Ken jij je kind- en je stiefkind echt?
Zoals ze nu zijn? Weet je wat er in hen omgaat?
Het antwoord: Anders of beter communiceren met je stiefkind.
Als iemand je echt ziet en hoort, dan pas kun je groeien als mens. Dat is zo waardevol. Voor je stiefkind. Maar ook voor jou, want zo word jij deelachtig in het leven van je stiefkind. En van je gezin. Hier zeven tips om dit te bereiken!
Magische bruggen bouwen
Ken je dat gevoel? Dat iemand écht naar je luistert. Iemand die je helemaal begrijpt? Die niet met adviezen, preken of tips komt. Maar iemand die er gewoon maar voor je is?
Echt naar iemand luisteren is dé manier om in verbinding te komen met een ander, op een dieper niveau. Het is alsof er een brug tussen jullie komt. Van ziel naar ziel. Van hart tot hart.
Je weet vast wel hoe helend dit is – tja, het heeft bijna iets magisch.
En ja! Het valt echt te leren. Ik zeg niet dat het makkelijk is om je stiefkind écht te gaan zien zoals ze is. En écht te gaan luisteren naar haar verhaal. Al helemaal niet als die relatie stroef loopt…
Maar het kan wel.
Jij als stiefmama kunt enorm veel betekenen voor je stiefkind. En als je leert communiceren levert dit een band op die ook jouw leven verrijkt.
Ook jij kan het leren.
Ook jij kunt die magische bruggen gaan bouwen. Het is een kwestie van vaardigheden aanleren en die je eigen maken. Het op jouw eigen manier gaan toepassen. En veel oefenen!
Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!
Echte verbinding voelen met de ander is een van onze basis behoeften.
Als we volledig gehoord en gezien worden, kun je je veilig voelen. Het geeft het gevoel van goedkeuring.
Het geeft kinderen het gevoel er te mogen zijn. Precies zoals ze zijn. Vanuit deze vruchtbare grond kunnen kinderen gaan groeien tot evenwichtige volwassen met vertrouwen in zich zelf, in anderen en al het goede en mooie in het leven.
Dit is een groots geschenk dat jij zomaar kunt geven aan je stiefkind (en je eigen kind uiteraard en alle mensen in je omgeving). Jouw beloning is de voldoening om je stiefkind te zien groeien. Deelachtig te worden van haar wereld. En daarmee word je ook nog meer deelachtig van je gezin.
Dwars door die weerstand heen
Vanzelf gaat het niet. Je moet er wel wat voor doen om op zo’n niveau te gaan communiceren met je stiefkind.
Misschien moet je door lagen van onverschilligheid, ongewenst gedrag of boosheid heen.
Misschien zit de weerstand meer in jou dan in je stiefkind.
Je kunt NU het besluit nemen om de knop om te gaan zetten. Om jouw eigen weerstand te parkeren. Of beter nog: Er doorheen te gaan. En de vaardigheden waarvan ik je hier een aantal aanreik, gewoon maar te uit te gaan proberen.
Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!
Dit zijn vragen van stiefmoeders die bij mij in coaching komen:
- Hoe communiceer je nu met je stiefkind?
- Hoe begin je sowieso een gesprek?
- Hoe dring je door?
- Wat zeg je dan als je normaliter nooit met elkaar praat?
Hier krijg je zeven tips om vanaf nu anders in gesprek te gaan met je stiefkind. Onthoud maar dat het een kwestie van oefenen is. Lukt het niet meteen, geef dan vooral niet op en ga er de hele zomer mee verder.
1. Echt luisteren begint met een intentie
Bij jou. Vanuit jouw hart en ziel naar je stiefkind toe. Die intentie kan je verwoorden als je even tot rust komt, met je aandacht naar binnen gaat en ruimte schept. Dan komt het vanzelf. Een aantal voorbeelden:
- Ik ga nu voorbij mijn eigen weerstand die ik heb over mijn stiefkind.
- Ik wil nu niet zijn moeilijke kanten zien, maar het goede in hem.
