Leuke tips om te doen in de vakantie met je stiefgezin

Ik zit al jaren op pinterest en verzamel daar plaatjes. Onder andere leuke tips om te doen in de vakantie met je stiefgezin. Vooral toen de kinderen nog klein waren en we vaak thuis zaten en ik echt niet wist wat ik nu weer kon verzinnen om de kids op gang te helpen, zocht ik dan op pinterest.

Ja, het is heerlijk als je naar de Efteling kunt, naar de film, dagje strand of liever nog wekenlang met een huurcamper door Europa tuft, op strandvakantie naar Mallorca gaat of met een vlot de zweedse rivieren afzakt.

Leuke herinneringen daar gaat het om

Maar het kan ook simpel. Het kan ook dichtbij huis. Het gaat om saamhorigheid, plezier, om samen dingen doen, om te spelen, te lachen. Het gaat om het inrichten van familietradities en rituelen. ‘Weet je nog’ zeggen de kids hopelijk later ‘dat we iedere zomer een hut bouwden waar we in mochten slapen’.
Dat is geluk voor een kind en een stiefkind als je het mij vraagt. En je weet het: Gelukkige kinderen, maken gelukkige ouders.

Op gang helpen, schreef ik in een eerdere alinea. Want ja: deze generatie zit zo vast in hun games, tiktoks en instagrammetjes dat ze geen clou hebben hoe je jezelf nu kunt vermaken.
Ze hebben dus een zetje nodig. Want het is ook heel belangrijk dat de kids deze zomer hun eigen fantasie weer eens aanboren.

Als ze eenmaal spelen, knutselen, dollen, rennen, bakken enz. dan gaat het als vanzelf. En kun jij als ouder of stiefouder weer even je eigen ding doen. ( Een tip: ga zelf ook iets anders dan dan op je telefoon hangen deze vakantie ;-)

Deze tips, gevonden op pinterest, zijn wellicht iets voor jullie deze zomer:

Samenvatting

Help de kinderen op gang met projecten en spelletjes waar ze gedurende het schooljaar geen tijd voor hebben. Doe zelf ook mee, dat is helemaal leuk. Maar alleen al op gang helpen, is al genoeg. Bouw aan fijne herinneringen.

Heel veel plezier samen deze zomervakantie!

……………………………………… ……………………………………………….

Annette van der Maarel is coach en counsellor voor stiefgezinnen. Dit doet ze al jaren. Ze vindt het nog steeds erg leuk werk. In de zomer 2024 is ze een leuke actie gestart.

Lees hier verder:

Win pakket van drie online sessies – zomeractie 2024

Samengesteld gezin in december -Hellup!

Het is 5 december. De meesten van ons hebben al sinterklaas gevierd dit weekend. En kunnen misschien heel even uitblazen van alle teleurstellingen dit weekend, de opwinding van de kindertjes, de spanning en stress voor allemaal, de geur van aangebrande pepernoten in de oven, het schoen zetten, surprises maken voor de kids op school omdat ze dat zelf niet lukt.

Alsof je gewone leven al niet genoeg is: huishouden, mantelzorg, werk of wat je ook doet.

En denk je dan te midden van bergen wasgoed, rollen inpakpapier, jengelende stiefkinderen, appjes van een boze ex of een geïrriteerde partner: ‘Hoe krijgen anderen dat nou voor elkaar om er een fijne decembermaand van te maken?’

Niet alleen de logistiek en aanloop naar de feestdagen zijn bijzonder ingewikkeld – maar het gaat ook een treetje dieper. Waarom nou al die stress? Waarom maken we ons nu zo druk als het allemaal niet ff niet lekker loopt?

Feestdagen en verbinding in het samengestelde gezin

Kort door de bocht is het dit. De rituelen die er zijn, zoals sinterklaas en kerst, zijn in het leven geroepen omdat we behoefte hebben aan verbinding en veilige hechting.

Feesten en tradities zijn het cement van het gezin. Het gaat over samen zijn, contact maken, je herkennen in de ander, herinneringen creëren, ontspanning en gezelligheid. Het gaat over groepsvorming en verbinding. Over veiligheid, structuur. Als tegenwicht tegen het gewone leven, want dat is in een eerste gezin ook niet altijd even leuk en makkelijk. De feesten zijn de kers op de taart. De stip op de horizon.

Die verbinding in een samengesteld gezin is nou juist vaak wat er NIET is. Al die maaltijden samen waar de spanning te snijden is. Al die weekenden, mokkend in stilte, of met lawaai en ruzie, al die dagen die niet van een leien dakje gaan. De eenzaamheid, het gevoel van twee teams, het outsider-syndroom; dat is wat overheerst.

