Hoe maak je een geheel van je stiefgezin?

Hoe maak je een geheel van je stiefgezin? Is dat sowieso mogelijk en wenselijk? En wat kan dan wél? Daar gaat dit nieuwe blogartikel over. Lees snel verder voor praktische tips en diepere inzichten die je helpen in het opbouwen van een stiefgezin.

 

Hoe maak je een geheel van je samengestelde gezin?

De vraag die misschien beter op zijn plek is deze; Is het wel mogelijk om die saamhorigheid, verbinding, loyaliteit en herkenning te ervaren als je samenleeft met andermans kinderen?

Om maar met de deur in huis te vallen. Het wordt nooit zoals in een eerste gezin. Het is slikken misschien. Maar het is een feit. Voor de meeste stiefgezinnen is dat beeld van een lange tafel met lachende gezichten, ontspannen schouders,  gepraat, gelach – puur liefde, verbinding en connectie een droom.

Een samengesteld gezin is geen eigen land. Het zijn eilandjes in de zee. Het bouwen van bruggen tussen die eilandjes –  is wél mogelijk. En dat is jouw taak. Samen met je partner. Dit geldt voor zowel biologische ouders als stiefouders.

Bruggen bouwen klinkt als zware arbeid, sjouwen, tillen, metselen, bouwen – en het klopt, het is geen kattenpis. Maar je hebt niet veel keus, toch? Want je wilt een geheel maken van je samengestelde gezin, want je wilt de liefde van je leven niet kwijt.

Drie tips voor meer verbinding in je samengestelde gezin

Hier drie gouden tips voor meer verbinding:

Tip 1.  Doe minder samen!

Hoe raar het ook klinkt: De eerste tip voor meer saamhorigheid in je samengestelde gezin is minder samen doen… Het beeld van de eilandjes staat hier voorop. Het is belangrijk dat de kleine groepjes in de groep mogen bestaan.

Wat bedoel ik hier nou mee in de praktijk? Bio-ouders en bio-kinderen hebben tijd nodig zonder stiefouder. Dit kan de stiefouder buikpijn opleveren (help! ik hoor er niet bij). Het kan de bio-ouder ook stress geven (help! wat moet ik alleen met mijn kinderen, ik wil alles samen doen met mijn partner).

Al is het maar tien minuten per dag. En dan af en toe een middagje samen weg. Of een weekend. Of een hele vakantie – bio-ouders horen tijd door te brengen met hun eigen kroost.

  • Voor volledige aandacht
  • Voor meer warmte, nabijheid
  • Hoe doe je dat? Samen lachen om youtube- filmpjes
  • Spelletjes spelen
  • Stoeien
  • Buiten spelen, sporten
  • Knutselen of wat jullie samen leuk vinden

Maar ook ruimte creëren voor diepere gesprekken. ‘Hoe is het nou eigenlijk met je, ik vind dat je de laatste tijd er wat somber uitziet?’ Of: ‘Wat vind je er nu eigenlijk van om in twee huizen te wonen?’. En dan vooral geen adviezen geven, maar gewoon maar luisteren.

Wat doet de stiefouder ondertussen? Je raadt het vast al: Ga bewust genieten van iets waar jij blij van wordt. Zie dit dus niet als een vlucht maar als een cadeautje voor jezelf.

Een laatste vraag: Waarom is dit nu zo belangrijk voor de saamhorigheid? Het geeft rust voor zowel bio-ouder als kind om samen te kunnen zijn.  Het brengt een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Als de individuen zich fijner voelen kun je pas samen aan een geheel denken. Zonder dat gevoel van veiligheid hangt de groep als los zand aan elkaar.

Tip 2. Creëer je eigen rituelen

Een ritueel is een gewoonte met een diepere betekenis. Kinderen houden van herhaling, van feestjes, van magie en een gouden randje aan het gewone leven.

Rituelen zorgen voor een wij-gevoel. Extra belangrijk: ze helpen ons in tijden van verandering en geven dan een gevoel van veiligheid.

Zeker in een samengesteld gezin waar je je aldoor moet aanpassen, en veranderingen een feit zijn, vormen veiligheid en continuïteit een basis waar op je kunt bouwen. Het is een goed idee om dus nieuwe rituelen te verzinnen als bevestiging van jullie samengestelde geheel.

Met andere woorden. Het is dus zeker óók belangrijk om dingen met z’n allen samen te doen. Als je dit niet doet – word je nooit een groep… dus ga door je eigen weerstand heen en begin in het klein.

Kleine dingetjes die herhaald worden en waar je betekenis aan geeft zijn genoeg. Ik geef je wat aanzetjes – maar doe het vooral op je eigen manier:

  • Bij wisseldagen laat je alle stiefjes rustig wennen zoals dat bij ze past (zoals alleen op je kamer zitten, of bij papa op schoot) om daarna iedere keer, als ritueel,  samen een favoriete aflevering van Buurman en Buurman te kijken en een donut te eten.
  • Elke vrijdagavond als de kids komen, smullen we van pizza die we zelf beleggen en bakken.
  • Elke zondag spelen we een bordspel met z’n allen met pop-corn die we zelf gepopt hebben. Of kijken we samen een spannende netflixserie.
  • Ieder weekend kookt een ploeg samen het hoofdgerecht. De andere ploeg maakt een lekker toetje.
  • En ga zo maar door.