- Mijn intentie is dat ik nu mezelf wil laten zien in dit gesprek.
- ‘Mijn intentie is om naar het verhaal van mijn stiefkind te luisteren. Met nieuwsgierigheid. Interesse. Begrip. Empathie.
- Mijn intentie is om er gewoon maar te zijn voor mijn stiefkind.
- Ik ga hem niet in de rede vallen, maar ik ga alleen maar luisteren. Zo vriendelijk en open als ik maar kan.
- Ik wil nu echt contact maken met wie hij van binnen is.
- Ik wil niet boos zijn. Ik wil vriendelijk zijn.
Als je deze stap overslaat, dan voelt het voor de ander niet echt. Dan ben je niet oprecht, niet authentiek. En dan vervaagt die magische brug meteen.
2. Ga in gesprek
Vooral met pubers is het belangrijk dat je elkaar niet aldoor aan hoeft te kijken.
Want dat voelt ongemakkelijk of bedreigend voor je puber.
Doe dus iets naast elkaar. Wandelen. Auto rijden. Zwemmen. Een hartige taart bakken. Tekenen. In de zon liggen. Onkruid wieden. Roeien.
Let op! Het kan zomaar zijn dat je stiefkind nog niet toe is om je beter te leren kennen. Of het kan ook zijn dat hij moe of humeurig is.
Neem dit dan niet persoonlijk, benoem het en probeer het zeer binnenkort weer. Kies dan een tijdstip uit wanneer jullie allebei zijn uitgerust.
´Ik merk dat je nu niet wil praten, klopt dat? Dat is prima, dan probeer ik het binnenkort weer. Ik wil je namelijk graag beter leren kennen´.
3. Non-verbale communicatie
Voel die intentie in je lijf, in iedere vezel. Bereid je voor door even met je aandacht naar binnen te gaan. Te focussen.
Neem een open vriendelijke houding in. Dus ga niet met je armen over elkaar zitten. Ontspan je gezicht even bewust en kom aldoor terug bij je eigen intentie. Maak er een soort mantra van die je herhaalt.
Vooral als je je toch geraakt voelt door die weerstand van je stiefkind. Jij bent de volwassene, jij gaat het goede voorbeeld geven. Straal uit dat je er voor de ander bent. Dit is een cadeau dat je wilt geven. Straal dat uit met je lichaamstaal.
4. Geen adviezen geven
De bedoeling van dit gesprek is dat je contact maakt, elkaar leert kennen, en vooral luistert!
Laat je niet verleiden om af te dwalen naar een zijspoor en ongevraagde adviezen te gaan geven. Met oplossingen te komen. Of nog erger: om te gaan preken of je stiefkind de les te gaan lezen. De bedoeling is contact maken. Als de sfeer luchtig en licht is kom je het verst.
5. Vragen stellen
Dan is het tijd om in gesprek te gaan vanuit die frisse blik die je nu hebt.
Maar hoe doe je dit dan en wat vraag je dan eigenlijk? Er zijn veel stiefmoeders die hier onzeker over zijn.
Allereerst: Stel OPEN VRAGEN! Niet de vragen dus waar je ‘ja’ of ‘nee’ op kan antwoorden. Want dan is het gesprek meteen voorbij.
Hier 35 vragen die je op weg kunnen helpen. Gebruik deze vragen als een begin. Als de eerste pijlers van je brug. Als het gesprek lekker loopt, heb je die vragen niet meer nodig. Deze vragen zijn om je kind beter te leren kennen.
En logisch – hoe minder je elkaar kent of hoe groter de drempel is voor jou om dit gesprek aan te gaan – hoe luchtiger houd je de vragen!
Hoe begin je? Zeg dit : ‘Goh, ik moest opeens hieraan denken en ben nieuwsgierig naar je antwoord op deze vraag…’
- Wat is je favoriete film op Netflix en waarom?
- Wat is je vroegste herinnering?
- Wat is favoriete game – en waarom?
- Wat is jouw droombestemming voor een vakantie?
- Wat zou je meenemen naar een onbewoond eiland?
- Wie zou je meenemen naar een onbewoond eiland?
