Stiefmama, ga daten met je man!

stiefmama, ga daten met je man!

man stiefgezinHet is zomer! Tijd voor romantiek. Voor fijne dagen met je lief.  Maar ja. Hij heeft kids. Jij hebt kids. Jullie hebben samen kids. Je gaat met de hele bups op vakantie. Dan zijn er nog exen. Familie en vrienden met wie je af wilt spreken. Misschien moet je vooral werken en heb je weinig vrije dagen. Dus stiefmama, ga daten met je man!

Hoe krijg je het dan voor elkaar om ook nog van elkaar te genieten? Eigenlijk wéét je alles waar ik hier over schrijf wel, alleen we passen het te weinig toe. Dus lees dus snel verder voor praktische tips over hoe je jullie relatie in het zonnetje kunt zetten.

Stiefmama, ga daten met je man!

Stiefmama, ga je vaak op date met je man? Als  ik die vraag stel aan cliënten kijken ze me verbaasd aan. ‘Nee, echte afspraakjes doen we eigenlijk niet’, zeggen ze dan. Ik begrijp het ook wel – en om eerlijk te zijn, is het er deze drukke maand voor de vakantie er óók niet van gekomen bij ons – en toch is het een van de basis ingrediënten van een gelukkig stiefgezin.

Ik zit zelfs nu op een zomerse avond deze blog te schrijven terwijl mijn man net binnenkomt en me vrolijk gedag zegt – en ik besef nu dat ik helemaal opgeslokt ben door het schrijven (voor mij voelt werken totaal niet als werken) en helemaal geen aandacht voor hem heb :-).

Dat ga ik dan zo goedmaken als ik klaar ben met schrijven!

Je partner is de reden dat je in dit gezin bent gestapt. Hij is de man van je leven (of de vrouw als je lesbisch mocht zijn) hij is je prins op het witte paard (wel met twee pony’s er naast voor zijn kids :- ), hij is je soulmate, je lief, je maatje, je beste vriend, je rots in de branding.

Dus ik raad je dit vanuit mijn hart aan: Stiefmama, ga daten met je man!

Het begin was anders voor jullie

Een stel zonder kinderen begint heel anders. Je hebt alleen elkaar. Je leert elkaar door en door kennen.

Dan komen er pas kids – als je ze sowieso al gewild had, want misschien had je geen kinderwens. Maar stel dat je die wens wel had, dan krijg je pas een ouderrol als je elkaar al van haver tot gort kent. En die ouderrol daar groei je heel langzaam in.. Als stiefmama heb je die negen maanden niet om alleen al maar te wennen aan het idee en je grondig voor te bereiden.

Ouders groeien langzaam in hun nieuwe jasje als papa en mama. Ze maken fouten. Ze leren.  Biologische ouders maken een totale transformatie door, ook diep van binnen. Op zielsniveau. Je wereld verandert. Je wordt krachtiger dan ooit tevoren, maar ook heel kwetsbaar. Je groeit ondertussen ook als het gaat om de praktische kanten. Je leert dat elk geluidje van je baby een andere betekenis heeft. Je leert omgaan met peuterpubers die het woordje ´nee´ hebben ontdekt. Je leert basisschool kinderen troosten als ze hartstochtelijk huilen om het verlies van een BFF. Je leert je puber dat er grenzen nodig zijn, je leert om te blijven lachen samen ook al is hij nog zo dwars en opstandig.

Voor jou als stiefmoeder is er vanaf de start al een zeer wankel evenwicht. Jij draagt dit allemaal niet met je mee. Jij werd zo het diepe in geduwd. Zónder al die ervaring en kennis over deze kinderen. En…. zonder de automatische en onvoorwaardelijke liefde die je partner en zijn ex voor hun kinderen voelen vanuit elke cel in hun lichaam.

Tijd voor elkaar

Stellen met kinderen gaan trouwens sowieso vaak teveel op in de zorg voor hun kroost. Ze leven vaak met en voor hun kids en de romantische liefde raakt op de achtergrond. Dit is een van de redenen waarom een op de drie stellen met kinderen uit elkaar gaan.

Daarom zal elke relatietherapeut je adviseren om tijd vrij te maken voor jou en je partner. Om regelmatig leuke dingen te doen, uit te gaan eten of een weekendje weg te gaan. Om de liefde en elkaar te vieren.

Maar hoogst waarschijnlijk heb je geen problemen met dit advies, toch stiefmama?

En verlang je juist naar meer qualitytime met je vriend of man. Al helemaal als je zelf geen kinderen hebt, ze niet had willen hebben of als je stiefkinderen fulltime bij jullie wonen. Je wilt niets anders dan te daten met je man!

Je snakt naar ruimte, rust en aandacht voor elkaar zónder dat er weer een kleverig kind zich tussen jullie in wringt op de bank.

Je wil heel graag weten of jij er nog toe doet. Of je partner jou nog zo leuk vindt als toen. Je wilt je zo graag weer één voelen met hem op zielsniveau.

Afspraakje

Gelukkig is het voor de meeste stiefstellen ook echt heel fijn om weer samen te zijn als je eenmaal een afspraakje hebt. Gelukkig is die vlam er nog. Gelukkig ben je nog gek op elkaar. Kun je samen lachen, praten, vrijen, onbezorgd vrolijk zijn. Misschien heb je ook wel flinke discussies als je eenmaal energie in elkaar steekt. Maar ook dat hoort erbij om de band tussen jullie te verstevigen, om elkaar aldoor opnieuw te leren kennen.

