Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin

Veel mensen hopen dat het wel losloopt, dat het vanzelf wel goed komt als de problemen zich opstapelen in het samengestelde gezin. In dit artikel de zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin die je kunnen helpen als het even niet goed voelt thuis.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin

Dat het moeizaam kan lopen en ingewikkeld kan zijn, dat weet iedereen die in een samengesteld gezin leeft. Ik zou over iedere pijler bladzijdes lang kunnen volschrijven en raad je dan ook aan om je te gaan verdiepen in deze materie, door meer te lezen, na te denken, te praten met je partner en/of professionele coaching aan te gaan.

Waarom? Zonder deze pijlers stort het samengestelde gezin in als een kaartenhuis. Ik wil je niet bang maken, maar voor 60 % van de samengestelde gezinnen is dat echt het geval. De relatie met de liefde van je leven gaat in rook op. Vaak is het omdat mensen denken dat het vanzelf wel weer goed komt, als je maar lang genoeg wacht. Stap niet in die valkuil!

In een notendop gaat het hier over. De basis van een goed samengesteld gezin bestaat uit open communicatie, respect voor elkaar en flexibiliteit. Daarnaast nog meer belangrijke aspecten die de fundering van een gelukkig samengesteld gezin vormen.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 1: Acceptatie

Het is best ingewikkeld om het werkwoord ‘accepteren’ in de praktijk te brengen. Maar het is wel van groot belang om het te gaan proberen!

Om te kunnen accepteren is het gek genoeg eerst van belang om je eigen niet-accepteren te accepteren. Als je begrijpt wat ik bedoel. Denk maar zoiets als: ‘Het is normaal dat ik moeite heb om te accepteren dat dit nooit een eerste gezin zal zijn’. Of dat het ok is dat je partner geen band wil/kan opbouwen met jouw kids (of andersom). Of denk: ‘Het is ok dat ik het lastig vind om te accepteren dat deze stiefkinderen in mijn leven zijn gekomen’.

Zie het voor je als een spier die je kunt oefenen, die je kunt trainen en rekken. En neem het stapje voor stapje:

Accepteer dat het tijd kost om aan elkaar te wennen.
Oefen je geduld.
Geef elkaar die tijd en ruimte geven om te wennen.
Probeer te accepteren dat je NU voelt en denkt wat je doet en dat dit ok is. Dat je in de basis helemaal ok bent. Net als je huisgenoten.
Accepteer dat het samengestelde gezin ingewikkeld en moeilijk is – maar wél de moeite waard om voor te vechten. Een flexibele houding helpt.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 2: Open communicatie

Het is belangrijk om openlijk te communiceren over de rollen en verantwoordelijkheden binnen het gezin. Ook weer gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want vaak vatten we goedbedoelde feedback op als kritiek in het samengestelde gezin. Zie dan ook pijler 4!

Wat kun je doen?

Praat over de rollen en verantwoordelijkheden die je voor ogen hebt.
Bespreek wie welke taken op zich neemt en wat ieders verwachtingen zijn.
Het is ook belangrijk om duidelijk te maken wat wel en niet acceptabel gedrag is. Daar mag je als stiefouder heus wel je mening over geven. In eerste instantie tegenover je partner.
En wat zijn jouw waarden eigenlijk? Wat voor normen horen daarbij en hoe kun je een consensus vinden met die van de andere gezinsleden. Ook die van pubers mogen meegenomen worden! Zoals de waarde ‘delen’. Moet je per se alles delen? Of mogen de kinderen ook eigen speelgoed, tijd of ruimte innemen? Praten helpt. Open communicatie is een van de belangrijkste bouwstenen.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 3: Creëer een nieuw gezinsritme

Het werkt goed om een nieuw gezinsritme te creëren dat past bij de nieuwe gezinssamenstelling. Denk hier wat nu op dit moment bij jou en jullie past. Over een paar maanden kan het weer anders zijn als de kinderen weer ouder worden of jullie meer je eigen weg hebben gevonden.

Bespreek samen hoe het gezin de dagelijkse routines wil aanpakken, zoals bedtijden, maaltijden en huishoudelijke taken. Dit overleg je in eerste instantie met je partner. Maar ook de kinderen vanuit basis-schoolleeftijd kun je om een inbreng vragen. Dit geeft vaak verrassend goede oplossingen (voor dilemma’s als vaatwassers inruimen) als kids zich belangrijk en gehoord voelen.

Wat ook goed werkt is nieuwe terugkerende rituelen in te voeren. Dit is een soort kit voor het samengestelde gezin. Rituelen versterken banden, geven een groepsgevoel en zorgen voor zingeving en viering en helpen zo om samen aan een fijne toekomst te bouwen. Denk aan iedere vrijdag samen pizza’s bakken, ieder weekend een leuk spel spelen, iedere zomer samen picknicken of kanoën. Iedere winter regelmatig naar de film.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 4: Houd rekening met elkaars gevoelens

Erken dat het vormen van een samengesteld gezin uitdagend kan zijn en dat iedereen tijd nodig heeft om eraan te wennen. Ook hier is een open communicatie essentieel. Ook van groot belang is om begrip te kweken voor de gevoelens van elkaar. Van alle gezinsleden. Ook die van de exen.

Het is nodig om emoties en gevoelens te kunnen ventileren. Het probleem is alleen dat de ander dit vaak als kritiek ervaart. Hier een aantal praktische tips:

Plan zo’n gesprek dan ook als je fit bent en tijd en ruimte hebt om openlijk te kunnen bespreken wat je op je hart hebt.
Vraag ook vooral aan je partner hoe hij/zij zich voelt in het samengestelde gezin.
De bio-ouder is in eerste instantie degene die regelmatig aan zijn/haar kids vraagt hoe het is om in een samengesteld gezin te leven. Of hoe het is om in twee huizen te wonen. Maar als de stiefouder een goede band heeft, kan ook die hierin een grote rol spelen. Het kan ook zo zijn dat kinderen het lastig vinden, weerstand geven of niet willen antwoorden. Heb daar respect voor en probeer het op een ander moment weer.
Zo’n gesprek hoeft niet per se tot oplossingen te leiden, maar gaat vooral om het opbrengen van begrip voor de ander. Een beetje compassie helpt enorm!

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 5: Werk aan het opbouwen van relaties

Wat is het moeilijk voor iedereen als de stiefkinderen hun rug keren naar de stiefouder. Wat is het lastig als je partner het niet kan opbrengen om door de weerstand van de kinderen heen te gaan. Het lijkt onmogelijk. Soms is dat ook zo (ga dan terug naar Pijler 1: Acceptatie…). Maar ook al zijn er geen hechte banden, je kunt wél werken aan een vriendelijke, respectvolle, beleefde manier van samenwonen.

