Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig

Voor veel stiefmoeders is Moederdag een lastige dag. Het zorgt voor stijgende stresslevels voor stiefmoeders. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig en boos…

Lees in dit blog meer over de ins- en outs van deze dag.

Of blader snel door naar de tips die ik je geef plus de virtuele bloemen die je van mij krijgt: Je bent een top-bonus-mama!

Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig

Moederdag in het samengestelde gezin zorgt voor stijgende stresslevels bij stiefmoeders. Ze worden ijzig koud van binnen of voelen juist hoe hun innerlijke temperatuur opklimt naar vurige hoogtes.

En voelen ze zich van geïrriteerd tot boos en wanhopig of ze worden juist verdrietig en stil. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig, dat is in ieder geval het resultaat voor de meeste bonusmama’s. In dit artikel ook zeven tips die kunnen helpen!

De pinterest-perfect plaatjes van de ideale moeder en het gelukkige gezinnetje zitten vaak in de weg. De verwachtingen. De rouw over dat wat nooit geworden is en nooit zal worden.

De beelden op insta, facebook en reclame van succesvolle, mooie, altijd happy families, helpen ook al niet. Want zo ziet de werkelijkheid er voor de meeste samengestelde gezinnen er niet elke dag uit…

Aanstaande zondag is het moederdag

Aanstaande zondag is het met andere woorden weer zover. De dag dat moeders met een hoofdletter M in heel het land in het zonnetje gezet worden. Met bloemen, chocolade, een ontbijtje op bed en zelf geknutselde frutsels als cadeautjes. Voor hun lieve mama, hun mammie, mams.

Stiefmoeders? Die krijgen vaak helemaal niks. Terwijl je het hele jaar door een soort hotel hebt gerund voor de kinderen van je partner. Je veegt dagelijks de kruimels van de eettafel, stopt hun stinksokken in de wasmachine en rent met vergeten broodtrommels achter ze aan.

Het hele jaar door slik je van alles in voor de lieve vrede. Je vergeet de verwijten, hemelende ogen of negerende strakke gezichten. Je past je je aan, voegt je je in het samengestelde gareel, wordt ook uiteraard boos, wanhopig en verdrietig, maar zet je schouders er uiteindelijk maar weer onder.

Uit liefde en compassie

Waarom in hemelsnaam doe je dit allemaal? Je doet dit uiteraard uit liefde voor je partner. En uit pure compassie voor zijn kinderen die immers ook niet hebben gevraagd om een stiefgezin.

Maar als ze dan trots hun werkjes laten zien die ze voor Moeder hebben gemaakt terwijl ze jou zijn vergeten, en je er stiekem wél op had gehoopt, voelt dit als een stomp in je maag. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig.

Maar misschien ben jij het stoere stiefmoeder type. En roep jij al jaren: ‘Nee, hoor, ik ben hun moeder NIET! Ik heb ook geen verwachtingen. Ze hebben al een moeder en eentje is meer dan genoeg, haha’.

Maar ook dit type stiefmoeder kan zich geraakt voelen op moederdag als ze niks, nada, niente krijgt…

Moederdag in het stiefgezin en lezersvraag

Het is helaas een feit. Het zijn de Moeders die gevierd worden. Het is geen Stiefmoederdag. Collega stiefcoaches hebben hun best gedaan om een officiële stiefmoeder dag in te lassen, maar dat is niet gelukt. Het heeft ook geen kans van slagen. Want Stiefmoeders zijn nu eenmaal geen Moeders… en kinderen zijn niet geneigd om hun stiefmoeders spontaan in de watten te leggen.

Ik had trouwens ook nog een vraag van een stiefmoeder over het volgende onderwerp:

‘De kids van mijn partner waren vorig jaar moederdag vergeten, ze waren bij ons en dat vonden ze naderhand vervelend. Ze zijn dit jaar weer bij ons. Wat kan ik doen of moet ik doen?’

Mijn advies: Geef de boodschap door aan hun vader. Hij kan samen wat kleins kopen of iets maken. Als je in de buurt woont, kunnen ze dit, in overleg met moeder, even komen brengen. Of anders de volgende keer geven als ze weer bij haar zijn.

Heeft je partner geen tijd, interesse en kun jij het wel opbrengen? Dat zou ik heel groots van je vinden! Dan neem jij die rol toch op je en bakt samen met je stiefjes een taart voor de bio-moeder of knutsel je samen een kaart die je op de bus doet.

Zo kun je je sterk voelen en doe jij wat past bij jouw waarden en normen. Namelijk: Attent zijn. Vriendelijk zijn. Hartelijk en warm zijn. Zo schep je verbinding met deze kinderen. Als ze voelen dat jij dit vanuit je hart doet, zullen zij meer geneigd zijn óók vriendelijk voor jou te zijn.

Wat kun je beter never nooit doen

Sommige dingen kun je beter niet doen, ook al maakt moederdag stiefmoeder verdrietig. Ook al begrijp ik heus waarom je deze neigingen wel zult kunnen voelen:

  • Ga niet hengelen bij je stiefkinderen om cadeautjes
  • Ga niet klagen als je inderdaad niets krijgt
  • Geef geen orders aan je partner dat hij moet regelen dat zijn kids presentjes voor je kopen
  • Maak er geen drama van in het openbaar
  • Ga niet zeuren over de bio-moeder

Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig en zeven tips die helpen!

Wat kun je wel doen? Hier zeven tips:

TIP 1 Voelen!