En je merkt waarschijnlijk ook meteen dat de band zich dan weer verdiept, je elkaar weer opnieuw ontdekt, en je echt nog steeds diep en innig van elkaar houdt. Je merkt dan ook dat dit je zo goed doet als de stiefkindertjes er weer zijn. Toch?

Want dan heb je toch net wat meer aandacht, een knipoog, een glimlach en dan kun je de problemen in je stiefgezin veel beter aan!

Daarom is het zo belangrijk niet alleen voor jou en voor jullie, maar voor de toekomst van je hele gezin. Daarom mijn vraag: Stiefmama, wanneer had jij voor het laatst een afspraakje met je man?

Stiefmama, wanneer had jij voor het laatst een afspraakje met je man?

Het gaat niet vanzelf.

En één date is géén date.

De band tussen jullie is als een tuin. De planten hebben water, zon, voeding en liefde nodig om te groeien en te bloeien. Er moet gewerkt worden in die tuin. Er moet gezaaid, gemest en gewied worden. Dan pas kun je oogsten.

Dit moet elk jaar opnieuw gebeuren. Elk seizoen heeft zijn speciale zorg nodig.

Regelmatige dates staan voor die zorg voor jullie relatie.

Je partner is een papa

Voor veel bio-vaders is het heel lastig om die dates in te plannen als zijn kinderen bij jullie bivakkeren. Waarom? Bio-pappa’s voelen zich schuldig. Ze hebben zo verlangd naar hun kids.  Ze zijn bang voor conflicten. Ze willen hun kids niet teleurstellen. Ze willen niet dat de kinderen liever bij mama zijn.

Ze willen ze daarom niet alleen laten.

En toch kun je prima af en toe een oppas inhuren. Of zijn ouders vragen om in te springen. Of de kinderen bij de buren laten logeren, en de buurkids een volgende keer te logeren krijgen.

Anders zorg je ervoor dat je op date gaat als de kids er niet zijn. Als je co-ouderschap hebt kun je misschien wel een paar weken samen op vakantie.

De kinderen moeten misschien wennen aan het idee van datende volwassenen. Maar voor hun is het ook belangrijk dat jullie een stevige en fijne relatie hebben. Hoeveel moeite ze misschien nog hebben met het stiefgezin en met jou – om wéér te gaan scheiden zitten ze ook niet op te wachten.

Niet zo romantisch?

Ik weet het. Het klinkt niet bepaald spontaan of romantisch om in je agenda te bladeren. ‘Oh ja, as donderdag heb ik een afspraakje met mijn man’.

Toch wil ik het je van harte aanbevelen. Ga er deze vakantie samen over na denken.

Wat is realistisch? Een keer per week? Een keer per maand? Haal je agenda er gewoon bij en maak een afspraakje met je man!

Je kunt ook nu een date inplannen en die dag beslissen wanneer je de volgende keer afspreekt.

Oh, nu we het toch over romantiek hebben. Spreek ook meteen af dat je niet gaat zitten malen over de ex, dat je niet gaat bakkeleien over broodkorstjes die niet opgegeten worden of over alimentatieproblemen.

De bedoeling is dat je het heerlijk hebt samen. Dat je diep in elkaars ogen kijkt, samen lacht en leuke dingen gaat doen.

Wel samen tijd deze zomer

Misschien ga jij deze zomer wel alleen met je partner weg. Dan heb je een heerlijke tijd voor ogen om samen jullie liefde te vieren.
Ga genieten van elkaar, maak er een heerlijke zomer van!

Ik ben heel nieuwsgierig hoe het voor jou is. Wil je het laten weten hoe vaak jullie daten? Schrijf er hier beneden een comment. Dat zou zo leuk zijn!

P.S. Dit blog sluit trouwens mooi aan bij de online minitraining die ik speciaal voor jou heb gemaakt. Drie gratis lessen in het ‘Zomer Survival Kit’ over hoe jij de beste zomer ooit krijgt. Samen met je gezin! Geef je nu op via de startpagina.

Mijn eigen moeilijke emoties

elp mijn vriendin heeft kinderenVakantie betekent stress. En vakantie met je stiefgezin brengt super veel stress met zich mee. Je stiefgezin triggert die stress én moeilijke emoties.  Na een hele dag in een warme auto of dagen lang kamperen met zeurende stiefkinderen word je dan vreselijk boos, geïrriteerd, verdrietig of stil. Ik deel hier wat over mijn onzekerheden en angsten. Want die hebben we allemaal.

Tegenvallers op vakantie

Ik krijg mails van stiefmoeders die de ene na de andere tegenvaller hebben op vakantie. Vlak voor ze weg gingen deed de ex ineens vreselijk moeilijk over het vakantie schema. Of een andere stiefmoeder schreef dat de ex dreigde met een advocaat om de omgangsregeling opeens te wijzigen. Een andere stiefmama meldt dat ze niet meer om weet te gaan met haar stiefkids die alleen maar aan het jengelen en mekkeren zijn.