Tip 3 Samengesteld denken

Het samengestelde gezin kun je dus zien als kleine groepjes in de groep. Als eilandjes in een grote zee. De ene keer zijn er bruggen tussen die eilanden, de andere keer zijn die bruggen weg. Dit systeem heeft zo z’n drempels om saamhorigheid en verbinding te ervaren.

Het is een kunst om die wereldkaart van het samengestelde gezin te begrijpen. Wanneer verdwijnen die bruggen? Wanneer moet je het even zo laten en wanneer juist niet? Waarom zijn er zoveel negatieve gevoelens?

Het is ingewikkeld, maar je kunt het wel leren! Ik help je er graag bij met een gratis en vrijblijvende sessie. Mail naar coaching@annettevandermaarel.com en wie weet kom jij in aanmerking.


 

Meer lezen? Dat kan!

Dit is misschien interessant voor je:

Klim weer uit die valkuil, stiefmoeder!

Klim weer uit die valkuil, stiefmoeder! Deel 2.

Wil je dit delen? Dank!
Share

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren

Heb jij een partner met kinderen en een ex?  En kun je die ex van je partner maar niet accepteren? Waarschijnlijk voel je pijn, boosheid en onmacht? Dan is dit artikel voor jou. Behalve meer kennis, ook vooral tips en trics om er beter mee om te gaan.

Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren

Hoe slechter de band is tussen je partner en zijn ex- hoe lastiger het is voor de kinderen om hun weg te vinden in het woud van loyaliteitsconflicten en machtsstrijd. Vechtscheidingen hebben bovendien een enorme impact op de veilige hechting van kinderen.

Dat heeft invloed op stiefmoeders. Maar het samengestelde geheel kan ook op een heel andere manier vreselijk ingewikkeld zijn.

Zoals de stiefmoeder waar ik laatst een sessie mee had. De ex-genoten gaan daar juist uitstekend met elkaar om en appen dagelijks, bellen regelmatig en zien elkaar minstens een paar keer per week.

De kids vinden het heerlijk dat papa en mama zo goed met elkaar omgaan.

Voor de stiefmoeder vormt dit een bron van onzekerheid en andere ongewenste emoties. Ze zei letterlijk tegen me: ‘Ik weet dat het niet rationeel klinkt, maar ik kan de ex van mijn partner simpelweg niet accepteren’.

Herken jij je hierin?

  • Ik zeg het maar ronduit: Ik ben jaloers op hun band
  • Ze haalt het bloed onder mijn nagels vandaan
  • Ik voel dat er een machtsstrijd gaande is tussen haar en mij
  • Ze loopt over me heen, ik weet niet hoe ik me staande moet houden
  • Ik wil haar gewoon niet in mijn huis
  • Ze loopt gewoon over me heen, ik weet niet hoe ik me moet gedragen
  • Alleen al zoals ze zich beweegt of kijkt, ik kan haar niet verdragen
  • Ik heb een gruwelijke hekel aan haar
  • De kinderen adoreren hun moeder
  • Ik maak alleen maar ruzie met haar, ik kan me niet inhouden
  • Ze liegt en iedereen lijkt haar te geloven
  • Ik kan de ex van mijn partner niet accepteren
  • Ik voel me als een muurbloempje als de ex binnenkomt
  • Ik maak me zo kwaad over haar
  • Ik voel de spanning in mijn hele lijf al als ik aan haar denk.

Tips en tools als je de ex van je partner niet kunt accepteren

Herken jij je hierin? Dan is er flink wat werk aan de winkel! De problemen vinden hun oorsprong in verschillende lagen en niveaus. Net als de oplossingen.

Allereerst; het is niet de schuld van jou, stiefmama dat jij de ex niet kan accepteren. Maar ook zeker niet van de ex, de biopapa of kinderen. Het is een (herkenbaar en normaal) radartje van die zo vaak haperende stiefmachine…

Je zult met jezelf aan de slag moeten. Met innerlijk werk. Maar daarnaast zul je ook samen met je partner grenzen moeten gaan stellen en nog veel meer. Lees snel verder!

Innerlijk werk aan de winkel

1. Wat zijn de triggers?

Wat in haar maakt nu dat jij je zo boos voelt? Is het de manier waarop ze praat, zich in jouw huis beweegt of je partner (nog steeds) om haar vinger windt? Onderzoek wát precies die rode vlag is voor jou, waardoor je de ex van je partner niet kunt accepteren. Waarom? Dan kun je de volgende keer de negatieve emoties die je voelt, een stap vóór zijn.

2. Waar komen die emoties vandaan?

De emoties die volgen, als een druk op de knop,  doen altijd denken aan het verleden. Misschien lijkt haar gedrag op je moeder die zo bazig was. Of de populaire meisjes op het schoolplein die je links lieten liggen. Of dat dominante afdelingshoofd, de collega die je in je gezicht liegt… of andere kleine (of grote) jeugdtrauma’s die je misschien wel jarenlang hebt weg gedrukt. Of waarvan je dacht: Dat heb ik al lang verwerkt. 

Wat is het bij jou waardoor je zo’n woede, wantrouwen of ergernis voelt?