Voel wat je voelt! Stop het niet langer weg. Laat het toe om je boos, teleurgesteld, eenzaam, buitengesloten en miskend te voelen in het stiefgezin. Het is ok om te voelen. Pijn vermijden helpt niet. Dat wordt net als die strandbal die je onder water duwt, hij komt nog veel harder omhoog.

Dit betekent niet dat je je als slachtoffer door deze dag heen moet slepen. Of dat je de boosheid eruit moet gooien als een vuurspuwende draak.

 Nee, voel wat je voelt. Bekijk die gevoelens als van een afstandje, dat schept ruimte. En behandel jezelf alsof je je eigen goede Moeder bent.

TIP 2 Vier je eigen innerlijke goede Moeder

Dat is meteen een bruggetje naar de volgende tip. Vier die eigen innerlijke goede Moeder op moederdag! Je innerlijke moeder is het archetype van troost en acceptatie. Dat is dat innerlijke stemmetje dat zegt: ‘Ik begrijp dat je je verdrietig voelt. Dat is logisch en menselijk. Kom maar. Huil maar even. Dat lucht op’.

Verder kan je innerlijke goede Moeder aan je vragen: ‘Wat heb je nu nodig om je ondanks deze ellende toch een beetje prettig te voelen?’

Nou? Wat kan dat zijn? Bijvoorbeeld de volgende tips:

TIP 3 Praten met je partner helpt

 De moed vatten om je hart te luchten bij je partner. Dan vooral vanuit je gevoel. Vertel hem vanuit je kwetsbaarheid wat het met je doet. ‘Ik voel me er buiten staan’. ‘Ik voel me niet gewaardeerd’.

Dat helpt. En ook om hem, nu al op tijd, in te fluisteren dat je het heel fijn zou vinden om die dag wat van hem te krijgen. Dat je je gewaardeerd kunt voelen door hem. Maar ik hoor je al tegensputteren: ‘Dat gaat hij nooit op commando doen en bovendien wil ik helemaal niks als ik er zelf om moet  vragen’.

TIP 3 Lampje bij partner

Laat je partner deze blog lezen. Wie weet gaat er een lampje bij hem branden?

TIP 4 Vier jezelf

Zet jezelf in het zonnetje. Jij kunt namelijk best voor jezelf zorgen! Ga shoppen en laat dat leuke boek of mooie sieraad inpakken en pak het op zondag uit met een kopje cappuccino voordat iedereen wakker wordt. Koop zelf dat prachtige boeket bloemen. Of spreek nu al af met een vriendin deze zondag en ga naar de film, uit eten, wandelen of samen sporten.

TIP 5 Vier het met je eigen moeder/stiefmoeder

Je kunt afspreken met je eigen moeder of stiefmoeder om met haar Moederdag te vieren. Zij kan jou vieren en jij haar. Maak er iets moois van!

TIP 6 Het is allemaal commercie

Bedenk dat deze hele dag ooit in het leven is geroepen door de middenstand. Het is een en al commercie die ten grondslag ligt.

TIP 7 Vraag omgeving: Wat vinden ze van jou

Vraag aan vijf mensen in je omgeving om je te appen met antwoord op deze vraag: ‘Wat zijn mijn kwaliteiten als bonusmoeder?’ Dat helpt ook, probeer het maar!

Ten slotte

Met dit blog wil ik je een hart onder de riem steken. Bedenk alle dingen die je goed doet en die wél goed gaan. Ik weet dat je je stinkende best doet en dat is van belang.

“Je kunt deze dag niet veranderen, je kunt wél veranderen hoe jij er instaat. Als je dat doet, ontdek je hoe sterk en krachtig jij bent.”

Dank stiefmoeder

Dank voor je doorzettingsvermogen, je geduld, je aanpassingsvermogen en je liefde voor dit gezin. Ik vind dat je het top doet. Van mij krijg daarom deze virtuele bonbons, cadeautjes en bloemen. Op Moederdag.

Meer lezen?

Eerder heb ik dit artikel geschreven over moederdag:

Dit is misschien ook interessant voor jou:

Annette van der Maarel is zelf bonusmama, maar ook biomama in het stiefgezin. Haar werk is haar lust en haar leven. Sinds meer dan tien jaar coacht ze stiefgezinnen, tegenwoordig vooral online.

Heb jij behoefte om een half uur met haar te sparren over de hindernissen bij jou thuis? Geef je nu op via: coaching@annettevandermaarel. com en leg uit waarom jij daar nu behoefte aan hebt. Je hoort zo snel mogelijk of je bent uitgekozen voor een gratis en vrijblijvende strategiesessie.

Wil je dit delen? Dank!
Share

‘Ben ik nou gek?’ Vijf veelvoorkomende twijfels bij stiefmoeders

Twee weken geleden had ik een gratis sessie met een leuke bonusmama. Na het gesprek zei ze opgelucht: ‘Oh, ik ben dus niet gek? Dat dacht ik namelijk’. 

Deze stiefmoeder is zeker niet gek. Jij ook niet! Misschien ben je, net als zij, wel behoorlijk in de war, onzeker en gespannen. Ik ben benieuwd in welke twijfels in dit artikel jij je herkent.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 1: ‘Het ligt vast aan mij!’

Veel stiefouders – want dit blog richt zich vooral tot vrouwen, maar ook stiefvaders hebben uiteraard last van piekergedachten – richten hun pijlen op zichzelf als het maar niet lekker loopt in het stiefgezin. 