Ik ben nu zo lang stiefmoeder dat ik echt een weg heb gevonden om  om te gaan met tegenvallers en wat het met mij doet van binnen. Ik weet nu precies wat er in mij gebeurd. Ik heb de leiding over mijn reacties. Ik heb leren omgaan met het – in mijn ogen – moeilijke gedrag van mijn partner of de kids.

Maar ja, er zijn van die dagen dat het me toch NIET lukt. Ondanks al mijn kennis en ervaring.

Dat ik weer recht in zo’n valkuil stap en er niet zomaar een twee drie uitkom.

Vlak voor de vakantie had ik een flinke tegenvaller

Vorige week had ik een flinke dip. Ik wil het heel graag met je delen omdat ik hoop dat je er wat aan hebt.

Misschien heb je het langs zien komen dat ik ook een challenge zou organiseren deze zomer. Ik heb hem afgeblazen omdat er maar weinig deelnemers waren. Ik zag voor me hoe er een grote groep stiefmama´s mee zou doen aan de facebookgroep. Zoals dat eerder was in de twee eerdere edities van de Stiefmoeder Feelgood Challenge. En ook in de Stiefmama Zelfcompassie training die ik heb gegeven.

Voor een actieve groep heb je minstens 70 deelnemers nodig – want niet iedereen vindt het leuk om actief te zijn in zo´n facebookgroep. Dus heb je meer mensen nodig.

Om een lang verhaal kort te maken. Het was nu niet zo. En ik werd overvallen door een oud gevoel van onzekerheid, doordat er zo weinig interesse was.

Mijn innerlijke kritische stem

Ik heb zo’n kritische stemmetje, herken jij dat? Dit siste me toe: ´Het ligt aan jou. Het is niet interessant genoeg. Jij bent niet leuk genoeg. Jij deugt niet´.

Ik voelde me steeds kleiner, en dommer worden. Als een klein onzeker meisje.

Ken je toevallig de stroming Voice Dialogue?

Daar gebruik je juist deze termen. Iedereen heeft een Innerlijke Criticus en een Innerlijk Kind.

En ook een Volwassen deel dat jou hoort aan te sturen.

Maar soms nemen die personages dit dus ongemerkt van je over. En heb je opeens een bang kind achter het stuur, terwijl je Volwassen deel achterin de auto zit. Dat is niet handig!
Vaak gebeurd dit als je onder stress leeft.

Tegenvallers op vakantie- getriggerd door je stiefgezin. Dat betekent stress.
Ik heb die stress dus niet meer zo tijdens de vakantie, maar bij komt die stress én vooral de emoties die hierbij horen dus ook nog zomaar opeens aanwaaien.

Herkenbaar met die innerlijke personages

Het is heel herkenbaar voor mij. Want ik ken dat bange meisje in mezelf wel en die kritische stem. Ze kwam vaak tevoorschijn in het begin van mijn carrière als stiefmama op vakantie. Ik voelde me als dat kleine meisje dat niet mee mag doen. Dat anders is dan de rest.
En de kritische stem die dan wel mezelf op mijn kop gaf: ‘Zie je wel, je bent gewoon niet leuk’ of die stem kan ook een ander de schuld geven in de hoop dat jij je er dan beter van gaat voelen (wat natuurlijk niet zo is)… ‘Wat is je stiefkind toch een stom kind’. ‘Je man begrijpt echt niks van opvoeden, hij is zo’n softie’.

Het kan confronterend zijn, maar wel heel nuttig om jezelf goed te leren kennen incluis al die innerlijke stemmetjes. Ze vormen je innerlijke blokkades. Ze staan in de weg voor echte verbinding en fijne relaties met je stiefgezin. En onthoud maar dat je een aantal gevoelige plekken zult houden. We hebben allemaal een achilleshiel.

Moeilijke emoties getriggerd door je stiefgezin

Je kunt leren om die stemmen te gaan herkennen. Je kunt leren om je innerlijke kind te troosten als er tegenvallers op vakantie zijn. ‘Het is nu even zo dat je man aandacht geeft aan zijn kinderen. Dat is ok. En het is ook ok dat jij je nu even verdrietig voelt!’ De moeilijke emoties getriggerd door je stiefgezin.

Het mooie is dat als je meer over jezelf leert, je dit ook kunt toepassen in andere delen van je leven. In je werk bijvoorbeeld:-)

Je kunt leren om je kritische stem alleen tevoorschijn halen als jij dat wilt en hem nodig hebt. Je kunt steeds meer leren vertrouwen op je volwassen deel dat alle wijsheid in pacht heeft. Dat alles weet. Dat deel waarin jij precies goed bent zoals je bent. Er mag zijn. Mag opbloeien. Plek in mag nemen. Mag schitteren en stralen. Grenzen kunt stellen. Vriendelijk assertief kunt zijn – en alles wat jij wilt!

Thuis in je samengestelde gezin. En overal waar je jezelf mee naar toe neemt.

Mijn volwassen deel zit inmiddels weer aan het roer en zij kan denken: ‘Wat jammer dat het niet gelukt is met dat aantal deelnemers. Het is ok om je zo te voelen, hoor. Maar het wil niet zeggen dat die gedachte waar is. Ga vooral maar door met wat je doet. Geef niet op. Er zijn mensen genoeg die blij zijn met jouw bijdrage als coach en counsellor. Dus gaan met die banaan!’

