Het lot van de mensen in het samengestelde gezin veroorzaakt leed, verdriet, boosheid en pijn.  Dat klinkt heel naar.

En dat  is het ook. Maar je kunt het leren zien als groei-pijn.

Hoe kun je je nu zorgelozer, blijer en vrijer voelen? Dit was de vraag van een bio-moeder met wie ik een sessie had vanochtend. Lees snel verder voor antwoorden op deze vraag.

Het samengestelde gezin doet pijn… dat is dan ook het thema van dit blogartikel.

Het samengestelde gezin doet pijn

Au! Au, au, au. Herken jij het? Alsof je geprikt wordt door boze woorden, hemelende blikken of wenkbrauwen die opgetrokken worden. Als je mijn blogs leest, herken je misschien de thema’s al. Ik herhaal ze nog een keer. Zodat je begrijpt dat het NIET jouw schuld is. Of die van je partner, kind, stiefkind of exen.

Loyaliteit

Loyaliteitsdilemma’s veroorzaken pijn. Aan wie ben je loyaal en aan wie dus duidelijk niet? Wie juicht voor welk (deel)elftal in het grotere geheel? Steunen de kids hun vader door dik of dun terwijl er nauwelijks zichtbare banden met hem zijn? Vallen ze jou als bio-ouder of stiefouder daarentegen heel makkelijk af? Het is bijzonder pijnlijk hoe dan ook.

Buitenbeentjes

Het outsiderschap doet pijn. De frustratie en onzekerheid die je voelt als je er als los zand bij hangt.  Zo staan stiefkinderen altijd tussen twee gezinnen in: ‘Waar hoor ik nou thuis?’ denkt je stiefkind bijvoorbeeld. ‘Ben ik wel welkom hier?’ Of: ‘Mijn stiefouder vindt mij blijkbaar niet leuk, want ze kijkt niet naar me om. Naar mijn vader doet ze altijd poeslief’.

Om je nergens echt thuis te voelen. Om altijd te moeten switchen. Om je niet gehoord, gezien of geliefd te voelen… dat maakt stiefkinderen onzeker, angstig of boos en kan problemen opleveren als het gaat om duurzame relaties in de toekomst aan te gaan.

Degene in het midden

Het samengestelde gezin doet pijn. Ook de bio-ouder ervaart het schurende ongemak: ‘Moet ik mijn partner gelijk geven. Of moet ik partij trekken voor mijn kinderen?’  ‘Of moet ik mijn ex meer betrekken dan ik al doe?’

Bio-ouders staan overal midden in. Zij vormen het centrum van het samengestelde gezin. Dat kost bakkenvol energie. Je bent altijd aan het schipperen, concessies maken, je aanpassen en uiteindelijk word je steeds kleiner

Controleverlies

Stiefouders hebben weinig controle over veranderingen in het schema. Of over de opvoeding. En over de rol van de ex.  Dat steekt zo enorm. Maakt moedeloos en machteloos. Maar ook de rest van de huisgenoten lijden aan controle-verlies.

Stiefkinderen hebben weinig controle over het schema. Of wat de stiefouder van hen vindt. Of over het schuldgevoel van hun bio-ouders. Of de ruzies die nog steeds oplaaien.

Bio-ouders hebben weinig controle over de relatie tussen hun eigen kinderen en die van de nieuwe partner. Of met de nieuwe partner zelf. Dat doet wat met een mens. Het doet pijn. En triggert weer diepere lagen van andere moeilijke emoties.

Moeilijke emoties wegdrukken

Wat doet een mens met al die pijn? Meestal drukken we het weg.  Zo ook met de bio-moeder die ik vanochtend sprak. Ze had een muur om zichzelf heen gebouwd. En voelde hierdoor sowieso niet veel meer. Alles zit op slot. De pijn kan ze wel beschrijven en zelfs begrijpen – maar niet meer voelen… En daardoor komt ze niet verder. 

Een andere manier om met pijn om te gaan is om je kritische ik voorrang te geven. Als je die boze bril opzet, hoef je ook geen pijn te voelen. Dan leg je de oorzaak van de pijn bij de ander neer.

Vluchten voor pijn is een derde manier om maar niks te hoeven voelen. Als je alles weg te wuift, bagatelliseert of jezelf af leidt door te veel te drinken, eten, shoppen ben je ook uit de ellende. Denk je dan…

Verdoving is natuurlijk ook menselijk en er is niks mis mee. En ik ga zeker niet prediken dat je niks meer mag. Alleen hoop ik dat je wat meer bewust bent van wat er onder zit.