Zoals het vroeger was, als je in grote families, dorpen of gemeenschappen met en naast elkaar leefde. Dan had je ook een betere klik met die oom of tante en totaal niet met die neef of nicht. Maar je moest het toch met elkaar doen.

Hoe werk je nu op een praktische manier aan het opbouwen van banden?

Probeer individueel tijd door te brengen met alle gezinsleden om elkaar beter te leren kennen en relaties op te bouwen.
Superbelangrijk is dat bio-ouders tijd alleen doorbrengen met hun bio-kinderen, zónder dat de stiefouder zich opstelt als een slachtoffer of zich gaat bemoeien met hoe of wat de bio-ouder doet.
Het is dus ook prima om samen met je zoon langs de kant van de vaart zwijgend te vissen en dus geen diepe gesprekken voert. Of samen met je dochter in de ogen van de stiefvader, oppervlakkig entertainment te nuttigen.
Stiefouders: Blijf vriendelijk. Blijf de deur openhouden. Misschien komt het kind op den duur wel met een uitgebreid antwoord, een lach of een verhaal.
Houd ook vol om af en toe met z’n allen uitjes te plannen naar de dierentuin, te voetballen in het park of samen een spelletje yatzee te spelen.
Geef het niet op! Ook al voelt het nog zo ondankbaar. Als jij doet wat goed is, kun je tevreden en trots op jezelf zijn.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 6: Flexibiliteit

De enige constante factor in het samengestelde gezin is: verandering. Kinderen groeien en veranderen constant. Schema’s en agenda’s over waar en hoe lang de kinderen bij jullie zijn of bij de ex veranderen ook aan de lopende band. Dit is niet te vermijden. Je kunt je blijven ergeren of het nemen zoals het is.

Daarnaast kost het tijd en aandacht om te wennen aan elkaar en de sociale dynamiek en de structuur die aldoor verandert. En de kinderen heen en weer trekken met hun bagage van moeder naar vader.

Belangrijk dus om je ziel te oefenen en net zo flexibel te worden als een boom in de wind. Bedenk maar dat hoe meer geworteld de boom is, hoe meer kan hij hebben. Geef je zelf ook absoluut tijd, aandacht en zelfzorg als tegenwicht tegen alle stress die dit met zich meebrengt.

Zes pijlers van een gelukkig samengesteld gezin. Pijler 7: Zoek indien nodig professionele hulp

Ik zeg het uit ervaring :-) Als er problemen ontstaan, aarzel dan niet om professionele hulp in te schakelen van een stiefcoach. Dit kan echt de oplossing zijn. Een professional kan helpen bij het oplossen van conflicten en het verbeteren van de communicatie binnen het gezin. Zo is het noodzakelijk om de onderliggende dynamiek te begrijpen. Die van loyaliteitskwesties naar de kinderen of ex of andere ouder. Die van het systeem van insiders en outsiders. Hoe mensen reageren vanuit stressreacties en zich bv terug trekken inplaats van het gesprek aan te gaan en wat dit weer voor tegenreacties opwekt bij jou of de ander. En ga zo maar door.

Ik begrijp heus dat veel mensen twijfelen om hulp in te schakelen. Ze vinden het te duur, denken dat je moet graven in je verleden en hopen vooral dat het vanzelf wel goed komt.

Maar je kunt je afvragen wat er gebeurt als je je kop in het zand blijft steken en wat je verliest als het misloopt met de liefde van je leven…

Dus samengevat: Verdiep je in deze pijlers en bouw aan de toekomst van je samengestelde gezin.

Heb je mijn nieuwe e-book al gedownload? Dat kan hier!

Gratis e-book

Annette van der Maarel blijft lezen, leren en ervaren om nóg meer voor jou te kunnen betekenen. Ze werkt al meer dan tien jaar met veel plezier als coach en counsellor voor samengestelde gezinnen in haar gezellige praktijk in Oosterwolde, Friesland.

Maar vooral houdt ze online sessies met cliënten uit het hele land en ver daar buiten. (Ze spreekt bovendien vloeiend Engels en Zweeds. Dus je kunt ook in deze talen coaching krijgen).

Wil je dit delen? Dank!

11 mei 202312 mei 2023

Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig

Voor veel stiefmoeders is Moederdag een lastige dag. Het zorgt voor stijgende stresslevels voor stiefmoeders. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig en boos…

Lees in dit blog meer over de ins- en outs van deze dag.

Of blader snel door naar de tips die ik je geef plus de virtuele bloemen die je van mij krijgt: Je bent een top-bonus-mama!

Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig

Moederdag in het samengestelde gezin zorgt voor stijgende stresslevels bij stiefmoeders. Ze worden ijzig koud van binnen of voelen juist hoe hun innerlijke temperatuur opklimt naar vurige hoogtes.

En voelen ze zich van geïrriteerd tot boos en wanhopig of ze worden juist verdrietig en stil. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig, dat is in ieder geval het resultaat voor de meeste bonusmama’s. In dit artikel ook zeven tips die kunnen helpen!

De pinterest-perfect plaatjes van de ideale moeder en het gelukkige gezinnetje zitten vaak in de weg. De verwachtingen. De rouw over dat wat nooit geworden is en nooit zal worden.

De beelden op insta, facebook en reclame van succesvolle, mooie, altijd happy families, helpen ook al niet. Want zo ziet de werkelijkheid er voor de meeste samengestelde gezinnen er niet elke dag uit…

Aanstaande zondag is het moederdag

Aanstaande zondag is het met andere woorden weer zover. De dag dat moeders met een hoofdletter M in heel het land in het zonnetje gezet worden. Met bloemen, chocolade, een ontbijtje op bed en zelf geknutselde frutsels als cadeautjes. Voor hun lieve mama, hun mammie, mams.

Stiefmoeders? Die krijgen vaak helemaal niks. Terwijl je het hele jaar door een soort hotel hebt gerund voor de kinderen van je partner. Je veegt dagelijks de kruimels van de eettafel, stopt hun stinksokken in de wasmachine en rent met vergeten broodtrommels achter ze aan.

Het hele jaar door slik je van alles in voor de lieve vrede. Je vergeet de verwijten, hemelende ogen of negerende strakke gezichten. Je past je je aan, voegt je je in het samengestelde gareel, wordt ook uiteraard boos, wanhopig en verdrietig, maar zet je schouders er uiteindelijk maar weer onder.

Uit liefde en compassie

Waarom in hemelsnaam doe je dit allemaal? Je doet dit uiteraard uit liefde voor je partner. En uit pure compassie voor zijn kinderen die immers ook niet hebben gevraagd om een stiefgezin.

Maar als ze dan trots hun werkjes laten zien die ze voor Moeder hebben gemaakt terwijl ze jou zijn vergeten, en je er stiekem wél op had gehoopt, voelt dit als een stomp in je maag. Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig.

Maar misschien ben jij het stoere stiefmoeder type. En roep jij al jaren: ‘Nee, hoor, ik ben hun moeder NIET! Ik heb ook geen verwachtingen. Ze hebben al een moeder en eentje is meer dan genoeg, haha’.