Annette van der Maarel is coach en counsellor voor samengestelde gezinnen. Ze doet dit werk vooral online en vooral met heel veel plezier. Geef je nu op een gratis en vrijblijvende sessie van 30 minuten om eens te onderzoeken wat er nu precies speelt in jouw gezin en wat voor mogelijkheden er zijn om NU wat te veranderen! Geef je op via: coaching@annettevandermaarel.com

Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!

Ken jij je kind- en je stiefkind echt?

Zoals ze nu zijn? Weet je wat er in hen omgaat?

Het antwoord: Anders of beter communiceren met je stiefkind.

Als iemand je echt ziet en hoort,  dan pas kun je groeien als mens. Dat is zo waardevol. Voor je stiefkind. Maar ook voor jou, want zo word jij deelachtig in het leven van je stiefkind. En van je gezin. Hier zeven tips om dit  te bereiken!

Magische bruggen bouwen

Ken je dat gevoel? Dat iemand écht naar je luistert. Iemand die je helemaal begrijpt? Die niet met adviezen, preken of tips komt. Maar iemand die er gewoon maar voor je is?

Echt naar iemand luisteren is dé manier om in verbinding te komen met een ander, op een dieper niveau. Het is alsof er een brug tussen jullie komt. Van ziel naar ziel. Van hart tot hart.

Je weet vast wel hoe helend dit is – tja, het heeft bijna iets magisch.

En ja! Het valt echt te leren. Ik zeg niet dat het makkelijk is om je stiefkind écht te gaan zien zoals ze is. En écht te gaan luisteren naar haar verhaal. Al helemaal niet als die relatie stroef loopt…

Maar het kan wel.

Jij als stiefmama kunt enorm veel betekenen voor je stiefkind. En als je leert communiceren levert dit een band op die ook jouw leven verrijkt.

Ook jij kan het leren.

Ook jij kunt die magische bruggen gaan bouwen. Het is een kwestie van vaardigheden aanleren en die je eigen maken. Het op jouw eigen manier gaan toepassen. En veel oefenen!

Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!

Echte verbinding voelen met de ander is een van onze basis behoeften.

Als we volledig gehoord en gezien worden, kun je je veilig voelen. Het geeft het gevoel van goedkeuring.

Het geeft kinderen het gevoel er te mogen zijn. Precies zoals ze zijn. Vanuit deze vruchtbare grond kunnen kinderen gaan groeien tot evenwichtige volwassen met vertrouwen in zich zelf, in anderen en al het goede en mooie in het leven.

Dit is een groots geschenk dat jij zomaar kunt geven aan je stiefkind (en je eigen kind uiteraard en alle mensen in je omgeving). Jouw beloning is de voldoening om je stiefkind te zien groeien. Deelachtig te worden van haar wereld. En daarmee word je ook nog meer deelachtig van je gezin.

Dwars door die weerstand heen

Vanzelf gaat het niet. Je moet er wel wat voor doen om op zo’n niveau te gaan communiceren met je stiefkind.

Misschien moet je door lagen van onverschilligheid, ongewenst gedrag of boosheid heen.

Misschien zit de weerstand meer in jou dan in je stiefkind.

Je kunt NU het besluit nemen om de knop om te gaan zetten. Om jouw eigen weerstand te parkeren. Of beter nog: Er doorheen te gaan. En de vaardigheden waarvan ik je hier een aantal aanreik, gewoon maar te uit te gaan proberen.

Communiceren met je stiefkind – zo doe je dat!

Dit zijn vragen van stiefmoeders die bij mij in coaching komen:

  • Hoe communiceer je nu met je stiefkind?
  • Hoe begin je sowieso een gesprek?
  • Hoe dring je door?
  • Wat zeg je dan als je normaliter nooit met elkaar praat?

Hier krijg je zeven tips om vanaf nu anders in gesprek te gaan met je stiefkind. Onthoud maar dat het een kwestie van oefenen is. Lukt het niet meteen, geef dan vooral niet op en ga er de hele zomer mee verder.

1. Echt luisteren begint met een intentie

Bij jou. Vanuit jouw hart en ziel naar je stiefkind toe. Die intentie kan je verwoorden als je even tot rust komt, met je aandacht naar binnen gaat en ruimte schept. Dan komt het vanzelf. Een aantal voorbeelden:

  • Ik ga nu voorbij mijn eigen weerstand die ik heb over mijn stiefkind.
  • Ik wil nu niet zijn moeilijke kanten zien, maar het goede in hem.
  • Mijn intentie is dat ik nu mezelf wil laten zien in dit gesprek.
  • ‘Mijn intentie is om naar het verhaal van mijn stiefkind te luisteren. Met nieuwsgierigheid. Interesse. Begrip. Empathie.
  • Mijn intentie is om er gewoon maar te zijn voor mijn stiefkind.
  • Ik ga hem niet in de rede vallen, maar ik ga alleen maar luisteren. Zo vriendelijk en open als ik maar kan.
  • Ik wil nu echt contact maken met wie hij van binnen is.
  • Ik wil niet boos zijn. Ik wil vriendelijk zijn.

Als je deze stap overslaat, dan voelt het voor de ander niet echt. Dan ben je niet oprecht, niet authentiek. En dan vervaagt die magische brug meteen.

