Opvoeden in het samengestelde gezin

samengestelde gezin

Wat mag ik wél of niet zeggen over de opvoedstijl van mijn vriendin? Mag ik me er sowieso mee bemoeien? Die vraag kreeg ik van de week van een vriendelijke stiefvader. In dit blog tips en inzichten voor bio- en stiefouder!

Opvoeden in het samengestelde gezin

Wat is het toch lastig dat opvoeden in het samengestelde gezin. Er is zoveel strijd. Er komt zoveel ellende voor. Het is misschien wel reden nummer één dat samengestelde stellen uit elkaar gaan. Dat is niet nodig. Er is van alles aan te doen.

En er zijn geen regels voor hoe je moet opvoeden in het samengestelde gezin. Iedereen moet het zelf uitvogelen… Maar deze inzichten en tips geven hopelijk moed en hoop om verder te komen.

Voor de bio-ouder

Ben jij bio-ouder? Dan is dit stukje voor jou.

Veel stiefouders geven kritische feedback aan hun partners als het gaat om opvoeden. Dat is voor de bio-ouder niet fijn, toch? Maar onthoud maar dat je partner je wilt helpen:

  • De stiefouder wil graag betrokken zijn
  • De stiefouder gunt jouw kinderen een goede toekomst
  • De stiefouder heeft waardevolle tips
  • De stiefouder kan als geen ander feedback geven op jouw opvoeding
  • De stiefouder ziet de negatieve aspecten scherper

Juist omdat de stiefouder er buiten staat, is hun blik helder en zien ze beter wat er goed gaat in de opvoeding in het samengestelde gezin. En wat juist niet. De stiefouder wil graag helpen, vergeet dat niet bio-ouder.

Wat gaat er dan eigenlijk mis?

We gaan eerst wat stappen terug naar het basis dilemma. Dat dilemma moet je aldoor voor ogen moet houden, bio-ouder. Ook als het gaat over opvoeden in het samengestelde gezin.

Beste bio-ouder, jij en je kinderen staan op een lijn. Dat is die biologische lijn, je geschiedenis samen, je gewoontes en rituelen, je familiebanden enz enz. Je partner, de stiefouder, hoort hier feitelijk (nog) niet bij. Hij of zij staat hier buiten.

Dit raakt de stiefouder diep.

Maar het is lastig om over te praten. Soms zelfs lastig om te herkennen en al helemaal om te erkennen. Wat gebeurt er dan als je je diep geraakt voelt, maar er niet aldoor bewust van bent? Dan ga je je ergeren. Of zoek je meer controle.

Dit maakt dat de stiefouder aan de buitenkant verhardt, verstrakt en meer gespannen raakt. Hoe minder controle een mens ervaart over zijn emoties, hoe meer controle probeert hij te krijgen in zijn omgeving. Als dat niet lukt, gaat een stiefouder zich ergeren en denken: Ik weet het beter. En komt dan misschien kritischer uit de hoek, dan hij of zij eigenlijk bedoelt.

Voor de stiefouder om te lezen

Stap eens in de schoenen van je partner, stiefouder. En probeer je in te leven hoe het voor je partner is.

Het is moeilijk om in je eentje op te voeden. Het is een dilemma om er tussen in te staan en met iedereen rekening te moeten houden. Het is lastig om te gaan met de schuldgevoelens die altijd ergens spelen. Of het gevoel dat je gefaald hebt. Waar voelen bio-ouders zich schuldig over?

  • Over de scheiding
  • Het heen en weer reizen van de ene ouder naar de ander
  • Het gemis als de kinderen er niet zijn
  • Door de ex die misschien niet deugt
  • Dat de kinderen altijd een ouder moeten missen
  • Dat ze hun partner in de steek laten, als ze hun kind aandacht geven
  • Dat ze hun kind in de steek laten, als ze hun partner aandacht geven
  • Dat het niet lukt met de opvoeding, omdat je te ‘slap’ bent
  • Dat het niet lukt met de opvoeding, omdat je veel te streng bent geworden.

Dat maakt dat veel bio-ouders hun eigen opvoed-principes overboord zetten als puntje bij paaltje komt. Bio-ouders zijn het vaak volledig eens zijn met hun partners. En aldoor beloven om de opvoeding anders aan te pakken, maar dat toch niet doen. Dat wekt verbazing en onbegrip bij de stiefouder.

Bio-ouders zijn super gevoelig voor kritiek. De kritiek gaat immers over hun eigen vlees en bloed. Als hun partner dan onverbloemd kritische feedback geeft, gaan de meeste bio-ouders zich verdedigen. Vaak door in de aanval te gaan… terwijl ze zich eigenlijk kwetsbaar voelen.

Als je elkaar niet begrijpt, gaat het mis. Goed mis vaak. En dat is dus niet de bedoeling. Wat kun je dan wel doen? Lees snel verder voor vijf tips over opvoeden in het samengestelde gezin.