Maar ook dit type stiefmoeder kan zich geraakt voelen op moederdag als ze niks, nada, niente krijgt…

Moederdag in het stiefgezin en lezersvraag

Het is helaas een feit. Het zijn de Moeders die gevierd worden. Het is geen Stiefmoederdag. Collega stiefcoaches hebben hun best gedaan om een officiële stiefmoeder dag in te lassen, maar dat is niet gelukt. Het heeft ook geen kans van slagen. Want Stiefmoeders zijn nu eenmaal geen Moeders… en kinderen zijn niet geneigd om hun stiefmoeders spontaan in de watten te leggen.

Ik had trouwens ook nog een vraag van een stiefmoeder over het volgende onderwerp:

‘De kids van mijn partner waren vorig jaar moederdag vergeten, ze waren bij ons en dat vonden ze naderhand vervelend. Ze zijn dit jaar weer bij ons. Wat kan ik doen of moet ik doen?’

Mijn advies: Geef de boodschap door aan hun vader. Hij kan samen wat kleins kopen of iets maken. Als je in de buurt woont, kunnen ze dit, in overleg met moeder, even komen brengen. Of anders de volgende keer geven als ze weer bij haar zijn.

Heeft je partner geen tijd, interesse en kun jij het wel opbrengen? Dat zou ik heel groots van je vinden! Dan neem jij die rol toch op je en bakt samen met je stiefjes een taart voor de bio-moeder of knutsel je samen een kaart die je op de bus doet.

Zo kun je je sterk voelen en doe jij wat past bij jouw waarden en normen. Namelijk: Attent zijn. Vriendelijk zijn. Hartelijk en warm zijn. Zo schep je verbinding met deze kinderen. Als ze voelen dat jij dit vanuit je hart doet, zullen zij meer geneigd zijn óók vriendelijk voor jou te zijn.

Wat kun je beter never nooit doen

Sommige dingen kun je beter niet doen, ook al maakt moederdag stiefmoeder verdrietig. Ook al begrijp ik heus waarom je deze neigingen wel zult kunnen voelen:

Ga niet hengelen bij je stiefkinderen om cadeautjes
Ga niet klagen als je inderdaad niets krijgt
Geef geen orders aan je partner dat hij moet regelen dat zijn kids presentjes voor je kopen
Maak er geen drama van in het openbaar
Ga niet zeuren over de bio-moeder

Moederdag maakt stiefmoeder verdrietig en zeven tips die helpen!

Wat kun je wel doen? Hier zeven tips:

TIP 1 Voelen!

Voel wat je voelt! Stop het niet langer weg. Laat het toe om je boos, teleurgesteld, eenzaam, buitengesloten en miskend te voelen in het stiefgezin. Het is ok om te voelen. Pijn vermijden helpt niet. Dat wordt net als die strandbal die je onder water duwt, hij komt nog veel harder omhoog.

Dit betekent niet dat je je als slachtoffer door deze dag heen moet slepen. Of dat je de boosheid eruit moet gooien als een vuurspuwende draak.

Nee, voel wat je voelt. Bekijk die gevoelens als van een afstandje, dat schept ruimte. En behandel jezelf alsof je je eigen goede Moeder bent.

TIP 2 Vier je eigen innerlijke goede Moeder

Dat is meteen een bruggetje naar de volgende tip. Vier die eigen innerlijke goede Moeder op moederdag! Je innerlijke moeder is het archetype van troost en acceptatie. Dat is dat innerlijke stemmetje dat zegt: ‘Ik begrijp dat je je verdrietig voelt. Dat is logisch en menselijk. Kom maar. Huil maar even. Dat lucht op’.

Verder kan je innerlijke goede Moeder aan je vragen: ‘Wat heb je nu nodig om je ondanks deze ellende toch een beetje prettig te voelen?’

Nou? Wat kan dat zijn? Bijvoorbeeld de volgende tips:

TIP 3 Praten met je partner helpt

De moed vatten om je hart te luchten bij je partner. Dan vooral vanuit je gevoel. Vertel hem vanuit je kwetsbaarheid wat het met je doet. ‘Ik voel me er buiten staan’. ‘Ik voel me niet gewaardeerd’.

Dat helpt. En ook om hem, nu al op tijd, in te fluisteren dat je het heel fijn zou vinden om die dag wat van hem te krijgen. Dat je je gewaardeerd kunt voelen door hem. Maar ik hoor je al tegensputteren: ‘Dat gaat hij nooit op commando doen en bovendien wil ik helemaal niks als ik er zelf om moet vragen’.

TIP 3 Lampje bij partner

Laat je partner deze blog lezen. Wie weet gaat er een lampje bij hem branden?

TIP 4 Vier jezelf

Zet jezelf in het zonnetje. Jij kunt namelijk best voor jezelf zorgen! Ga shoppen en laat dat leuke boek of mooie sieraad inpakken en pak het op zondag uit met een kopje cappuccino voordat iedereen wakker wordt. Koop zelf dat prachtige boeket bloemen. Of spreek nu al af met een vriendin deze zondag en ga naar de film, uit eten, wandelen of samen sporten.

TIP 5 Vier het met je eigen moeder/stiefmoeder

Je kunt afspreken met je eigen moeder of stiefmoeder om met haar Moederdag te vieren. Zij kan jou vieren en jij haar. Maak er iets moois van!

TIP 6 Het is allemaal commercie

Bedenk dat deze hele dag ooit in het leven is geroepen door de middenstand. Het is een en al commercie die ten grondslag ligt.

TIP 7 Vraag omgeving: Wat vinden ze van jou

Vraag aan vijf mensen in je omgeving om je te appen met antwoord op deze vraag: ‘Wat zijn mijn kwaliteiten als bonusmoeder?’ Dat helpt ook, probeer het maar!

Ten slotte

Met dit blog wil ik je een hart onder de riem steken. Bedenk alle dingen die je goed doet en die wél goed gaan. Ik weet dat je je stinkende best doet en dat is van belang.

“Je kunt deze dag niet veranderen, je kunt wél veranderen hoe jij er instaat. Als je dat doet, ontdek je hoe sterk en krachtig jij bent.”

Dank stiefmoeder

Dank voor je doorzettingsvermogen, je geduld, je aanpassingsvermogen en je liefde voor dit gezin. Ik vind dat je het top doet. Van mij krijg daarom deze virtuele bonbons, cadeautjes en bloemen. Op Moederdag.

Meer lezen?

Eerder heb ik dit artikel geschreven over moederdag:

Cadeau voor stiefmoeder op Moederdag

Dit is misschien ook interessant voor jou:

Gelukkig samengesteld gezin

Annette van der Maarel is zelf bonusmama, maar ook biomama in het stiefgezin. Haar werk is haar lust en haar leven. Sinds meer dan tien jaar coacht ze stiefgezinnen, tegenwoordig vooral online.