Pijn en angst

Weet je wat het is? Onder deze strategieën die je onderbewustzijn creëert om maar van het gedonder af zijn, zit angst. Pure angst.

De angst om overspoeld te raken door de emoties. Dat de geest uit de fles ontsnapt. Misschien ga je wel schuimbellen van woede en ga je met borden gooien. Of krijg je een paniek-aanval en stik je van zuurstoftekort. Of ben je bang dat je hard weg rent en nooit meer terug komt.

Dat zou zomaar allemaal kunnen: Het samengestelde gezin doet pijn.

Leed = pijn keer weerstand

Volgens de therapeutische theorie FOS (Focus on Sensation) raken mensen geblokkeerd als ze overspoeld worden door emoties en dan als het ware bevriezen of er voor vluchten of ze omgieten in boosheid. 

De strategieën om hier mee om te gaan, noem je hier weerstand. Het doel van de weerstand is om die pijn te vermijden.

Het tij keren

Hoe doorbreek je nu deze patronen? De bio-mama van vanochtend had al stapels boeken over het stiefgezin gelezen. ‘Ik begrijp rationeel best dat mijn partner moeite heeft in zijn rol als stiefvader!’ En ze heeft geprobeerd haar gedrag aan te passen. Maar ja. Dat is niet zo gemakkelijk.

Bovendien nog dit: Als die verandering niet vanuit je kern, je ziel, je lijf, en je hart komt, blijven de nare emoties aan je knagen. En je huisgenoten voelen dit op hun klompen aan. Je komt niet authentiek over. Dat ben je feitelijk ook niet…

Zeg ja tegen de pijn

Zoals auteur en rebalancer Lisette tHooft het zo mooi zegt: ‘Zeg ja tegen alle pijn. Je aanvaardt je verdriet, je machteloze woede, knagende spijt, wurgende angst, noem maar op en ga maar door. Hoort erbij, hou je toch, niks mis mee. Gewoon voelen, voelen, voelen tot het weer voorbij is. Zet je hart open, je hart is groot genoeg voor alle pijn, je hart maakt er liefde van.’

Hoe doe je dit nu? Volmondig JA te zeggen tegen je pijn en die te transformeren naar liefde? Zo eenvoudig is dit niet. Al is het misschien simpeler dan je denkt. Lees maar snel verder.

Groeipijn

Wat je misschien kan helpen is dit simpele stappenplan. Met andere woorden een oefening in pijn en hoe je hierdoor juist kunt groeien als stiefouder, bio-ouder en mens in het samengestelde gezin (en in andere delen van je leven). Noem het groeipijn! Dat alleen al kan helpen om de moed te vatten en te beginnen:

• Neem de tijd en zoek een rustige plek op
• Roep ongemakkelijke, moeilijk en pijnlijke momenten van de laatste tijd op
• Laat alle emoties en gevoelens toe. Laat het maar komen. Soms helpt het om te gaan schrijven. 
• Huil als er tranen komen. Alles is ok. Kom maar op, pijn!
• Voel je niets? Onderzoek dan je lijf als er weer wat naars gebeurt bij jou thuis. Waar voel je druk en spanning? In je schouders of armen, voel je een brok in je keel, een benauwd gevoel in je borst, heb je een gevoelige buik of pijn in je hoofd? Welk deel van je lijf trekt de aandacht
• Ga daar dan naartoe met je aandacht. Focus op die plek. En laat de rest van je gedachten, emoties en lichaam even naar de achtergrond verdwijnen.
• Sta stil bij wat nu is
• Laat het zijn. Sta het toe
• En ga dan een laag dieper door jezelf af te vragen: Wat ervaar ik nu? Soms komt er diep verdriet naar boven. Dat misschien wel uit je jeugd komt. Of andere fases in je leven.
• Laat ook hier alles toe. Zonder oordelen, vragen of twijfel.

Van toelaten naar loslaten

Als je het lef hebt om toe te laten, zul je ook ervaren dat je juist door het toelaten kunt gaan Loslaten. Dan ervaar dat de pijn zachter wordt. Dat je méér bent dan pijn, leed, en nare emoties.  Je hebt een dimensie in je die volwassen, wijs, puur en heel is en dat deel bestaat uit hoop, licht, vertrouwen en liefde. 

Net als de lagen van leed en pijn, kun je, als je het lef hebt :-) ook hier bij komen. Juist door te voelen, te ervaren, te zijn.

Het samengestelde gezin doet pijn

Ik kan me voorstellen dat dit best doodeng klinkt. Mijn advies? Zoek hier dan ook hulp bij! Bij iemand die bij jou past. Het kan een therapeut zijn die lichaamsgericht werkt of een rebalancer of een traumatherapeut.