Vijf praktische tips over opvoeden in het samengestelde gezin

Tip 1. Samen overleggen over opvoeden

Neem jij zomaar de stijl van je eigen ouders over? Of verdiep jij je in het onderwerp en vorm je je eigen mening? Ga je samen verdiepen. De bio-ouder heeft steun nodig van de stiefouder in plaats van kritiek.

Je hebt in principe drie opvoed-stijlen.

  1. Autoritaire stijl – de naam zegt het al. Volwassenen beslissen, zijn streng, geven regels en straf, stellen eisen en zijn responsief. Voordelen? Er is duidelijkheid, dat geeft veiligheid, grenzen aanleren is prima. Nadelen? Kinderen voelen zich vaak niet gehoord of gezien… of zelfs geliefd…
  2. Democratische stijl – Kinderen mogen meepraten en denken, maar volwassenen beslissen. In plaats van straf, is er ruimte voor gesprek en dialoog. Voordelen? Kinderen voelen zich meer gehoord en gezien en… geliefd. Kinderen worden sociaal en zelfstandig. Nadelen? Dialoog kan leiden tot discussie. Discussie kan leiden tot ruzie.
  3. Laisser-faire stijl. Er zijn weinig tot geen regels. Iedereen is vrij om te denken, voelen en doen wat hij wilt. Voordelen? Kan leiden tot creativiteit en zelfstandigheid. Nadelen? Kan leiden tot weinig sociale mensen. Tot egoïsme en het niet respecteren van andermans grenzen.

Verdiep je samen in pedagogiek, en de ontwikkeling van kinderen. Vorm dan pas een mening over opvoeden. Mijn voorkeur gaat duidelijk uit naar de Democratische stijl, de ervaring wijst dat dit het beste werkt in een samengesteld gezin.

Dit zijn mijn twee beste sites/boeken over opvoeding:

https://www.ahaparenting.com/ van dr Laura Markham met online cursussen over opvoeding en waardevolle blogs.

https://howtotalk.com/ over communiceren met kinderen.

Tip 2: Bio-ouder heeft het laatste woord

Een samengesteld gezin is geen eerste gezin.

De bio-ouder is de baas. Hij of zij bepaalt (het liefst met de ex) de opvoedstijl. Je zult een stap achteruit moeten zetten, stiefouder… Het is NIET jouw kind. Dat komt soms heel hard aan. Maar het is een feit. Dit is NIET jouw verantwoordelijkheid hoe dit kind later wordt.

Maar, beste bio-ouder, vraag alsjeblieft wel om raad en advies aan je partner. En spreek ook je waardering uit voor de stiefouder en de adviezen die je krijgt. Neem die ook ook echt ter harte, als je er wat in ziet.

Tip 3: Raak niet verwikkeld in de emoties

De kern van alle problemen in het stiefgezin gaat over emoties die getriggerd worden.

Bio-ouder voelt zich alleen en staat overal tussen in. Dit gaat bijvoorbeeld over de opvoeding, de relatie met de ex, enz. Moet iedereen te vriend houden. Dat geeft frustratie, onrust en stress.

Stiefouder voelt zich buitengesloten. Heeft geen controle. Hoort er niet bij. Dat geeft frustratie, boosheid en maakt dat je kritisch wordt of jezelf teveel terug trekt.

Dit is volgens mij de kern van alle dilemma’s tussen partners in het samengestelde gezin.

Laat je vanaf nu niet meer verleiden om je te verliezen aan problemen aan het oppervlak zoals irritaties over schoenen op de bank of dat je partner alweer meegaat met de ex. Als je je gaat ergeren, kom dan aldoor terug naar de kern. De kern, nogmaals is dat de bio-ouder zich eenzaam voelt en de stiefouder geen controle heeft en er buiten staat.

Probeer de ander te begrijpen en te respecteren. Je hebt het allebei even moeilijk, bio-ouder en stiefouder…

Tip 4: Huisregels versus opvoedregels

Maak een verschil tussen opvoeden en samen leven.

Opvoeden is bijvoorbeeld hoeveel schermtijd een kind mag per dag, hoeveel zakgeld het krijgt, hoeveel huiswerk het moet maken, wat voor sport hij wel of niet moet doen. Dit beslist de bio-ouder. De bio-ouder beslist ook hoeveel het kind mee helpt in huis en of zij/hij ervoor kiest om hun deel zelf te doen.

Samen leven is alles waar je aan denkt als je bijvoorbeeld met een vriend of collega zou samenwonen. Zoals: hoe schoon moet het zijn in je huis? Hoe laat gaan de lichten uit? Welk geluidsniveau is acceptabel? Wie beslist wat er wordt gegeten. Wat je samen kijkt op Netflix. Stiefouder en bio-ouder hebben evenveel in te brengen hier. Het liefst in samenspraak met de kinderen!