Heb jij behoefte om een half uur met haar te sparren over de hindernissen bij jou thuis? Geef je nu op via: coaching@annettevandermaarel. com en leg uit waarom jij daar nu behoefte aan hebt. Je hoort zo snel mogelijk of je bent uitgekozen voor een gratis en vrijblijvende strategiesessie.

Wil je dit delen? Dank!

30 maart 202310 april 2023

Ouderverstoting – wat kun je doen?

Ouderverstoting – wat kun je doen?

Dit is een van de ergste dingen die een kind kan overkomen. En ook voor de ouder (en zijn of haar nieuwe partner) is het lijden enorm. Lees snel verder over wat het precies is en wat je er aan kunt doen.

Ook als er geen sprake is van verstoting, is dit belangrijke info, zodat je NIET in de valkuil stapt en negatief gaat doen over de andere ouder.

Echtcheiding – vechtscheiding – ouderverstoting

Soms loopt een scheiding uit op een vechtscheiding met ruzies, rechtzaken en onveilige situaties. Soms loopt dat vechten nog verder uit de hand. En begint het op een soort oorlogsvoering te lijken. In die oorlog vallen slachtoffers. De kinderen worden ingezet als wapen. Het komt vaker voor dan je zou denken: Het PAS-syndroom. Of het Ouderverstotings-syndroom.

Wat is het nu precies, dit syndroom? Wat zijn de kenmerken? En vooral: Ouderverstoting- wat kun je doen?

In dit artikel een aantal antwoorden op dit traumatisch gebeuren.

Wat is ouderverstoting?

Er sprake van ouderverstoting als een kind, dat voorheen een goede, veilige relatie had met de ouder, die nu verbreekt, onder invloed van de omgeving. Die omgeving staat vooral voor de andere biologische ouder en zijn of haar nieuwe partner. In het engels heet het PAS (Parental Alienation Syndrom).

Het kind raakt zo verstrikt in dit uitvergrote loyaliteitsconflict dat het zich gedwongen voelt exclusief te kiezen vóór de ene ouder. Het gaat zo ver dat het kind, opgejut door de woorden en emoties van die ouder (en de nieuwe partner), de andere ouder helemaal niet meer wil zien. Eigenlijk worden kinderen ingezet als wapen – om de andere ouder kapot mee te maken. Of vinden deze ouders dat zij zo superieur zijn dat de andere ouder beter niet in beeld kan komen. Ze denken dat ze het wel alleen kunnen. Ze vinden dat de ouder beter uit beeld kan blijven, want die voegt toch niks goeds toe. Misschien geloven deze ouders hun eigen ‘leugens’ wel uiteindelijk. Namelijk die dat de andere ouder niks waard zijn. En dat de kinderen beter af zijn zonder de andere ouder.

Herken jij hier wat van? Denk jij dat je het ‘beter’ doet dan je ex? Dat komt veel voor. Misschien doe je het ook wel ‘beter’. Maar dat wil niet zeggen dat de andere ouder niet belangrijk is. Je ex is de vader of moeder van je eigen kind. Jouw kind heeft twee ouders nodig.

Dus ook voor ouders die niet in een vechtscheiding liggen is deze info belangrijk om te lezen.

Ouderlijke macht

Let wel – dit gaat over ouders die gewoon de ouderlijke macht en een omgangsregeling hebben. En met wie deze kinderen vroeger wel een normale, liefdevolle band hadden. Het gaat over ouders die niets liever willen dan zorgen voor hun kinderen.

Vaak is het een geleidelijk proces en wordt de band steeds ongemakkelijker doordat de ene ouder de ander steeds meer afkraakt. Ouderverstoting – wat kun je doen?

‘Papa deugt niet, dat heeft hij nooit gedaan’

‘Je biologische moeder is een heks. Papa en ik willen dat je hier blijft dit weekend’

‘Mama’s nieuwe vriend is niet te vertrouwen’

‘Haha, zegt mama dat, nee, ze liegt, dat begrijp je wel’

‘Het is je vaders schuld dat we zijn gescheiden en dat ik nu zo ongelukkig ben’

‘Wat heeft papa toch een vreselijke vriendin, je kunt beter hier blijven’

‘Je moeder is alleen maar uit op geld’.

Het overkomt, naar schatting, zo’n 7000 kinderen per jaar !! (10 % van alle kinderen die een scheiding meemaken). Dat is toch echt een zeer verontrustend cijfer.

Gevolgen Ouderverstoting

Het overkomt trouwens zowel vaders als moeders dat hun kinderen zich helemaal van hen afkeren en het contact verbreken. Deze wanhopige vaders en moeders krijgen vaak geen steun. Integendeel veel mensen denken dat er toch wel wat aan de hand is geweest. Zonder rook geen vuur. Ook hulpverleners hebben vaak oordelen…

Ouders raken een deel van hun identiteit kwijt, wie ben je nog als je geen moeder of vader meer kan zijn? Ze ervaren totale onmacht en onrecht. Het kan leiden tot een minderwaardigheidscomplex, depressie, woede, gepieker, lichamelijke klachten of PTTS klachten.

Het voelt alsof je kind overleden is – maar het tragische is dat je kind verder leeft. Ook al heb jij geen idee hoe het gaat. Het moeilijke is dat je wordt geslingerd tussen hoop en vrezen. Want wie weet komt je dochter toch opeens door je voordeur heen lopen of stuurt je zoon toch opeens een apje.

Binnenouder en buitenouder

De therapeut Erna Janssen spreekt over de ‘binnen-ouder’ en de ‘buiten-ouder’ in deze bijzonder schadelijke dynamiek. De binnenouder is degene waar het kind zich – voor het oog – alleen nog maar aan hecht en veilig bij voelt. De buitenouder is de ouder die steeds meer op een afstand wordt geplaatst. En systematisch wordt buitengesloten.

Niveaus van verstoting

Erna Janssen heeft het over verschillende niveaus van verwijdering.

Milde vorm

Kan voorkomen voor als ouders net gescheiden zijn
Uitspraken als: ‘ik wil liever bij jou blijven dit weekend, mama’
Na een aantal maanden normaliseert dit weer
Kinderen kiezen, onbewust, vaak voor de ouder die het meest kwetsbaar is
Ze proberen het leed te compenseren dat deze ouder is aangedaan
Ze gaan zorgen voor die ouder.

Matige vorm

Het kind gaat mee in de negativiteit van de binnenouder
Oordelen komen boven: ‘mijn moeder deugt niet, ze is gestoord’
De binnenouder corrigeert de uitspraken niet
Het kind toont geen genegenheid voor de buitenouder
Het kind trekt zich steeds meer terug voor de buitenouder.