En dan denken we dat we met de december-feestdagen opeens gezellig, ontspannen, vrolijk samen kunnen zijn en een hechte groep kunnen vormen?

Als je dit zo leest, begrijp je vast wel dat dit vaak niets meer is dan een droom. Het is een wens. Maar geen realiteit. Samengesteld gezin in december – Hellup!

Verschillende uitgangspunten en behoeften

We zoeken verbinding. Dat is een levensbehoefte. We hebben veilige hechting nodig, zoals dat heet in de psychologie. Een omgeving waar je er voor elkaar bent, waar er voor elkaar gezorgd wordt, een plek waar je jezelf kunt zijn. Liefdevolle, warme relaties. Dat gun je jezelf, en dat gun je ook misschien vooral de kinderen die onder je dak wonen, toch?

Dus ga je compleet los met een stroom aan cadeaus, karren vol boodschappen, diners, kerstversiering, feestkleding enzovoort enzovoort.

De behoefte aan verbinding hebben kinderen ook. Net als je partner. En je ex, die ook, ja, echt, op een bepaalde manier altijd betrokken blijft bij jouw gezin.

Alleen zoeken zij die verbinding, veiligheid, gezelligheid en die vanzelfsprekende banden niet perse met jou. Niet perse binnen dit (nieuw) samengestelde gezin.

Voor hen zou het fijner zijn als het eerste gezin nog intact was. Of dat jij als stiefouder even zou ophoepelen. Of dat de stiefjes voorgoed bij moeder zouden gaan wonen. Of dat de ex een enkeltje Zuid-Amerika zou boeken. Of – wat juist de stille wens is van veel bio-ouders – dat jullie toch net zo hecht zouden worden als een eerste gezin…

Wat dan wel?

Maar het is en blijft dus anders. Wat moet je dan nu in december? Met al je goede intenties, je hoop en je goede bedoelingen? Ik geef hier een aantal tips die je gaan helpen.

Want het is mogelijk om – wel op een andere manier – toch een prettige kerst te ervaren en gelukkig het nieuwe jaar in te gaan. Ik ben bang dat het niet makkelijk is. Deze tips helpen hopelijk een beetje. Want je hebt veel vrijheid om het op je eigen manier te doen!

Samengesteld gezin in december – Hellup! Tip 1

Accepteren en rouwen

Inzien dat het dus anders is en anders blijft, is de grote tip. Accepteren wat is. Laat die verwachtingen gaan.

Dat is een van de basisbegrippen om gelukkig te worden. Loslaten dus al die prachtige plaatjes in je hoofd. Maar ja. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

De tip is om in verbinding met jezelf te komen. En alles wat je voelt en ervaart. Dat betekent dat je mag rouwen. Je mag alles voelen wat je voelt. Laat het maar toe. De teleurstellingen, woede, het verdriet. Het is niet wat je had verwacht. Jij bent verantwoordelijk voor een goede relatie met jezelf, maak daar tijd voor vrij.

Simpelweg ervaren wat je voelt, zonder dat je er perse iets moet, is volgens mij zelfs een daad van moed. Het is namelijk niet fijn om verdriet te voelen of te onderzoeken wat je echt voelt. In je lijf. In je hart. In je mind. Laat het maar toe. Huil als je behoefte hebt. Voel de pijn. Het is ok. Je gaat er niet dood van…

Negatieve gevoelens maken deel uit van ons bestaan. Je kunt het zelfs positief zien. Door ze te omarmen word je leven dieper en je ziel rijker. Het geeft ons mensen meer compassie, geduld en rust in onszelf.

Samengesteld gezin in december- Hellup! Tip 2

Kalm blijven

Piekeren en malen over alles wat misloopt, verandert en waardoor er geen contact is en je boos en verdrietig maakt, is normaal. Maar dat is niet wat je wilt deze maand.

Dit zijn een aantal tips die je verder helpen;

• Zorg voor genoeg slaap. Eet zo goed en gezond mogelijk. Ga elke dag even alleen wandelen of sporten.
• Verzin een mantra dat je in je hoofd herhaalt als je gaat malen. Zoals; ik ben kalm en rustig. Ik maak er het beste van. Ik laat los wat ik niet kan veranderen.
• Zoek rust. Lees een krant, schrijf in je dagboek. Ga even liggen chillen op de bank of anders op je bed als het beneden te druk is. Zie het niet als vluchten, maar als zelfzorg!
• Ga er op uit, spreek af met je eigen kring, je eigen familie en vrienden.
• Stel een piekerwekkertje in. Je mag een kwartiertje piekeren per dag. De rest van de dag niet.
• Adem halen. Als je de stress op voelt komen, ga dan even wandelen of zitten en ontspan. Laat je schouders zakken. Blaas uit. Blaas je zorgen en gepieker uit. Diep ademhalen.