2. Ga in gesprek

Vooral met pubers is het belangrijk dat je elkaar niet aldoor aan hoeft te kijken.

Want dat voelt ongemakkelijk of bedreigend voor je puber.

Doe dus iets naast elkaar. Wandelen. Auto rijden. Zwemmen. Een hartige taart bakken. Tekenen. In de zon liggen. Onkruid wieden. Roeien.

Let op! Het kan zomaar zijn dat je stiefkind nog niet toe is om je beter te leren kennen. Of het kan ook zijn dat hij moe of humeurig is.

Neem dit dan niet persoonlijk, benoem het en probeer het zeer binnenkort weer.  Kies dan een tijdstip uit wanneer jullie allebei zijn uitgerust.

´Ik merk dat je nu niet wil praten, klopt dat? Dat is prima, dan probeer ik het binnenkort weer. Ik wil je namelijk graag beter leren kennen´.

3. Non-verbale communicatie

Voel die intentie in je lijf, in iedere vezel. Bereid je voor door even met je aandacht naar binnen te gaan. Te focussen.

Neem een open vriendelijke houding in. Dus ga niet met je armen over elkaar zitten. Ontspan je gezicht even bewust en kom aldoor terug bij je eigen intentie. Maak er een soort mantra van die je herhaalt.

Vooral als je je toch geraakt voelt door die weerstand van je stiefkind. Jij bent de volwassene, jij gaat het goede voorbeeld geven. Straal uit dat je er voor de ander bent. Dit is een cadeau dat je wilt geven. Straal dat uit met je lichaamstaal.

4. Geen adviezen geven

De bedoeling van dit gesprek is dat je contact maakt, elkaar leert kennen, en vooral luistert!

Laat je niet verleiden om af te dwalen naar een zijspoor en ongevraagde adviezen te gaan geven.  Met oplossingen te komen. Of nog erger: om te gaan preken of je stiefkind de les te gaan lezen. De bedoeling is contact maken. Als de sfeer luchtig en licht is kom je het verst.

5. Vragen stellen

Dan is het tijd om in gesprek te gaan vanuit die frisse blik die je nu hebt.

Maar hoe doe je dit dan en wat  vraag je dan eigenlijk? Er zijn veel stiefmoeders die hier onzeker over zijn.

Allereerst: Stel OPEN VRAGEN! Niet de vragen dus waar je ‘ja’ of ‘nee’ op kan antwoorden. Want dan is het gesprek meteen voorbij.

Hier 35 vragen die je op weg kunnen helpen. Gebruik deze vragen als een begin. Als de eerste pijlers van je brug. Als het gesprek lekker loopt, heb je die vragen niet meer nodig. Deze vragen zijn om je kind beter te leren kennen.

En logisch – hoe minder je elkaar kent of hoe groter de drempel is voor jou om dit gesprek aan te gaan – hoe luchtiger houd je de vragen!

Hoe begin je? Zeg dit : ‘Goh, ik moest opeens hieraan denken en ben nieuwsgierig naar je antwoord op deze vraag…’

  1. Wat is je favoriete film op Netflix en waarom?
  2. Wat is je vroegste herinnering?
  3. Wat is favoriete game – en waarom?
  4. Wat is jouw droombestemming voor een vakantie?
  5. Wat zou je meenemen naar een onbewoond eiland?
  6. Wie zou je meenemen naar een onbewoond eiland?
  7. Wie is je beste vriend?
  8. Wat is je lievelingseten?
  9. Waar droom je over ‘s nachts?
  10.  Waar denk je aan voor je gaat slapen?
  11. Wat vind je een grappig filmpje op youtube en wil je dat laten zien?
  12. Waar heb je de grootste hekel aan?
  13. Wie is je beste vriend/vriendin?
  14. Wat was je leukste leraar ooit?
  15. Welke kleding vind je leuk, kun je die op insta laten zien?
  16. Waar maak jij je zorgen over?
  17. Wat zou je graag als huisdier willen?
  18. Als je een dier zou zijn, wat zou je dan zijn?
  19. Wat zou je graag willen leren?
  20. Noem iets waar je bang voor bent?
  21. Wat is moed volgens jou?
  22. Wat is je lievelingsboek en waarom?
  23. Welke juf vond jij het leukste op de basisschool?
  24. Waar ben je trots op dat je voor elkaar hebt gekregen?
  25. Wat zijn jouw beste eigenschappen?
  26. Wat vind je leuk aan ons stiefgezin?
  27. Wat vind je er lastig aan?
  28. Wat vind jij het allerleukste om te doen?
  29. Waar word jij blij van?
  30. Wat vind je dat ik goed doe als stiefmoeder?
  31. Wat zou ik beter of anders kunnen doen?
  32. Waar word je blij van?
  33. Wat geeft je hoop?
  34. Waar word je chagrijnig van?
  35. Wat is geluk volgens jou?

6. Samenvatten

Een makkelijke en zeer belangrijke tool in het actief luisteren is om samen te vatten.

Het hoeft maar kort. Plak er meteen een woordje van empathie aan vast.

Ga dus niet in op de inhoud. Dit is de tijd om te luisteren!

Onthoud dat je dit doet zodat je stiefkind zich gehoord en gezien voelt. Vergeet de magische brug niet!