Ernstige vorm

Het kind wordt vijandig tegen de buitenouder
Ze vertellen verhalen over de buitenouder die niet kloppen
De binnenouder stookt het kind op, bewust of onbewust, tegen de andere ouder
Het kind weigert contact
‘Ik wil die bitch nooit meer zien, ik haat haar’
Het kind heeft geen positieve herinneringen meer aan de buitenouder
Ze toont geen emoties, zoals verdriet of berouw, tegenover de buitenouder
Het kind zegt dat het haar eigen keuze is om de buitenouder nooit meer te zien.

Negatief gedrag van binnenouder

Soms is de binnenouder zo gekwetst en woedend over de scheiding dat dit gedrag meteen opduikt. Soms sluipt het er stilletjes in. Soms is het onbewust. Meestal niet.

De binnenouder:

Spreekt steeds negatiever over de buitenouder en zijn/haar nieuwe partner, familie, vrienden, werk.
Laat geen telefoongesprekken of app-verkeer toe van buitenouder
Of appt juist aan een stuk door als het kind bij de buitenouder is
Bedenkt smoesjes zodat het kind niet naar de buitenouder kan of mag
Laat jonge kinderen zelf laten beslissen of ze naar de buitenouder willen of niet
Stuurt geen post of cadeautjes door
Stelt zich zielig op als het kind contact heeft gehad met de buitenouder
Zegt dat de andere ouder gevaarlijk, onbetrouwbaar of gestoord is
Verwijdert foto’s en herinneringen
Onderwerpt het kind aan soort ‘verhoor’ als het terugkomt van buitenouder
Schept een symbiotische band met het kind
Ouderverstoting – wat kun je doen?

Wat zijn de gevolgen?

Je begrijpt dat deze kinderen diep van binnen enorme pijn, woede en verdriet voelen. Maar er is geen plek voor deze gevoelens. Die mogen er niet zijn. In feite wijzen ze 50 % van zichzelf af – namelijk hun vader of moeder.

Dit allemaal veroorzaakt door druk, manipulatie of een soort brainwash van hun eigen ouder (en stiefouder)… Maar het leed komt er vroeger of later toch uit.

Kinderen krijgen een enorme deuk in hun zelfvertrouwen, eigenwaarde, in het vertrouwen in anderen, ze worden onzeker, agressief, stil, krijgen depressies, psychische klachten of problemen met drugs en alcohol, eetstoornissen, moeite met intieme relaties, met autoriteiten en zo voort. Dit begint in hun jeugd en zet een stempel op hun volwassen leven.

In de VS valt Ouderafwijzing onder kindermishandel. Maar ook in Nederland is het strafbaar. Belangrijk is dan ook dat je een dossier opbouwt, met bv mails van je ex waarin toonbaar is dat hij/zij jullie kind weghoudt van jou.

Ouderverstoting – wat kun je doen?

Herken jij iets uit dit artikel, komt dit voor in jouw samengestelde gezin? Behoor jij dan tot de buiten- of de binnen-partij? Lees hier een aantal tips die je vandaag nog kunt toepassen.

Tips voor de binnenouder plus nieuwe partner

Ben jij of je partner haatdragend naar de ex toe en merken de kinderen dit? Ik kan begrijpen dat je uit onmacht, frustratie, woede en controleverlies rare stappen kunt zetten. Ik oordeel niet – maar daag wel uit om naar jezelf te gaan kijken.

Voel je ergens wat schuren als je dit artikel leest?

Ik hoop dat je dan inziet hoe ongelukkig je kind hier van wordt. Kinderen hebben twee ouders nodig… Als het nog maar net is begonnen, kun je het tij nog keren:

Waar komen die heftige emoties vandaan áchter de woede en haat naar je ex? Heeft het met controleverlies te maken, onzekerheid en minderwaardigheid? Ga daar mee aan de slag.
Steek je kop niet langer in het zand en doorbreek dit patroon NU. Houd op met het negatieve gedrag. Deel je negatieve gedachten met je partner of een buitenstaander maar nooit meer met je kind of ex. Betrek je kind niet in deze oorlog.
Ga bouwen aan het positieve. Denk positieve gedachten tegenover de ex. Ooit was dit jouw partner met wie je een kind kreeg. Heb compassie voor jezelf en de ander. Vergeef jezelf en de ander. Richt je op de toekomst!
Schep ruimte voor je kind/stiefkind en de buitenouder. Heb vertrouwen. Je ex mag het op haar/zijn manier doen.
Ga in gesprek met je kind/stiefkind. Leg uit dat je het moeilijk hebt gehad, maar dat je nu begrijpt dat de buitenouder nodig is en dat jullie het samen anders gaan doen
Dwing het kind niet, maar laat weten dat je als kind van beide ouders mág houden
Kijk samen naar oude foto’s en haal mooie herinneringen op aan de buitenouder.

De belangrijkste stap: Ik hoop dat dit de doorslag kan geven om NU hulp te zoeken. Ook al ben je al jaren zo bezig. Er is hoop op herstelde relaties voor een gezonde en gelukkige toekomst.

Tips voor de buitenouder plus nieuwe partner

Veel ouders geven het contact zoeken na een aantal jaar op. En blijven achter met een gapende leegte en een diepe pijn. Vaak voelen deze ouders zich ook nog eens schuldig en denken dat het allemaal aan hem/haar ligt. Ze voelen schaamte tegenover de omgeving; je faalt als ouder. Ja, misschien heb je ook een aandeel gehad in dit geheel. Maar misschien ook helemaal niet.

Hoe groot de wrok en de pijn ook is over het leed dat je ex jou heeft aangedaan, maak vandaag de beslissing om stappen te zetten. Ouderverstoting – wat kun je doen?

Wat voor emoties zitten er onder de wrok, schuldgevoelens of haat? Ga ermee aan de slag. Als je kunt reageren vanuit je authentieke, volwassen kracht bereik je veel meer
Wees open over de situatie en zet je over je schaamte en schuldgevoelens heen
Zoek hulp bij instanties. Van meldpunt huiselijk geweld, huisarts, jeugdzorg, deskundige therapeuten tot mediator. Dit kan helpen als er nog wel contact is.
Zoek hulp bij je netwerk. Familie, vrienden, buren van allebei de ouders kunnen een bemiddelde rol spelen als er nog wel contact is
Schrijf een brief naar de ex waarin je zegt dat je het niet eens bent dat de omgangsregeling is gestopt
Lukt het allemaal niet? Zoek hulp bij een advocaat, die kan eerst de ex benaderen en anders nakoming van de omgangsregeling eisen bij de rechter en er bv voor zorgen dat de ex anders een dwangsom moet betalen.

Ouderverstoting- wat kun je doen?

Ouderverstoting – wat kun je doen? De wanhoop wordt groot als de stappen die je zet, niet tot resultaat leiden. Dit zijn een aantal kleine dingen die je kunt doen om te laten weten dat je er ondanks de radiostilte wél voor je kind bent en de deur open blijft.