Tip 6: Laat jezelf zien

Ook belangrijk voor stiefouders: Laat jezelf zien, geef je behoeften aan. En dit direct aan je stiefkind. Zodat je niet met samengeknepen middenrif naar adem happend de dag doorbrengt en van crisis naar crisis rent. Je mag grenzen aangeven, net als je in een andere situatie of omgeving zou doen. Doe dit ook voordat de ergernissen oplopen en je uit je slof schiet. Bij kinderen helpt het als je een alternatief geeft. Zoals:

  • Ik ben vandaag moe – kun je de muziek uit doen? Je kunt wel oortjes in doen, of even op je kamer luisteren.
  • Ik heb weinig tijd – help even met de vaatwasser inruimen. Je kunt het nu doen of als je klaar bent met je game.
  • Ik wil niet dat je me zo aanspreekt. Ik verwacht dat je niet vloekt of scheldt. Laten we dit verder met je moeder (of vader) bespreken.

Bio-ouders mogen zichzelf ook laten zien en hun dilemma ‘s delen met hun partners en kinderen en hun behoeften aangeven:

  • Ik vind het lastig om mijn tijd en aandacht te verdelen tussen jullie, hoe kunnen jullie me hierbij helpen?
  • Ik verwacht van jullie, kinderen, dat je vriendelijk en beleefd bent tegen mijn nieuwe vriend en normaal gedag zegt.
  • Ik heb nu tijd voor mezelf nodig.

Tip 5: Eerst een band, dan opvoeden

Dit is meteen de belangrijkste opvoed-tip. Heb je als stiefouder nog geen band opgebouwd, ga dan niet opvoeden! Je stiefkind zit er niet op wachten. Kinderen bewegen uit liefde mee met hun ouders. ‘Ja, als jij het graag wilt, dan ruim ik mijn kamer wel voor je op, hoor’.

Die band is sowieso van levensbelang voor de toekomst samen. Dus: ook al word je als stiefouder genegeerd door je stiefkind, blijf toch vriendelijk, open, geïnteresseerd en uitnodigend. Tien minuten een-op-een tijd met je stiefkind (gamen, filmpjes kijken, spelletje doen, sporten) per dag doet wonderen. Hoe beter je elkaar leert kennen, hoe meer corrigerend/opvoedend kun je zijn. Dan vindt ook jouw partner het steeds meer ok dat je je meer ‘bemoeit’ met de opvoeding.

Nog een extra tip voor bio-ouder: Neem niet alles over en creëer plek en ruimte voor het ontstaan van een band tussen je huisgenoten. Door bijvoorbeeld een uurtje weg te gaan en iets voor jezelf te doen;-)


Annette van der Maarel is coach en counsellor voor samengestelde gezinnen. Ze doet haar werk met veel plezier en vindt het belangrijk dat je eerst vrijblijvend en gratis kunt kennis maken. Dit vindt online plaats via Teams of beeldbellen. Neem contact op via de mail voor een vrijblijvende kennismaking, via coaching@annettevandermaarel.com.

stiefcoach bij samengestelde gezinnen annette van der maarel

=

Wil je dit delen? Dank!
Share

Hoe ga je om met een vervelend stiefkind?

Bonusmama, stiefmoeder of stiefvader – ik hoor je. Ik hoor hoe moeilijk het is om te gaan met stiefkinderen die je negeren, woedend worden, met hun ogen hemelen, die treuzelen, te luid praten, zich bemoeien met van alles, alleen maar op hun telefoon zitten, met deuren slaan, die niet willen slapen, niks lusten, om alles huilen of juist nooit wat zeggen en je compleet buitensluiten…

Hoe ga je om met een vervelend stiefkind? Dat is de vraag.

Hoe ga je om met een vervelend stiefkind?

Ik wéét dat het veel met je doet. En… dat je vaak niet helemaal adequaat reageert op het gedrag van het kind.  Je bent immers ook maar een mens en geen robot. Vaak wéét je wel waarom kinderen zich zo gedragen (scheiding, moeite met wennen en wisselen, leeftijdsfase, enz enz) maar toch raakt het je. Meer dan je lief is.

‘Actie geeft reactie’

Dus wat doen stiefouders in het samengestelde gezin als stiefkinderen klieren, schreeuwen of jou op andere manier misselijkmakend behandelen? En hoe ga je dan om met een vervelend stiefkind?

  • Stiefouders negeren dan het stiefkind
  • Ze zuchten en steunen
  • Ze vallen in de herhaling ‘Zet dat kopje op het aanrecht, dat heb ik nu al 100 keer gezegd’
  • Ze hemelen met hun ogen
  • Ze zijn chagrijnig en gespannen
  • Ze lopen weg
  • Hun spieren spannen, hun gezicht verstart
  • Ze trekken zich terug en zwijgen
  • Zijn chagrijnig, verontwaardigd
  • Ze reageren vanuit een slachtofferrol
  • Ze worden om het minste geringste boos
  • Ze ontploffen
  • Ze gaan maar op hun slaapkamer zitten
  • Ze schreeuwen
  • Ze hopen dat het ooit beter wordt
  • Ze kijken naar beneden
  • Ze ontwijken, mijden en trekken zich terug
  • Ze preken
  • Ze worden muurbloempjes
  • Ze zijn zijn te strak, te streng, te hard en zo voort en zo voort.

