Er zijn minstens zeven pijlers of kenmerken waarop ieder stiefgezin gebouwd is.
Deze kenmerken zijn meteen ook je valkuilen. Lees hier alles over kenmerken en valkuilen!
Valkuilen
Zo hebben veel stiefmoeders torenhoge verwachtingen dat je een kerngezin kan worden. En dat is niet zo. Je kunt geen hek om je gezin zetten, je bent altijd in verbinding met de ex (en haar gezin).
Zonder kennis en bewustzijn beland je makkelijk in dit soort valkuilen en denk je: ’Hoe kom ik hier ooit weer uit?’
Die valkuilen blijven trouwens bestaan. Ook ik heb ze allemaal ervaren :-). De kunst is dus niet om erom heen te leren lopen. De kunst is om er steeds sneller en gemakkelijker uit te klimmen.
Hoe doe je dat? Kennis geeft voorsprong. Hoe bewuster je bent van deze valkuilen, hoe soepeler je er weer uit kunt springen. In dit blog reflecteer ik op vier kenmerken:
1. Gebouwd op scherven
Jouw nieuwe gezin is gebouwd op de scherven een ander gezin. De wonden die dat heeft veroorzaakt zijn soms nog niet geheeld. Bij kinderen is het gevoel van verlies heel groot als een ouder overlijdt of als ouders gaan scheiden. Het geeft een langdurig gevoel van onzekerheid en onveiligheid.
Het is een rouwproces en het gevoel van verlies kan regelmatig terugkomen, ook jaren later nog.
Na een scheiding is er vaak een periode van alleen-zijn met de ene ouder en dat ervaren veel kinderen als positief, omdat ze extra aandacht krijgen.
Dan is het echt bedreigend met die nieuwe vreemde vrouw die jouw vader opeist. Trouwens die gevoelens van verlies zijn vaak onbewust bij kinderen en komen naar buiten als ongewenst gedrag. Zoals dat ze je compleet negeren.
Voor veel stiefmoeders is het verlies van hun oude, vrije leventje vaak groter dan ze dachten… Dit alles kan gevoelens van schuld opleveren. Kinderen denken vaak dat het hun schuld is dat ouders gaan scheiden en blijven verlangen naar de hereniging van hun bio-ouders.
2. Biologische band is sterker dan…stief
De bloedband is gebaseerd op een heel diepe, instinctieve band. Het zit in onze genen om onvoorwaardelijk van onze kinderen te houden, voor ze te zorgen, ze te koesteren en alles te geven.
Ook al worstelen veel bio-ouders ook met hun ouderrol en de balans tussen onzelfzuchtig geven en eigen leven leiden. Toch zit het in ons DNA- en het bepaalt immers ook het voortbestaan van onze soort om je eigen kind lief te hebben.
Kinderen houden net zo onvoorwaardelijk van hun biologische ouders. Vooral in de opvoeding kan dit tot conflicten leiden omdat liefde toch de basis van de opvoeding is (of hoort te zijn).
Zo simpel is het:
- vanuit de biologische band ziet de ouder minder de fouten van het kind
- vanuit de biologische band heeft de ouder meer energie voor het kind
- vanuit de biologische band verdedigt de ouder het kind heftig bij kritiek
- vanuit de biologische band is de ouder trouw aan het kind en blij het te zien.
Vanuit de stiefband die voorwaardelijk is:
- ziet de stiefouder het stiefkind zonder die roze bril
- is de stiefouder niet altijd blij om het stiefkind te zien
- heeft een stiefouder meer kritiek op het kind
- voelt een stiefouder zich eerder afgewezen.
Maar je kunt echt wel een onvoorwaardelijke liefde voor je stiefkind ontwikkelen. Ook al is het anders, je kunt heel goed van je stiefkind gaan houden!
3. Dromen vallen in duigen
Niemand droomt ervan om een stiefmoeder te worden. De meeste van ons groeien op met een soort ideaalplaatje. Dat het net zo gezellig wordt als vroeger thuis, of héél anders dan hoe het in je jeugd was.
Die hardnekkig klevende verwachtingen kun je dus beter los weken. Jouw werkelijkheid is nu anders en je verandert er weinig aan. Je kunt wél leren om er anders in te staan.
- Er zijn drie grote mythes; dat je een kerngezin wordt. Dat het gemakkelijk gaat. Dat iedereen van elkaar gaat houden.
- Verwachtingen kunnen gevoelens opleveren van schuld, verwarring en teleurstelling.
- De pijn kan allerlei andere vormen aannemen: bv dat je de pijn omvormt naar woede en de schuld legt bij het stiefkind of de ex.
- Je bent hoteldebotel verliefd geworden. En dan komen die kinderen er aldoor tussen.
- De ex blijft deel van jouw leven.
- De grote tip is Mindful denken: Leef in het hier en nu. Dit is wat er nu is.
4) Jij en je partner hebben andere rollen
In feite is het als volgt: De verantwoordelijkheid voor de kinderen én hun opvoeding ligt bij de biologische ouders (terwijl je als stiefouder wel verplicht bent om bij te dragen aan de levensbehoeften van je stiefkind).
Wat is jouw rol dan wel? Jullie leven samen onder een dak.
- Wie voedt nu wie op?
- Wie bepaalt de regels en wie voert ze uit?
Het kan zo ver gaan dat er conflicten ontstaan over wie wat zegt over rondslingerende schoenen. Dit moet je allemaal zelf gaan uitvinden en samen beslissen.
Volgens onderzoek veroorzaken vage rollen in combinatie met hoge verwachtingen onzekerheid, en vooral bij stiefmoeders. ‘Je wilt wel dat ik van je stiefkind hou, maar ik mag niks zeggen over die vuile sokken op de vloer’.
Het gevoel van gelijkwaardigheid tussen de partners is het allerbelangrijkste, ook al zijn de rollen niet gelijk.
Conclusie
Samenleven lijkt wel haast onmogelijk als je deze kenmerken/valkuilen/feiten op een rijtje ziet staan. (ik durf het bijna niet te zeggen, maar er zijn er nog meer…die lees je in het volgende blog!).
Jij bent vastbesloten om wel te slagen als stiefgezin, toch? Het kan ook echt. De basis van een bewust en gelukkig stiefgezin is kennis en inzichten over deze valkuilen.
Wil je ook de volgende stappen leren hoe je er praktisch steeds sneller uit klimt? Het is makkelijker dan je denkt. Er is hoop voor je, ook al voelt het misschien vandaag niet zo…
Geef je op voor een gratis sessie stategiesessie van 30 minuten en meld je aan via coaching@annettevandermaarel.com. Wie weet krijg jij deze sessie cadeau!
Meer lezen?
- Stichting Nieuw Gezin Nederland geeft info over de kenmerken
- boek ‘Samen gesteld’ (2012) van Ietje Heybroek en Boukje Overgaauw
Dit artikel helpt misschien ook:
Annette van der Maarel is coach en counsellor. Ze helpt je heel graag verder met psychologische inzichten en vooral praktische tips. Ze steunt en helpt. ‘Jij bent het waard om je fijn voelen!’