Geef niet op en blijf toch regelmatig appen zodat het kind weet dat je er bent, ook al krijg je geen antwoord, zoals 1 keer per maand
Schrijf brieven of een dagboek dat je later aan het kind kunt geven
Maak een herinneringsdoos en verzamel kleine attenties, herinneringen die je later aan het kind kunt geven
Maak en fotoboek van jullie geschiedenis samen
Blijf ook, zo vriendelijk als je maar kunt, contact zoeken met je ex-partner en vraag hoe het met jullie kind gaat.

Bel de Nationale Adviesbalie voor juridische hulp. Je kunt gratis en vrijblijvend kennismaken per telefoon.

Meer lezen? Dat kan!

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren

Annette van der Maarel (geboren 1965) is register counsellor. Ze heeft een gezellige praktijk in Oosterwolde, Friesland, maar de meeste sessies houdt ze online, omdat haar cliënten uit heel Nederland en België komen. Heb jij behoefte aan hulp? Mail dan naar coach@annettevandermaarel.com

Wil je dit delen? Dank!

22 februari 202311 mei 2023

‘Ben ik nou gek?’ Vijf veelvoorkomende twijfels bij stiefmoeders

Twee weken geleden had ik een gratis sessie met een leuke bonusmama. Na het gesprek zei ze opgelucht: ‘Oh, ik ben dus niet gek? Dat dacht ik namelijk’.

Deze stiefmoeder is zeker niet gek. Jij ook niet! Misschien ben je, net als zij, wel behoorlijk in de war, onzeker en gespannen. Ik ben benieuwd in welke twijfels in dit artikel jij je herkent.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 1: ‘Het ligt vast aan mij!’

Veel stiefouders – want dit blog richt zich vooral tot vrouwen, maar ook stiefvaders hebben uiteraard last van piekergedachten – richten hun pijlen op zichzelf als het maar niet lekker loopt in het stiefgezin.

Er komt scheuren in je zelfvertrouwen door dat ingewikkelde stiefgedoe. Voor je het weet, beeld je jezelf in dat het jouw schuld is dat je je als een vreemd aanhangsel voelt.

Dat het blijkbaar in jouw karakter zit om zo kinderachtig jaloers te zijn. Dat het jouw schuld is als je vanuit die wanhoop onvriendelijk, boos, streng of emotioneel reageert. ‘Ben ik nou gek? Het zal wel aan mij liggen’.

Tips bij zelf-twijfel

Neem dit hier en nu van me aan: Het is niet jouw schuld! Zet nu de knop om. Het zit hem niet in jou. Deze twijfels worden veroorzaakt door alle triggers en spanningen in het stiefgebeuren.
Je kan wél een deel van de oplossing worden door aan de slag te gaan met deze onzekerheid en je angsten. Waar komt het vandaan? Wat in jou maakt je zo onzeker? Zit dit dieper dan het gezin?
Wat doe je wél goed? Waar ben je wél goed in? Focus daar op.
Lees er meer over. In bijvoorbeeld het volgende artikel: Moeite met stiefmoeder zijn.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 2: ‘Ik twijfel aan mijn relatie’

Een andere gekmakende twijfel is die over je relatie. Hoe vaker die twijfel in de lucht hangt tussen jou en je partner, hoe onveiliger voel je je. Ook je partner gaat weifelen als je maar vaak genoeg uitspreekt dat je twijfelt aan jullie twee.

Voor je het weet ga je dreigen dat je weg gaat of anders doet hij dat wel. ‘Ben ik nou gek?’ denk je dan. ‘Hoe zijn we nou in deze strijd beland? We houden toch van elkaar en hebben het toch fijn samen’.

Tips bij relatie-twijfel

Zie die twijfel als je vijand. Niet je partner.
Heel belangrijk: Beslis vandaag nog dat je niet gaat dreigen met een scheiding. Dreigen maakt onzeker en onveilig.
Lees er meer over. In bijvoorbeeld dit blogartikel. Zes fases voor stellen in het stiefgezin.
Vraag eens hoe je partner zich voelt. Toon oprechte interesse.
En vertel wat het met jou doet. Zoiets als: ’Ik wéét dat dit misschien niet rationeel klinkt, maar ik word zo geraakt door… de ex, stiefkind of door jou. Ik denk dat ik gek ben. Maar ik voel me eigenlijk onzeker, afgewezen… ‘ Of wat voel jij van binnen?
Vanuit die zachtheid kom je weer in verbinding met elkaar.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 3: ‘Ik twijfel aan mijn stiefkind’.

Ook zeer herkenbaar zijn de stiefmoeders die vragen stellen rond het gedrag hun stiefkind. ‘Is ze wel normaal? Is het niet raar dat ze niks lust, niet alleen kan slapen, op de grond gaat liggen schreeuwen, dat ze huilt, schopt, liegt en mij uit de weg gaat?’

Is dit normaal gedrag? Meestal wel. Is het negatief gedrag? Jazeker. Het is jouw/jullie taak om door die negatieve houding heen te kijken, een laag dieper te gaan, en te proberen te begrijpen waar het gedrag vandaan komt.

Soms is er uiteraard wel meer aan de hand. Trek dan aan de bel bij je partner en adviseer hem/haar om in overleg met de ex een afspraak te maken met de huisarts, een kindercoach of psycholoog.

Tips bij twijfels aan het kind

Ga lezen over ontwikkelingsfasen en psychologie van kinderen, over de pre- of echte puberteit.
Of lees bv dit blogje over hoe je om gaat met een vervelend stiefkind.
Onthoud dat negatief gedrag áltijd symbool staat voor een dieper onderliggend dilemma. Zoals dat kinderen loyaal zijn aan hun moeder en daarom jou ‘moeten’ negeren.
Het ligt dus niet aan jou, en nee, je bent niet gek!

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 4: ‘Ik twijfel aan de ex’

Dat je gaat twijfelen aan het gezonde verstand van de ex van je partner (of van jouw ex) is ook heel begrijpelijk. Je twijfelt aan opvoedmethodes, of ze jouw partner misschien wel terug wil, aan haar dominantie en bemoeizucht en of ze sowieso mee wil werken aan het doel wat jij voor ogen hebt: Normale, vriendelijke relaties met elkaar zodat de kinderen het goed hebben. Ben je nou gek als je zo aan haar/zijn intenties twijfelt? Nee!

Maar let op: Deze twijfels en negatieve gedachten kunnen bij jou leiden tot wrok, rancune, razernij of haat. Dat gaat echt aan je vreten. Dat willen we niet.