3. Onder boosheid schuilt altijd kwetsbaarheid

Vaak draait het om een vorm van onzekerheid. Je twijfelt aan jezelf, aan je rol in het samengestelde gezin, over de plek die je wel of niet kunt innemen. Dat maakt dat je je klein voelt, onzeker, niet belangrijk genoeg, niet goed genoeg. Niet gezien. Niet gehoord.

Het kan ook een vorm van jaloezie zijn. Als je je gaat vergelijken met de ex,  kun je je minderwaardig voelen. Of je blaast je ego juist op en voel je je veel beter dan haar.  Ook dit zijn vormen van onzekerheid.

4. Accepteer jezelf! 

Ja, ik weet het, dat is een kunst en gaat niet vanzelf. Een eerste stapje kan zijn om aldoor tegen jezelf dat je ok bent zoals je bent. Dat je niet zo streng oordeelt over wat je voelt en denkt en doet. Je bent ook maar een mens en doet je best, toch.  Het begin van iedere verandering ligt in het accepteren van wat nu is. Het is dus ok om te voelen wat je voelt! Wat het ook is. Ook dat negatieve. Dat is menselijk.

5. Houd je vast aan je eigen normen en waarden

Ook al doet zij nog zo naar, vervelend, dominant, eigenwijs en ga zo maar door… Jij hebt een vrije keus om te reageren zoals jij vindt dat goed is. Wat bij jouw normen en waarden past. Hoe jij wilt zijn. Dan voel jij je sterker dan ooit. Dan sta je boven haar. Stiefmoeder-power!

6. Je verplaatsen in de schoenen van de ex helpt ook

Wat voelt zij eigenlijk? Wat zit er achter haar gedrag? Voelt zij zich ongemakkelijk, jaloers en onzeker, aan de kant gezet? Het antwoord op deze vragen is hoogst waarschijnlijk ‘ja’.  Meer begrip voor haar geeft haar ook ruimte om zich positiever op te gaan stellen.

‘Als je je eigen emoties weet te regulieren, voel je je sterk en kun je bewuste, volwassen beslissingen nemen’

Werk aan de buitenkant

Het regulieren van je eigen emoties is jouw werk. Jouw verantwoordelijkheid.  Maar er zijn ook aspecten ‘aan de buitenkant’ in het hele gezin die veranderd moeten worden om het samengestelde gezin meer duurzaam te krijgen.

1 Emoties delen met je partner

Ga op een gelijkwaardig niveau met elkaar in gesprek en deel je bevindingen over je innerlijk werk. Luister naar hoe het voor hem is. Hij zit tussen iedereen in en heeft een ingewikkelde rol.  Waarschijnlijk heeft hij last van schuldgevoelens, wil hij het graag goed houden voor de kids of heeft hij de scheiding nog niet verwerkt?

Het is super belangrijk dat alle emoties en gevoelens er mogen zijn en dat je daar over kunt praten. Jij over de jouwe. Hij over de zijne. En dat je elkaar niet afkeurt of in de verdediging gaat. Dit is waar liefde over gaat: Begrip tonen voor elkaar!

2. Samen nieuwe grenzen bepalen

Houd de appjes-stroom en onverwachte bezoekjes eens een week bij. En alle andere dingen waar je je zo aan stoort. Overleg dan samen met je partner of de communicatie minder of anders kan. Zodat het voor jou beter voelt. Ga hier vooral sámen met je man mee aan het werk. Aan hem de taak om met de ex te overleggen over nieuwe omgangsvormen.

Stap 1 moet echter eerst helemaal goed zitten. Want voelt iemand zich alsnog afgewezen en ga juist in de verdediging of kritiek leveren.

3. De ex leren kennen

Het klinkt als een onmogelijke opgaaf misschien – en sla daarom het innerlijk werk ook niet over – maar doe een stapje in de goede richting. Wees eens wat vriendelijk, maak een praatje, knik eens aardig, of: nodig haar uit voor een kopje thee.

Als zij zich minder bedreigd voelt door jou, kan haar gedrag enorm veranderen.

4 Dingen voor jezelf doen – zónder te vluchten

Je hoeft er niet bij te zijn, als zij de kinderen komt brengen of halen. Je hoeft niet zo te focussen op haar en de relatie tussen je partner en zijn ex.

Leef je eigen leven! Geniet van de vrijheid die het samengestelde gezin jou kan geven. Pik oude hobby’s en vriendschappen op. Ontwikkel nieuwe interesses. Buiten dit gezin.

Notendop

Dit zijn wat tips en tools in een notendop. De hoop is dat het je helpt om een nieuwe start te maken.

Je krijgt elke dag de kans om opnieuw te beginnen. Om de negatieve spiraal te veranderen naar een positieve toekomst. Stapje voor stapje voor stapje is dit mogelijk. Ook voor jullie!

Heb je hierbij hulp nodig? Geef je dan op voor een gratis en vrijblijvende strategies-sessie van 30 minuten via coaching@annettevandermaarel.com. Je hoort zo snel mogelijk of je hiervoor uitgekozen wordt.

Meer lezen? Probeer dit artikel maar:

Wat als de ex geen goede moeder is?