Er komt scheuren in je zelfvertrouwen door dat ingewikkelde stiefgedoe. Voor je het weet, beeld je jezelf in dat het jouw schuld is dat je je als een vreemd aanhangsel voelt.

Dat het blijkbaar in jouw karakter zit om zo kinderachtig jaloers te zijn. Dat het jouw schuld is als je vanuit die wanhoop onvriendelijk, boos, streng of emotioneel reageert. ‘Ben ik nou gek? Het zal wel aan mij liggen’. 

Tips bij zelf-twijfel

  • Neem dit hier en nu van me aan: Het is niet jouw schuld! Zet nu de knop om. Het zit hem niet in jou. Deze twijfels worden veroorzaakt door alle triggers en spanningen in het stiefgebeuren.
  • Je kan wél een deel van de oplossing worden door aan de slag te gaan met deze onzekerheid en je angsten. Waar komt het vandaan? Wat in jou maakt je zo onzeker? Zit dit dieper dan het gezin?
  • Wat doe je wél goed? Waar ben je wél goed in? Focus daar op.
  • Lees er meer over. In bijvoorbeeld het volgende artikel: Moeite met stiefmoeder zijn.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 2: ‘Ik twijfel aan mijn relatie’

Een andere gekmakende twijfel is die over je relatie. Hoe vaker die twijfel in de lucht hangt tussen jou en je partner, hoe onveiliger voel je je. Ook je partner gaat weifelen als je maar vaak genoeg uitspreekt dat je twijfelt aan jullie twee.

Voor je het weet ga je dreigen dat je weg gaat of anders doet hij dat wel. ‘Ben ik nou gek?’ denk je dan. ‘Hoe zijn we nou in deze strijd beland? We houden toch van elkaar en hebben het toch fijn samen’. 

Tips bij relatie-twijfel

  • Zie die twijfel als je vijand. Niet je partner.
  • Heel belangrijk: Beslis vandaag nog dat je niet gaat dreigen met een scheiding. Dreigen maakt onzeker en onveilig.
  • Lees er meer over. In bijvoorbeeld dit blogartikel. Zes fases voor stellen in het stiefgezin.
  • Vraag eens hoe je partner zich voelt. Toon oprechte interesse.
  • En vertel wat het met jou doet. Zoiets als: ’Ik wéét dat dit misschien niet rationeel klinkt, maar ik word zo geraakt door… de ex, stiefkind of door jou. Ik denk dat ik gek ben. Maar ik voel me eigenlijk onzeker, afgewezen… ‘ Of wat voel jij van binnen?
  • Vanuit die zachtheid kom je weer in verbinding met elkaar.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 3: ‘Ik twijfel aan mijn stiefkind’.

Ook zeer herkenbaar zijn de stiefmoeders die vragen stellen rond het gedrag hun stiefkind. ‘Is ze wel normaal? Is het niet raar dat ze niks lust, niet alleen kan slapen, op de grond gaat liggen schreeuwen, dat ze huilt, schopt, liegt en mij uit de weg gaat?’ 

Is dit normaal gedrag? Meestal wel. Is het negatief gedrag? Jazeker. Het is jouw/jullie taak om door die negatieve houding heen te kijken, een laag dieper te gaan, en te proberen te begrijpen waar het gedrag vandaan komt.

Soms is er uiteraard wel meer aan de hand. Trek dan aan de bel bij je partner en adviseer hem/haar om in overleg met de ex een afspraak te maken met de huisarts, een kindercoach of psycholoog.

Tips bij twijfels aan het kind

  • Ga lezen over ontwikkelingsfasen en psychologie van kinderen, over de pre- of echte puberteit.
  • Of lees bv dit blogje over hoe je om gaat met een vervelend stiefkind.
  • Onthoud dat negatief gedrag áltijd symbool staat voor een dieper onderliggend dilemma. Zoals dat kinderen loyaal zijn aan hun moeder en daarom jou ‘moeten’ negeren.
  • Het ligt dus niet aan jou, en nee, je bent niet gek!

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 4: ‘Ik twijfel aan de ex’

Dat je gaat twijfelen aan het gezonde verstand van de ex van je partner (of van jouw ex) is ook heel begrijpelijk. Je twijfelt aan opvoedmethodes, of ze jouw partner misschien wel terug wil, aan haar dominantie en bemoeizucht en of ze sowieso mee wil werken aan het doel wat jij voor ogen hebt: Normale, vriendelijke relaties met elkaar zodat de kinderen het goed hebben. Ben je nou gek als je zo aan haar/zijn intenties twijfelt? Nee!

Maar let op: Deze twijfels en negatieve gedachten kunnen bij jou leiden tot wrok, rancune, razernij of haat. Dat gaat echt aan je vreten. Dat willen we niet.