Samengesteld gezin in december – Hellup! Tip 3

Timemanegement

Maak een schema samen met je partner. Over wie met wie de tijd doorbrengt.

Dit is een van de belangrijkste sleutels tot succes. Bio-ouder brengt tijd door zonder partner met bio-kids. Dat hebben ze allebei nodig. Ik wéét dat het moeilijk kan zijn voor stiefouders, maar dit is super belangrijk. Met een schema weet iedereen waar die aan toe is.

Een uurtje verbinding dus bio-ouder met bio-kind. Of plan vast een middag of dagje weg in de kerstvakantie. Zonder stiefouder dus. Dan plan je weer wat met z’n allen.

Dan even tijd voor de volwassenen samen (ja, dat kan, ook als de kinderen klein zijn, als ze slapen bijvoorbeeld!). Dan, als de banden zodanig zijn, ook even tijd alleen met stiefouder en stiefkind. Als het te ongemakkelijk voelt, doe je dit nog niet.

Schema’s maken schept duidelijkheid.

Tip: Bespreek het samen met de kids, maak er een mooie kalender van en hang die zichtbaar op.

Samengesteld gezin in december – Hellup! Tip 4

Nieuwe tradities

Dit is misschien mijn eigen favoriete tip. Je hebt de vrijheid om nieuwe, eigen tradities in te voeren! Dingen die je op je eigen manier gaat doen. Het gaat om simpele dingen die je samen doet en die je ieder jaar herhaalt. Dat geeft het bijzondere feestgevoel.

Wat vinden jullie leuk, bijzonder of de moeite waard? Wat zou jullie samengestelde gezin kunnen gebruiken om het ietsje meer ontspannen te krijgen?

• Een winterpicknick op je balkon, in de tuin of het bos met warme chocomel of soep in een thermos, broodje warme knakworst.
• Een avondje thuis-bioscoop met jullie favoriete film die je ieder jaar opnieuw ziet, met cola en popcorn
• Een kerstkrans maken met takken, hulst of dennenappels die je eerst zelf verzamelt in het bos
• Samen koekjes bakken
• Een winter-speurtocht maken met kleine prijsjes voor iedereen
• Een buitenspeelmiddag voor het hele gezin met boompje verwisselen en verstoppertje spelen.

En als het dan even niet zo lekker loopt tijdens zo’n nieuw ritueel, ga dan terug naar tip 1 of tip 2!

Samengesteld gezin in december – Hellup! Tip 5

Alternatief plan

Het leven loopt nooit zoals gepland. En al helemaal niet in een samengesteld geheel. Wees er op voorbereid. Dat scheelt een hoop teleurstellingen.

Want het gaat zeker ook dit jaar weer gebeuren. Bijvoorbeeld dat de kinderen toch nog een dag langer bij vader of moeder zijn dan bij jullie. Dat ze toch onverwacht nog meegaan naar opa en oma aan de andere kant. Of dat ze liever bij een vriendje gaan logeren. Of dat je partner het niet meer trekt en beslist er zelf een dag op uit te gaan.

Het kan ook zijn dat de stress en druk zo hoog ligt bij iedereen dat het simpelweg niet gezellig is.

Maak daarom nu al een plan B voor het geval van te veel stress in je samengestelde gezin in december – Hellup!

• Het is namelijk ook helemaal ok om pakjes bij de kerstboom te bewaren tot ‘4e kerstdag’.
• Of waarom niet tot oud en nieuw.
• Het is ook ok om inplaats van een chique diner samen pizza’s op de bank te eten met een grappige film erbij.
• Bij plan B hoort dan om later samen met je partner een mooi etentje te regelen met wat vrienden erbij. Zie de relatie met je partner los van de relatie met de kinderen.
• Wees flexibel als een boom in de wind. Dit is een tijd van vrede… en geen oorlog zoals er nu op zoveel plekken in de wereld is… Ga mee met de flow van je eigen plan B en maak er het beste van.

Wil je meer lezen over de feestdagen in december? Dat kan!

Stiefmoeder help, het is december! Plus negen tips

Of lees deze:

Neem een mini-retraite

Het lot van de mensen in het samengestelde gezin veroorzaakt leed, verdriet, boosheid en pijn.  Dat klinkt heel naar.

En dat  is het ook. Maar je kunt het leren zien als groei-pijn.