  • ‘Aha, je houdt van deze game!’
  • ‘Je wordt er heel verdrietig van als ik boos word’
  • ‘Ik vind het heel naar voor je als jij je verdrietig voelt’
  • ‘Ik merk dat je dit super leuk vind’
  • ‘Wat fijn dat je zo’n goede vriendin hebt’

En je  kunt er een vraag van maken, want dan kan de ander nog wat meer invullen voor het geval dat je hem niet goed begrepen hebt – dit dus voor meer ingewikkelde vragen en gesprekken.

  • ´Dus jij vindt dat het best goed gaat met ons stiefgezin, maar hoor ik je goed en zeg je dat je het jammer vindt dat er soms ruzie is?´
  • ‘Begrijp ik je zo goed  en bedoel je dat je dit heel vervelend vindt?’
  • ‘Bedoel je dat je het graag anders zou willen?’
  • ´Voor jou staat dus voetbal op nummer 1, en dat wist ik wel, maar nieuw voor mij is dat je ook zo zo leuk vindt om in bomen te klimmen´

7. Vergeet jezelf niet

Als de brug er nu is tussen jullie, dan kun je ook over jezelf vertellen.

En anders misschien in een volgend gesprek als je samen iets leuks gaat doen deze vakantie.

Snijdt onderwerpen aan als: Hoe was ik zelf als kind. Wat vond ik moeilijk op die leeftijd? Hoe ervaar ik het stiefgezin? Wat vind ik er lastig aan en wat vind ik er mooi aan?

Je zult zien dat als er eenmaal een vertrouwelijke sfeer is, en het kind zich echt gehoord en gezien voelt, dat hij graag jou beter wil leren kennen!

Dit is maar een beginnetje

Ik ben heel benieuwd wat voor mooie dingen dit allemaal voor je gaat opleveren. Ik hoop van harte dat je wat hebt gehad aan deze blog.

Deel je hem? Top!

Meer lezen? Misschien vind je deze blogs ook interessant.

welke woorden zal je stiefkind zich later herinneren?

overdracht: elf handige tips voor stiefgezinnen

Annette van der Maarel is coach en counsellor. Ze begeleidt stiefmoeders, bio-vaders en hun kinderen om meer rust, geluk en verbinding te creëren in hun samengestelde gezinnen. Ze weet er zelf ook alles van in haar persoonlijk bestaan en heeft daarnaast al jarenlang ervaring in haar vak.

Een heerlijke zomervakantie met je samengestelde gezin

Hoe gaat het met je, stiefmama, zo met het oog op de zomervakantie? Voel jij je gespannen, onrustig, boos of verdrietig? Dat zou zomaar kunnen… door alle stress die je ervaart.  Maar er gloort hoop aan de horizon. Je bent niet de enige die het moeilijk heeft en er is echt iets aan te doen. Ik ga je helpen om er een heerlijke zomervakantie van te maken. Lees snel verder!

Misschien herken jij je in een van deze gedachten (of allemaal) over de vakantie met je samengestelde gezin.

  • Als het net zo wordt als vorig jaar, dan trek ik het niet meer…
  • Moet dit nou tien jaar wachten totdat ze het huis uit zijn?…
  • Ik zie als een berg op tegen die reis samen met de stiefkids…
  • Ik kap met deze hele relatie, ik heb er echt genoeg van…
  • Mijn partner ziet me niet staan…
  • Wat zijn het een stelletje klieren die kinderen……
  • Ik zie er zo tegenop, ik weet hoe vreselijk het vorig jaar was…
  • Mijn partner heeft geen aandacht voor mij en ons kind samen. Alleen voor de stiefjes…
  • De ex belt elke dag op en daarna zijn de kinderen helemaal uit hun doen…
  • M´n man heeft zo´n lol met zijn kids, zo vrolijk is hij met mij nooit…
  • Dit wil ik echt  nooit meer zo ….

Vakantie met je samengestelde gezin

Ik kan je melden dat ik zomers lang dit soort gedachten gehad heb.

De onderhuidse spanning die is te merken – ook al doe je nog zo je best om het te onderdrukken.

De stress leidt tot  irritaties, onnodige ruzies en je slikt je  eigen behoeften dan maar in. Als gevolg : stil verdriet en weg-loop-gedachten.

Voor sommige bonusmama’s is het moeilijk te omschrijven waar je nu precies last van hebt. Je voelt je simpelweg zo naar. Het is een soort beklemmend gevoel, alsof je niet vrij kunt ademen, alsof je een druk op je schouders hebt. Je voelt je steeds kleiner worden van binnen. Wel voel je dat je een buitenstaander bent. Een outsider. Je hoort er niet echt bij. Maar wel wordt er heel veel van je verwacht. Dat je zorgt, en kookt en toch een soort moeder-rol op je neemt. En vooral dat je vrolijk bent en niet zeurt en alles maar draagt zonder morren.

Stiefmoeders zijn het vijfde wiel aan de wagen

Op een bepaalde manier ben je een outsider en dat blijf je. Je komt inderdaad nooit tussen de hechte band van een biologische ouder en biologisch kind. Maar je kunt leren om hier anders mee om te gaan. Om de dagen net wat anders in te delen. Om het niet persoonlijk te nemen en je eigen kracht te behouden. Dan leer je er naar kijken als van een afstandje. En voel je je nog wel naar af en toe. Maar dan wéét je dat dit er helaas bij hoort en dan wéét je wat je kunt doen om anders te voelen, denken en ageren in je vakantie met je samengestelde gezin.