Ik heb op het moment niet veel plek voor nieuwe gratis sessies van een half uur. Maar als jij beschrijft waarom juist nu toch een half uur vrijblijvend wil sparren, mail me dan naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij toch uitgekozen.

 

Meer lezen? Probeer deze blogs:

Waarom wandelen helpt tegen stress

Moeilijke vakantie gehad met je stiefgezin?

---

Echtcheiding – vechtscheiding – ouderverstoting

Soms loopt een scheiding uit op een vechtscheiding met ruzies, rechtzaken en onveilige situaties. Soms loopt dat vechten nog verder uit de hand. En begint het op een soort oorlogsvoering te lijken. In die oorlog vallen slachtoffers. De kinderen worden ingezet als wapen. Het komt vaker voor dan je zou denken: Het PAS-syndroom. Of het Ouderverstotings-syndroom.

Wat is het nu precies, dit syndroom? Wat zijn de kenmerken? En vooral: Ouderverstoting- wat kun je doen?

In dit artikel een aantal antwoorden op dit traumatisch gebeuren.

Wat is ouderverstoting?

Er sprake van ouderverstoting als een kind, dat voorheen een goede, veilige relatie had met de ouder, die nu verbreekt, onder invloed van de omgeving. Die omgeving staat vooral voor de andere biologische ouder en zijn of haar nieuwe partner. In het engels heet het PAS (Parental Alienation Syndrom).

Het kind raakt zo verstrikt in dit uitvergrote loyaliteitsconflict dat het zich gedwongen voelt exclusief te kiezen vóór de ene ouder. Het gaat zo ver dat het kind, opgejut door de woorden en emoties van die ouder (en de nieuwe partner), de andere ouder helemaal niet meer wil zien. Eigenlijk worden kinderen ingezet als wapen – om de andere ouder kapot mee te maken. Of vinden deze ouders dat zij zo superieur zijn dat de andere ouder beter niet in beeld kan komen. Ze denken dat ze het wel alleen kunnen. Ze vinden dat de ouder beter uit beeld kan blijven, want die voegt toch niks goeds toe. Misschien geloven deze ouders hun eigen ‘leugens’ wel uiteindelijk. Namelijk die dat de andere ouder niks waard zijn. En dat de kinderen beter af zijn zonder de andere ouder.

Herken jij hier wat van? Denk jij dat je het ‘beter’ doet dan je ex? Dat komt veel voor. Misschien doe je het ook wel ‘beter’. Maar dat wil niet zeggen dat de andere ouder niet belangrijk is. Je ex is de vader of moeder van je eigen kind. Jouw kind heeft twee ouders nodig.

Dus ook voor ouders die niet in een vechtscheiding liggen is deze info belangrijk om te lezen.

Ouderlijke macht

Let wel – dit gaat over ouders die gewoon de ouderlijke macht en een omgangsregeling hebben. En met wie deze kinderen vroeger wel een normale, liefdevolle band hadden. Het gaat over ouders die niets liever willen dan zorgen voor hun kinderen.

Vaak is het een geleidelijk proces en wordt de band steeds ongemakkelijker doordat de ene ouder de ander steeds meer afkraakt. Ouderverstoting – wat kun je doen?

‘Papa deugt niet, dat heeft hij nooit gedaan’

‘Je biologische moeder is een heks. Papa en ik willen dat je hier blijft dit weekend’

‘Mama’s nieuwe vriend is niet te vertrouwen’

‘Haha, zegt mama dat, nee, ze liegt, dat begrijp je wel’

‘Het is je vaders schuld dat we zijn gescheiden en dat ik nu zo ongelukkig ben’

‘Wat heeft papa toch een vreselijke vriendin, je kunt beter hier blijven’

‘Je moeder is alleen maar uit op geld’.

Het overkomt, naar schatting, zo’n 7000 kinderen per jaar !! (10 % van alle kinderen die een scheiding meemaken). Dat is toch echt een zeer verontrustend cijfer.

Gevolgen Ouderverstoting

Het overkomt trouwens zowel vaders als moeders dat hun kinderen zich helemaal van hen afkeren en het contact verbreken. Deze wanhopige vaders en moeders krijgen vaak geen steun. Integendeel veel mensen denken dat er toch wel wat aan de hand is geweest. Zonder rook geen vuur. Ook hulpverleners hebben vaak oordelen…

Ouders raken een deel van hun identiteit kwijt, wie ben je nog als je geen moeder of vader meer kan zijn? Ze ervaren totale onmacht en onrecht. Het kan leiden tot een minderwaardigheidscomplex, depressie, woede, gepieker, lichamelijke klachten of PTTS klachten.