Tips bij twijfels over de ex

Vergiftig jezelf niet met al deze negatieve twijfels en gedachten. Zo maak jezelf kapot.
Ook de ex is een mens met gevoelens, angsten en onzekerheid áchter die fasade. Het helpt om dat inzien.
Een grenslijn maken tussen jouw eigen gevoeligheden en de feiten (zoals bv hoe vaak zij en je partner appen).
Een lijstje maken van die feiten en samen met je partner bespreken of het ook anders/minder/meer kan.
Of lees dit blogje voor meer tips: De ex is een heks.

Ben ik nou gek? Vijf veel voorkomende twijfels bij stiefmoeders. Nr 5: ‘Ik twijfel aan de familie’

De omgeving kan een behoorlijk negatieve invloed hebben op je gemoedstoestand. Je hebt te maken met je eigen ouders, broers, zussen en de hele familie. Dan die van je partner. Die van je ex. En die van de ex van je partner. En dan heb ik het niet eens over vrienden, bekenden, buren, ouders op het schoolplein of collega’s. Pfff… wat een boel oordelen, goedbedoelde adviezen of ronduit rot opmerkingen. Ik noem er een paar waardoor je gaat twijfelen aan jezelf, je partner of de gehele toekomst in je samengestelde gezin:

Je wist toch waar je aan begon!
Waarom laat je zo over je heen lopen?
Ach, het valt wel mee, gewoon doorgaan met ademhalen.
Je moet wat aardiger doen tegen de stiefkinderen.
Waarom doe je zo boos tegen je partner?
Je moet je niet zo aanstellen en hup doorzetten maar
Het komt vanzelf wel goed!

Tips bij familie-twijfels

Niet te harden, toch? Al die ‘goedbedoelde’ tips die je krijgt van je omgeving. Hier een aantal adviezen die je hopelijk wél een handje helpen.

Maak duidelijk dat je een luisterend oor nodig hebt. En géén adviezen.
Herhaal een mantra in je hoofd: ‘Ik twijfel en dat is ok. Ik ben ok. Ik ben kwetsbaar én krachtig.’ Of wat jou ook helpt.
Je hoeft niet door iedereen aardig gevonden te worden. Je bent wie jij bent. Laat ze maar kletsen dus.
Dit is jouw pad, jouw weg, jouw leven. Niet die van hun.

Conclusie

Het is niet jouw schuld dat de stiefkinderen zo klieren of dat je geen contact met ze krijgt. Of dat het bikkelen blijft met de ex. Maar. Het is ook niet de schuld van je partner, het karakter van zijn ex, de nieuwe vlam van jouw ex-partner of van een van de kinderen. Het zit hem in de complexheid van relaties in het samengestelde geheel die de stress, spanning en (innerlijke) conflicten oplevert.

Dus ook al denk je soms: Ben ik nou gek? Mijn antwoord is: NEE! Het is normaal en herkenbaar wat je meemaakt.

Oplossing

Wel kun jij je kans pakken om deel uit te gaan maken van de oplossingen. Want er zijn oplossingen. Ook jij kan het gevoel van meer lucht, licht en zon gaan ervaren, als je gemotiveerd bent om aan de slag te gaan. Ik gun het je van harte.

P.S. De stiefmoeder die dacht dat ze gek was, heeft gekozen voor een coaching-pakket van vijf sessies en is inmiddels vol goede moed aan het werk. Wil jij ook een gratis sessie uitproberen? Dat kan. Mail waarom jij dit nu nodig hebt, naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet word jij uitgekozen.

Annette van der Maarel is een ervaren coach/counsellor die al sinds 2012 ouders en stiefouders begeleidt. Je kunt terecht in haar gezellige praktijkruimte, maar online werkt ook prima!

Annette is geboren in 1965 en heeft ook persoonlijke ervaring zowel in de rol als stiefmoeder als bio-moeder.

Ze houdt van lekker eten, reizen met de camper, lange wandeltochten maken, netflixen, van haar Spaanse hondje en haar samengestelde gezin.

Wil je dit delen? Dank!

28 november 20221 juni 2023

Gelukkig samengesteld gezin

Een gelukkig samengesteld gezin worden. Dat is uiteraard het doel van al die verliefde partners die vol goede moed het stiefgezin in stappen. In dit blog lees je waarom het zo moeilijk is. En dat je de diepte in moet om echt te begrijpen wat er mis gaat. Zodat je wél een gelukkig stiefgezin kunt worden. Maar dan anders dan je had gedacht.

Gelukkig samengesteld gezin

‘We zijn zo verliefd, zo gemotiveerd. Wij gaan het redden! We houden immers van elkaar!’ Herken je die gedachte? Die hebben we allemaal gehad toen we vol goede moed het samengestelde gezin in stapten.

Maar helaas pindakaas. Zo eenvoudig is het niet om een gelukkig samengesteld gezin te worden. Liefde overwint, maar in het samengestelde gezin feitelijk vaker niet dan wel. Je weet het vast, het merendeel van stellen in stiefgezinnen gaat uit elkaar.

Omdat je de scherven niet aan elkaar gelijmd krijgt
Omdat de kinderen niet mee veren
Omdat de exen te veel invloed houden
Omdat je partner zich afgewezen, aangevallen, niet gewaardeerd voelt
Omdat je constant ruzie krijgt over zijn of haar kinderen
Omdat je je niet meer begrepen voelt
Omdat je niet meer met elkaar praat
Omdat de pijn te groot wordt.

Waar gaat het dan precies mis?

De meeste van ons zien niet in hoe verstrikt je raakt in de kluwen. Van onzichtbare draden, die van loyaliteit, biologische banden, genen, het gevoel er buiten te staan, geen controle te hebben op de ex of partner of kinderen, geen invloed te hebben op de sfeer in huis. Dat wekt zo ongelofelijk veel heftige en nare emoties op. Die kunnen de pan uitrijzen en meer kapot maken dan je lief is of ze zorgen ervoor dat je alles wegstopt en zelf steeds meer wegkwijnt.

Veel modellen en therapieën over het samengestelde gezin in coachingland gaan niet dieper dan tips over verbeterde communicatie of huishoudelijke adviezen of hoe om te gaan met conflicten in het algemeen. Ook helpen theorieën over systeemtherapie niet genoeg om een gelukkig samengesteld gezin te worden.

De diepte in

Belangrijk is om je te begrijpen dat er méér aan de hand is. Wat dan? In een notedop is het dit: We dromen over emotionele verbindingen die misschien nooit te realiseren zijn in een nieuw samengesteld gezin.

De pijn die het stiefgezin veroorzaakt kun je vergelijken met wat in EFT (Emotional Focused Therapy) de OERPANIEK heet.

Die oerpaniek ontstaat in ons brein als we geen emotionele verbinding voelen. Dat is de verbinding die een baby nodig heeft van haar ouders. De veilige hechting. Die ervoor zorgt dat je een stabiele volwassenen kunt worden, een mens dat pijn kan dragen. Die het kan verdragen als je tijdelijk uit contact bent met de mensen waar je van houdt.