Tips bij twijfels over de ex

  • Vergiftig jezelf niet met al deze negatieve twijfels en gedachten. Zo maak jezelf kapot.
  • Ook de ex is een mens met gevoelens, angsten en onzekerheid áchter die fasade. Het helpt om dat inzien.
  • Een grenslijn maken tussen jouw eigen gevoeligheden en de feiten (zoals bv hoe vaak zij en je partner appen).
  • Een lijstje maken van die feiten en samen met je partner bespreken of het ook anders/minder/meer kan.
  • Of lees dit blogje voor meer tips: De ex is een heks.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 5: ‘Ik twijfel aan de familie’

De omgeving kan een behoorlijk negatieve invloed hebben op je gemoedstoestand. Je hebt te maken met je eigen ouders, broers, zussen en de hele familie. Dan die van je partner. Die van je ex. En die van de ex van je partner. En dan heb ik het niet eens over vrienden, bekenden, buren, ouders op het schoolplein of collega’s. Pfff… wat een boel oordelen, goedbedoelde adviezen of ronduit rot opmerkingen. Ik noem er een paar waardoor je gaat twijfelen aan jezelf, je partner of de gehele toekomst in je samengestelde gezin:

  • Je wist toch waar je aan begon!
  • Waarom laat je zo over je heen lopen?
  • Ach, het valt wel mee, gewoon doorgaan met ademhalen.
  • Je moet wat aardiger doen tegen de stiefkinderen.
  • Waarom doe je zo boos tegen je partner?
  • Je moet je niet zo aanstellen en hup doorzetten maar
  • Het komt vanzelf wel goed!

Tips bij familie-twijfels

Niet te harden, toch? Al die ‘goedbedoelde’ tips die je krijgt van je omgeving. Hier een aantal adviezen die je hopelijk wél een handje helpen.

  • Maak duidelijk dat je een luisterend oor nodig hebt. En géén adviezen.
  • Herhaal een mantra in je hoofd: ‘Ik twijfel en dat is ok. Ik ben ok. Ik ben kwetsbaar én krachtig.’ Of wat jou ook helpt.
  • Je hoeft niet door iedereen aardig gevonden te worden. Je bent wie jij bent. Laat ze maar kletsen dus.
  • Dit is jouw pad, jouw weg, jouw leven. Niet die van hun.

Conclusie

Het is niet jouw schuld dat de stiefkinderen zo klieren of dat je geen contact met ze krijgt. Of dat het bikkelen blijft met de ex. Maar. Het is ook niet de schuld van je partner, het karakter van zijn ex, de nieuwe vlam van jouw ex-partner of van een van de kinderen. Het zit hem in de complexheid van relaties in het samengestelde geheel die de stress, spanning en (innerlijke) conflicten oplevert.

Dus ook al denk je soms: Ben ik nou gek? Mijn antwoord is: NEE! Het is normaal en herkenbaar wat je meemaakt.

Oplossing

Wel kun jij je kans pakken om deel uit te gaan maken van de oplossingen. Want er zijn oplossingen. Ook jij kan het gevoel van meer lucht, licht en zon gaan ervaren, als je gemotiveerd bent om aan de slag te gaan. Ik gun het je van harte.

P.S. De stiefmoeder die dacht dat ze gek was, heeft gekozen voor een coaching-pakket van vijf sessies en is inmiddels vol goede moed aan het werk. Wil jij ook een gratis sessie uitproberen? Dat kan. Mail waarom jij dit nu nodig hebt, naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij uitgekozen.

Annette van der Maarel is een ervaren coach/counsellor die al sinds 2012 ouders en stiefouders begeleidt. Je kunt terecht in haar gezellige praktijkruimte, maar online werkt ook prima!

Annette is geboren in 1965 en heeft ook persoonlijke ervaring zowel in de rol als stiefmoeder als bio-moeder.

Ze houdt van lekker eten, reizen met de camper, lange wandeltochten maken, netflixen, van haar Spaanse hondje en haar samengestelde gezin.

Wil je dit delen? Dank!
Share

Moeite met stiefmoeder zijn

Moeite met stiefmoeder zijnDe stiefmoeder die ik vanochtend sprak via Teams zat er helemaal doorheen.

Uitgeblust. Opgebrand. Moe. En moeite – zo’n moeite had ze met de rol van stiefmoeder zijn.

Dit artikel gaat over een soort grondhouding die je kan helpen. Als basis en daarvandaan kun je op weg naar een beter leven. Met je samengestelde gezin.

Moeite met stiefmoeder zijn

Voel jij je leeg, somber, stil en lusteloos? Moe gestreden? Laat je het allemaal over je heen komen.  En denk je: ‘Ik kan het niet meer’…

Misschien denk je alleen aan vluchten, weggaan, en trek je je terug – letterlijk en figuurlijk? Je bent steeds minder thuis omdat je het niet meer volhoudt.

Of ben je juist woedend, zenuwachtig, geagiteerd en boos? En erger je je kapot aan dingen zoals slingerende kledingstukken, vaatwassers die niet ingeruimd worden, weerstand, nare stiltes, boze blikken…

Welke van deze drie stress- reactiepatronen jij ook hebt op dit moment. Het moeite hebben met de rol van stiefmoeder is typerend voor  tienduizenden bonusmama’s in Nederland (en dit geldt net zo voor stiefvaders, bio-moeders en bio-vaders trouwens).

De weg naar een gelukkige toekomst

Het samengestelde gezin ís moeilijk en problematisch, Dat is een feit. Het is voor iedereen ingewikkeld. Het leven is  niet zo maakbaar als je misschien zou denken. Dat leer je in het samengestelde gezin.

Net als dat er over veel belangrijke aspecten in het leven veel minder controle is dan je zou wensen. 

Je kunt je zienswijze net wat kantelen en beseffen dat het leven – naast geweldig, mooi en fantastisch – ook periodes kent die zwaar zijn. Jij zit nu in zo’n periode…

Pijn is niet fijn

Verdriet, pijn, angst, onzekerheid zijn niet fijn. We doen er alles voor om dat te vermijden. We kijken om ons heen en zien gelukkige gezinnetjes langs komen op instagram en facebook. We lezen over hoe ‘de wetten van aantrekkingskracht’ en ‘positief denken’ je voor altijd gelukkig maken.