Hoe kun je je nu zorgelozer, blijer en vrijer voelen? Dit was de vraag van een bio-moeder met wie ik een sessie had vanochtend. Lees snel verder voor antwoorden op deze vraag.

Het samengestelde gezin doet pijn… dat is dan ook het thema van dit blogartikel.

Het samengestelde gezin doet pijn

Au! Au, au, au. Herken jij het? Alsof je geprikt wordt door boze woorden, hemelende blikken of wenkbrauwen die opgetrokken worden. Als je mijn blogs leest, herken je misschien de thema’s al. Ik herhaal ze nog een keer. Zodat je begrijpt dat het NIET jouw schuld is. Of die van je partner, kind, stiefkind of exen.

Loyaliteit

Loyaliteitsdilemma’s veroorzaken pijn. Aan wie ben je loyaal en aan wie dus duidelijk niet? Wie juicht voor welk (deel)elftal in het grotere geheel? Steunen de kids hun vader door dik of dun terwijl er nauwelijks zichtbare banden met hem zijn? Vallen ze jou als bio-ouder of stiefouder daarentegen heel makkelijk af? Het is bijzonder pijnlijk hoe dan ook.

Buitenbeentjes

Het outsiderschap doet pijn. De frustratie en onzekerheid die je voelt als je er als los zand bij hangt.  Zo staan stiefkinderen altijd tussen twee gezinnen in: ‘Waar hoor ik nou thuis?’ denkt je stiefkind bijvoorbeeld. ‘Ben ik wel welkom hier?’ Of: ‘Mijn stiefouder vindt mij blijkbaar niet leuk, want ze kijkt niet naar me om. Naar mijn vader doet ze altijd poeslief’.

Om je nergens echt thuis te voelen. Om altijd te moeten switchen. Om je niet gehoord, gezien of geliefd te voelen… dat maakt stiefkinderen onzeker, angstig of boos en kan problemen opleveren als het gaat om duurzame relaties in de toekomst aan te gaan.

Degene in het midden

Het samengestelde gezin doet pijn. Ook de bio-ouder ervaart het schurende ongemak: ‘Moet ik mijn partner gelijk geven. Of moet ik partij trekken voor mijn kinderen?’  ‘Of moet ik mijn ex meer betrekken dan ik al doe?’

Bio-ouders staan overal midden in. Zij vormen het centrum van het samengestelde gezin. Dat kost bakkenvol energie. Je bent altijd aan het schipperen, concessies maken, je aanpassen en uiteindelijk word je steeds kleiner

Controleverlies

Stiefouders hebben weinig controle over veranderingen in het schema. Of over de opvoeding. En over de rol van de ex.  Dat steekt zo enorm. Maakt moedeloos en machteloos. Maar ook de rest van de huisgenoten lijden aan controle-verlies.

Stiefkinderen hebben weinig controle over het schema. Of wat de stiefouder van hen vindt. Of over het schuldgevoel van hun bio-ouders. Of de ruzies die nog steeds oplaaien.

Bio-ouders hebben weinig controle over de relatie tussen hun eigen kinderen en die van de nieuwe partner. Of met de nieuwe partner zelf. Dat doet wat met een mens. Het doet pijn. En triggert weer diepere lagen van andere moeilijke emoties.

Moeilijke emoties wegdrukken

Wat doet een mens met al die pijn? Meestal drukken we het weg.  Zo ook met de bio-moeder die ik vanochtend sprak. Ze had een muur om zichzelf heen gebouwd. En voelde hierdoor sowieso niet veel meer. Alles zit op slot. De pijn kan ze wel beschrijven en zelfs begrijpen – maar niet meer voelen… En daardoor komt ze niet verder. 

Een andere manier om met pijn om te gaan is om je kritische ik voorrang te geven. Als je die boze bril opzet, hoef je ook geen pijn te voelen. Dan leg je de oorzaak van de pijn bij de ander neer.

Vluchten voor pijn is een derde manier om maar niks te hoeven voelen. Als je alles weg te wuift, bagatelliseert of jezelf af leidt door te veel te drinken, eten, shoppen ben je ook uit de ellende. Denk je dan…

Verdoving is natuurlijk ook menselijk en er is niks mis mee. En ik ga zeker niet prediken dat je niks meer mag. Alleen hoop ik dat je wat meer bewust bent van wat er onder zit.

Pijn en angst

Weet je wat het is? Onder deze strategieën die je onderbewustzijn creëert om maar van het gedonder af zijn, zit angst. Pure angst.

De angst om overspoeld te raken door de emoties. Dat de geest uit de fles ontsnapt. Misschien ga je wel schuimbellen van woede en ga je met borden gooien. Of krijg je een paniek-aanval en stik je van zuurstoftekort. Of ben je bang dat je hard weg rent en nooit meer terug komt.