Wil je dit delen? Dank!
Share

Moeite met stiefmoeder zijn

Moeite met stiefmoeder zijnDe stiefmoeder die ik vanochtend sprak via Teams zat er helemaal doorheen.

Uitgeblust. Opgebrand. Moe. En moeite – zo’n moeite had ze met de rol van stiefmoeder zijn.

Dit artikel gaat over een soort grondhouding die je kan helpen. Als basis en daarvandaan kun je op weg naar een beter leven. Met je samengestelde gezin.

Moeite met stiefmoeder zijn

Voel jij je leeg, somber, stil en lusteloos? Moe gestreden? Laat je het allemaal over je heen komen.  En denk je: ‘Ik kan het niet meer’…

Misschien denk je alleen aan vluchten, weggaan, en trek je je terug – letterlijk en figuurlijk? Je bent steeds minder thuis omdat je het niet meer volhoudt.

Of ben je juist woedend, zenuwachtig, geagiteerd en boos? En erger je je kapot aan dingen zoals slingerende kledingstukken, vaatwassers die niet ingeruimd worden, weerstand, nare stiltes, boze blikken…

Welke van deze drie stress- reactiepatronen jij ook hebt op dit moment. Het moeite hebben met de rol van stiefmoeder is typerend voor  tienduizenden bonusmama’s in Nederland (en dit geldt net zo voor stiefvaders, bio-moeders en bio-vaders trouwens).

De weg naar een gelukkige toekomst

Het samengestelde gezin ís moeilijk en problematisch, Dat is een feit. Het is voor iedereen ingewikkeld. Het leven is  niet zo maakbaar als je misschien zou denken. Dat leer je in het samengestelde gezin.

Net als dat er over veel belangrijke aspecten in het leven veel minder controle is dan je zou wensen. 

Je kunt je zienswijze net wat kantelen en beseffen dat het leven – naast geweldig, mooi en fantastisch – ook periodes kent die zwaar zijn. Jij zit nu in zo’n periode…

Pijn is niet fijn

Verdriet, pijn, angst, onzekerheid zijn niet fijn. We doen er alles voor om dat te vermijden. We kijken om ons heen en zien gelukkige gezinnetjes langs komen op instagram en facebook. We lezen over hoe ‘de wetten van aantrekkingskracht’ en ‘positief denken’ je voor altijd gelukkig maken.

Maar zo simpel is het niet.

We hebben allemaal ons eigen pad. Dat pad leidt, helaas, ook door afgronden en donkere bossen, door storm en onweer en vallen en weer opstaan. Dat is de enige manier om de top van de berg weer te bereiken.

Het is een helden-reis. Zo kun je het zien! Maar de pijn is niet fijn – en daarom vluchten we in teveel eten, drinken of op je mobiel zitten. Of jezelf als slachtoffer zien van je omstandigheden. Of wrokkig en recalcitrant blijven.

Goed nieuws

Het goede nieuws is dat moeilijke tijden zorgen voor groei, verdieping en innerlijke rijkdom.  Je leert jezelf nu op een diepere manier kennen. Met al je positieve én negatieve kanten. Dat geeft wijsheid. Volwassenheid.

Zonder wrijving is er geen glans. Zonder duisternis geen licht. Zonder nacht geen dag.

Acceptatie

Stap één op weg naar meer geluk is dan ook om te accepteren zoals jij je nu voelt. Dat het leven nu is zoals het is.

Het is ok om te voelen. Wat je ook voelt! Het is ok om te denken. Wat je ook denkt. Jij bent ok zoals je nu bent met alles wat is.

Ga alsjeblieft niet langer over jezelf oordelen en stop met jezelf vergelijken met anderen.  Houd op met twijfelen aan jezelf en geef jezelf niet langer de schuld!

Je hoeft er niets mee te dóen

Je bent precies goed zoals je nu denkt en voelt. Maar. Dat wil niet zeggen dat je er perse iets mee moet doen.

Je kunt bewust kiezen om nu niet in discussie te gaan met je partner over zijn kinderen. Om op alle slakken zout te leggen. Om je ex onder druk te zetten, de stiefjes kritiek te geven of met deuren te slaan.

Je bent meer dan wat je denkt en voelt

Je kent het misschien wel vanuit Mindfulness: Je emoties en gedachten en overtuigingen trekken weer voorbij. Als wolken aan de hemel. Soms moet je je luiken even dicht doen en de storm voorbij laten gaan. Simpelweg wachten tot de bui over is.

Ondertussen kijk je naar jezelf, als van een afstandje, met zoveel compassie en medeleven je maar kunt opbrengen. Vanuit een soort laag in jezelf die dieper is dan die gedachten en emoties.

Je bent dus niet wat je voelt of denkt. Er is meer.

Diep van binnen is er een kern in jou, je enorme kracht en wijsheid, je wezen of ziel of hoe je het ook wilt noemen. Dat deel staat voor vertrouwen in het leven, voor een liefdevolle houding naar jezelf en de wereld.

Maak contact met je kern

Wat zou dat deel van jou je toefluisteren als je het moeilijk hebt?

Iets als:

Wat heb jij het nu moeilijk met je samengestelde gezin. Dat is begrijpelijk. Het is helemaal ok om te voelen. Laat het maar toe. Het mag. Adem maar eens diep in en uit. Huil maar eens.