Het voelt alsof je kind overleden is – maar het tragische is dat je kind verder leeft. Ook al heb jij geen idee hoe het gaat. Het moeilijke is dat je wordt geslingerd tussen hoop en vrezen. Want wie weet komt je dochter toch opeens door je voordeur heen lopen of stuurt je zoon toch opeens een apje.

Binnenouder en buitenouder

De therapeut Erna Janssen spreekt over de ‘binnen-ouder’ en de ‘buiten-ouder’ in deze bijzonder schadelijke dynamiek. De binnenouder is degene waar het kind zich – voor het oog – alleen nog maar aan hecht en veilig bij voelt. De buitenouder is de ouder die steeds meer op een afstand wordt geplaatst. En systematisch wordt buitengesloten.

Niveaus van verstoting

Erna Janssen heeft het over verschillende niveaus van verwijdering.

Milde vorm

• Kan voorkomen voor als ouders net gescheiden zijn
• Uitspraken als: ‘ik wil liever bij jou blijven dit weekend, mama’
• Na een aantal maanden normaliseert dit weer
• Kinderen kiezen, onbewust, vaak voor de ouder die het meest kwetsbaar is
• Ze proberen het leed te compenseren dat deze ouder is aangedaan
• Ze gaan zorgen voor die ouder.

Matige vorm

• Het kind gaat mee in de negativiteit van de binnenouder
• Oordelen komen boven: ‘mijn moeder deugt niet, ze is gestoord’
• De binnenouder corrigeert de uitspraken niet
• Het kind toont geen genegenheid voor de buitenouder
• Het kind trekt zich steeds meer terug voor de buitenouder.

Ernstige vorm

• Het kind wordt vijandig tegen de buitenouder
• Ze vertellen verhalen over de buitenouder die niet kloppen
• De binnenouder stookt het kind op, bewust of onbewust, tegen de andere ouder
• Het kind weigert contact
• ‘Ik wil die bitch nooit meer zien, ik haat haar’
• Het kind heeft geen positieve herinneringen meer aan de buitenouder
• Ze toont geen emoties, zoals verdriet of berouw, tegenover de buitenouder
• Het kind zegt dat het haar eigen keuze is om de buitenouder nooit meer te zien.

Negatief gedrag van binnenouder

Soms is de binnenouder zo gekwetst en woedend over de scheiding dat dit gedrag meteen opduikt. Soms sluipt het er stilletjes in. Soms is het onbewust. Meestal niet.

De binnenouder:

• Spreekt steeds negatiever over de buitenouder en zijn/haar nieuwe partner, familie, vrienden, werk.
• Laat geen telefoongesprekken of app-verkeer toe van buitenouder
• Of appt juist aan een stuk door als het kind bij de buitenouder is
• Bedenkt smoesjes zodat het kind niet naar de buitenouder kan of mag
• Laat jonge kinderen zelf laten beslissen of ze naar de buitenouder willen of niet
• Stuurt geen post of cadeautjes door
• Stelt zich zielig op als het kind contact heeft gehad met de buitenouder
• Zegt dat de andere ouder gevaarlijk, onbetrouwbaar of gestoord is
• Verwijdert foto’s en herinneringen
• Onderwerpt het kind aan soort ‘verhoor’ als het terugkomt van buitenouder
• Schept een symbiotische band met het kind
• Ouderverstoting – wat kun je doen?

Wat zijn de gevolgen?

Je begrijpt dat deze kinderen diep van binnen enorme pijn, woede en verdriet voelen. Maar er is geen plek voor deze gevoelens. Die mogen er niet zijn. In feite wijzen ze 50 % van zichzelf af – namelijk hun vader of moeder.

Dit allemaal veroorzaakt door druk, manipulatie of een soort brainwash van hun eigen ouder (en stiefouder)… Maar het leed komt er vroeger of later toch uit.

Kinderen krijgen een enorme deuk in hun zelfvertrouwen, eigenwaarde, in het vertrouwen in anderen, ze worden onzeker, agressief, stil, krijgen depressies, psychische klachten of problemen met drugs en alcohol, eetstoornissen, moeite met intieme relaties, met autoriteiten en zo voort. Dit begint in hun jeugd en zet een stempel op hun volwassen leven.

In de VS valt Ouderafwijzing onder kindermishandel. Maar ook in Nederland is het strafbaar. Belangrijk is dan ook dat je een dossier opbouwt, met bv mails van je ex waarin toonbaar is dat hij/zij jullie kind weghoudt van jou.

Ouderverstoting – wat kun je doen?