Dat zou zomaar allemaal kunnen: Het samengestelde gezin doet pijn.

Leed = pijn keer weerstand

Volgens de therapeutische theorie FOS (Focus on Sensation) raken mensen geblokkeerd als ze overspoeld worden door emoties en dan als het ware bevriezen of er voor vluchten of ze omgieten in boosheid. 

De strategieën om hier mee om te gaan, noem je hier weerstand. Het doel van de weerstand is om die pijn te vermijden.

Het tij keren

Hoe doorbreek je nu deze patronen? De bio-mama van vanochtend had al stapels boeken over het stiefgezin gelezen. ‘Ik begrijp rationeel best dat mijn partner moeite heeft in zijn rol als stiefvader!’ En ze heeft geprobeerd haar gedrag aan te passen. Maar ja. Dat is niet zo gemakkelijk.

Bovendien nog dit: Als die verandering niet vanuit je kern, je ziel, je lijf, en je hart komt, blijven de nare emoties aan je knagen. En je huisgenoten voelen dit op hun klompen aan. Je komt niet authentiek over. Dat ben je feitelijk ook niet…

Zeg ja tegen de pijn

Zoals auteur en rebalancer Lisette tHooft het zo mooi zegt: ‘Zeg ja tegen alle pijn. Je aanvaardt je verdriet, je machteloze woede, knagende spijt, wurgende angst, noem maar op en ga maar door. Hoort erbij, hou je toch, niks mis mee. Gewoon voelen, voelen, voelen tot het weer voorbij is. Zet je hart open, je hart is groot genoeg voor alle pijn, je hart maakt er liefde van.’

Hoe doe je dit nu? Volmondig JA te zeggen tegen je pijn en die te transformeren naar liefde? Zo eenvoudig is dit niet. Al is het misschien simpeler dan je denkt. Lees maar snel verder.

Groeipijn

Wat je misschien kan helpen is dit simpele stappenplan. Met andere woorden een oefening in pijn en hoe je hierdoor juist kunt groeien als stiefouder, bio-ouder en mens in het samengestelde gezin (en in andere delen van je leven). Noem het groeipijn! Dat alleen al kan helpen om de moed te vatten en te beginnen:

• Neem de tijd en zoek een rustige plek op
• Roep ongemakkelijke, moeilijk en pijnlijke momenten van de laatste tijd op
• Laat alle emoties en gevoelens toe. Laat het maar komen. Soms helpt het om te gaan schrijven. 
• Huil als er tranen komen. Alles is ok. Kom maar op, pijn!
• Voel je niets? Onderzoek dan je lijf als er weer wat naars gebeurt bij jou thuis. Waar voel je druk en spanning? In je schouders of armen, voel je een brok in je keel, een benauwd gevoel in je borst, heb je een gevoelige buik of pijn in je hoofd? Welk deel van je lijf trekt de aandacht
• Ga daar dan naartoe met je aandacht. Focus op die plek. En laat de rest van je gedachten, emoties en lichaam even naar de achtergrond verdwijnen.
• Sta stil bij wat nu is
• Laat het zijn. Sta het toe
• En ga dan een laag dieper door jezelf af te vragen: Wat ervaar ik nu? Soms komt er diep verdriet naar boven. Dat misschien wel uit je jeugd komt. Of andere fases in je leven.
• Laat ook hier alles toe. Zonder oordelen, vragen of twijfel.

Van toelaten naar loslaten

Als je het lef hebt om toe te laten, zul je ook ervaren dat je juist door het toelaten kunt gaan Loslaten. Dan ervaar dat de pijn zachter wordt. Dat je méér bent dan pijn, leed, en nare emoties.  Je hebt een dimensie in je die volwassen, wijs, puur en heel is en dat deel bestaat uit hoop, licht, vertrouwen en liefde. 

Net als de lagen van leed en pijn, kun je, als je het lef hebt :-) ook hier bij komen. Juist door te voelen, te ervaren, te zijn.

Het samengestelde gezin doet pijn

Ik kan me voorstellen dat dit best doodeng klinkt. Mijn advies? Zoek hier dan ook hulp bij! Bij iemand die bij jou past. Het kan een therapeut zijn die lichaamsgericht werkt of een rebalancer of een traumatherapeut.

Ik heb op het moment niet veel plek voor nieuwe gratis sessies van een half uur. Maar als jij beschrijft waarom juist nu toch een half uur vrijblijvend wil sparren, mail me dan naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij toch uitgekozen.