Vervelend stiefkind

Eigenlijk vrij logisch als je er over nadenkt: Het stiefkind wordt hierdoor weer getriggerd en reageert weer op jou. Met gelijke munt. Of nog erger.  En dan gaat de stiefouder hier weer op in…  en zo heb je de poppen aan het dansen. Soms gebeurt dit allemaal onbewust, vaak gebeurt het razendsnel.

Zo glijd je in een neerwaartse spiraal steeds verder de ellende in.

Van vervelend naar fijn

Het is een heel proces om dit om te draaien. En weer langzaam richting het licht en de zon te klimmen. Het is lastig om het voor elkaar te krijgen, maar ook weer geen ‘rocket-science’. Je kunt het leren! Dat is het goede nieuws.

Je kunt leren om je eigen emoties beter te begrijpen, en je kunt leren om het hele samengestelde gebeuren beter te snappen. Dat is de eerste stap om je emoties beter te kunnen sturen.  Begrip geeft rust. Daarvandaan kun je op een kalme, volwassen manier ingrijpen waar nodig is. Contact maken met je stiefkind. In gesprek gaan met je partner – en zo voort – er zijn nog een heel aantal veranderingen nodig om het beter te krijgen. Je eigen pijn onder ogen zien, en die stapje voor stapje leren helen.

Stap in de goede richting

In dit blog wil ik je voorstellen om nu een heel klein stapje in de goede richting te zetten.  Dat kan namelijk. Vandaag nog.

Ik denk dat je er aan toe bent om je over je eigen frustratie, verdriet, eenzaamheid of boosheid heen te zetten. Heel even maar.  Om een ienie mienie stapje in de goede richting te zetten. Door de deur van je hart op een kier te zetten en een onsje vriendelijkheid naar buiten te laten komen.

Wat kun je doen?

Wat kun je dan concreet doen? Laat ik je op weg helpen als je dit een lastig lijkt:

  • Een aardige gedachte tevoorschijn toveren: ‘Ze heeft het moeilijk, het is nog maar een kind’
  • Compassie voelen in je hart: ‘Ik voel zachtheid, ik kan compassie opbrengen’
  • Je gezicht ‘zacht maken’ en een glimlach sturen naar je stiefkind als hij langs loopt
  •  Oogcontact maken en even knikken
  • Gedag zeggen, ook al krijg je een grom terug
  • Een praatje maken, zonder verwachtingen: Hoe was je dag?
  • Iets lekkers koken waarvan je weet dat hij het heerlijk vindt
  • Vandaag niet meer ‘zeuren’ over vuile sokken of de vaat
  • Een grapje maken
  • Iets lekkers kopen, wat snoep of chocola: ‘Kijk, dit heb ik voor jou gekocht’
  • Iets positiefs over het kind vertellen aan je partner terwijl je stiefkind het hoort
  • Even niet klagen over je stiefkind tegen je partner
  • Voorstellen om een spelletje te doen met z’n allen
  • Voorstellen om samen even te voetballen buiten – en de teleurstelling bedwingen als je nu een ‘nee’ krijgt
  • Of wat zou jij meer kunnen verzinnen? Wil je dat hier delen? Dat zou fijn zijn.

Ruimte voor positieve vibes

Als je stiefkind een klein beetje vriendelijkheid ontvangt van jou – kan dit een grote stap in de goede richting zijn. Het kan het begin zijn van meer rust, hartelijkheid en gezelligheid in je huis. Want positieve emoties, gedachten en gedrag van jouw kant geven de ruimte voor je stiefkind om ook weer wat te kunnen bewegen. In een goede richting.

Maar je moet het ook wel voelen ( al is het maar voor even). Anders komt jouw actie misschien niet goed over – kinderen voelen namelijk haarfijn aan of je zuiver en puur bent in je houding.  Als dat nog niet lukt vandaag, is het ok. Geef jezelf dan niet op je kop, voel geen schuld of schaamte.
Het is niet erg, er is alleen wat meer werk aan de winkel.

Samengesteld gezin is en blijft anders

Er komt meer bij kijken bij de vraag: hoe ga je om met een vervelend stiefkind?

Misschien zit jij (en de rest bij jullie thuis) wel midden in een soort rouw-proces. Misschien is de droom die had als een zeepbel uit elkaar gespat. De droom van een eerste gezin. De droom dat je met jouw liefde en aandacht de boel wel bij elkaar zou kunnen houden. De droom dat liefde genoeg is.

Je partner heeft ook zijn of haar dromen… die van er niet altijd tussen in zitten. Die van dat jij als stiefouder een ‘echte ouder’ zou worden. Dat je de rol van de ex in zou nemen.