Herken jij iets uit dit artikel, komt dit voor in jouw samengestelde gezin? Behoor jij dan tot de buiten- of de binnen-partij? Lees hier een aantal tips die je vandaag nog kunt toepassen.

Tips voor de binnenouder plus nieuwe partner

Ben jij of je partner haatdragend naar de ex toe en merken de kinderen dit? Ik kan begrijpen dat je uit onmacht, frustratie, woede en controleverlies rare stappen kunt zetten. Ik oordeel niet – maar daag wel uit om naar jezelf te gaan kijken.

Voel je ergens wat schuren als je dit artikel leest?

Ik hoop dat je dan inziet hoe ongelukkig je kind hier van wordt. Kinderen hebben twee ouders nodig… Als het nog maar net is begonnen, kun je het tij nog keren:

• Waar komen die heftige emoties vandaan áchter de woede en haat naar je ex? Heeft het met controleverlies te maken, onzekerheid en minderwaardigheid? Ga daar mee aan de slag.
• Steek je kop niet langer in het zand en doorbreek dit patroon NU. Houd op met het negatieve gedrag. Deel je negatieve gedachten met je partner of een buitenstaander maar nooit meer met je kind of ex. Betrek je kind niet in deze oorlog.
• Ga bouwen aan het positieve. Denk positieve gedachten tegenover de ex. Ooit was dit jouw partner met wie je een kind kreeg. Heb compassie voor jezelf en de ander. Vergeef jezelf en de ander. Richt je op de toekomst!
• Schep ruimte voor je kind/stiefkind en de buitenouder. Heb vertrouwen. Je ex mag het op haar/zijn manier doen.
• Ga in gesprek met je kind/stiefkind. Leg uit dat je het moeilijk hebt gehad, maar dat je nu begrijpt dat de buitenouder nodig is en dat jullie het samen anders gaan doen
• Dwing het kind niet, maar laat weten dat je als kind van beide ouders mág houden
• Kijk samen naar oude foto’s en haal mooie herinneringen op aan de buitenouder.

De belangrijkste stap: Ik hoop dat dit de doorslag kan geven om NU hulp te zoeken. Ook al ben je al jaren zo bezig. Er is hoop op herstelde relaties voor een gezonde en gelukkige toekomst.

Tips voor de buitenouder plus nieuwe partner

Veel ouders geven het contact zoeken na een aantal jaar op. En blijven achter met een gapende leegte en een diepe pijn. Vaak voelen deze ouders zich ook nog eens schuldig en denken dat het allemaal aan hem/haar ligt. Ze voelen schaamte tegenover de omgeving; je faalt als ouder. Ja, misschien heb je ook een aandeel gehad in dit geheel. Maar misschien ook helemaal niet.

Hoe groot de wrok en de pijn ook is over het leed dat je ex jou heeft aangedaan, maak vandaag de beslissing om stappen te zetten. Ouderverstoting – wat kun je doen?

• Wat voor emoties zitten er onder de wrok, schuldgevoelens of haat? Ga ermee aan de slag. Als je kunt reageren vanuit je authentieke, volwassen kracht bereik je veel meer
• Wees open over de situatie en zet je over je schaamte en schuldgevoelens heen
• Zoek hulp bij instanties. Van meldpunt huiselijk geweld, huisarts, jeugdzorg, deskundige therapeuten tot mediator. Dit kan helpen als er nog wel contact is.
• Zoek hulp bij je netwerk. Familie, vrienden, buren van allebei de ouders kunnen een bemiddelde rol spelen als er nog wel contact is
• Schrijf een brief naar de ex waarin je zegt dat je het niet eens bent dat de omgangsregeling is gestopt
• Lukt het allemaal niet? Zoek hulp bij een advocaat, die kan eerst de ex benaderen en anders nakoming van de omgangsregeling eisen bij de rechter en er bv voor zorgen dat de ex anders een dwangsom moet betalen.

Ouderverstoting- wat kun je doen?

Ouderverstoting – wat kun je doen? De wanhoop wordt groot als de stappen die je zet, niet tot resultaat leiden. Dit zijn een aantal kleine dingen die je kunt doen om te laten weten dat je er ondanks de radiostilte wél voor je kind bent en de deur open blijft.

• Geef niet op en blijf toch regelmatig appen zodat het kind weet dat je er bent, ook al krijg je geen antwoord, zoals 1 keer per maand
• Schrijf brieven of een dagboek dat je later aan het kind kunt geven
• Maak een herinneringsdoos en verzamel kleine attenties, herinneringen die je later aan het kind kunt geven
• Maak en fotoboek van jullie geschiedenis samen
• Blijf ook, zo vriendelijk als je maar kunt, contact zoeken met je ex-partner en vraag hoe het met jullie kind gaat.