 

Meer lezen? Probeer deze blogs:

Waarom wandelen helpt tegen stress

Moeilijke vakantie gehad met je stiefgezin?

---

Echtcheiding – vechtscheiding – ouderverstoting

Soms loopt een scheiding uit op een vechtscheiding met ruzies, rechtzaken en onveilige situaties. Soms loopt dat vechten nog verder uit de hand. En begint het op een soort oorlogsvoering te lijken. In die oorlog vallen slachtoffers. De kinderen worden ingezet als wapen. Het komt vaker voor dan je zou denken: Het PAS-syndroom. Of het Ouderverstotings-syndroom.

Wat is het nu precies, dit syndroom? Wat zijn de kenmerken? En vooral: Ouderverstoting- wat kun je doen?

In dit artikel een aantal antwoorden op dit traumatisch gebeuren.

Wat is ouderverstoting?

Er sprake van ouderverstoting als een kind, dat voorheen een goede, veilige relatie had met de ouder, die nu verbreekt, onder invloed van de omgeving. Die omgeving staat vooral voor de andere biologische ouder en zijn of haar nieuwe partner. In het engels heet het PAS (Parental Alienation Syndrom).

Het kind raakt zo verstrikt in dit uitvergrote loyaliteitsconflict dat het zich gedwongen voelt exclusief te kiezen vóór de ene ouder. Het gaat zo ver dat het kind, opgejut door de woorden en emoties van die ouder (en de nieuwe partner), de andere ouder helemaal niet meer wil zien. Eigenlijk worden kinderen ingezet als wapen – om de andere ouder kapot mee te maken. Of vinden deze ouders dat zij zo superieur zijn dat de andere ouder beter niet in beeld kan komen. Ze denken dat ze het wel alleen kunnen. Ze vinden dat de ouder beter uit beeld kan blijven, want die voegt toch niks goeds toe. Misschien geloven deze ouders hun eigen ‘leugens’ wel uiteindelijk. Namelijk die dat de andere ouder niks waard zijn. En dat de kinderen beter af zijn zonder de andere ouder.

Herken jij hier wat van? Denk jij dat je het ‘beter’ doet dan je ex? Dat komt veel voor. Misschien doe je het ook wel ‘beter’. Maar dat wil niet zeggen dat de andere ouder niet belangrijk is. Je ex is de vader of moeder van je eigen kind. Jouw kind heeft twee ouders nodig.

Dus ook voor ouders die niet in een vechtscheiding liggen is deze info belangrijk om te lezen.

Ouderlijke macht

Let wel – dit gaat over ouders die gewoon de ouderlijke macht en een omgangsregeling hebben. En met wie deze kinderen vroeger wel een normale, liefdevolle band hadden. Het gaat over ouders die niets liever willen dan zorgen voor hun kinderen.

Vaak is het een geleidelijk proces en wordt de band steeds ongemakkelijker doordat de ene ouder de ander steeds meer afkraakt. Ouderverstoting – wat kun je doen?

‘Papa deugt niet, dat heeft hij nooit gedaan’

‘Je biologische moeder is een heks. Papa en ik willen dat je hier blijft dit weekend’

‘Mama’s nieuwe vriend is niet te vertrouwen’

‘Haha, zegt mama dat, nee, ze liegt, dat begrijp je wel’

‘Het is je vaders schuld dat we zijn gescheiden en dat ik nu zo ongelukkig ben’

‘Wat heeft papa toch een vreselijke vriendin, je kunt beter hier blijven’

‘Je moeder is alleen maar uit op geld’.

Het overkomt, naar schatting, zo’n 7000 kinderen per jaar !! (10 % van alle kinderen die een scheiding meemaken). Dat is toch echt een zeer verontrustend cijfer.

Gevolgen Ouderverstoting

Het overkomt trouwens zowel vaders als moeders dat hun kinderen zich helemaal van hen afkeren en het contact verbreken. Deze wanhopige vaders en moeders krijgen vaak geen steun. Integendeel veel mensen denken dat er toch wel wat aan de hand is geweest. Zonder rook geen vuur. Ook hulpverleners hebben vaak oordelen…

Ouders raken een deel van hun identiteit kwijt, wie ben je nog als je geen moeder of vader meer kan zijn? Ze ervaren totale onmacht en onrecht. Het kan leiden tot een minderwaardigheidscomplex, depressie, woede, gepieker, lichamelijke klachten of PTTS klachten.

Het voelt alsof je kind overleden is – maar het tragische is dat je kind verder leeft. Ook al heb jij geen idee hoe het gaat. Het moeilijke is dat je wordt geslingerd tussen hoop en vrezen. Want wie weet komt je dochter toch opeens door je voordeur heen lopen of stuurt je zoon toch opeens een apje.

