Er zijn cliënten die gaan vergelijken. ”Ja, maar ik heb het als stiefmoeder, toch veel moeilijker dan jij als bio-ouder’.
‘Nou. Maar ik dan’, pareert de bio-vader dan. ‘Voor mij is het heus ook niet zo eenvoudig om de boel bij elkaar te houden, hoor’.
Dat klopt in mijn ervaring als coach. Ook de bio-ouder in het stiefgezin ondervindt veel stress. Lees in mijn nieuwste blog hoe dan, en zoals je van mij kunt verwachten: ook wat praktische tips om er anders/beter mee om te gaan!
Bio-ouder in het stiefgezin ondervindt veel stress
Het kost veel energie om aldoor op je tenen te lopen omdat je als bio-ouder bang bent dat je bio-kind weer eens vervelend gedrag vertoont.
Je bio-puber slaapt te lang uit of heeft hij geen zin/puf om mee te helpen in het huishouden, hangt hij teveel met vrienden. Of is misschien wel eenzaam en zit alleen op zijn kamer. Misschien praat je kind wel heel veel en hard. Of zegt je kind bijna niks en is stil en introvert.
Jij als bio-ouder kent je kind. Je accepteert je kind zoals het is. Ja, ook jij kan je kind wel eens achter het behang willen plakken. Maar het is anders. Je hebt die onvoorwaardelijke liefde. Je hart bloeit op. Je houdt van je kind, ook als je zijn foute grappen hoort, struikelt over zijn speelgoed of sportschoenen.
Je weet dat je partner zich stoort aan het gedrag.
Je partner stoort zich aan jouw vlees en bloed
Herken je dat? Dat je de ogen van je partner in je nek voelt? En weet wat hij/zij denkt. Terwijl je zo graag wilt dat het lekker loopt. En dus dat jouw kinderen zich goed gedragen. Je partner ergert zich aan:
- De tafelmanieren van jouw kind
- Hoe je kind op de bank hangt
- Dat je kind graag met jou is en even niet met je partner wil praten
- Dat je kind niet alles lust wat je partner lekker vindt
- Dat je kind ruzie maakt, schreeuwt of te luidruchtig speelt
- Of dat je kind stil is en zwijgt en in zichzelf gekeerd is
- Of dat je kind niet mee wil doen met jullie en zijn eigen ding wil doen
- Enz. enz.
Bio-ouder ondervindt veel stress en voelt zich eenzaam
De meeste bio-ouders staan er als puntje bij paaltje komt, toch alleen voor in het stiefgezin als het gaat om hun kroost. Zij zijn verantwoordelijk.
Ook al kun je goed door een deur met je ex-partner, in het dagelijkse leven moet je aldoor alleen beslissingen nemen. Ook al heb je een partner die je steunt, het hakt er toch anders in voor bio-ouders als je kind geen goede cijfers haalt op school, spijbelt, niks wil of geen vrienden heeft, of achter blijft in de ontwikkeling. Je partner heeft namelijk die biologische bloedband niet. Het is en blijft heel anders voor bio-ouders.
En dan komen veel stiefouders ook nog eens openlijk met commentaar, kritiek en negatieve feedback.
- Jouw kinderen zijn niet goed opgevoed, ze zeggen me niet eens gedag
- Ze zijn net zo slordig als je ex
- Ik begrijp niet dat ze op deze leeftijd nog niet zindelijk zijn
- Wat zijn die kinderen toch brutaal
- Jouw kinderen luisteren echt niet naar je
- Je moet ze veel strenger aanpakken
- Of het tegendeel; Je zou eens wat liever tegen ze moeten zijn
- Dat ze nou nooit eens hun bord in de vaatwasser zetten
- Enz. enz…
Bio-ouder in het stiefgezin ondervindt veel stress – je bent de insider
Als de stiefouder de outsider is, dan is de bio-ouder de insider. Degene die in het midden staat. Die de schakel is tussen kind, partner en ex-partner. En soms ook nog de familie van de ex-partner. Dat geeft druk op de schouders. Dat maakt dat je je nooit helemaal kunt ontspannen. Dat je in een spagaat zit. Dat je iedereen scant op tevredenheid en hoe ze in hun vel zitten.
Lukt het om ze tevreden te houden? Nou nee. Dat gaat niet. Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken. Dat inzicht is best even slikken. En al helemaal als je van nature een pleaser bent.
Als je alle gevoelens en gedachten afpelt, kom je vaak tot deze laag:
De bio-ouder voelt dat ie faalt. Het niet goed kan doen. Als ouder, als partner, als ex, als mens… en dat is echt heel naar.
Oerinstincten
Als je omgeving dan ‘moeilijk’ doet, trek je als bio-ouder toch partij voor je eigen kinderen. Tenminste dat is het natuurlijke instinct. Alsof je een leeuw bent die zijn welpen verdedigt.
Dat levert ruzie op of steeds meer verwijdering. Vooral tussen partners. Maar ook tussen stiefouders en kinderen, bio-ouders en kinderen. Herkenbaar voor jou?
Wat kun je nou doen?
IHet is ingewikkelde materie, maar hier een aantal handvatten op een rij. Inzicht krijgen in het systeem helpt. Wat doet het met een mens als je je buitengesloten voelt? Wat als je die insider bent? Wat doet die stress en spanning met jou en je gezin? Verder kun je dit doen:
- Het is een goed idee om lief naar jezelf te kijken en te accepteren wat je voelt. Voelen en denken is ok.
- En om leiding te nemen over je emoties en gedachten. Je kunt leren om ze beter te reguleren en om er niet perse iets mee te doen.
- Het helpt om je inzichten en gevoelens en emoties te delen met je partner.
- Het helpt om wat meer voor jezelf te kiezen. De boel de boel te laten
- Om te accepteren dat je niet iedereen kunt pleasen.
- Het helpt als je je partner en jouw kids alleen laat. Zo leren ze elkaar ook anders kennen.
- Het helpt om grenzen te stellen.
- Je kunt je verwachtingen uiten naar je kinderen toe: ‘ Zeg in ieder geval gedag als je binnenkomt.’
- Het helpt om het ideale beeld los te laten. Dit is geen eerste gezin.
Er zijn nog veel meer tips. Als je er niet uit komt, neem dan contact met me op. Ik help je graag verder!
Meer lezen?
Misschien is dit blog wel iets voor je:
Annette, geboren in 1965, is een ervaren coach en counsellor. Ze helpt je graag verder met ondersteunende gesprekken, kennis, ervaring en praktische tips. Je bent welkom in haar praktijk in Friesland, in de winter brandt een gezellig haardvuurtje. Maar ook online werkt prima. Mail naar coaching@annettevandermaarel.com en meld je aan voor een gratis en vrijblijvende kennismaking.