De kids doen moeilijk op je vakantie met je samengestelde gezin

Jij had zo verlangt naar vakantie en leuke dingen doen met je gezin. Romantische avondjes met je partner op het balkonnetje van je Spaanse hotelletje. Of mooie autoritten maken door Toscane,  kamperen in Noorwegen, lekker eten en spontaan beslissen wat je iedere dag gaat doen.

Dan valt het zo tegen als het de kinderen ruzie  blijven maken op de achterbank van de auto, dagelijks zeuren over nog een ijsje,  of ze willen niet gaan slapen (of juist niet opstaan). Je partner is te toegefelijk en vindt alles best. Je wordt er helemaal gek van, toch? Je hebt zo’n behoefte aan rust, gezelligheid, vakantie. En het voelt alles behalve ontspannen midden in dat samengestelde gedoe.

Ondertussen wordt het ook nog eens pijnlijk duidelijk dat jij erbij bungelt en geen controle hebt over de situatie.

Want wat jij zegt, dat doet er niet toe. Wat jij ervan vindt, is niet belangrijk. Het wordt  ook nog eens steeds moeilijker om over dit soort onderwerpen te praten zonder dat er woorden vallen of je je rug keert en weg loopt en je van binnen opeet of wegkwijnt. Het voelt als een soort wespennest waar je je in begeeft. Herken je dat?

Waarom vakanties met je samengestelde gezin zo moeilijk zijn

Waarom is het nu eigenlijk zo lastig? Dit zijn een aantal redenen waarom je vakantie niet lekker loopt:

  • Je bent de hele dag samen
  • Je hebt geld geïnvesteerd en die gedachte kun je maar niet los laten – je wilt er wel wat voor terug hebben
  • Je bent moe en hebt hard gewerkt en kan niet veel hebben
  • De kids missen hun bio-moeder
  • Je moet zelf wennen aan lange autoritten, ander klimaat en eten
  • De kids moeten ook wennen aan alle veranderingen
  • Je had hoge verwachtingen
  • De kinderen zijn nog niet over de scheiding heen
  • De kinderen accepteren jou (nog) niet
  • Het wordt duidelijk dat jullie karakters niet goed samen gaan
  • De verwachtingen over de dagindeling zijn totaal anders
  • Je kunt niet samen praten over wat ieders behoeften zijn
  • Je hebt al zo weinig vakantiedagen
  • Je man is ook moe en wil het iedereen naar de zin maken
  • Enzovoort…

Het levert allemaal stress op.

En die stress geeft spanning. En die spanning kan ondergronds gaan. Of hij komt op andere manieren tot uiting. Bij veel biologische vaders in samengestelde gezinnen leidt het tot een laat-maar-waaien houding.

En daar zit je daar in je campingstoeltje en zie je knarsetandend toe hoe je partner alles  maar toe laat:

De kinderen eten alleen maar patat en pizza en hebben al dagen lang géén fruit of groente gegeten.
Ze schreeuwen, en rennen en lijken wel een troep wilde honden.
Ze wassen zich niet. Ze lopen in vuile kleren rond.
Ze gaan niet slapen terwijl jij je verheugd had op een avondje alleen met je partner.

Je partner lijkt er alleen maar vertederd over te zijn. Hij is zo gelukkig om zijn bloedjes van kinderen om zich heen te hebben. En natuurlijk gun jij hem een fijne band met zijn kids. Maar ondertussen knaagt dat nare, benauwde gevoel aan je.

Voor de goede vrede zeg je er niets van. Maar je kaakspieren, je blik en je gespannen houding verraden het  allemaal toch wel.

En ja… dit ook wel jouw vakantie… Jij hebt ook recht op fijne dagen. Dus wat gebeurt er dan vaak?

De bom barst

Het werkt niet om je mond dicht te houden en niets te zeggen. Want die spanning die je voelt, is echt wel merkbaar. Vroeger of later barst de bom.  Al die ingehouden irritaties komen er dan opeens heel heftig uit. En dat verbetert de sfeer in de camper nu ook niet echt.

Daar krijg je weer spijt van, of voel je je schuldig. Dat leidt er toe dat je je maar weer op je  lip bijt totdat er weer een laatste druppel is die de emmer weer doet overlopen. En dan krijg je de volgende woedeaanval.

Herkenbaar? Of druk jij je emoties inmiddels zo ver weg dat je als het ware steeds leger en stiller wordt van binnen? Dat je er down en depressief van raakt?

Jouw vakantie met je stiefgezin hoeft niet zo te zijn

Je kunt dit patroon gaan doorbreken. Ook jij kunt een fijne zomer krijgen! Ik weet het wel zeker dat het zo werkt. Jouw dromen en verlangens kunnen uitkomen. Wel net anders dan je misschien had verwacht. Maar ook jij kunt én rust en ontspanning krijgen én tijd doorbrengen met je partner én een band opbouwen met je stiefjes.

Hoe dan?

Ik heb speciaal voor jou een nieuwe gratis online minitraining gemaakt met super leuke en praktische adviezen. Het zijn eenvoudige tips, je moet ze alleen maar net weten – en vooral gaan toepassen!