Want dat hoort bij relaties, dat we elkaar even niet begrijpen. Conflicten, ruzies, afstand, eenzaamheid horen erbij.

De paniek en angst die hier onder zit, stamt uit de oertijd. Toen hadden we geen overlevingskansen zonder mensen om ons heen. Geen voedsel, veiligheid, zekerheid zonder mensen die elkaar beschermen. De emotionele banden zijn het biologische kit, dat houdt ons samen, dat maakt dat we ons om elkaar bekommeren, voor elkaar zorgen, elkaar in leven houden… In de oertijd wás dit cruciaal.

Op een bepaalde manier geldt dit ook nu nog in de 21ste eeuw. We hebben anderen nodig. Als we ons veilig voelen, door die banden met onze geliefden, kunnen we onszelf zijn, liefhebben, durven we de wereld in, kunnen we bijdragen, opvoeden, zorgzaam zijn, meedoen, compassie hebben met onszelf en anderen. Hierdoor krijgen we zelfstandigheid en autonomie. Kunnen we een gelukkig gezin vormen.

In het samengestelde gezin komt die oerpaniek sneller opzetten en veroorzaakt hij meer pijn dan in andere relaties. Omdat de basis van het samengestelde gezin in feite het tegenovergestelde is van die emotionele veiligheid.

Oerpaniek

Als je een samengesteld gezin begint, ga je samenwonen met mensen die je niet kent. Kinderen willen daarnaast ook helemaal niet gaan samenwonen met de nieuwe partner van je ouder. Ze zouden zelfs het liefst willen dat papa en mama weer bij elkaar komen.

Je gaat samenleven met mensen die anders zijn. Met andere waarden en normen. Met andere genen, humor, taalgebruik. Ze hebben andere gewoonten, smaken, een ander verleden, andere herinneringen. Mijn Vlaamse collega Cindy Schepers vergelijkt het met hoe je als verschillende landen onder een dak woont. Alsof je verschillende talen spreekt en uit een andere cultuur komt.

Dat moet dan opeens een geheel worden. Het liefst dan ook nog een stralend, gelukkig, lachend, sprankelend gezin. Aan een lange tafel onder een boom in de tuin gelukkig samen eten. Zo’n soort beeld.

En als je dan de pijn ervaart omdat je anders bent. Of als je steeds meer kritiek hebt om degene die je niet kent en anders is, dan kom je al snel bij de oerpaniek uit. De veilige basis die je nodig hebt, is weg. Je wordt niet gezien, niet gewaardeerd, niet gehoord, en voelt je niet geliefd of geaccepteerd. Hoe heftig is dat!

En vaak gaat dit hele proces dus onbewust en bovendien razendsnel. Je komt zonder dat je het weet terecht in een negatieve spiraal waar uiteindelijk die angst op de bodem ligt. Vaak bagatelliseren we dit. Wuiven we de angst weg. Maar die oerpaniek in ons onderbewustzijn is dé reden dat er geen gelukkig samengesteld gezin van komt.

Vechten, vluchten of verstijven

Wat we doen als we in die oerpaniek terecht komen? Dat in je reptielenbrein aanvoelt als een acuut, levensbedreigend gevaar?

Dat vechten we. We worden woedend, maken ruzie, trekken, duwen. Alles voor de liefde, voor de verbinding, voor de relatie met je partner, met je stiefouder of stiefkind. Je wilt zo graag een gelukkig stiefgezin.

En je ratio begrijpt best dat het niet werkt om kritiek te leveren, of boos uit te vallen. Maar toch gebeurt het. Want op een vreemde manier zoeken we hiermee contact. Alles om een reactie uit te lokken. Alles aan om tóch gezien te worden. Toch gehoord. Om te testen of de ander er nog voor ons is.

Of het is vluchten. Hoe harder je partner, de ex of stiefkind aan je trekt of in je gevoelige plekken prikt. Hoe meer verdwijnt degene , die het vluchten als zijn primaire stress-reactie heeft. Vlucht weg, om niet te hoeven voelen, om zijn angst tot rust te laten komen en zijn of haar eigen wonden te likken. En zo een gevoel van veiligheid te creëren.

Dit vat de ‘vechter’ op als nog een afwijzing, want die wil allemaal maar contact. Die wil verbinding!

Degene die verstijft wekt ook de wanhopige woede op van de ‘vechter’. En de ‘vluchter’ rent nog harder weg voor het emotieloze gezicht van de ‘verstijver’. Ook hier is het resultaat: Géén verbinding. Géén emotionele veiligheid. Geen contact. Zo drijf je steeds verder uit elkaar en steeds verder weg van een gelukkig stiefgezin.

Gelukkig samengesteld gezin

Als je die oerpaniek beter begrijpt. Dan kun je wat afstand nemen. En je realiseren dat het niet jouw schuld is. Of die van de ander. Maar dat de negatieve spiraal de vijand is van een gelukkig samengesteld gezin.

Met dat inzicht kun je leren stappen zetten en ondanks alles wél in verbinding te komen. Aldoor weer opnieuw. Dit is niet makkelijk. Maar het valt te leren!

Die verbinding met je partner is waar je aan zult moeten werken. En die met jouw eigen biologische kinderen. Daarna volgt een emotionele band met je stiefkinderen.

Soms is die band niet mogelijk. Omdat de verschillen te groot zijn. De culturen te ver uit elkaar staan. En de emotionele verbinding niet kan plaatsvinden.

Ruimte voor geluk

Dit inzicht geeft vaak in eerste instantie een gevoel van rouw en verdriet. Maar het kan ook voor opluchting zorgen. ‘We doen zo ons best, maar het is niemands fout. Het zit hem in die negatieve spiraal’.

Daarmee schep je een ruimte om het anders te zien. En anders te doen. En andere banden te creëren met je stiefgezin. Of om simpelweg alleen maar vriendelijk met elkaar om te gaan. En te accepteren dat het niet meer wordt. Dit kan ook een vorm van een gelukkig stiefgezin zijn.

Het mooie en wonderbaarlijke is dat hoe meer acceptatie en innerlijke rust er komt, hoe meer plek er toch kan ontstaan voor verbinding en contact. Met jezelf, met je partner, en alle mensen in een gelukkig samengesteld gezin. Er is hoop. Ook voor jou en jullie.

Meer lezen?

Dit is misschien ook interessant voor jou:

Zes fases voor stellen in het stiefgezin

Opvoeden in het samengestelde gezin

Annette van der Maarel is een ervaren coach, ze begeleidt al tien jaar stiefouders en ouders in het samengestelde geheel. Ze blijft zich ontwikkelen door cursussen te volgen en veel te lezen in haar vakgebied. Ook geeft ze nog steeds gratis strategiesessies van 30 minuten weg. Wil je daar voor in aanmerking komen? Mail dan naar coaching@annettevandermaarel.com en je hoort snel of jij wordt uitgekozen.

Wil je dit delen? Dank!