- Wie is je beste vriend?
- Wat is je lievelingseten?
- Waar droom je over ‘s nachts?
- Waar denk je aan voor je gaat slapen?
- Wat vind je een grappig filmpje op youtube en wil je dat laten zien?
- Waar heb je de grootste hekel aan?
- Wie is je beste vriend/vriendin?
- Wat was je leukste leraar ooit?
- Welke kleding vind je leuk, kun je die op insta laten zien?
- Waar maak jij je zorgen over?
- Wat zou je graag als huisdier willen?
- Als je een dier zou zijn, wat zou je dan zijn?
- Wat zou je graag willen leren?
- Noem iets waar je bang voor bent?
- Wat is moed volgens jou?
- Wat is je lievelingsboek en waarom?
- Welke juf vond jij het leukste op de basisschool?
- Waar ben je trots op dat je voor elkaar hebt gekregen?
- Wat zijn jouw beste eigenschappen?
- Wat vind je leuk aan ons stiefgezin?
- Wat vind je er lastig aan?
- Wat vind jij het allerleukste om te doen?
- Waar word jij blij van?
- Wat vind je dat ik goed doe als stiefmoeder?
- Wat zou ik beter of anders kunnen doen?
- Waar word je blij van?
- Wat geeft je hoop?
- Waar word je chagrijnig van?
- Wat is geluk volgens jou?
6. Samenvatten
Een makkelijke en zeer belangrijke tool in het actief luisteren is om samen te vatten.
Het hoeft maar kort. Plak er meteen een woordje van empathie aan vast.
Ga dus niet in op de inhoud. Dit is de tijd om te luisteren!
Onthoud dat je dit doet zodat je stiefkind zich gehoord en gezien voelt. Vergeet de magische brug niet!
- ‘Aha, je houdt van deze game!’
- ‘Je wordt er heel verdrietig van als ik boos word’
- ‘Ik vind het heel naar voor je als jij je verdrietig voelt’
- ‘Ik merk dat je dit super leuk vind’
- ‘Wat fijn dat je zo’n goede vriendin hebt’
En je kunt er een vraag van maken, want dan kan de ander nog wat meer invullen voor het geval dat je hem niet goed begrepen hebt – dit dus voor meer ingewikkelde vragen en gesprekken.
- ´Dus jij vindt dat het best goed gaat met ons stiefgezin, maar hoor ik je goed en zeg je dat je het jammer vindt dat er soms ruzie is?´
- ‘Begrijp ik je zo goed en bedoel je dat je dit heel vervelend vindt?’
- ‘Bedoel je dat je het graag anders zou willen?’
- ´Voor jou staat dus voetbal op nummer 1, en dat wist ik wel, maar nieuw voor mij is dat je ook zo zo leuk vindt om in bomen te klimmen´
7. Vergeet jezelf niet
Als de brug er nu is tussen jullie, dan kun je ook over jezelf vertellen.
En anders misschien in een volgend gesprek als je samen iets leuks gaat doen deze vakantie.
Snijdt onderwerpen aan als: Hoe was ik zelf als kind. Wat vond ik moeilijk op die leeftijd? Hoe ervaar ik het stiefgezin? Wat vind ik er lastig aan en wat vind ik er mooi aan?
Je zult zien dat als er eenmaal een vertrouwelijke sfeer is, en het kind zich echt gehoord en gezien voelt, dat hij graag jou beter wil leren kennen!
Dit is maar een beginnetje
Ik ben heel benieuwd wat voor mooie dingen dit allemaal voor je gaat opleveren. Ik hoop van harte dat je wat hebt gehad aan deze blog.
Deel je hem? Top!
Meer lezen? Misschien vind je deze blogs ook interessant.
Annette van der Maarel is coach en counsellor. Ze begeleidt stiefmoeders, bio-vaders en hun kinderen om meer rust, geluk en verbinding te creëren in hun samengestelde gezinnen. Ze weet er zelf ook alles van in haar persoonlijk bestaan en heeft daarnaast al jarenlang ervaring in haar vak.