De kinderen hebben ook zo hun eigen ideale plaatje op hun netvlies geëtst. Dat hun bio-ouders misschien toch weer bij elkaar komen. Dat ze hun vader voor zichzelf kunnen houden en stiefmoeder maar weggaat. Dat ze door heel vervelend gedrag te vertonen jou wegpesten. Of dat ze je hierdoor ‘testen’. Of dat ze niet meer naar de andere ouder hoeven waar het nog lastiger is.

En dan heb je nog andere aspecten… zoals de rol die de ex speelt, of de ex-schoonfamilie, of de karakters die niet matchen. Kortom het is ingewikkeld.

Het kan helpen om te leren accepteren dat het bij jullie thuis ALTIJD ANDERS blijft dan de droom die je stiekem nog steeds droomt. Dat je nooit een hecht gezin wordt.
Maar je kunt wél leren samenleven in vriendelijkheid en met respect.

Jouw eerste stapje vandaag kan zijn om simpelweg een aardig gebaar te maken naar je stiefkind dat vervelend gedrag vertoont. Ga het maar proberen!

Hulp nodig?

Ik help je graag om je vriendelijke kant weer naar boven te halen. Mail me als je hulp nodig hebt via a.vandermaarel@hotmail met het verzoek om een gratis en vrijblijvende sessie van 30 minuten. Wie weet word jij uitgekozen voor een gesprek. Of kijk anders meteen naar een coachingpakket:

https://www.annettevandermaarel.com/coaching-voor-stiefmoeder-en-biovader/

coaching voor stiefvader en bio-moeder

Wil je meer artikelen lezen? Dat kan! Probeer deze maar eens:

manipulerend stiefkind

Wil je dit delen? Dank!
Share

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Deze vraag kreeg ik laatst van een betrokken stiefmama. Belangrijke materie – dus dank voor deze vraag.

In dit blogartikel lees je alles over hoe een stiefmoeder in de opvoedrol terecht komt. Plus gouden tips!

Wat is nu precies het dilemma?

Veel stiefmoeders  nemen bewust of onbewust de rol van opvoeder op zich. Ze zien wat er schort aan de opvoeding en passen daarom met toewijding hun eigen normen en waarden toe in het gezin. Plus de regels die hierbij horen. Dit geldt trouwens ook vaak voor stiefvaders – dus ook voor jullie is dit blog misschien van interesse.

En ze halen daarom hun partners over om anders op te treden (vaak strenger, maar soms ook het tegenovergestelde).  Als die partner dan ook nog passief achterover leunt, eigent de stiefmama de rol van opvoeder steeds meer toe.

‘Is het een probleem als stiefmoeders opvoeden? Nee, hoor.                  Als iedereen dat ok vindt, is het prima!’

Stiefkinderen zitten echter niet te wachten op een ‘boze stiefmoeder’. Want zo komen stiefmoeders helaas wel vaak over als ze in die opvoedrol stappen. Dan reageren stiefkinderen onder andere zo:

  • Ze protesteren tegen nieuwe regels
  • Geven een grote mond
  • Of negeren jou en je normen en waarden volledig
  • Ze wijzen je af met lichaamstaal en gezichtsuitdrukking
  • Klagen bij hun vader
  • Klagen bij hun moeder
  • Ze trekken zich terug
  • Ze zeggen dat alles ok is, maar reageren ondertussen chagrijnig en nors
  • Enzovoort, enzovoort….

Dit soort reacties wekken logischerwijze irritaties op bij stiefmama.  Onder die irritaties zit een andere laag, die van kwetsbaarheid en controle-verlies bij stiefmama.

Het opvoed-dilemma wekt ook veel irritaties op bij bio-vader.  Ze zijn het vaak wel eens met de opvoedvisie van stiefmoeder, maar willen of kúnnen niet veranderen.

‘Wat maakt het uit eigenlijk als de kids hun kamer niet opruimen, wij komen er toch niet?’ zegt bio-vader. Stiefmoeder antwoordt:  ‘Ze moeten het leren, het hoort bij de opvoeding!’  En vader zegt weer: ‘Ik wil geen conflicten en gedoe, de kinderen hebben het al moeilijk genoeg’.

En ook heeft het invloed op de ex. Het zijn immers haar kids en waar bemoeit die strenge stiefmoeder zich mee!

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol? Dit zijn de belangrijkste redenen dat stiefmoeders in de opvoedrol stappen:

  • Verwachtingen van omgeving en maatschappij
  • Onduidelijkheid over de rolverdeling tussen stiefmoeder en bio-vader
  • Behoefte aan erkenning en waardering
  • Een groot hart

Verwachtingen van omgeving en maatschappij

Zit het in onze genen om te zorgen en op te voeden? Of is het aangeleerd gedrag? Misschien allebei. 

Als vrouwen generaties lang de zorg op zich hebben genomen voor kinderen, is het niet zo gek dat deze patronen in ons systeem zitten.  We doen wat onze moeder en haar moeder en haar moeder ook deden. Verzorgen, opvoeden, een huishouden runnen.