Voel maar. Laat alle emoties maar komen. Mijn hart kan het aan! Ik kan alle emoties aan. Ik ben er. En laat het nu toe. Toelaten is stap één van loslaten’. 

Waar heb je nu behoefte aan?

Dat volwassen deel kan ook vragen: ‘Wat heb je nu nodig om je zo goed mogelijk te voelen deze moeilijke dag?’

Wat is het voor jou?

Een dutje gaan doen. Rusten, lezen, een vuurtje aanmaken in de houtkachel. Of iets actiefs ondernemen om je rusteloze boosheid te kanaliseren en misschien te gaan hardlopen, de hond uitlaten en een lange boswandeling maken.

Of afleiding zoeken is ook ok! Dat helpt ook.  Stap eruit en ga een filmpje kijken, met je moeder bellen over een nieuw recept of spreek af om te gaan fietsen met een vriendin.

Zorg voor jezelf. Als een goede moeder dat zou doen.

Veranderen vanuit acceptatie

Als je waarachtige, duurzame verandering nastreeft in je gezin en je leven – dan is dit het begin. Acceptatie van jezelf zoals je bent.

Pas als je kunt accepteren wat nu is, kun je gaan beslissen wat je wilt veranderen en daar stapje voor stapje aan werken. Toelaten. Loslaten. En kleine stapjes zetten op weg naar rust, licht, een betere toekomst.

Zoals je behoeften gaan erkennen en die uiten naar je partner. Of grenzen stellen tegenover je partner, kids en exen. Of een band opbouwen met je stiefkind ondanks dat ze weerstand biedt.

En dan kun je ook beter berusten in wat je níet kunt veranderen. En die aspecten loslaten… Zoals hoe je partner in de opvoeding staat of dat hij nu eenmaal een pleaser is. Of dat de ex altijd moeilijk blijft doen. Of dat (peuter)pubers nu eenmaal door deze fase heen moeten.

Meer lezen over je stiefgezin en tips krijgen die je vanuit deze basishouding nu in de praktijk kan toepassen?

5 gouden tips voor nieuw samengestelde gezinnen

Ruzie over stiefkind

Mindful stiefmama in vijf stappen

Als je er alleen niet uitkomt, ben je ook van harte welkom om je op te geven voor een gratis en vrijblijvende strategie-sessie van 30 minuten via whatsapp of Teams of Skype.

stiefmoeder opvoedrolAnnette van der Maarel begeleidt al jaren stiefgezinnen. Vanuit je rol als stiefouder of bio-ouder. Alleen of samen met je partner en/of kids erbij. Ze heeft haar eigen methode ontwikkelt die helpt!

Wil je dit delen? Dank!
Share

Help! Mijn vriendin heeft kinderen

elp mijn vriendin heeft kinderenHelp! Mijn vriendin heeft kinderen. Dit was de noodkreet van een beginnende stiefvader in mijn mailbox vandaag. Heeft jouw vriendin ook kinderen?

Lees dan dit blogartikel voor adviezen en inzichten over het samengestelde gezin vanuit het perspectief van de stiefvader. Oftewel de man met een vriendin met kinderen.

Stiefvaders

Er zijn zo’n half miljoen minderjarige kinderen in Nederland die in een samengesteld gezin leven (11 procent van alle kinderen).  Driekwart van deze kinderen leven in een stiefvader-gezin.

Een kwart van de ouders hebben co-ouderschap, maar in de meeste gevallen staan de kinderen dus ingeschreven bij moeder.  En brengen ook meer tijd bij haar door. Deze kinderen zijn doorgaans twee weekenden per maand bij hun biologische vader.

In dit artikel meer over hoe ingewikkeld het leven is voor een stiefvader. En wat je kunt doen als je problemen ervaart met dit samengestelde geheel.

Stiefvader of Vriend van….

Heb jij ook zo’n moeite met het woord stiefvader? Je ambieert die rol van vader helemaal niet.  Het klinkt bijzonder negatief met ‘stief’. Je hebt gewoon een vriendin met kinderen. Herken jij je hierin? Dan ben je één van de vier verschillende type stiefvaders. Lees maar snel verder.

Maar eerst. Het is lastig voor je, of niet soms….

Help! Mijn vriendin heeft kinderen

De meeste mannen stappen in de nieuwe relatie zonder al te veel zorgen. Je bent immers verliefd en je hebt het goed en ziet de toekomst zonnig in.

Maar als je gaat samenwonen verandert er iets fundamenteels. Zeker voor beginnende stiefvaders is het knap ingewikkeld om samen met de kinderen van je vriendin onder een dak te wonen. Herken jij je in een van deze punten?

  • De sfeer in huis is vaak gespannen
  • Er zijn andere regels
  • De kinderen doen druk of zijn juist heel stil en trekken zich terug
  • Je partner gedraagt zich krampachtig
  • De regels worden niet gehandhaafd
  • Je vriendin is te beschermend jegens de kids
  • De kinderen houden niet van voetballen, of de dingen die jij leuk vindt
  • Je vindt het steeds lastiger met pubers die hun moeder niet vriendelijk (minst gezegd) behandelen
  • Je partner is overbezorgd over haar kids
  • Je wil even weg, maar hoe doe je dat in tijden van corona
  • De kids negeren je of gedragen zich onbehoorlijk.