Binnenouder en buitenouder

De therapeut Erna Janssen spreekt over de ‘binnen-ouder’ en de ‘buiten-ouder’ in deze bijzonder schadelijke dynamiek. De binnenouder is degene waar het kind zich – voor het oog – alleen nog maar aan hecht en veilig bij voelt. De buitenouder is de ouder die steeds meer op een afstand wordt geplaatst. En systematisch wordt buitengesloten.

Niveaus van verstoting

Erna Janssen heeft het over verschillende niveaus van verwijdering.

Milde vorm

• Kan voorkomen voor als ouders net gescheiden zijn
• Uitspraken als: ‘ik wil liever bij jou blijven dit weekend, mama’
• Na een aantal maanden normaliseert dit weer
• Kinderen kiezen, onbewust, vaak voor de ouder die het meest kwetsbaar is
• Ze proberen het leed te compenseren dat deze ouder is aangedaan
• Ze gaan zorgen voor die ouder.

Matige vorm

• Het kind gaat mee in de negativiteit van de binnenouder
• Oordelen komen boven: ‘mijn moeder deugt niet, ze is gestoord’
• De binnenouder corrigeert de uitspraken niet
• Het kind toont geen genegenheid voor de buitenouder
• Het kind trekt zich steeds meer terug voor de buitenouder.

Ernstige vorm

• Het kind wordt vijandig tegen de buitenouder
• Ze vertellen verhalen over de buitenouder die niet kloppen
• De binnenouder stookt het kind op, bewust of onbewust, tegen de andere ouder
• Het kind weigert contact
• ‘Ik wil die bitch nooit meer zien, ik haat haar’
• Het kind heeft geen positieve herinneringen meer aan de buitenouder
• Ze toont geen emoties, zoals verdriet of berouw, tegenover de buitenouder
• Het kind zegt dat het haar eigen keuze is om de buitenouder nooit meer te zien.

Negatief gedrag van binnenouder

Soms is de binnenouder zo gekwetst en woedend over de scheiding dat dit gedrag meteen opduikt. Soms sluipt het er stilletjes in. Soms is het onbewust. Meestal niet.

De binnenouder:

• Spreekt steeds negatiever over de buitenouder en zijn/haar nieuwe partner, familie, vrienden, werk.
• Laat geen telefoongesprekken of app-verkeer toe van buitenouder
• Of appt juist aan een stuk door als het kind bij de buitenouder is
• Bedenkt smoesjes zodat het kind niet naar de buitenouder kan of mag
• Laat jonge kinderen zelf laten beslissen of ze naar de buitenouder willen of niet
• Stuurt geen post of cadeautjes door
• Stelt zich zielig op als het kind contact heeft gehad met de buitenouder
• Zegt dat de andere ouder gevaarlijk, onbetrouwbaar of gestoord is
• Verwijdert foto’s en herinneringen
• Onderwerpt het kind aan soort ‘verhoor’ als het terugkomt van buitenouder
• Schept een symbiotische band met het kind
• Ouderverstoting – wat kun je doen?

Wat zijn de gevolgen?

Je begrijpt dat deze kinderen diep van binnen enorme pijn, woede en verdriet voelen. Maar er is geen plek voor deze gevoelens. Die mogen er niet zijn. In feite wijzen ze 50 % van zichzelf af – namelijk hun vader of moeder.

Dit allemaal veroorzaakt door druk, manipulatie of een soort brainwash van hun eigen ouder (en stiefouder)… Maar het leed komt er vroeger of later toch uit.

Kinderen krijgen een enorme deuk in hun zelfvertrouwen, eigenwaarde, in het vertrouwen in anderen, ze worden onzeker, agressief, stil, krijgen depressies, psychische klachten of problemen met drugs en alcohol, eetstoornissen, moeite met intieme relaties, met autoriteiten en zo voort. Dit begint in hun jeugd en zet een stempel op hun volwassen leven.

In de VS valt Ouderafwijzing onder kindermishandel. Maar ook in Nederland is het strafbaar. Belangrijk is dan ook dat je een dossier opbouwt, met bv mails van je ex waarin toonbaar is dat hij/zij jullie kind weghoudt van jou.

Ouderverstoting – wat kun je doen?

Herken jij iets uit dit artikel, komt dit voor in jouw samengestelde gezin? Behoor jij dan tot de buiten- of de binnen-partij? Lees hier een aantal tips die je vandaag nog kunt toepassen.