Maar zo simpel is het niet.

We hebben allemaal ons eigen pad. Dat pad leidt, helaas, ook door afgronden en donkere bossen, door storm en onweer en vallen en weer opstaan. Dat is de enige manier om de top van de berg weer te bereiken.

Het is een helden-reis. Zo kun je het zien! Maar de pijn is niet fijn – en daarom vluchten we in teveel eten, drinken of op je mobiel zitten. Of jezelf als slachtoffer zien van je omstandigheden. Of wrokkig en recalcitrant blijven.

Goed nieuws

Het goede nieuws is dat moeilijke tijden zorgen voor groei, verdieping en innerlijke rijkdom.  Je leert jezelf nu op een diepere manier kennen. Met al je positieve én negatieve kanten. Dat geeft wijsheid. Volwassenheid.

Zonder wrijving is er geen glans. Zonder duisternis geen licht. Zonder nacht geen dag.

Acceptatie

Stap één op weg naar meer geluk is dan ook om te accepteren zoals jij je nu voelt. Dat het leven nu is zoals het is.

Het is ok om te voelen. Wat je ook voelt! Het is ok om te denken. Wat je ook denkt. Jij bent ok zoals je nu bent met alles wat is.

Ga alsjeblieft niet langer over jezelf oordelen en stop met jezelf vergelijken met anderen.  Houd op met twijfelen aan jezelf en geef jezelf niet langer de schuld!

Je hoeft er niets mee te dóen

Je bent precies goed zoals je nu denkt en voelt. Maar. Dat wil niet zeggen dat je er perse iets mee moet doen.

Je kunt bewust kiezen om nu niet in discussie te gaan met je partner over zijn kinderen. Om op alle slakken zout te leggen. Om je ex onder druk te zetten, de stiefjes kritiek te geven of met deuren te slaan.

Je bent meer dan wat je denkt en voelt

Je kent het misschien wel vanuit Mindfulness: Je emoties en gedachten en overtuigingen trekken weer voorbij. Als wolken aan de hemel. Soms moet je je luiken even dicht doen en de storm voorbij laten gaan. Simpelweg wachten tot de bui over is.

Ondertussen kijk je naar jezelf, als van een afstandje, met zoveel compassie en medeleven je maar kunt opbrengen. Vanuit een soort laag in jezelf die dieper is dan die gedachten en emoties.

Je bent dus niet wat je voelt of denkt. Er is meer.

Diep van binnen is er een kern in jou, je enorme kracht en wijsheid, je wezen of ziel of hoe je het ook wilt noemen. Dat deel staat voor vertrouwen in het leven, voor een liefdevolle houding naar jezelf en de wereld.

Maak contact met je kern

Wat zou dat deel van jou je toefluisteren als je het moeilijk hebt?

Iets als:

Wat heb jij het nu moeilijk met je samengestelde gezin. Dat is begrijpelijk. Het is helemaal ok om te voelen. Laat het maar toe. Het mag. Adem maar eens diep in en uit. Huil maar eens.

Voel maar. Laat alle emoties maar komen. Mijn hart kan het aan! Ik kan alle emoties aan. Ik ben er. En laat het nu toe. Toelaten is stap één van loslaten’. 

Waar heb je nu behoefte aan?

Dat volwassen deel kan ook vragen: ‘Wat heb je nu nodig om je zo goed mogelijk te voelen deze moeilijke dag?’

Wat is het voor jou?

Een dutje gaan doen. Rusten, lezen, een vuurtje aanmaken in de houtkachel. Of iets actiefs ondernemen om je rusteloze boosheid te kanaliseren en misschien te gaan hardlopen, de hond uitlaten en een lange boswandeling maken.

Of afleiding zoeken is ook ok! Dat helpt ook.  Stap eruit en ga een filmpje kijken, met je moeder bellen over een nieuw recept of spreek af om te gaan fietsen met een vriendin.

Zorg voor jezelf. Als een goede moeder dat zou doen.

Veranderen vanuit acceptatie

Als je waarachtige, duurzame verandering nastreeft in je gezin en je leven – dan is dit het begin. Acceptatie van jezelf zoals je bent.

Pas als je kunt accepteren wat nu is, kun je gaan beslissen wat je wilt veranderen en daar stapje voor stapje aan werken. Toelaten. Loslaten. En kleine stapjes zetten op weg naar rust, licht, een betere toekomst.

Zoals je behoeften gaan erkennen en die uiten naar je partner. Of grenzen stellen tegenover je partner, kids en exen. Of een band opbouwen met je stiefkind ondanks dat ze weerstand biedt.

En dan kun je ook beter berusten in wat je níet kunt veranderen. En die aspecten loslaten… Zoals hoe je partner in de opvoeding staat of dat hij nu eenmaal een pleaser is. Of dat de ex altijd moeilijk blijft doen. Of dat (peuter)pubers nu eenmaal door deze fase heen moeten.

Meer lezen over je stiefgezin en tips krijgen die je vanuit deze basishouding nu in de praktijk kan toepassen?

5 gouden tips voor nieuw samengestelde gezinnen

Ruzie over stiefkind

Mindful stiefmama in vijf stappen

Als je er alleen niet uitkomt, ben je ook van harte welkom om je op te geven voor een gratis en vrijblijvende strategie-sessie van 30 minuten via whatsapp of Teams of Skype.

stiefmoeder opvoedrolAnnette van der Maarel begeleidt al jaren stiefgezinnen. Vanuit je rol als stiefouder of bio-ouder. Alleen of samen met je partner en/of kids erbij. Ze heeft haar eigen methode ontwikkelt die helpt!