Terwijl je wel een groot deel van de kosten betaalt. En je je vriendin moet delen met de kids. En je ook nog eens te maken hebt met een afwezige-,  boze- of veeleisende ex.  Of de kinderen wonen 24/7 bij jullie. Wat is nu je rol? Wat wil je eigenlijk zelf?

Je wordt nooit een eerste gezin

Misschien moet je je samengestelde gezin het niet eens een ‘gezin’ noemen. Het schept namelijk de verwachting dat het gaat lijken op een kerngezin en dat jullie op een natuurlijke manier naar elkaar toe groeien.

Het is anders. En blijft anders. Ook al kan het heus goed worden – geloof me. Maar anders dan je denkt.

Er zijn spanningen, verdriet, pijn en angsten die onder de grond voortleven in een samengesteld geheel. De problemen in dit gezin hebben altijd te maken met die ondergrondse dynamiek. De natuurlijke band is er dus niet. Eigenlijk komt iedereen tekort:

De kinderen dragen een groot verlies vanwege de scheiding. Hun basis-veiligheid is weg. Je leven staat op zijn kop als je ouders scheiden. Daarnaast zijn er schuldgevoelens, loyaliteitsproblemen en het aldoor wennen aan het andere huis en andere regels. Bovendien moeten ze hun moeder delen. Met jou.

De biologische ouder moet nu alleen opvoeden. Dat is een zware taak. Veel vrouwen voelen zich onzeker. En willen graag hulp van hun nieuwe partner. Maar die moet ook weer niet te streng (of te slap) zijn. Ze kampen met schuldgevoelens over de scheiding en het lot van de kinderen. Deze gevoelens verdwijnen niet.

De stiefvader moet heel veel accepteren. Veel geven. En misschien krijgt de stiefvader er weinig voor terug. Hij is en blijft een outsider. Dit kan pijn en onzekerheid uit het verleden oproepen. Je komt terecht in negatieve patronen en geeft vaak de schuld aan de ander (op zich heel menselijk).

Maar het is niet de schuld van je stiefkind, de ex of je partner dat het niet lekker loopt. Het heeft te maken met de ingewikkelde dynamiek.

Vier typen stiefvader

Het is aan jou en jullie hoe betrokken je wilt zijn in dit samengestelde geheel. Wat zijn nu jouw verantwoordelijkheden en welke taken neem je op je? Er zijn geen regels voor. Dit is aan jou en jullie om dit te beslissen.

Er zijn, volgens wetenschapper Johannes Mol, vier typen stiefvader die hier verschillend mee om gaan. Ik ben benieuwd waar jij je in herkent.

1. ‘Echte’ vader

Beetje ongelukkige term misschien (en al helemaal voor de biologische vader). Mol bedoelt dat deze mannen zeer begaan zijn met de kinderen een hechte emotionele band aangaan met hun. Kleine kinderen kunnen ze zelfs ‘papa’ gaan noemen. Deze stiefvader staat als het ware naast de biologische vader.

2.  Vriend van moeder

Dit type man heeft volgens Mol een emotionele afstand tot de kids. Het zijn háár kinderen.  Deze stiefvaders investeren vooral in de relatie tot hun vrouw. Ze voelen zich niet schuldig en hebben geen interesse om een band op te bouwen met de kinderen. Het kan goed werken als er genoeg ruimte is , qua tijd en plek, voor moeder en kids.

3. Opvoeder

Kinderen moeten hun plaats weten. De volwassenen beslissen. De normen en waarden van dit type stiefvader gelden. Ze vinden vaak dat moeder te zachtaardig en slap is tegenover de kinderen. Voor sommige bio-moeders moeilijk te verteren. Andere vrouwen zijn juist blij met deze stiefvader. Er worden grenzen gesteld en regels nageleefd. Ook voor de kinderen kan dit uitermate moeilijk zijn. Maar het kán wel werken.

4. Vriendschappelijke begeleider

Dit type stiefvader neemt juist NIET de opvoedende rol op zich.  Steun aan bio-moeder is het sleutelwoord. Daarnaast bouwen ze een vriendschappelijke band op met de kids omdat ze zelf leuk vinden. Ze zijn bereid om op te treden als moeder het vraagt. Hij kan ook zijn rol pakken als het gaat om huisregels. Daar kan ruzie over ontstaan als de kids die regels niet naleven.

Wat moet je doen als je denkt: Help! Mijn vriendin heeft kinderen

Dit zijn een paar eenvoudige tips waar je aan kunt denken:

  • Toon begrip voor de ander en de normale reacties die hierbij horen. Het ligt dus NIET aan jou als je stiefkind moeilijk doet of aan je partner of ex
  • Kies de rol van stiefvader die nu bij jou en jullie situatie past. Je kunt er in groeien. Logisch is dat het tijd kost, een paar jaar of meer zelfs, om aan elkaar te wennen. Neem die tijd. Doe het rustig aan.
  • Steun je partner. Ze heeft vooral jouw positieve feedback nodig.
  • Vraag om waardering van je partner. Jij hebt haar steun ook nodig. Geef je behoeften hierin aan.
  • Zorg voor leuke dates met je vrouw. Je hebt het nodig om samen te lachen en het fijn te hebben.
  • Ga door met je eigen leven, buiten je gezin. Pak je eigen tijd, ga hardlopen, met vrienden hangen en gun je vrouw op die manier ook tijd met haar kinderen

Verder

Heb je meer nodig? Lees dan dit blog over stiefvaders en hun relaties.