Je hebt ook zo´n vakantie nodig, toch?

Wil je weten hoe je dit voor elkaar krijgt?

Gratis tips in mini-les met werkblad

Mail me naar coaching@annettevandermaarel.com ovv van gratis tips voor op vakantie.

Wat is jouw grootste verlangen voor deze zomervakantie? Deel het hier in een comment! Dat zou ik heel tof vinden.

Of gratis strategie-sessie

Je kunt je ook opgeven voor een gratis strategiesessie van 30 minuten waar we samen in gesprek gaan over jouw vakantie en wat je dit jaar net wat anders kunt doen en zo de kans vergroot op een fijne zomer met je stiefgezin. Geef je nu op via de mail coaching@annettevandermaarel.com

…………………………………….

Een bikkelhard loyaliteitsconflict

stiefkind loyaliteitsconflict

Een gastblog deze keer geschreven door Chri’Stine. Lees over hoe zij haar leven ervaart als stiefmama:

Een mooie tekening voor mama

Ik ben haar stiefmama en zij ziet me graag, dat weet ik. Ze zegt het meermaals. Maar ik voel het ook. Ze laat het blijken. “Nanne, ik ga jou honderd duizend keer missen”, zegt ze als ze naar haar mama gaat. Toch, dat loyaliteitsconflict. Ze vertelt me spontaan leuke verhalen van bij haar mama, ook minder leuke verhalen. Ze zegt dat ze haar mama mist en dat begrijp ik. Een leven in twee huisjes heeft als gevolg dat je altijd wel iemand mist. “Veel plezier bij mama lieverd, tot volgende keer!” Dikke knuffel. “Ik ga jou missen Nanne maar als ik bij mama ben maak ik voor jou ook zo’n mooie tekening als voor mama!” belooft ze vastbesloten. “Dat is goed lieverd, heel leuk.” Zoen. En weg is ze.

Geen tekening voor een stiefmama

Die tekening komt niet, dat weet ik. Loyaliteitsconflict. Zo gaat het immers elke keer. Niet erg. Ik weet hoe het ginder gaat, ze vertelt me erover. Ze mag me niet ‘nanne’ noemen. “Doe maar Christine.” De stickertjes die ik voor haar maakte met alle namen uit haar twee huisjes, kwamen mooi uitgeknipt terug. Het ene huisje daar en het andere huisje hier. “Mama heeft liever dat ik de namen van hier niet meer mee neem. En de namen van bij mama heeft mama eruit gehaald, die hoeven niet in mijn koffertje.” Ze heeft een over-en-weer koffertje. Zo heeft ze iets dat altijd van en bij haar is, gelijk in welk huisje ze is. “Maar wil je dan hier ook niet de namen van bij mama hebben?”, vraag ik haar. “Ja, eigenlijk wel”, antwoordt ze wat verlegen. “Zal ik ze nog eens maken? Dan kan je ze ook hier hebben?” Een uitbundige ‘ja’ en dikke knuffel, zetten me direct aan het werk.

Een knuffel van haar stiefmoeder

Ze wil graag ook een knuffeltje van mij. Ze heeft er een van papa, van mama en van de vriend van mama. “Ik wil ook eentje van jou”, zegt ze. Ik toon haar mijn oude knuffels van toen ik kind was en ze kiest er een klein beertje uit. Als ik wat later merk dat het knuffeltje nooit bij haar ligt in bed, vraag ik haar of ze het misschien kwijt is. “Nee hoor, dat ligt hier”, zegt ze en ze heft haar kussen op. “Ik leg het onder mijn kussen en als ik ga slapen zet ik het op mijn kussen. Dit is het knuffeltje dat naar mij kijkt om te zien of alles ok is. Als het daar staat kan ik goed slapen.” Als ze wakker wordt, verdwijnt het knuffeltje weer onder haar kussen.

Een knuffel voor mijn stiefdochter

En dat klopt. Zo is het. M’n stiefmeisje ziet haar mama graag, heel graag. Ze zorgt voor haar mama. En dat mag iedereen zien. Ze ziet mij ook graag. Ik zorg voor haar. En dat mag niemand zien.

Loyaliteitsconflict

Ik zie mijn stiefdochter. Ik zie wie ze is, hoe ze ‘mag zijn’. En ze is adembenemend mooi. Het loyaliteitsconflict waarin ze gesleurd wordt is bikkelhard. Maar we redden ons, zij en ik.

Met vloeken en tranen. Met glimmen en schateren. Met een oprecht warme lach.

Meer lezen van Chri’stine? Lees dan dit blog!

Over Chri’Stine

Hoi! Fijn je hier tegen te komen. Ik ben Christine. Vrouw, mama, stiefmama (nanne), echtgenote, illustrator, passionele creatieveling en positief ingestelde realist. Samen met mijn man en 2 lieve meisjes vormen we een nieuw samengesteld gezin. Mijn teksten zijn verhalend en op realiteit gebaseerd. Ik schrijf vanuit eigen ervaringen en alle emoties die deze met zich meebrengen. Mijn kritische blik bewaakt het tekstuele en illustratieve van mijn verhalen. Veel leesplezier! Leuk als je even laat weten wat het met je doet.

Chri’Stine – www.atelierpanache.be

 

Deel hier  jouw ervaringen over loyaliteitsconflicten. Alvast dank!