Wil je dit delen? Dank!
Share

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Deze vraag kreeg ik laatst van een betrokken stiefmama. Belangrijke materie – dus dank voor deze vraag.

In dit blogartikel lees je alles over hoe een stiefmoeder in de opvoedrol terecht komt. Plus gouden tips!

Wat is nu precies het dilemma?

Veel stiefmoeders  nemen bewust of onbewust de rol van opvoeder op zich. Ze zien wat er schort aan de opvoeding en passen daarom met toewijding hun eigen normen en waarden toe in het gezin. Plus de regels die hierbij horen. Dit geldt trouwens ook vaak voor stiefvaders – dus ook voor jullie is dit blog misschien van interesse.

En ze halen daarom hun partners over om anders op te treden (vaak strenger, maar soms ook het tegenovergestelde).  Als die partner dan ook nog passief achterover leunt, eigent de stiefmama de rol van opvoeder steeds meer toe.

‘Is het een probleem als stiefmoeders opvoeden? Nee, hoor.                  Als iedereen dat ok vindt, is het prima!’

Stiefkinderen zitten echter niet te wachten op een ‘boze stiefmoeder’. Want zo komen stiefmoeders helaas wel vaak over als ze in die opvoedrol stappen. Dan reageren stiefkinderen onder andere zo:

  • Ze protesteren tegen nieuwe regels
  • Geven een grote mond
  • Of negeren jou en je normen en waarden volledig
  • Ze wijzen je af met lichaamstaal en gezichtsuitdrukking
  • Klagen bij hun vader
  • Klagen bij hun moeder
  • Ze trekken zich terug
  • Ze zeggen dat alles ok is, maar reageren ondertussen chagrijnig en nors
  • Enzovoort, enzovoort….

Dit soort reacties wekken logischerwijze irritaties op bij stiefmama.  Onder die irritaties zit een andere laag, die van kwetsbaarheid en controle-verlies bij stiefmama.

Het opvoed-dilemma wekt ook veel irritaties op bij bio-vader.  Ze zijn het vaak wel eens met de opvoedvisie van stiefmoeder, maar willen of kúnnen niet veranderen.

‘Wat maakt het uit eigenlijk als de kids hun kamer niet opruimen, wij komen er toch niet?’ zegt bio-vader. Stiefmoeder antwoordt:  ‘Ze moeten het leren, het hoort bij de opvoeding!’  En vader zegt weer: ‘Ik wil geen conflicten en gedoe, de kinderen hebben het al moeilijk genoeg’.

En ook heeft het invloed op de ex. Het zijn immers haar kids en waar bemoeit die strenge stiefmoeder zich mee!

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol? Dit zijn de belangrijkste redenen dat stiefmoeders in de opvoedrol stappen:

  • Verwachtingen van omgeving en maatschappij
  • Onduidelijkheid over de rolverdeling tussen stiefmoeder en bio-vader
  • Behoefte aan erkenning en waardering
  • Een groot hart

Verwachtingen van omgeving en maatschappij

Zit het in onze genen om te zorgen en op te voeden? Of is het aangeleerd gedrag? Misschien allebei. 

Als vrouwen generaties lang de zorg op zich hebben genomen voor kinderen, is het niet zo gek dat deze patronen in ons systeem zitten.  We doen wat onze moeder en haar moeder en haar moeder ook deden. Verzorgen, opvoeden, een huishouden runnen.

Maar het is meer dan dat:  De maatschappij, de omgeving en opinie verwachten nog steeds meer van vrouwen, dat ze bijvoorbeeld minder werken en meer thuis met de kids zijn – en dat wordt dus ook van stiefmoeders verwacht. Dit geeft een enorme druk.

Ook stiefvaders hebben allerlei verwachtingen in hun rol als opvoeder en vader. Zij denken misschien dat ze net zo duidelijk, streng moeten zijn als hun eigen vader. Of het omgekeerde, dat kan ook: dat ze juist vinden dat bio-moeder wat losser moet omgaan met regels.

Tip: Voor jezelf zorgen

Zorg allereerst voor jezelf in plaats voor alle anderen – zoals een goede moeder zou doen.  Zorg voor een eigen leven naast je gezin, dat plezier en voldoening geeft. Ondanks alle (onuitgesproken) verwachtingen: Speel de hoofdrol in je eigen leven! Dat geldt ook voor stiefvaders.

Onduidelijkheid over de rolverdeling

Bewust of onbewust neem je dus stereotype beelden mee als je gaat samenwonen met je grote liefde. Dus ook dat beeld van een goede moeder.

Maar je bent uiteraard niet de bio-moeder. Wat is dan wel jouw rol? Wat neem je op je en wat doet je partner?

Bio-vaders (net als bio-moeders) vinden het vaak lastig om grenzen te stellen, streng te zijn en regels te handhaven.  Stiefmoeders, als de outsiders die ze zijn, zien wat er mis gaat en stappen in die lege ruimte. En gaan opvoeden.

Bio-vaders  (net als bio-moeders) vinden het aan de ene kant maar wat fijn – want ze moeten het opvoeden alleen doen en er spelen bij hun altijd schuldgevoelens en compensatiedrift voor al het leed dat de kinderen hebben meegemaakt.

Het grijze gebied tussen huisregels en opvoeding maakt het extra ingewikkeld.