Maar het is meer dan dat:  De maatschappij, de omgeving en opinie verwachten nog steeds meer van vrouwen, dat ze bijvoorbeeld minder werken en meer thuis met de kids zijn – en dat wordt dus ook van stiefmoeders verwacht. Dit geeft een enorme druk.

Ook stiefvaders hebben allerlei verwachtingen in hun rol als opvoeder en vader. Zij denken misschien dat ze net zo duidelijk, streng moeten zijn als hun eigen vader. Of het omgekeerde, dat kan ook: dat ze juist vinden dat bio-moeder wat losser moet omgaan met regels.

Tip: Voor jezelf zorgen

Zorg allereerst voor jezelf in plaats voor alle anderen – zoals een goede moeder zou doen.  Zorg voor een eigen leven naast je gezin, dat plezier en voldoening geeft. Ondanks alle (onuitgesproken) verwachtingen: Speel de hoofdrol in je eigen leven! Dat geldt ook voor stiefvaders.

Onduidelijkheid over de rolverdeling

Bewust of onbewust neem je dus stereotype beelden mee als je gaat samenwonen met je grote liefde. Dus ook dat beeld van een goede moeder.

Maar je bent uiteraard niet de bio-moeder. Wat is dan wel jouw rol? Wat neem je op je en wat doet je partner?

Bio-vaders (net als bio-moeders) vinden het vaak lastig om grenzen te stellen, streng te zijn en regels te handhaven.  Stiefmoeders, als de outsiders die ze zijn, zien wat er mis gaat en stappen in die lege ruimte. En gaan opvoeden.

Bio-vaders  (net als bio-moeders) vinden het aan de ene kant maar wat fijn – want ze moeten het opvoeden alleen doen en er spelen bij hun altijd schuldgevoelens en compensatiedrift voor al het leed dat de kinderen hebben meegemaakt.

Het grijze gebied tussen huisregels en opvoeding maakt het extra ingewikkeld.

Tip: Geef adviezen aan je partner, maar geef vooral ruimte!

Geef je partner adviezen over opvoeden en kids, maar geef hem ook de ruimte om het op zijn manier te doen. Ook al bakt hij er in jouw ogen maar weinig van. Dat kinderen zich geliefd voelen, dat ze zelfvertrouwen krijgen en  dat ze zich veilig in de wereld voelen – dat is het allerbelangrijkste wat een vader zijn kinderen kan meegeven.

Behoefte aan erkenning en waardering

Zo – nu gaan we meer de diepte in. Want er zijn meer lagen die onbewust een grote rol kunnen spelen. Gek gedragen we ons vaak tegenovergesteld van wat we voelen. Dit kan er spelen als een stiefmoeder in de opvoedrol komt:

  • Onzekerheid maskeer je door meer te streven, doen, presteren. Dus ook door teveel op te voeden
  • Perfectionisme. Alles in jouw leven móet perfect zijn. Omdat je eigenlijk bang bent dat je niet goed genoeg bent… Dus dat verwacht je ook van de stiefkinderen
  • Onzichtbare concurrentie tussen jou en de moeder van je stiefjes speelt een rol. Je wilt het beter doen dan zij. Ook weer onzekerheid die opspeelt
  • Het gevoel van kwetsbaarheid. Je hebt geen controle. Dus word je extra streng
  • Je voelt dat je niet goed genoeg bent. En dat je afgewezen wordt. Dus wijs je je stiefkind af.

Wat wil je dan eigenlijk?

Je hebt behoefte aan waardering. Erkenning voor al je werk en voor de moeilijke rol die je hebt.  Van je partner, maar misschien ook van je stiefkinderen en hun moeder. En van de maatschappij zou erkenning ook fantastisch zijn.

Tip:  Heel je kwetsuren

Leer jezelf en je behoeften kennen.  Communiceer je kwetsbaarheden en wensen aan je partner. En vooral: Heel oude wonden van onzekerheid, minderwaardigheid en je afgewezen voelen. Zoek hulp als je het niet alleen kunt.

Een groot hart

Omdat een stiefmoeder van haar man houdt, wil ze ook een grote rol spelen in het leven van zijn kinderen.  Ze gunt de kinderen een mooie en fijne toekomst. Ze voelt zich betrokken.

Stiefmama’s willen hun partners steunen, vooral als ze zien dat hun partners worstelen met de vaderrol.

Helaas kunnen stiefmoeders hiermee voorbij gaan aan de onvervulde behoeften van de kinderen. De kids hebben het moeilijk en moeten wennen aan veel nieuwe aspecten – en zitten niet te wachten op nog een opvoeder.

Tip: Wees betrokken!

Toon vooral je grote hart en betrokkenheid. Hoe? Door je stiefkind te zíen en te hóren. Leer je stiefje kennen. Toon interesse en toon compassie. Als ze je afwijzen – neem het niet persoonlijk! Leef je in hoe het voor je stiefkind is. Dat is de enige waarachtige basis. Daarna kun je pas gaan opvoeden.