Of dit artikel over samengestelde gezinnen.

Je bent welkom om je op te geven voor een gratis en vrijblijvende sessie van 30 minuten via Whats-app facetime, Skype of Teams. Neem contact op via de mail en je hoort zo snel mogelijk of je bent uitgekozen voor deze strategiesessie. coaching@annettevandermaarel.com

Het boek ‘Stiefvadergezinnen’ van Johannes Mol is ook echt een aanrader.

Heb je wat aan dit blog gehad? Deel het graag hier beneden als een comment.

Annette van der Maarel is opgeleid tot register-counsellor en werkt al jarenlang met samengestelde gezinnen.

Ze is ook ervaringsdeskundige. Ze geeft haar cliënten compassie, heldere inzichten en praktische tips.

 

Wil je dit delen? Dank!
Share

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Deze vraag kreeg ik laatst van een betrokken stiefmama. Belangrijke materie – dus dank voor deze vraag.

In dit blogartikel lees je alles over hoe een stiefmoeder in de opvoedrol terecht komt. Plus gouden tips!

Wat is nu precies het dilemma?

Veel stiefmoeders  nemen bewust of onbewust de rol van opvoeder op zich. Ze zien wat er schort aan de opvoeding en passen daarom met toewijding hun eigen normen en waarden toe in het gezin. Plus de regels die hierbij horen. Dit geldt trouwens ook vaak voor stiefvaders – dus ook voor jullie is dit blog misschien van interesse.

En ze halen daarom hun partners over om anders op te treden (vaak strenger, maar soms ook het tegenovergestelde).  Als die partner dan ook nog passief achterover leunt, eigent de stiefmama de rol van opvoeder steeds meer toe.

‘Is het een probleem als stiefmoeders opvoeden? Nee, hoor.                  Als iedereen dat ok vindt, is het prima!’

Stiefkinderen zitten echter niet te wachten op een ‘boze stiefmoeder’. Want zo komen stiefmoeders helaas wel vaak over als ze in die opvoedrol stappen. Dan reageren stiefkinderen onder andere zo:

  • Ze protesteren tegen nieuwe regels
  • Geven een grote mond
  • Of negeren jou en je normen en waarden volledig
  • Ze wijzen je af met lichaamstaal en gezichtsuitdrukking
  • Klagen bij hun vader
  • Klagen bij hun moeder
  • Ze trekken zich terug
  • Ze zeggen dat alles ok is, maar reageren ondertussen chagrijnig en nors
  • Enzovoort, enzovoort….

Dit soort reacties wekken logischerwijze irritaties op bij stiefmama.  Onder die irritaties zit een andere laag, die van kwetsbaarheid en controle-verlies bij stiefmama.

Het opvoed-dilemma wekt ook veel irritaties op bij bio-vader.  Ze zijn het vaak wel eens met de opvoedvisie van stiefmoeder, maar willen of kúnnen niet veranderen.

‘Wat maakt het uit eigenlijk als de kids hun kamer niet opruimen, wij komen er toch niet?’ zegt bio-vader. Stiefmoeder antwoordt:  ‘Ze moeten het leren, het hoort bij de opvoeding!’  En vader zegt weer: ‘Ik wil geen conflicten en gedoe, de kinderen hebben het al moeilijk genoeg’.

En ook heeft het invloed op de ex. Het zijn immers haar kids en waar bemoeit die strenge stiefmoeder zich mee!

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol?

Hoe komt een stiefmoeder in de opvoedrol? Dit zijn de belangrijkste redenen dat stiefmoeders in de opvoedrol stappen:

  • Verwachtingen van omgeving en maatschappij
  • Onduidelijkheid over de rolverdeling tussen stiefmoeder en bio-vader
  • Behoefte aan erkenning en waardering
  • Een groot hart

Verwachtingen van omgeving en maatschappij

Zit het in onze genen om te zorgen en op te voeden? Of is het aangeleerd gedrag? Misschien allebei. 

Als vrouwen generaties lang de zorg op zich hebben genomen voor kinderen, is het niet zo gek dat deze patronen in ons systeem zitten.  We doen wat onze moeder en haar moeder en haar moeder ook deden. Verzorgen, opvoeden, een huishouden runnen.

Maar het is meer dan dat:  De maatschappij, de omgeving en opinie verwachten nog steeds meer van vrouwen, dat ze bijvoorbeeld minder werken en meer thuis met de kids zijn – en dat wordt dus ook van stiefmoeders verwacht. Dit geeft een enorme druk.

Ook stiefvaders hebben allerlei verwachtingen in hun rol als opvoeder en vader. Zij denken misschien dat ze net zo duidelijk, streng moeten zijn als hun eigen vader. Of het omgekeerde, dat kan ook: dat ze juist vinden dat bio-moeder wat losser moet omgaan met regels.