Tip: Geef adviezen aan je partner, maar geef vooral ruimte!

Geef je partner adviezen over opvoeden en kids, maar geef hem ook de ruimte om het op zijn manier te doen. Ook al bakt hij er in jouw ogen maar weinig van. Dat kinderen zich geliefd voelen, dat ze zelfvertrouwen krijgen en  dat ze zich veilig in de wereld voelen – dat is het allerbelangrijkste wat een vader zijn kinderen kan meegeven.

Behoefte aan erkenning en waardering

Zo – nu gaan we meer de diepte in. Want er zijn meer lagen die onbewust een grote rol kunnen spelen. Gek gedragen we ons vaak tegenovergesteld van wat we voelen. Dit kan er spelen als een stiefmoeder in de opvoedrol komt:

  • Onzekerheid maskeer je door meer te streven, doen, presteren. Dus ook door teveel op te voeden
  • Perfectionisme. Alles in jouw leven móet perfect zijn. Omdat je eigenlijk bang bent dat je niet goed genoeg bent… Dus dat verwacht je ook van de stiefkinderen
  • Onzichtbare concurrentie tussen jou en de moeder van je stiefjes speelt een rol. Je wilt het beter doen dan zij. Ook weer onzekerheid die opspeelt
  • Het gevoel van kwetsbaarheid. Je hebt geen controle. Dus word je extra streng
  • Je voelt dat je niet goed genoeg bent. En dat je afgewezen wordt. Dus wijs je je stiefkind af.

Wat wil je dan eigenlijk?

Je hebt behoefte aan waardering. Erkenning voor al je werk en voor de moeilijke rol die je hebt.  Van je partner, maar misschien ook van je stiefkinderen en hun moeder. En van de maatschappij zou erkenning ook fantastisch zijn.

Tip:  Heel je kwetsuren

Leer jezelf en je behoeften kennen.  Communiceer je kwetsbaarheden en wensen aan je partner. En vooral: Heel oude wonden van onzekerheid, minderwaardigheid en je afgewezen voelen. Zoek hulp als je het niet alleen kunt.

Een groot hart

Omdat een stiefmoeder van haar man houdt, wil ze ook een grote rol spelen in het leven van zijn kinderen.  Ze gunt de kinderen een mooie en fijne toekomst. Ze voelt zich betrokken.

Stiefmama’s willen hun partners steunen, vooral als ze zien dat hun partners worstelen met de vaderrol.

Helaas kunnen stiefmoeders hiermee voorbij gaan aan de onvervulde behoeften van de kinderen. De kids hebben het moeilijk en moeten wennen aan veel nieuwe aspecten – en zitten niet te wachten op nog een opvoeder.

Tip: Wees betrokken!

Toon vooral je grote hart en betrokkenheid. Hoe? Door je stiefkind te zíen en te hóren. Leer je stiefje kennen. Toon interesse en toon compassie. Als ze je afwijzen – neem het niet persoonlijk! Leef je in hoe het voor je stiefkind is. Dat is de enige waarachtige basis. Daarna kun je pas gaan opvoeden.

Samenvatting

Hoe goed ook je bedoelingen, lieve stiefmama en stiefpapa, laat het echte opvoeden over aan je partner totdat de kinderen je geaccepteerd hebben. Dan kun je stapje voor stapje meer invloed uitoefenen.

Je woont wel samen in een huis, dus huisregels mogen er zijn. Hier meer over een in een nieuwe blog!

Meer lezen? Dit is misschien ook interessant voor je:

3 fouten die stiefmoeders maken

welke woorden zal je stiefkind zich later herinneren?

stiefmoeder opvoedrolAnnette van der Maarel is coach en counsellor voor samengestelde gezinnen. Je kunt je opgeven voor een gratis en vrijblijvende strategiesessie als je net even wat meer hulp nodig hebt. Mail naar: coaching@annettevandermaarel.com.

Wil je dit delen? Dank!
Share

Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin

ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin‘Ik word stapelgek van het samengestelde gezin!!’ Deze noodkreet kwam van een vriendelijke stiefmama waar ik vorige week een online sessie mee had. In dit artikel leer je beter dealen met de moeilijke emoties in het stiefgezin. Makkelijk? Nee! Mogelijk? Ja!

Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin

Ze zag het niet meer zitten. Ze voelde zoveel boosheid en ergernissen over haar stiefzoon van 13. Over zijn tafelmanieren. Over de manier waarop hij schrokt en smakt. Dat hij zijn huiswerk niet wil maken en ga zo maar door.

Er zijn zoveel factoren in het stiefgebeuren waar je wanhopig een potje over kunt zitten huilen.  Hier een kleine selectie  waar de stiefmoeders die ik coach last van hebben:

  • Je hebt heksen van exen die constant appen met je stiefjes en je partner
  • Je hebt stiefpubers die een grote mond hebben en met deuren slaan
  • Je hebt stiefkinderen – in alle soorten en maten- die je volstrekt negeren
  • Er zijn exen die hun kinderen ongewassen bij je afleveren
  • Er zijn exen die de kids te laat afleveren
  • Stiefkinderen die hun vader manipuleren met een lief stemmetje
  • Stiefkinderen die passief hangen en niets ondernemen
  • Je hebt partners die niet kunnen praten
  • En partners die hun kinderen verdedigen, hoe fout ze ook zitten
  • Er zijn stiefjes die altijd negatief doen
  • Je bent stiefkinderen die grenzen opzoeken, ruzie zoeken, geld stelen… en ga zo maar door….