Samenvatting

Hoe goed ook je bedoelingen, lieve stiefmama en stiefpapa, laat het echte opvoeden over aan je partner totdat de kinderen je geaccepteerd hebben. Dan kun je stapje voor stapje meer invloed uitoefenen.

Je woont wel samen in een huis, dus huisregels mogen er zijn. Hier meer over een in een nieuwe blog!

Meer lezen? Dit is misschien ook interessant voor je:

3 fouten die stiefmoeders maken

welke woorden zal je stiefkind zich later herinneren?

stiefmoeder opvoedrolAnnette van der Maarel is coach en counsellor voor samengestelde gezinnen. Je kunt je opgeven voor een gratis en vrijblijvende strategiesessie als je net even wat meer hulp nodig hebt. Mail naar: coaching@annettevandermaarel.com.

Wil je dit delen? Dank!
Share

Ruzie over stiefkind

Ruzie over stiefkindRuzie over stiefkind – dat komt helaas veel voor.  Terwijl je echt een fijne partner hebt. Je vult elkaar aan. Je kunt samen lachen.  En toch wrijft het. Elke keer als je stiefkind er weer is. Ruzie over stiefkind – het kán ook anders! In dit blog zeven tips die helpen.

Ruzie over stiefkind

Je relatie met je partner is goed. De basis is stevig. En toch ga je twijfelen elke keer als je stiefkind er is. Want dan krijg je de kriebels. Het wringt en wrijft.

De ergernissen gaan vaak over de kleinste dingen, maar helaas lopen die uiteindelijk hoog op.  Vaak barst de bom op een gegeven moment.

En je zegt de vreselijkste dingen tegen je partner over je stiefkind.  Of je krijgt heftige ruzie waar je dagen lang nauwelijks van kunt slapen. Herkenbaar?

Waar ligt dat nou aan

Als jij je in dit verhaal herkent, doe je het in feite heel goed. Want je ergert je aan je stiefkind, maar je reageert het niet op haar af.  Verstandelijk begrijp je namelijk allemaal wel dat…

  • Je stiefje er ook niks aan kan doen
  • Je stiefkind het moeilijk heeft met 2 huizen en 2 gezinnen
  • De ex niet wil samenwerken en dat het invloed heeft op de kids
  • Je stiefzoon aan het puberen is, en dat ís nu eenmaal moeilijk
  • De ouders van de ex zich afgewezen voelen en daarom stoken
  • Je stiefdochter een moeizame relatie met haar moeder heeft
  • De familie van de overleden partner van je man jou niet zien zitten
  • Je stiefkinderen zorgen voor spanning, maar dat jij daar anders mee om zou kunnen gaan
  • Je stiefkinderen nog klein zijn en jij volwassen bent
  • Of allerlei andere oorzaken….

Je wéét het wel

Toch gebeurt het, elke keer weer als ze binnen komen met hun weekendtassen.  Je loopt op eieren, je voelt je prikkelbaar of bent doodop –  vooral voel je je niet ontspannen. Niet gelukkig.

Terwijl je dat absoluut wel bent met je lief.  Dit is de man van je leven (of vrouw, dat kan ook natuurlijk), je kunt zo heerlijk samen lachen en zo goed met elkaar praten.

Maar ja. Praten over zijn kinderen en hoe jij je ergert aan al die kleine dingen, dat gaat niet.  Hij is veranderd en geeft je niet meer gelijk. Hij verdedigt zijn kids steeds heftiger.

Ruzie over je stiefkind

Jij probeert het al zo lang goed te doen. En kunt het niet langer verdragen dat ze te lang in hun bed liggen,  klagen over taakjes in huis of over het eten dat je met liefde voor ze hebt gekookt.

Je kunt het niet meer hebben: Die hemelende puber-ogen. Het gekrijs van peuters omdat ze geen snoepje meer mogen. De aandacht die ze opeisen van hun vader. De tranen, de herrie, de chaos en de rommel.

Wat kun je hier nu in vredesnaam aan doen?

Je bent niet alleen hierin, lieve bonusmama. En geloof me,  je kunt je situatie en je gezin veranderen.  Je kunt er iets aan doen waardoor het beter wordt. Waardoor je meer rust ervaart, meer vreugde, voldoening en vrolijkheid.

Deze tips zijn het begin. Ze vormen de basis.  Probeer het maar uit.

Tip 1: Relax baby!

Realiseer je dat je uitgeput kunt raken. Dat de kinderen energie wegvreten.  Dat je prikkelbaar wordt omdat het te druk in je hoofd wordt. Dat reageer je dan af op je partner.

Cool down en relax! Een feelfood filmpje kijken kan wonderen doen. Net als slapen, rusten, wandelen, mediteren, koekjes bakken, breien of kleurplaten kleuren.  Of even een potje huilen – dat kan ook opluchten…

Houd je energie-niveau in de gaten. Als je kopje vol is – ga dan niet door.  En reageer je dan niet op de kids af. En ook niet…. op je partner.