Bel de Nationale Adviesbalie voor juridische hulp. Je kunt gratis en vrijblijvend kennismaken per telefoon.

---

Meer lezen? Dat kan!

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren

Heb jij een partner met kinderen en een ex?  En kun je die ex van je partner maar niet accepteren? Waarschijnlijk voel je pijn, boosheid en onmacht? Dan is dit artikel voor jou. Behalve meer kennis, ook vooral tips en trics om er beter mee om te gaan.

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren

Hoe slechter de band is tussen je partner en zijn ex- hoe lastiger het is voor de kinderen om hun weg te vinden in het woud van loyaliteitsconflicten en machtsstrijd. Vechtscheidingen hebben bovendien een enorme impact op de veilige hechting van kinderen.

Dat heeft invloed op stiefmoeders. Maar het samengestelde geheel kan ook op een heel andere manier vreselijk ingewikkeld zijn.

Zoals de stiefmoeder waar ik laatst een sessie mee had. De ex-genoten gaan daar juist uitstekend met elkaar om en appen dagelijks, bellen regelmatig en zien elkaar minstens een paar keer per week.

De kids vinden het heerlijk dat papa en mama zo goed met elkaar omgaan.

Voor de stiefmoeder vormt dit een bron van onzekerheid en andere ongewenste emoties. Ze zei letterlijk tegen me: ‘Ik weet dat het niet rationeel klinkt, maar ik kan de ex van mijn partner simpelweg niet accepteren’.

Herken jij je hierin?

• Ik zeg het maar ronduit: Ik ben jaloers op hun band
• Ze haalt het bloed onder mijn nagels vandaan
• Ik voel dat er een machtsstrijd gaande is tussen haar en mij
• Ze loopt over me heen, ik weet niet hoe ik me staande moet houden
• Ik wil haar gewoon niet in mijn huis
• Ze loopt gewoon over me heen, ik weet niet hoe ik me moet gedragen
• Alleen al zoals ze zich beweegt of kijkt, ik kan haar niet verdragen
• Ik heb een gruwelijke hekel aan haar
• De kinderen adoreren hun moeder
• Ik maak alleen maar ruzie met haar, ik kan me niet inhouden
• Ze liegt en iedereen lijkt haar te geloven
• Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren
• Ik voel me als een muurbloempje als de ex binnenkomt
• Ik maak me zo kwaad over haar
• Ik voel de spanning in mijn hele lijf al als ik aan haar denk.

Tips en tools als je de ex van je partner niet kunt accepteren

Herken jij je hierin? Dan is er flink wat werk aan de winkel! De problemen vinden hun oorsprong in verschillende lagen en niveaus. Net als de oplossingen.

Allereerst; het is niet de schuld van jou, stiefmama dat jij de ex niet kan accepteren. Maar ook zeker niet van de ex, de biopapa of kinderen. Het is een (herkenbaar en normaal) radartje van die zo vaak haperende stiefmachine…

Je zult met jezelf aan de slag moeten. Met innerlijk werk. Maar daarnaast zul je ook samen met je partner grenzen moeten gaan stellen en nog veel meer. Lees snel verder!

Innerlijk werk aan de winkel

1. Wat zijn de triggers?

Wat in haar maakt nu dat jij je zo boos voelt? Is het de manier waarop ze praat, zich in jouw huis beweegt of je partner (nog steeds) om haar vinger windt? Onderzoek wát precies die rode vlag is voor jou, waardoor je de ex van je partner niet kunt accepteren. Waarom? Dan kun je de volgende keer de negatieve emoties die je voelt, een stap vóór zijn.

2. Waar komen die emoties vandaan?

De emoties die volgen, als een druk op de knop,  doen altijd denken aan het verleden. Misschien lijkt haar gedrag op je moeder die zo bazig was. Of de populaire meisjes op het schoolplein die je links lieten liggen. Of dat dominante afdelingshoofd, de collega die je in je gezicht liegt… of andere kleine (of grote) jeugdtrauma’s die je misschien wel jarenlang hebt weg gedrukt. Of waarvan je dacht: Dat heb ik al lang verwerkt. 

Wat is het bij jou waardoor je zo’n woede, wantrouwen of ergernis voelt?

3. Onder boosheid schuilt altijd kwetsbaarheid

Vaak draait het om een vorm van onzekerheid. Je twijfelt aan jezelf, aan je rol in het samengestelde gezin, over de plek die je wel of niet kunt innemen. Dat maakt dat je je klein voelt, onzeker, niet belangrijk genoeg, niet goed genoeg. Niet gezien. Niet gehoord.

