te nemen, en om simpelweg te zeggen:

‘Toedeledokie, ik ga effe weg en voor mezelf zorgen, zoeken jullie het maar uit!’

En toch is dat een superbelangrijke stap in de richting van een gelukkig stiefgezin. Als jij er namelijk even niet bent, krijgen de rest van je gezin ook weer wat ruimte. Misschien vinden ze elkaar zelfs beter als je weg bent.

Samenvatting

Het is een feit: De bio-ouder is de vrouw of man in het midden. Daar horen nare gedachten en emoties bij. Zoals dat je altijd iemand in de steek laat. Of het nooit goed genoeg doet. Dat je faalt als ouder of als partner of ex.

Stap 1 is om je eigen stress te verminderen en de typische negatieve gevoelens en gedachten van een bio-ouder los te laten. Het klinkt makkelijk. Maar het kost werk, aandacht, tijd en discipline om jezelf voorop te zetten en te kiezen voor je eigen ontspanning.

GA HET TOCH MAAR DOEN, lieve bio-ouder. Begin vandaag nog! Als je je kalm en rustig voelt, kun je met alle andere tools (communicatie, grenzen stellen, time-manegement enz enz) aan de slag om te werken aan goed, gezond en gelukkig samengesteld gezin.

………………………………………

Meer lezen?

Probeer dit blog eens:

Waarom wandelen helpt tegen stress

………………………………………………………….

relax stiefmama

Annette van der Maarel werkt met plezier als coach voor stiefgezinnen en je bent van harte welkom om bij haar een gratis sessie aan te vragen als je ook die bio-ouder in spagaat in het stiefgezin bent.

Mail naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij uitgekozen voor deze vrijblijvende sessie van 30 minuten.