Tip 2 – Actief luisteren

Het is nodig om met je lief te praten. Pak het eens anders dan je gewend ben:

Ga niet zelf praten. Maar luister. Stel je lief vragen over hoe het voor hem is, wat hij denkt en voelt en ervaart.Actief luisteren betekent dat je hem laat weten dat je hem gehoord hebt.

‘Dus als ik het goed begrijp, vind jij het lastig om in het midden te staan. Tussen mij en je zoon in. Klopt dat?’ 

Als de sfeer vriendelijk en open is – dan ga jij ook vertellen hoe jij het ervaart. Ik zeg het nog een keer: Hoe JIJ het ervaart. Dus niet wat de stiefjes allemaal verkeerd doen.

Tip 3- Je wensen aangeven

Je hoeft niet alles via je partner te communiceren met je stiefkinderen. Je kunt dingen direct tegen de kids zeggen.  Doe het vriendelijk. En geef meteen wat alternatieven voor oplossingen. Zoals:

‘Ik ben vandaag moe en kan niet tegen muziek in de huiskamer. Jullie kunnen of je oortjes in doen. Of je gaat even op je kamer luisteren ‘.

Als je dit leert – hoef je niet te klagen bij je partner.  En krijg je geen ruzie…

Tip 3 – Onderliggende emoties begrijpen

Leer begrijpen waar de ruzies over gaan. Wat ik denk? Dat het je ráákt als je irritaties voelt.

Stiefouders voelen zich als outsiders. Ze hebben weinig controle of voelen zich jaloers. Bio-ouders willen iedereen tevreden houden: kinderen, ex en partner.

Analyseren helpt.  Dan kun je het concreter en simpeler maken. En denken: ‘Ok, ik ben boos, maar eigenlijk voel ik jaloezie’.

Niet makkelijk. Misschien de grootste uitdaging.  Maar zo worden we volwassen, evenwichtig en steeds een beetje wijzer. En wordt de relatie met onze partner ook meer volwassen ;-).

Tip 4 – Kwetsbaarheid tonen

Als je namelijk je broosheid  kunt laten zien aan je partner, zal hij je niet terechtwijzen of afwijzen. Dan is het makkelijker voor hem om met compassie te reageren.

Want als je boos en kritisch op hem bent, zal hij zich verdedigen. En zijn kind ook…

Durf kwetsbaar te zijn! Dat is moedig. Je zult versteld staan over hoe anders je partner reageert.

Tip 5 – Om hulp vragen

Als je kalm naar je eigen emoties kijkt, dan kun je er ook uit filteren wat je in de praktijk wilt veranderen. Maak er eens een vraag van aan je partner:

‘Kunnen we het hebben over het huishouden? Het voelt niet eerlijk dat de kinderen op de bank hangen en ik aldoor de vaatwasser inruim. Wat zijn jouw ideeën hierover?’

Geef je partner de ruimte om met oplossingen te komen. Nog beter: Betrek de pubers erbij en organiseer een familie-overleg.

Tip 6 – Quality-time

Neem tijd ook voor je relatie met je man als de kids er zijn. Misschien voel je je jaloers omdat hij aandacht heeft voor hun – en niet voor jou. Plan mini-dates in . Zo kun je de irritaties en ruzies voor zijn.

In plaats van je te ergeren aan dat de pubers uitslapen, maak je er gebruik van!

Ga gezellig ontbijten als de stiefpubers uitslapen.  Een spelletje spelen of wijntje drinken bij de houtkachel is ook een fijne date als de grote kids op hun kamer gamen of de kleintjes naar bed zijn.

Geniet vooral bewust van de tijd samen!

Tip 7 – It takes two to tango

Laat je lief dit artikel lezen – en vraag hem of hij oplossingen heeft. Samen sta je sterk. Samen ben je eigenlijk een heel goed team!

Het is namelijk niet jouw schuld dat je ruzie krijgt over je stiefgezin. Het is ook niet de schuld van je partner, of die van je stiefkind. Of van de ex.

Het probleem zit hem in de ingewikkelde lijntjes, relaties en complexe dynamiek van het bonus-gezin.

Meer kennis hierover kan een deel van de lading wegnemen. En je aldoor terugbrengen naar waar het om draait. Jullie liefde. Jullie toekomst samen.

Meer lezen?

manipulerend stiefkind

Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!

Heb je hulp nodig?

Annette van der Maarel

Ik begrijp hoe moeilijk het is – en nu helemaal tijdens de corona pandemie en we ook nog zo op elkaars lip zitten. Daarom bied ik een gratis en vrijblijvende strategiesessie aan van 30 minuten.

Mail naar coaching@annettevandermaarel.com en je hoort snel of je uitgekozen bent voor deze sessie.

Annette van der Maarel is coach en counsellor, ze begeleidt al jaren stiefmoeders op weg naar meer rust, geluk en plezier in hun samengestelde gezinnen.

Wil je dit delen? Dank!
Share