Het kan ook een vorm van jaloezie zijn. Als je je gaat vergelijken met de ex,  kun je je minderwaardig voelen. Of je blaast je ego juist op en voel je je veel beter dan haar.  Ook dit zijn vormen van onzekerheid.

4. Accepteer jezelf! 

Ja, ik weet het, dat is een kunst en gaat niet vanzelf. Een eerste stapje kan zijn om aldoor tegen jezelf dat je ok bent zoals je bent. Dat je niet zo streng oordeelt over wat je voelt en denkt en doet. Je bent ook maar een mens en doet je best, toch.  Het begin van iedere verandering ligt in het accepteren van wat nu is. Het is dus ok om te voelen wat je voelt! Wat het ook is. Ook dat negatieve. Dat is menselijk.

5. Houd je vast aan je eigen normen en waarden

Ook al doet zij nog zo naar, vervelend, dominant, eigenwijs en ga zo maar door… Jij hebt een vrije keus om te reageren zoals jij vindt dat goed is. Wat bij jouw normen en waarden past. Hoe jij wilt zijn. Dan voel jij je sterker dan ooit. Dan sta je boven haar. Stiefmoeder-power!

6. Je verplaatsen in de schoenen van de ex helpt ook

Wat voelt zij eigenlijk? Wat zit er achter haar gedrag? Voelt zij zich ongemakkelijk, jaloers en onzeker, aan de kant gezet? Het antwoord op deze vragen is hoogst waarschijnlijk ‘ja’.  Meer begrip voor haar geeft haar ook ruimte om zich positiever op te gaan stellen.

‘Als je je eigen emoties weet te regulieren, voel je je sterk en kun je bewuste, volwassen beslissingen nemen’

Werk aan de buitenkant

Het regulieren van je eigen emoties is jouw werk. Jouw verantwoordelijkheid.  Maar er zijn ook aspecten ‘aan de buitenkant’ in het hele gezin die veranderd moeten worden om het samengestelde gezin meer duurzaam te krijgen.

1 Emoties delen met je partner

Ga op een gelijkwaardig niveau met elkaar in gesprek en deel je bevindingen over je innerlijk werk. Luister naar hoe het voor hem is. Hij zit tussen iedereen in en heeft een ingewikkelde rol.  Waarschijnlijk heeft hij last van schuldgevoelens, wil hij het graag goed houden voor de kids of heeft hij de scheiding nog niet verwerkt?

Het is super belangrijk dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn en dat je daar over kunt praten. Jij over de jouwe. Hij over de zijne. En dat je elkaar niet afkeurt of in de verdediging gaat. Dit is waar liefde over gaat: Begrip tonen voor elkaar!

2. Samen nieuwe grenzen bepalen

Houd de appjes-stroom en onverwachte bezoekjes eens een week bij. En alle andere dingen waar je je zo aan stoort. Overleg dan samen met je partner of de communicatie minder of anders kan. Zodat het voor jou beter voelt. Ga hier vooral sámen met je man mee aan het werk. Aan hem de taak om met de ex te overleggen over nieuwe omgangsvormen.

Stap 1 moet echter eerst helemaal goed zitten. Want voelt iemand zich alsnog afgewezen en ga juist in de verdediging of kritiek leveren.

3. De ex leren kennen

Het klinkt als een onmogelijke opgaaf misschien – en sla daarom het innerlijk werk ook niet over – maar doe een stapje in de goede richting. Wees eens wat vriendelijk, maak een praatje, knik eens aardig, of: nodig haar uit voor een kopje thee.

Als zij zich minder bedreigd voelt door jou, kan haar gedrag enorm veranderen.

4 Dingen voor jezelf doen – zónder te vluchten

Je hoeft er niet bij te zijn, als zij de kinderen komt brengen of halen. Je hoeft niet zo te focussen op haar en de relatie tussen je partner en zijn ex.

Leef je eigen leven! Geniet van de vrijheid die het samengestelde gezin jou kan geven. Pik oude hobby’s en vriendschappen op. Ontwikkel nieuwe interesses. Buiten dit gezin.

Notendop

Dit zijn wat tips en tools in een notendop. De hoop is dat het je helpt om een nieuwe start te maken.

Je krijgt elke dag de kans om opnieuw te beginnen. Om de negatieve spiraal te veranderen naar een positieve toekomst. Stapje voor stapje voor stapje is dit mogelijk. Ook voor jullie!