Tip: Voor jezelf zorgen

Zorg allereerst voor jezelf in plaats voor alle anderen – zoals een goede moeder zou doen.  Zorg voor een eigen leven naast je gezin, dat plezier en voldoening geeft. Ondanks alle (onuitgesproken) verwachtingen: Speel de hoofdrol in je eigen leven! Dat geldt ook voor stiefvaders.

Onduidelijkheid over de rolverdeling

Bewust of onbewust neem je dus stereotype beelden mee als je gaat samenwonen met je grote liefde. Dus ook dat beeld van een goede moeder.

Maar je bent uiteraard niet de bio-moeder. Wat is dan wel jouw rol? Wat neem je op je en wat doet je partner?

Bio-vaders (net als bio-moeders) vinden het vaak lastig om grenzen te stellen, streng te zijn en regels te handhaven.  Stiefmoeders, als de outsiders die ze zijn, zien wat er mis gaat en stappen in die lege ruimte. En gaan opvoeden.

Bio-vaders  (net als bio-moeders) vinden het aan de ene kant maar wat fijn – want ze moeten het opvoeden alleen doen en er spelen bij hun altijd schuldgevoelens en compensatiedrift voor al het leed dat de kinderen hebben meegemaakt.

Het grijze gebied tussen huisregels en opvoeding maakt het extra ingewikkeld.

Tip: Geef adviezen aan je partner, maar geef vooral ruimte!

Geef je partner adviezen over opvoeden en kids, maar geef hem ook de ruimte om het op zijn manier te doen. Ook al bakt hij er in jouw ogen maar weinig van. Dat kinderen zich geliefd voelen, dat ze zelfvertrouwen krijgen en  dat ze zich veilig in de wereld voelen – dat is het allerbelangrijkste wat een vader zijn kinderen kan meegeven.

Behoefte aan erkenning en waardering

Zo – nu gaan we meer de diepte in. Want er zijn meer lagen die onbewust een grote rol kunnen spelen. Gek gedragen we ons vaak tegenovergesteld van wat we voelen. Dit kan er spelen als een stiefmoeder in de opvoedrol komt:

  • Onzekerheid maskeer je door meer te streven, doen, presteren. Dus ook door teveel op te voeden
  • Perfectionisme. Alles in jouw leven móet perfect zijn. Omdat je eigenlijk bang bent dat je niet goed genoeg bent… Dus dat verwacht je ook van de stiefkinderen
  • Onzichtbare concurrentie tussen jou en de moeder van je stiefjes speelt een rol. Je wilt het beter doen dan zij. Ook weer onzekerheid die opspeelt
  • Het gevoel van kwetsbaarheid. Je hebt geen controle. Dus word je extra streng
  • Je voelt dat je niet goed genoeg bent. En dat je afgewezen wordt. Dus wijs je je stiefkind af.

Wat wil je dan eigenlijk?

Je hebt behoefte aan waardering. Erkenning voor al je werk en voor de moeilijke rol die je hebt.  Van je partner, maar misschien ook van je stiefkinderen en hun moeder. En van de maatschappij zou erkenning ook fantastisch zijn.

Tip:  Heel je kwetsuren

Leer jezelf en je behoeften kennen.  Communiceer je kwetsbaarheden en wensen aan je partner. En vooral: Heel oude wonden van onzekerheid, minderwaardigheid en je afgewezen voelen. Zoek hulp als je het niet alleen kunt.

Een groot hart

Omdat een stiefmoeder van haar man houdt, wil ze ook een grote rol spelen in het leven van zijn kinderen.  Ze gunt de kinderen een mooie en fijne toekomst. Ze voelt zich betrokken.

Stiefmama’s willen hun partners steunen, vooral als ze zien dat hun partners worstelen met de vaderrol.

Helaas kunnen stiefmoeders hiermee voorbij gaan aan de onvervulde behoeften van de kinderen. De kids hebben het moeilijk en moeten wennen aan veel nieuwe aspecten – en zitten niet te wachten op nog een opvoeder.

Tip: Wees betrokken!

Toon vooral je grote hart en betrokkenheid. Hoe? Door je stiefkind te zíen en te hóren. Leer je stiefje kennen. Toon interesse en toon compassie. Als ze je afwijzen – neem het niet persoonlijk! Leef je in hoe het voor je stiefkind is. Dat is de enige waarachtige basis. Daarna kun je pas gaan opvoeden.

Samenvatting

Hoe goed ook je bedoelingen, lieve stiefmama en stiefpapa, laat het echte opvoeden over aan je partner totdat de kinderen je geaccepteerd hebben. Dan kun je stapje voor stapje meer invloed uitoefenen.

Je woont wel samen in een huis, dus huisregels mogen er zijn. Hier meer over een in een nieuwe blog!

Meer lezen? Dit is misschien ook interessant voor je:

3 fouten die stiefmoeders maken

welke woorden zal je stiefkind zich later herinneren?

stiefmoeder opvoedrolAnnette van der Maarel is coach en counsellor voor samengestelde gezinnen. Je kunt je opgeven voor een gratis en vrijblijvende strategiesessie als je net even wat meer hulp nodig hebt. Mail naar: coaching@annettevandermaarel.com.

Wil je dit delen? Dank!
Share