Heb jij een aanvulling hierop? Laat het weten als comment hier beneden.

Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin

Het is echt niet makkelijk om een stiefouder te zijn. En het moeilijke gedrag van de ander wekt allerlei moeilijke emoties in ons op. Waardoor wij ook weer moeilijk gedrag vertonen dat weer een moeilijke reactie wekt bij je stiefkind (of partner of ex).

En zo komt die negatieve neerwaartse spiraal weer op gang. En denk je: ‘Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin.’

Innerlijk leiderschap

Ik wil je uitnodigen om een knop om te zetten en het samengestelde gezin te zien als gratis cursus Innerlijk Leiderschap.

Het gedrag van de leden in het stiefgezin is een trigger voor diepe emoties in ons.  Eén enkele blik, één zin of woord van een stiefkind, partner of ex kan ons al op de kast jagen.  Ik wil je uitnodigen om voorbij de irritaties en boosheid te reiken. En met zelfreflectie te kijken naar de gevoelige, kwetsbare emoties daar onder:

  • Je gekwetst voelen
  • Buitengesloten
  • Afgewezen
  • Minderwaardig
  • Dat er niet naar je geluisterd wordt
  • Dat je vertrouwen geschaad wordt
  • Dat je geen controle hebt
  • Je klein voelen
  • Onbelangrijk
  • Geen personal space te hebben
  • Je zelfvertrouwen dat een deuk krijgt enz enz…

Innerlijk leiderschap betekent dat je aan de gang gaat met deze emoties. Het betekent dat je herkent en erkent dat het gedrag van de ander dit met jou doet.

Ja, het gedrag van de ander kan zeker niet door de beugel. Maar ik wil je  vragen om nu eerst met aandacht en interesse jezelf te onderzoeken. Wie ben jij? Wat denk je, wat voel je en wat zijn jouw reacties?

Ik word stapelgek van mijn samengestelde gezin

In plaats van je aandacht te richten op de ander, ga je jezelf onderzoeken: Wat gebeurt er op een dieper niveau in jou? Wat wekt die kattige opmerking in jou op?

Vaak doet het je op een onbewuste manier denken aan pijnlijke ervaringen uit je jeugd, je werk, of uit relaties die niet goed voor je waren. Of het doet je denken aan vriendschappen waar je niet jezelf kon zijn. Of hoe je als klein meisje er niet bij hoorde op het schoolplein en ga zo maar door.

Je reageert binnen een spilt second precies op dezelfde manier als toen je klein was.

  •  Innerlijk leiderschap betekent dat je de leiding neemt over jezelf. Dat je je eigen emoties leert regulieren. Op een liefdevolle manier naar jezelf!
  • Dan hoef je die emoties niet meer terug te kaatsen – en de ander weer triggeren en af te wijzen – door onvoorspelbaar te zijn voor het kind, door te heftig te reageren, door te boos te worden.
  • Of dat je stiefouder het kind teveel op de huid te zit, te veel regels op te legt en te streng handhaaft  uit een soort boze controle-drang (terwijl jij zelf dit ziet als opvoeding maar je diep van binnen voelt het om iets anders gaat).
  • Of door jezelf in de slaapkamer op te sluiten, steeds verder terug te trekken of in depressie te verdwijnen.
  • Dit zijn eigenlijk dus allemaal reacties op de acties van het kind, dat weer reageert op jou en zo voort en zo voort.  Je kunt het zien als vormen van afwijzing van het kind. Omdat jij ergens voelt dat jij je afgewezen wordt. Deze reacties  gaan dus eigenlijk terug op je eigen onbegrepen en onverwerkte emoties…
  • Begrijp je er nog wat van? Het is dan ook bijzonder ingewikkeld…

Zo kom je tot bloei

Hoe dan ook: Als je jezelf beter leert kennen en met compassie naar de gekwetstheid, de pijn en je eigen moeilijke reacties kunt kijken en mee omgaan – kun je steeds makkelijker uit deze negatieve cirkel stappen.

Hoe vriendelijker je voor je eigen emoties kunt zijn. Hoe beter je jezelf begrijpt. Hoe meer begrip krijg je voor die ander.

En reageer je net even anders op dat vervelende gedrag.

Dat is eigenlijk al genoeg. Om de negatieve spiraal te wenden. Met kleine stapjes kun je grootse veranderingen doorvoeren.

Neem de uitdaging aan en probeer het en ervaar dat het echt werkt.

Vriendelijk assertief

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je alles maar moet slikken en dat jouw regels, mening, verhaal er niet mag zijn. Beslist niet!

‘Maar als je meer begrijpt over triggers, actie en reactie kun je op een kalme, volwassen manier je grenzen aangeven. Dat komt bovendien veel sterker over dan wanneer je uit je slof schiet’.

Kun je wat met deze gedachten over hoe je van stapelgek worden van je samengestelde gezin met kracht en mildheid tegelijk kunt reageren? Ik hoor het graag als comment hier onder!

Meer lezen?

Deze artikel kunnen ook van interesse zijn:

manipulerend stiefkind

5 gouden tips voor nieuw samengestelde gezinnen

stiefgezinAnnette van der Maarel is coach en counsellor en begeleidt al jaren lang samengestelde gezinnen op weg naar meer rust, geluk en plezier thuis. 

Je kunt je opgeven voor een gratis strategiesessie als je denkt dat je net wat meer nodig hebt.

Dit doe je via de mail: coaching@annettevandermaarel.com

Wil je dit delen? Dank!
Share