Heb je hierbij hulp nodig? Geef je dan op voor een gratis en vrijblijvende strategies-sessie van 30 minuten via coaching@annettevandermaarel.com. Je hoort zo snel mogelijk of je hiervoor uitgekozen wordt.

Meer lezen? Probeer dit artikel maar:

Wat als de ex geen goede moeder is?

Dank je wel stiefmama

Ik weet niet hoe lang je me al volgt…

Maar ik WAARDEER het zoooo dat je me volgt en aldoor weer mijn blogs leest.

Ik vind het natuurlijk top als je je opgeeft voor coaching of een workshop. Want dan kan ik je écht een stapje verder helpen.

Zoals dit weekend met de Stiefmoeder Soulboard Workshop.

Het was alweer zo´n bijzondere middag.

Deze keer was ik niet vergeten om feedback te vragen. Ik ben er zo blij mee dat ik mijn cijfers met je deel:

Ik kreeg 1 zeven, 2 achten, 2 negens en een 10 als cijfer! Cool  toch.

Doe je mee aan de workshop, stiefmama?

Wil jij ook meedoen aan een knusse middag plaatjes knippen, lachen, delen, praten…

En ondertussen ervaren wat een enorme kracht jij in je hebt – als mens en stiefmoeder? En tips, inzichten en strategieën van me krijgen?

Dat kan op 16 april. Want dan organiseer ik er nog eentje. Ik kan niet wachten tot het zo ver is.

Boek je plek nu voordat het vol stroomt!

Dank je wel stiefmama

Maar ik word ook blij als je even langs komt op facebook en hoi zegt.

Of gratis dingen download op mijn site.

Of als je  zoals nu de moeite neemt om dit verhaal te lezen. En er misschien iets moois uithaalt.

Want ik gun je al het mooie van de wereld. Als ik een goede fee was, dan zou ik dit voor je toveren.

Ik wens dat je…

• hart zacht is en je grenzen duidelijk zijn
• volop vertrouwen hebt in je eigen kwaliteiten
• dat je weet dat je precies goed bent, zoals je bent. Ja, ook als stiefmoeder :-)
• dat je aldoor maar beseft dat je je best doet en dat dit zo knap is
• dat je onder je ego bestaat uit puur licht en liefde
• dat je de grootste mildheid ontwikkelt. Vooral tegenover jezelf
• dat je er mag zijn!
• dat je vriendelijk assertief bent en voor jezelf opkomt
• dat je steeds meer kennis krijgt over die onzichtbare structuren in het stiefgezin
• dat je tijd, liefde en aandacht voor jezelf blijft inruimen
• dat je ergernissen normaal en menselijk zijn
• dat je aldoor licht in de tunnel blijft zien
• oneindig veel puur plezier en joy in je gezin en je leven
• ik wens je kracht om jezelf te vergeven als je ongeduldig wordt en lelijke dingen zegt en doet
• de moed krijgt om zelf kleine stapjes te zetten om nu je gezin uit de modder te halen
• dat je zingeving haalt uit alles wat je meemaakt
• dat je zin hebt om elke dag opnieuw te beginnen
• ik wens je hoop toe op betere dagen als het nu lastig voor je is
• dat je beseft dat het leven moeilijk, ongrijpbaar en zwaar kan zijn – en toch misschien juist daardoor zo waardevol en bijzonder is
• dat je weet dat je niet alleen bent
• moed om in actie te komen als het niet goed gaat
• je het mooie en goede kunt leren zien in je huisgenoten
• dat ook als het goed gaat je beseft dat dit gezin anders is dan een eerste gezin
• moed om aan de bel te trekken en hulp te zoeken
• vertrouwen in een betere toekomst
• dat je weet: Je hoeft het niet alleen te doen
• dat je kunt genieten van wat er wel positief is
• ik wens je heling toe van oud zeer dat nu weer boven komt
• ik wens je de diepste voldoening toe als je merkt hoe je groeit als mens, vrouw en stiefmoeder
• de fantastische ervaring als je je gezin echt op de rit krijgt

Extra boost nodig?

Als een teken van mijn dankbaarheid voor jouw aandacht en fijne berichten organiseer ik iets voor jou.

Het is voor jou als jij meer energie en klein geluk wilt ervaren in je gezin en je leven, stiefmama.  Binnenkort ziet er weer een nieuwe editie het licht van…

tatatata…..

de Gratis Stiefmoeder Feelgood Challenge!

Met zeven dagen lang iedere dag een boost. En een feelgood-opdracht. Om het feelgood gehalte weer om hoog te krijgen. Dat is het begin. Dat jij je goed voelt.

Je hoort er binnenkort meer over!

Voor nu: Grazi, thanks, danke, gracias. Dank je wel!