Tips voor de binnenouder plus nieuwe partner

Ben jij of je partner haatdragend naar de ex toe en merken de kinderen dit? Ik kan begrijpen dat je uit onmacht, frustratie, woede en controleverlies rare stappen kunt zetten. Ik oordeel niet – maar daag wel uit om naar jezelf te gaan kijken.

Voel je ergens wat schuren als je dit artikel leest?

Ik hoop dat je dan inziet hoe ongelukkig je kind hier van wordt. Kinderen hebben twee ouders nodig… Als het nog maar net is begonnen, kun je het tij nog keren:

• Waar komen die heftige emoties vandaan áchter de woede en haat naar je ex? Heeft het met controleverlies te maken, onzekerheid en minderwaardigheid? Ga daar mee aan de slag.
• Steek je kop niet langer in het zand en doorbreek dit patroon NU. Houd op met het negatieve gedrag. Deel je negatieve gedachten met je partner of een buitenstaander maar nooit meer met je kind of ex. Betrek je kind niet in deze oorlog.
• Ga bouwen aan het positieve. Denk positieve gedachten tegenover de ex. Ooit was dit jouw partner met wie je een kind kreeg. Heb compassie voor jezelf en de ander. Vergeef jezelf en de ander. Richt je op de toekomst!
• Schep ruimte voor je kind/stiefkind en de buitenouder. Heb vertrouwen. Je ex mag het op haar/zijn manier doen.
• Ga in gesprek met je kind/stiefkind. Leg uit dat je het moeilijk hebt gehad, maar dat je nu begrijpt dat de buitenouder nodig is en dat jullie het samen anders gaan doen
• Dwing het kind niet, maar laat weten dat je als kind van beide ouders mág houden
• Kijk samen naar oude foto’s en haal mooie herinneringen op aan de buitenouder.

De belangrijkste stap: Ik hoop dat dit de doorslag kan geven om NU hulp te zoeken. Ook al ben je al jaren zo bezig. Er is hoop op herstelde relaties voor een gezonde en gelukkige toekomst.

Tips voor de buitenouder plus nieuwe partner

Veel ouders geven het contact zoeken na een aantal jaar op. En blijven achter met een gapende leegte en een diepe pijn. Vaak voelen deze ouders zich ook nog eens schuldig en denken dat het allemaal aan hem/haar ligt. Ze voelen schaamte tegenover de omgeving; je faalt als ouder. Ja, misschien heb je ook een aandeel gehad in dit geheel. Maar misschien ook helemaal niet.

Hoe groot de wrok en de pijn ook is over het leed dat je ex jou heeft aangedaan, maak vandaag de beslissing om stappen te zetten. Ouderverstoting – wat kun je doen?

• Wat voor emoties zitten er onder de wrok, schuldgevoelens of haat? Ga ermee aan de slag. Als je kunt reageren vanuit je authentieke, volwassen kracht bereik je veel meer
• Wees open over de situatie en zet je over je schaamte en schuldgevoelens heen
• Zoek hulp bij instanties. Van meldpunt huiselijk geweld, huisarts, jeugdzorg, deskundige therapeuten tot mediator. Dit kan helpen als er nog wel contact is.
• Zoek hulp bij je netwerk. Familie, vrienden, buren van allebei de ouders kunnen een bemiddelde rol spelen als er nog wel contact is
• Schrijf een brief naar de ex waarin je zegt dat je het niet eens bent dat de omgangsregeling is gestopt
• Lukt het allemaal niet? Zoek hulp bij een advocaat, die kan eerst de ex benaderen en anders nakoming van de omgangsregeling eisen bij de rechter en er bv voor zorgen dat de ex anders een dwangsom moet betalen.

Ouderverstoting- wat kun je doen?

Ouderverstoting – wat kun je doen? De wanhoop wordt groot als de stappen die je zet, niet tot resultaat leiden. Dit zijn een aantal kleine dingen die je kunt doen om te laten weten dat je er ondanks de radiostilte wél voor je kind bent en de deur open blijft.

• Geef niet op en blijf toch regelmatig appen zodat het kind weet dat je er bent, ook al krijg je geen antwoord, zoals 1 keer per maand
• Schrijf brieven of een dagboek dat je later aan het kind kunt geven
• Maak een herinneringsdoos en verzamel kleine attenties, herinneringen die je later aan het kind kunt geven
• Maak en fotoboek van jullie geschiedenis samen
• Blijf ook, zo vriendelijk als je maar kunt, contact zoeken met je ex-partner en vraag hoe het met jullie kind gaat.

Bel de Nationale Adviesbalie voor juridische hulp. Je kunt gratis en vrijblijvend kennismaken per telefoon.

---

Meer lezen? Dat kan!

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren